Όχι, στη Χιλή δεν πρόκειται να γίνει στρατιωτικό πραξικόπημα σαν κι αυτό που έγινε στη Βολιβία. Το πραξικόπημα έγινε όταν έπρεπε, το 1973, και σκότωσε τον νόμιμο πρόεδρο Αλλιέντε. Από τότε, η Χιλή είτε με χούντα είτε με «δημοκρατία» βαδίζει στο «σωστό» δρόμο. Και ας έχει μέχρι τώρα, στις πέντε εβδομάδες ταραχών, 23 νεκρούς και 2000 τραυματίες. Η Δύση και τα Μέσα Ενημέρωσής της δεν έχουν κανένα πρόβλημα.

Αντίθετα, έχουν πρόβλημα με τη Βενεζουέλα. Όπως, όλα δείχνουν, πριν από μερικούς μήνες επιχειρήθηκε πραξικόπημα στη Βενεζουέλα, με αμερικανική παρέμβαση. Προφανώς, όμως, ο Μαδούρο, λόγω του τσαβικού παρελθόντος, έχει γερό έρεισμα μέσα στο στρατό και μπόρεσε να το αποτρέψει. Έτσι, ο κλήρος έπεσε στον επόμενο ανυπάκουο της περιοχής, τον Έβο Μοράλες, στη Βολιβία. Με ένα συνοπτικό πραξικόπημα, ο νικητής των εκλογών Μοράλες εκδιώχθηκε από τη χώρα του και τη θέση του κατέλαβε η 52χρονη Ζανίν Άνιες, γερουσιαστής από το 2010, η οποία αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος της Βολιβίας πλαισιωμένη από στρατιωτικούς και κρατώντας στα χέρια της τη Βίβλο. Πρόκειται για μια πολιτικό που λίγα χρόνια πριν είχε γράψει : «Ονειρεύομαι μια Βολιβία απαλλαγμένη από τα σατανιστικά τελετουργικά των ιθαγενών. Η πόλη δεν είναι για τους Ινδιάνους», στρεφόμενη κατ’ αυτό τον τρόπο ενάντια στην πλειοψηφία του βολιβιανού λαού, καθώς οι ιθαγενείς αποτελούν το 65% του πληθυσμού της χώρας

Η περίπτωση του στρατιωτικού πραξικοπήματος στη Βολιβία, το οποίο βαφτίστηκε ως αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας είναι ένα πραγματικό ξεγύμνωμα των δυτικών αυτοαποκαλούμενων δημοκρατιών – αλλά και των Μέσων Ενημέρωσής τους - και του πώς αυτές αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία. Δημοκρατία για αυτές, είναι ό,τι τους συμφέρει. Αν δεν τους συμφέρει, δεν είναι δημοκρατία και τότε αυτές είναι αναγκασμένες να ξεκινήσουν τη βρώμικη δουλειά.

Το πρώτο πράγμα που θα θέσουν σε εφαρμογή είναι η δολοφονία χαρακτήρα του ενοχλητικού ηγέτη, ο οποίος θα παρουσιαστεί στο παγκόσμιο κοινό είτε ως διεφθαρμένος είτε ως δικτάτορας. Αυτή τη δουλειά θα την αναλάβουν τα Μέσα. Τα γνωρίζουμε πολύ καλά αυτά τα Μέσα και το θεάρεστο ρόλο που επιτελούν. Σε κάθε δημοκρατική χώρα - και η δική μας δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση - υπάρχουν αυτά τα Μέσα. Ανήκουν σε κάποιους πτωχούς πλην έντιμους και ανιδιοτελείς ολιγάρχες. Από αυτά τα έντιμα και αντικειμενικά Μέσα, από τον ΣΚΑΙ, από τον ΑΝΤ1 αλλά και από όλα τα άλλα που - ας μας συγχωρήσουν - δεν τα αναφέρουμε ονομαστικά, θα δούμε και θα ακούσουμε μεγάλες αλήθειες. Θα μάθουμε για το έλλειμμα δημοκρατίας στη Βενεζουέλα του Μαδούρο, θα ενημερωθούμε για τη διαφθορά στη Βραζιλία του Λούλα, θα γελάσουμε με τον αμόρφωτο ιθαγενή Μοράλες και θα αγανακτήσουμε με το καταπιεστικό καθεστώς της Κούβας. Έτσι προετοιμάζεται το κλίμα ώστε όταν ανατραπεί ο ενοχλητικός ηγέτης, να μη βρεθεί κάποιος όχι μόνο να ψελλίσει αλλά ούτε καν να φανταστεί πως αυτός ο άνθρωπος έπεσε θύμα συνωμοσίας και πραξικοπήματος, αλλά αντίθετα να νιώσει ανακουφισμένος που άλλος ένας σατανικός ηγέτης κατατροπώθηκε

Μπορεί όπως είπαμε το κλίμα να προετοιμάζεται, όμως δεν αρκεί από μόνο του για να πέσει ο εχθρός. Πρέπει να κουνηθούν και οι πολιτικοί του αντίπαλοι και να οργανωθούν. Αν δεν μπορούν από μόνοι τους, θα βοηθήσει σε αυτό η πάντα πρόθυμη αμερικάνικη πρεσβεία. Θα δώσει χρήματα, θα προσφέρει συμβούλους, θα επιστρατεύσει κατασκόπους, θα δωροδοκήσει πολιτικούς, θα πλευρίσει στρατιωτικούς. Το ξέρουμε καλά αυτό εμείς οι Έλληνες. Όποτε πήγαν να επικρατήσουν οι μπολσεβίκοι, οι Αμερικάνοι στάθηκαν στο πλάι μας και μας βοήθησαν. Πότε με βόμβες ναπάλμ στο Γράμμο και στο Βίτσι, πότε με την εθνοσωτήρια επανάσταση της 21ης Απριλίου, οι Αμερικάνοι ήταν πάντα εκεί, φίλοι μας παντοτινοί

Αφού οργανωθούν οι εκλεκτοί των Αμερικανών, θα γίνουν εκλογές. Αν νικήσουν, όλα καλά, θα έχουμε άλλον ένα θρίαμβο της δημοκρατίας κλπ , κλπ. Αν χάσουν, ο σατανικός ηγέτης πρέπει να πέσει με άλλο τρόπο. Εδώ θα αναλάβει η αστυνομία και ο στρατός, τα σώματα που αποδεικνύουν πως πέρα από την πάταξη του κοινού ποινικού εγκλήματος και την προστασία της χώρας από τον εξωτερικό εχθρό, στο καθημερινό τους στόχαστρο έχουν και άλλον έναν εχθρό. Και αυτός δεν είναι άλλος από τον εχθρό λαό, στην περίπτωση που αυτός προσπαθήσει να πάρει αυτό που του ανήκει.

Στο τέλος, θα έρθει και η Εκκλησία του Θεού για να ορκίσει τον πραξικοπηματία δίνοντάς του θεϊκή νομιμοποίηση. Θα έρθει και θα σταθεί δίπλα του, όπως στεκόταν ο κάθε πατριάρχης και ο κάθε πάπας δίπλα στον αυτοκράτορα, δίπλα στον τσάρο, δίπλα στον βασιλιά, δίπλα στον δικτάτορα. 

Ήδη, οι πραξικοπηματίες στη Βολιβία, ξεκίνησαν μεταμεσονύκτιες λιτανείες με μεγάλους σταυρούς και αγάλματα της Παναγίας και των Αγίων. Όπως τόνισε εμφατικά η αυτοανακηρυχθείσα πρόεδρος της Βολιβίας, οι στρατηγοί μετά από πολλά χρόνια ορκίστηκαν στα σύμβολα του χριστιανισμού, στη Βίβλο και στο Σταυρό. Προφανώς ορκίζονται στο Χριστό πως θα ξεριζώσουν κάθε λιθαράκι που έβαλε ο Μοράλες για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη και πως θα σκοτώσουν όποιον τους αντισταθεί. Πατριωτικά και χριστιανικά.