Μαύρο, αδιαφανές πλεξιγκλάς
Μία σχολική αίθουσα με 25 παιδιά, δημοτικού ή γυμνασίου, «αποτελεί υγειονομική βόμβα» κατά τους γνώστες ή τους παντογνώστες επιδημιολόγους. Η ίδια σχολική αίθουσα, με τα ίδια παιδιά, δεν αποτελεί «υγειονομική βόμβα», αν τα παιδιά φοράνε μάσκες. Ιατρικές ή μη, δεν έχει καμία σημασία, κατά τους ίδιους επαΐοντες. Άσχετα με το γεγονός πως από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα, όλες οι απόψεις των επαϊόντων ακολουθούν πράξεις και εφαρμογή πολιτικών, τις οποίες τελικά προσπαθούν να καλύψουν με ένα πέπλο επιστημοσύνης. Η λογική, παντρεμένη με τον φόβο και το ένστικτο αυτοσυντήρησης, μας οδηγούν στην εφαρμογή των σχετικών μέτρων, όσο απίθανα και αν μοιάζουν ή ακούγονται.
Το κλείσιμο μικρών εστιατορίων και ταβερνών στις 12 τη νύχτα, η ποικιλία περιορισμών ανά δραστηριότητα και τόπο, με απίθανες δικαιολογίες, είναι ενδεικτικά. Την ίδια ώρα, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, μασκοφόροι και προσωπιδοφόροι στριμώχνονται για να πάνε ή να γυρίσουν από τη δουλειά τους, σε μία απόλυτα ταξική μεταχείριση των «μη προνομιούχων» από την χάσκουσα και παλινωδούσα εξουσία.
Εκεί που το πράγμα παίρνει μεγαλύτερες και πιο επικίνδυνες διαστάσεις είναι στην σύγκληση συμβουλίων πάσης φύσεως. Διοικητικών, δημοτικών, περιφερειακών, ακόμα και στο κοινοβούλιο το ίδιο.
Η επίκληση της πανδημίας γέννησε απαράδεκτα νομοθετήματα, τα οποία κατέστησαν την ελληνική δημοκρατία ακόμα πιο ανάπηρη απ’ ότι είναι. Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου του υπουργού Θεοδωρικάκου, που τα στερνά του γελοιοποίησαν τα πρώτα του, είναι το πρώτο μελανό σημείο. Με την επίκληση της «έκτακτης ανάγκης, η διοίκηση ασκείται με τους πολίτες στο απόλυτο σκοτάδι και με τους κατά τόπους αρχηγίσκους να σαρώνουν και να αποφασίζουν όπως θέλουν και για ότι θέλουν. Σκοτεινές διαδικασίες, βαρβαριστί προσδιοριζόμενες ως συμβούλια «δια περιφοράς», εφαρμόζονται ετσιθελικά. Βεβαιώνονται ελεγχόμενες απαρτίες. Ψήφοι στο παρασκήνιο έχουν θέση ψήφου ενώπιον του λαού.
Στη βουλή, όπου η ξεφτίλα έχει ένα όριο -έστω και προσχηματικά πολλές φορές- υιοθετήθηκε η «θωράκιση» των διαβουλευόμενων είτε με την τήρηση αποστάσεων ασφαλείας, που κι αυτές διαρκώς επαναπροσδιορίζονται, ή με τη χρήση μάσκας, ασπίδας, plexiglass διαχωριστικού.
Πόση αλήθεια αντέχουμε ;
Κανείς δεν αντιλέγει ότι υπάρχει μείζον θέμα με την Τουρκία, η οποία νιώθει πως έχει μεγαλώσει και πως μπορεί να παίζει το ρόλο του χωροφύλακα σε όλη την Ανατολική Μεσόγειο και να επιβάλλει τις θέσεις της μέσω της στρατιωτικής ισχύος
Σκόιλ πλεξιγκλικού
Όχι στις μάσκες!
..............................................................................................
Διωγμένος από παντού ... μα, σ' αγαπώ κόσμε
Λιγοστή είναι πια η ντροπή σ 'αυτό τον τόπο και περίσσιο το μίσος και η κακία
"Μέρες τώρα περπατώ
νέο τόπο για να βρω...
Την πατρίδα μου την κάψαν
τους δικούς μου δε τους θάψανε!
Έγινα ταξιδευτής
πεζοπόρος και ληστής...
Όπου κι αν βρεθώ με διώχνουν
απ’ την πόρτα τους με σπρώχνουνε!
Βλέπω γέρους και παιδιά
Σπίτια και νοικοκυριά...
Σαν απόκληρος γυρίζω
και κανέναν δε γνωρίζω, ναι!"
"Μέσα απ’ τα σύρματα τα σύνορα περνάω
και την πατρίδα που μου στέρησαν ζητάω
άφησα πίσω μου έναν τόπο ρηγμαγμένο
κι ούτε ένα γράμμα από 'κει δεν περιμένω.
Κι αν με κοιτάς με βλέμμα φοβισμένο
κι αν μου μιλάς και δεν καταλαβαίνω
εγώ εδώ ακόμα επιμένω
Η Μόρια καίγεται και κανείς δεν ντρέπεται
Η Μόρια καίγεται. Η ντροπή της Ελλάδας, της Ευρώπης και του υποτιθέμενου πολιτισμένου κόσμου καίγεται. 13.000 κολασμένοι βρίσκονται στο έλεος άφιλων και ανηλεών. 13.000 άνθρωποι, θύματα των πολέμων και της φτώχειας αντιμετωπίζονται ως εισβολείς από έναν αποχαυνωμένο και αποπροσανατολισμένο λαό που υποκρίνεται πως είναι χριστιανός και καμώνεται πως έχει ευαισθησία σε προσφυγιές και γενοκτονίες
Το ψυχολογικό υπόβαθρο ενός φασίστα (εις μνήμην Βασίλη Ραφαηλίδη)
Πριν από είκοσι χρόνια ακριβώς, πεθαίνει ο μεγάλος διανοητής της Αριστεράς, Βασίλης Ραφαηλίδης. Εν τω μεταξύ, σε ένα μήνα αναμένεται να ολοκληρωθεί η δίκη της Χρυσής Αυγής και όλοι περιμένουν την ετυμηγορία του δικαστηρίου, η οποία είναι σίγουρο πως – όποια και αν είναι – θα στείλει ένα μήνυμα στους ομοϊδεάτες του Ρουπακιά, του Λαγού, του Κασιδιάρη και του Μιχαλολιάκου. Είτε να βάλουν την ουρά στα σκέλια αν η απόφαση είναι παραδειγματικά καταδικαστική είτε να συνεχίσουν τη δολοφονική τους δράση, αν η απόφαση είναι προκλητικά αθωωτική. Τιμώντας τη μνήμη αυτού του κοφτερού μυαλού, παραθέτουμε ένα κείμενό του σχετικά με το ψυχολογικό υπόβαθρο ενός φασίστα.
«Είναι αδύνατο να εξηγήσουμε το φασιστικό φαινόμενο μόνο με τα δεδομένα της κοινωνιολογίας και της πολιτικής οικονομίας. Σίγουρα στον φασίστα υπάρχει και μια πλευρά καθαρά ψυχολογική, μας αρέσει δεν μας αρέσει ο Βίλχελμ Ράιχ.
Η άρνηση της ψυχολογίας εδώ είναι εκ του πονηρού: Κάπου βαθιά ή λιγότερο βαθιά μέσα μας πρέπει να κοιμάται ένα φασιστάκι, που το στρίμωξαν εκεί μυριάδες ευνουχισμοί και αποστερήσεις, αρχής γενομένης από τη σεξουαλική αποστέρηση, όπως θέλει να πιστεύει ο Ράιχ, και μαζί-του και ο υπογραφόμενος, που δε θα πάψει να θεωρεί και τον μικρομεσαίο και τον προλετάριο και τον αστό φασίστα σαν ανθρώπους ολικά ευνούχους: Πνευματικά, νοητικά, συναισθηματικά, ενστικτώδικα.
Περισσότερα: Το ψυχολογικό υπόβαθρο ενός φασίστα (εις μνήμην Βασίλη Ραφαηλίδη)
Έπρεπε να πιάσουν πάτο;
'Επρεπε να πιάσουν πάτο για να αντιδράσουν; Αν, δηλαδή, αυτός ο ανόητος και αηδιαστικός τύπος από το Big Brother δεν μίλαγε για βιασμό, όλα θα ήταν καλά; Είμαστε ok, δηλαδή, με την ανοησία, το κουτσομπολιό, το ξεκατίνιασμα, τις ίντριγκες, τα ρουφιανιλίκια, τους τσαμπουκάδες και άλλες τόσες "ευγενείς" συμπεριφορές που καλλιεργεί, προάγει και επιβραβεύει το τηλεοπτικό κανάλι που θέλει ντε και καλά να μας ενημερώνει και να μας ψυχαγωγεί; Πόση πια ξεφτίλα μπορεί να γεννήσει το πάθος για το κέρδος; Πόση ξεφτίλα μπορεί να ανεχθεί το ΕΣΡ; Πόση ξεφτίλα μπορεί να καταπιεί το τηλεοπτικό κοινό;
Γυμνάσιο Μαραθώνα: Απίστευτες καταγγελίες εκπαιδευτικών
Κείμενο διαμαρτυρίας από τους εκπαιδευτικούς του Γυμνασίου Μαραθώνα εστάλη στον Δήμο και τους αρμόδιους φορείς για τις απίστευτες εικόνες εγκατάλειψης που αντίκρισαν επιστρέφοντας στο σχολείο.
Ακολουθεί το κείμενο διαμαρτυρίας και το φωτογραφικό υλικό:
ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Οι εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου Μαραθώνα προσερχόμενοι σήμερα 1/9/2020 στο σχολείο μας, επί της οδού Σπηλαίου Πανός 24, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια απαράδεκτη αλλά καθόλου πρωτόγνωρη για εμάς κατάσταση.
Συγκεκριμένα:
1) τα γραφεία μας είχαν να καθαριστούν από το προηγούμενο σχολικό έτος και, όπως ενημερωθήκαμε, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει τοποθετημένο προσωπικό καθαριότητας ( παντού συναντάμε αράχνες, ψόφια έντομα, σκουπίδια και σκόνη).
2) Ο προαύλιος χώρος είναι γεμάτος σκουπίδια, ξερά φύλλα, χόρτα που έχουν φυτρώσει παντού, με αποτέλεσμα να ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι, τόσο εμείς, όσο και οι μαθητές μας με φίδια! Επίσης, σπασμένες αθλητικές εγκαταστάσεις, κατεστραμμένες και πεσμένες στο έδαφος μπασκέτες, κάδοι σκουπιδιών που ξεχειλίζουν, σχεδόν όλες οι βρύσες σπασμένες και εκτός λειτουργίας.
Περισσότερα: Γυμνάσιο Μαραθώνα: Απίστευτες καταγγελίες εκπαιδευτικών
H Attica Voice χορηγός επικοινωνίας του φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους Ραφήνας (πρόγραμμα)
Η Attica Voice, μαζί με το αδελφάκι της, το Εδώ είναι Αττική, αποφάσισαν να προωθήσουν την καλή είδηση της χρονιάς, δηλαδή την γιορτή του κινηματογράφου, στην ανατολική Αττική, στη Ραφήνα, που οργανώνουν από κοινού, το Cine Σχολειό Πικερμίου, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και ο Εξωραϊστικός Σύλλογος Νηρέα.
Το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους θα υλοποιηθεί στις 25 και τις 26 Σεπτεμβρίου 2020, στον θερινό κινηματογράφο ΑΕΛΛΩ της Ραφήνας. Οι προβολές θα ξεκινούν στις 20:00
Θα περιλαμβάνει έργα από την διεθνή φιλμογραφία. Εδώ δημοσιεύουμε αφίσες και trailers από τατ φιλμ που θα προβληθούν και τις δύο ημέρες.
Ειδικά την πρώτη μέρα (25/9) θα προβληθούν ταινίες που έχουν αποσπάσει διακρίσεις και βραβεία, μεταξύ άλλων και στο φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Δράμας.
Την δεύτερη μέρα (26/9) θα προβληθεί το TRAVEL PACK 2020 από το 12ο PSAROKOKALO Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους
Πιο αναλυτικά:
Σελίδα 14 από 78
