Η ανεξάρτητη κίνηση πολιτών ΓΗ & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ανάρτησε την ακόλουθη ανακοίνωση στο ιστολόγιο της, με την ευκαιρία της επίσημης ανακοίνωσης από το υπουργείο εσωτερκών, της έδρας που κατέκτησε στις πρόσφατες εκλογές, στο δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας - Πικερμίου

Η περασμένη Κυριακή ήταν μία ιστορική ημέρα για το δήμο Ραφήνας-Πικερμίου!

Στον  Β’ γύρο των δημοτικών εκλογών, οι δημότες Ραφήνας-Πικερμίου καταδίκασαν με την ψήφο τους την αντιπεριβαλλοντική, αντιδημοκρατική και αδιαφανή πολιτική, που ακολούθησε τις τελευταίες δύο θητείες ο απερχόμενος δήμαρχος Ευ.Μπουρνούς. 

Σήμερα ανακοινώθηκε η κατανομή των εδρών  στην ψηφιακή πλατφόρμα του Υπουργείου Εσωτερικών, με βάση την οποία η ανεξάρτητη δημοτική κίνηση «Γη & Ελευθερία» καταλαμβάνει μία έδρα στο επόμενο  δημοτικό συμβούλιο!  Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό στο περιοριστικό πλαίσιο του νόμου Βορίδη, σύμφωνα με τον οποίο ο πρώτος σε σειρά ψήφων συνδυασμός πριμοδοτείται με τα 3/5 των δημοτικών συμβούλων, οι συνδυασμοί που πιάνουν λιγότερο από 3% χάνουν το δικαίωμα εκπροσώπησης, οι δημοτικοί σύμβουλοι μειώνονται (για να εκπροσωπούνται ακόμα λιγότερες παρατάξεις) και οι αυτοδιοικητικές εκλογές αραιώνουν στα 5 χρόνια.

Είναι μία νίκη όλων όσων παλέψαμε το προηγούμενο διάστημα για να σώσουμε το περιβάλλον και εμποδίσαμε με τη συλλογική μας δύναμη το ξεκίνημα αρκετών καταστροφικών εργολαβιών, που θα είχαν ανεπανόρθωτες συνέπειες για τους κατοίκους και τον τόπο μας! 

Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλες τις φίλες και τους φίλους που μας ψήφισαν και στήριξαν με οποιονδήποτε τρόπο την προσπάθειά μας, δείχνοντας εμπιστοσύνη στη δράση μας όλα τα τελευταία χρόνια για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος και της δημοκρατίας στον τόπο μας. Τους καλούμε να συστρατευτούν μαζί μας, γιατί το επόμενο διάστημα θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε τις εργολαβίες που έχουν ξεκινήσει, δρομολογηθεί ή σχεδιάζονται. 

Η νέα δημοτική αρχή έχει ακόμη 2,5 μήνες μέχρι να αναλάβει καθήκοντα στις 01.01.24. Μέχρι τότε, η απερχόμενη δημοτική αρχή οφείλει με ανοιχτές και διαφανείς διαδικασίες (όχι άλλα δημοτικά συμβούλια δια περιφοράς) να περιοριστεί αποκλειστικά και μόνον στα τρέχοντα διαχειριστικά θέματα, που σχετίζονται με τη λειτουργία του δήμου και των υπηρεσιών του. 

Σε ζητήματα σημαντικά, όπως ενδεικτικά το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, το εργοτάξιο ΙΝΤΡΑΚΑΤ, το Οχυρό, ο υγρότοπος Μαρικών, για τα οποία η νέα δημοτική αρχή έχει δεσμευθεί γραπτά και δημόσια για μία διαφορετική πολιτική από αυτήν της απερχόμενης, θα πρέπει να αποφασίσει το νέο δημοτικό συμβούλιο. 

Ευχόμαστε στη νέα δήμαρχο Δήμητρα Τσεβά-Μήλα και στους νέους δημοτικούς συμβούλους, μία δημιουργική θητεία προς όφελος του τόπου μας και των κατοίκων.

Οι αγώνες για τη ΓΗ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ συνεχίζονται μέσα και έξω από το δημοτικό συμβούλιο!

Τρίτη, Οκτωβρίου 17, 2023 

Κάτοικοι της Ραφήνας σε συνεργασία με την Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας προσκαλούν όλους τους συνδημότες και συμπολίτες μας, την Κυριακή 19/2 ώρες 12:00-14:30 στην εκβολή του ρέματος Ραφήνας (πάρκο αποκαλούμενο Καραμανλή), 

1. σε μία ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ με τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΠΑΛΛΗΝΗΣ και

2. σε απελευθέρωση πουλιών που θα γίνει με την υποστήριξη και συνδρομή της ΑΝΙΜΑ-Σύλλογος Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής

Τόσο η μουσική εκδήλωση όσο και η γιορτή της απελευθέρωσης, της επιστροφής των πουλιών στο φυσικό περιβάλλον, είναι αφιερωμένες στη διάσωση:

• του ρέματος Ραφήνας από την άμεση έναρξη του έργου που θα το μετατρέψει από ένα ζωντανό οικοσύστημα σε τσιμεντένιο αγωγό 

• της ζώνης πρασίνου 12 στρεμμάτων δίπλα στα σχολεία της Ραφήνας από την μετατροπή της σε εργοτάξιο του έργου για τουλάχιστον 7 χρόνια

Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου για την εκδήλωση, που διανεμήθηκε:

Πηγή το ιστολόγιο της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

Δεν ήταν η πρώτη φορά. Το βράδυ της 9^ης Φεβρουαρίου 2023 εκτυλίχθηκαν σκηνές που μας έκαναν να θυμηθούμε πως ακριβώς και κάτω από ποιους όρους διεξάγονται οι συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου της Ραφήνας. Από τη μία η πανδημία, από την άλλη η εμμονή της «διοίκησης» (δηλαδή του δημάρχου) να μη γίνονται δημοτικά συμβούλια με συμμετοχή (όπως επιβάλλεται από τη σχετική νομοθεσία) των πολιτών. Έτσι μετά την παρατεταμένη, βολική για την εξουσία, περίοδο των τηλεδιασκέψεων, κοντέψαμε να ξεχάσουμε πως υπάρχουν όργανα διοίκησης στον τόπο. Όργανα κατ’ όνομα έστω, αφού το  σώμα της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης (ΔΕΔ) είναι δολίως και διαρκώς χειραγωγούμενο και οι επιτροπές αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από εκπροσώπους της πλειοψηφίας. Το μόνο όργανο που έμενε προσχηματικά ανοιχτό στον πολίτη ήταν το δημοτικό συμβούλιο και ο SARS-CoV2 το σφράγισε κι αυτό, πριν το σφραγίσει και ο ίδιος ο δήμαρχος παρατείνοντας την ισχύ των υγειονομικών μέτρων κατά το δοκούν.

Μαζί με τα συμβούλια κοντέψαμε να ξεχάσουμε και  την ποιότητα τους. Φωνές, προσβολές, σεξισμός μέχρι μισογυνισμού και ειρωνεία μεταξύ των «διακεκριμένων» της τοπικής κοινωνίας, ήταν τα χαρακτηριστικά των συμβουλίων. Αξέχαστος μένει προσβλητικός χαρακτηρισμός ευγενούς (πραγματικά ευγενούς όχι σαν τον πρωταγωνιστή του βίντεο) από άλλο σύμβουλο, ο οποίος τον αποκάλεσε «μπαλαρίνα». Αλησμόνητες και οι υστερικές φωνές άλλου συμβούλου που αξίωνε παγκαλικό κλέος με φωνές γεμάτες ειρωνεία και προσωπικές επιθέσεις σε συνομιλητές του. Αρχή άνδρα δείκνυσι έλεγε ο Βίας ο Πριηνεύς εξηγώντας μας πως αυτοί που βλέπουμε στη θέση της ισχύος τους, είναι ακριβώς οι ίδιοι και στην κοινωνική, επαγγελματική, οικογενειακή τους ζωή. Με κάποιον τρόπο αυτοί οι άνθρωποι αποτέλεσαν μαγιά και στήριγμα για τις λεγόμενες «πλειοψηφίες» των δημοτικών συμβουλίων της Ραφήνας. Θλιβερό αλλά αληθινό.

Η ευγένεια δεν αντέχει σε τέτοιους χώρους και προτιμά τα πιο υγιή περιβάλλοντα. Τα όσα λέγονται και γράφονται από «μέσα» για «ευγενείς» και θεράποντες του savoir vivre και του savoir faire είναι λόγια κενά, ξεκάθαρα διαφημιστικά ή απλά κολακείες δίχως βάση .

Ας επανέλθουμε στο συγκεκριμέν βίντεο. Ο προκλητικός δημοτικός σύμβουλος Ραφήνας που πρωταγωνιστεί στο βίντεο, απαξιώνει συστηματικά όποιον έχει διαφορετική άποψη από τον ίδιο. Ειρωνεύεται και αποστομώνει κάνοντας προσωπικές επιθέσεις και όχι αντιπαράθεση επιχειρημάτων. Εδώ ειρωνεύεται γυναίκα δημοτική σύμβουλο προκαλώντας την οργή των παρευρισκόμενων, οι οποίοι συνδυάζοντας την επίθεση με μία προηγούμενη επίθεση προς την ίδια σύμβουλο, από άλλον δημοτικό σύμβουλο της ίδιας παράταξης και κουλτούρας, διαμαρτυρήθηκαν εντόνως. Χαρακτηριστική η αντίδραση του συμβούλου στις διαμαρτυρίες γυναίκας θεάτριας που διαμαρτύρεται για τον συνεχή εκφοβισμό προς όποιον έχει διαφορετική άποψη. Της λέει φωνάζοντας «Μπορείς να μη μιλάς κυρά μου;» Επόμενο ήταν (και με το βεβαρυμμένο παρελθόν του συγκεκριμένου κατά νου), να προκληθεί χάος.

Κανένα άλλο σχόλιο δεν χωρά εδώ. Φυσικά κανένας νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να δεχτεί τους διαρκείς τραμπουκισμούς από συγκεκριμένους συμβούλους (πάντα οι ίδιοι είναι) και κανένας εξίσου νοήμων δεν θα πίστευε στην «ευγένεια» ενός τραμπούκου.

Τα υπόλοιπα είναι απλά λόγια του αέρα και προφάσεις μήπως και σωθεί η μαυρισμένη εικόνα του υβριστή συμβούλου

ΥΓ Το συγκεκριμένο βίντεο επενδύθηκε με μουσική γιατί  εκτός από την αρχή του και λίγα άλλα σημεία, η ηχοληψία είναι κακή (και πως να μην είναι). Παρόλα αυτά κάποιες σκόρπιες εκφράσεις σε σκηνές υψηλής ΄έντασης, διακρίνονται

Η  καταστροφή της πόλης ή η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, ως η μεγεθυμένη έκφραση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς να του γινόμαστε εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενισχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του

Αμήχανοι μπροστά στο τέρας

Αρχικά, στην Attica Voice  πιστεύαμε πως δεν θα σχολιάζαμε τίποτα για το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας, πολύ περισσότερο για αυτό της 9ης Φεβρουαρίου 2023. Κι αυτό επειδή πιστεύουμε ακράδαντα (λόγω εμπειρίας και ισχυρών τεκμηρίων) πως πρόκειται για ένα εικονικό «συμβούλιο», μία κακόγουστη θεατρική παράσταση σε μια πόλη, με έναν δήμαρχο-καίσαρα, που ασκεί δυναστική εξουσία πάνω σε μία άλλη, μικρότερη πόλη, οδηγώντας την  στη δεινή θέση που έχουν πάντα οι ευρισκόμενοι υπό τη δεσποτεία των γραφειοκρατικών μηχανισμών. Όποιος δεν βλέπει πως το Πικέρμι, το μικρό κεντρικό Πικέρμι, έχει καταντήσει η «πίσω αυλή» της γραφειοκρατίας της Ραφήνας, εθελοτυφλεί ή αγνοεί την πραγματικότητα ή –ακόμα χειρότερα- θέλει να επιδείξει δουλοπρέπεια παρέχοντας υπηρεσίες στον εξουσιαστή.  Με αυτή τη μαύρη εικόνα  εντυπωμένη στη σκέψη, ισχυρότερα από κάθε άλλη φορά μετά το δημοτικό συμβούλιο της 9/2/2023, ήταν αδύνατο να μη σχολιάσουμε τον τραγέλαφο που εκτυλίχθηκε χθες το βράδυ στη Ραφήνα και να μην διατυπώσουμε την αηδία μας από τις αλγεινότατες εντυπώσεις που μας προκάλεσε η κακοπαιγμένη παράσταση. Αφενός η εχθρότητα και το πάθος ενός ελλειμματικού δημάρχου προς τον τόπο που υποτίθεται πως φροντίζει και αφετέρου η τυφλή υπακοή μίας δράκας μεταλλαγμένων ανθρωπόμορφων όντων προς αυτόν, συνέστησαν (όπως συνιστούν σε κάθε παράσταση τους) το δίπολο της εκτροπής. Και για το κακό και την καταστροφή, είναι απαραίτητο αυτό το δίπολο. Αν δεν υπήρχαν τα ανθρωπόμορφα δεν θα είχε ο οδηγός τους, όπως δεν υπάρχουν αφεντικά αν δεν υπάρχουν δούλοι. Δεν θα είχε τη δύναμη ο επικεφαλής του εσμού  να καταστρέψει έναν τόπο που ποτέ δεν ήταν τόπος του και που η υποβάθμιση του ενδεχομένως να τον ωφελήσει κιόλας. Αλλά αυτό είναι μία μεγάλη ιστορία, με κοινωνικές, βιολογικές και συχνότατα οικονομικές παραμέτρους.

Έχει άραγε επίγνωση της αυτογελοιοποίησης του;

Ας επιστρέψουμε στο θέαμα ενός παθιασμένου αυτογελοιοποιούμενου, που την ώρα που  αυτογελοιοποιείται τα πειθήνια  ενεργούενα του τον χειροκροτούν με οσκαρικό πάθος. Και μάλιστα ρητορεύοντας με κούφιο αυτοθαυμασμό, αποκαλύπτει και τη γύμνια του λόγου και της σκέψης του. Ανάμεσα στα ευτράπελα της χθεσινής «συνεδρίασης για έναν ρόλο» ήταν και η οίηση με την οποία ο δήμαρχος-καίσαρας παρουσίαζε τη βαθιά του γνώση για το Πικέρμι,  αποκαλώντας από τη μία μέλος της οικογένειας Ξηντάρα ως Βασιλιά και μάλιστα με οδό στο όνομα του (Βασιλέως Ξηντάρα) και από την άλλη προσφωνόντας πρώην νομάρχη ως «κύριε υπουργέ». Και αυτά ήταν μόνο μικρά χαλίκια στους πρόποδες του όρους της αυτογελοιοποίησης του «καίσαρα».

Ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος όταν μιλάει ακατάπαυστα, η γλώσσα του σίγουρα θα γλιστρήσει κάποια στιγμή. Θα γλιστρήσει είτε σε κάποια λέξη είτε σε κάποιο νόημα, αλλά στις 9/2/2023 ο εξουσιαστής της περιοχής της Ραφήνας και του Πικερμίου, ξεπέρασε ακόμα και τους πιο επηρμένους κομπορρήμονες της Ιστορίας. Τους ξεπέρασε σε έπαρση ενώ παράλληλα άφηνε πίσω του τους καλύτερους επιθεωρησιογράφους, με υψηλή πυκνότητα χρήσης σολοικισμών και εξεζητημένων φράσεων, προκαλώντας πικρό γέλιο σε όσους δεν έχουν κάποιου τύπου εξαρτήσεις από τον «ρήτορα». Πικρό αλλά πνιχτό γέλιο προκαλούσε και σε όσες και όσους τον άκουγαν πρώτη φορά. Και όσο επέμενε να μιλάει ακατάπαυστα, τόσο μεγάλωνε η έπαρση και άλλο τόσο αυξάνονταν οι σολοικισμοί και ο βιασμός γλώσσας και νοημοσύνης ταυτόχρονα, κορυφώνοντας το γέλιο και το γελοίο του πράγματος. Αν ο ζόφος τελείωνε στο επιθεωρησιακό νούμερο «διοίκηση» θα ήταν καλά. Δυστυχώς στη χώρα μας το γελοίο πάντα εύρισκε τρόπο να συνυπάρξει και να κορυφωθεί σε τραγικό ή αντίστροφα. Και το τραγικό στη συνεδρίαση της 9/2/2023 είχε πολλές όψεις αλλά και μεγάλη ένταση της κάθε μίας από αυτές.

Όψεις του τραγικού, προσωπεία του γελοίου

Κατ’ αρχάς ήταν η  εύλογη απορία που είχε παγώσει πάνω στα πρόσωπα των επισκεπτών της συνεδρίασης, των μελετητών της εταιρίας ΑΞΩΝ ΜΕΛΕΤΑΙ ΑΤΕ. Ενώ βρίσκονταν στην αίθουσα του Δ.Σ. για να εξηγήσουν και να λύσουν απορίες σχετικά με τη μελέτη που αποκαλούσαν «οριστική» -άσχετα αν το copy/paste επέμενε να την τοποθετεί στη Θέρμη Θεσσαλονίκης ακόμα- ήταν προφανής η αμηχανία τους για την τοποθέτηση τους ως «κούκλες βιτρίνας» από τον επαρμένο εξουσιαστή. Αν και άρχισαν να το ξεπερνάνε όταν η ειδική μελετήτρια άρχισε να παρουσιάζει –κάπως υποτονικά είναι αλήθεια- τη μελέτη της, ξαφνιάστηκαν εκ νέου όταν ο πορφυροντυμένος της άρπαξε τον λόγο με απαξιωτικό τρόπο και ισχυριζόμενος πως είναι ο ίδιος ο ειδικός  για να συνεχίσει την παρουσίαση. Είναι ένα από τα σημεία που το χαλίκι της άγνοιας, της ανοησίας και της αγένειας αρχίζουν και γιγαντώνονται σε βράχο έπαρσης και αηδίας. Για όσους τα έχουμε ξαναζήσει, τα γνωρίζουμε και τα περιμένουμε σαν σκηνή από ελληνική ταινία που έχουμε δει χίλιες φορές. Για την άτυχη μελετήτρια όμως, αυτή ήταν μία πολύ αμήχανη στιγμή. Πλήθος οι παρόμοιες στιγμές που ακολούθησαν και οι βιντεοσκοπήσεις των   «εντεταλμένων» αποτελούν τεκμήρια της κατάντιας. Τεκμήρια αλήθειας για μερικούς, τεκμήρια βαρβαρότητας για τους περισσότερους.

Η βαρβαρότητα, νήμα που διατρέχει αυτές τις συνεδριάσεις για χρόνια

Η βαρβαρότητα είναι μία συνθήκη που πάγια διατρέχει κάθε συνεδρίαση του κατ’ ευφημισμόν «δημοτικού συμβουλίου» της Ραφήνας. Η τυπική της έκφραση εντοπίζεται στον απαξιωτικό τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες δημοτικοί σύμβουλοι. Οι γυναίκες δημοτικοί σύμβουλοι γίνονται αντικείμενα ειρωνείας και κακοπροαίρετου, σχεδόν πάντα σεξιστικού, σχολιασμού από τους έμπλεους  τεστοστερόνης άνδρες συμβούλους του ΔΣ, όταν ανήκουν στην ίδια παράταξη ή απλά είναι διακριτικές ή άφωνες. Αντίθετα, εκφοβίζονται, φιμώνονται και απαξιώνονται εξόφθαλμα, όταν πρόκειται για γυναίκες συμβούλους της αντιπολίτευσης ή αν είναι ενεργές και με έντονη συμμετοχή. Αυτό αποτελεί κανόνα σ’ αυτό το sui generis συμβούλιο και μάλιστα υπήρξαν και εποχές που γυναίκες σύμβουλοι επιδίδονταν σε αυτό το απαράδεκτο bullying εναντίον άλλων γυναικών δημοτικών συμβούλων, φερόμενες ακόμα και χειρότερα από τους άνδρες macho συναδέλφους τους. Όταν και χθες, στις 9/2/2023, δημοτική σύμβουλος που τελευταία εγκατέλειψε τον «καίσαρα» της επιθεώρησης για να περάσει στην αντιπολίτευση, δέχτηκε φραστικό εκφοβισμό από τους πραιτοριανούς του και μάλιστα από τους πιο χυδαίους εξ αυτών. Θεατές του συμβουλίου, οι οποίοι προκλήθηκαν από το χυδαίο bullying των μόνιμων πραιτοριανών, άρχισαν να τους αποδοκιμάζουν για την απαράδεκτη συμπεριφορά τους απέναντι σε μία γυναίκα.  Εκεί άρχισαν οι αντεγκλήσεις και βέβαια άνοιξε και ο συνηθισμένος οχετός με τις κατηγορίες που είχε απευθύνει ξανά ο δήμαρχος σε συγκεκριμένο πολίτη αλλά επανειλημμένα αποδείχθηκαν ψευδείς. Αυτό που εντυπώθηκε από το χθεσινό περιστατικό, είναι πως για πρώτη φορά σε αυτό το δημοτικό συμβούλιο των macho και των χυδαίων εκφοβιστών, υψώθηκε γενναία φωνή εναντίον τους προς υπεράσπιση γυναίκας δεχόμενης τον εκφοβισμό τους.  Μπορεί να την πει κανείς και καλή στιγμή για τον άνθρωπο και κακή για τις μαριονέτες  που κρατούν το μόνο ρόλο που έμαθαν στη ζωή τους. Τον ρόλο του υποχείριου ή στην πιο απαίσια εκδοχή, εκείνον του  πραιτοριανού.

Ο κοινός παρονομαστής της σκαιότητας

Μπορεί οι ίδιοι οι πραιτοριανοί να σώπασαν μετά το περιστατικό, βλέποντας τι μπορεί τελικά να προκαλέσει η άθλια συμπεριφορά τους, ο επικεφαλής τους όμως δεν πτοήθηκε. Ως πρώτος διδάξας του bullying σε δημοτικά συμβούλια, διατήρησε τη σκαιά στάση του απέναντι στις συμβούλους της αντιπολίτευσης αλλά και προς τους πολίτες που παρακολουθούσαν. Βέβαια όχι χωρίς απάντηση, ευτυχώς. Μάλιστα όταν γυναίκα κάτοικος Πικερμίου διαμαρτυρήθηκε για τις επιλογές της αποκαλούμενης «διοίκησης» στα κυκλοφοριακά – συγκοινωνιακά που επιδιώκει  για την περιοχή του Πικερμίου, αντιμετωπίστηκε με ειρωνεία και απαξία με αποτέλεσμα να υπάρξει πάλι εκνευρισμός και αντεγκλήσεις.

Κοινός παρονομαστής σε κάθε φασαρία, σε κάθε χυδαιότητα , σε κάθε υπερχείλιση οχετού εντός της αίθουσας, ο …δήμαρχος και τα «πρωτοπαλίκαρά» του. Αν αντί για τους συνηθισμένους εικονολήπτες, κινηματογραφούσε ένας Φρ. Φ. Κόπολα, το αποτέλεσμα θα ξεπερνούσε ακόμα και τον οσκαρικό «Νονό» ακόμα και χωρίς να υπάρχει ένα καλό σενάριο.

Ως προς τις επιλογές της «διοίκησης» είναι προφανές πως επιδιώκει την περαιτέρω υποβάθμιση του Πικερμίου. Τη διαδικασία την έχει ήδη ξεκινήσει μεταφέροντας επιβαρυντικές και ρυπογόνες δραστηριότητες ακριβώς στα όρια και δίπλα στον οικισμό. Επιπλέον επιδιώκει την εγκατάσταση ΒΙΠΕ στην περιοχή με την εξαίρεση από το πολεοδομικό βιομηχανίας φαρμάκων που λειτουργεί για πενήντα χρόνια, επιτρέποντας έτσι την ανάπτυξη και επιβαρυντικότερης δόμησης ή δραστηριότητας. Όλα αυτά με πρόσχημα έναν εκβιασμό που υποτίθεται πως κάνει η φαρμακοβιομηχανία, εκβιασμό όμως που δεν αρμόζει στη συγκεκριμένη  βιομηχανία και παράλληλα προσβάλλει τη νοημοσύνη των κατοίκων. Έτσι το συμπέρασμα που βγαίνει είναι πως μάλλον πρόκειται για άλλη μία επινόηση του δημάρχου για να πετύχει κάτι, όμως  άγνωστο  ακόμα τι.

Η κατάλυση της δημοκρατίας στον δήμο οδηγεί στην υποβάθμιση του Πικερμίου

Η παρεούλα που καταστρέφει συστηματικά το Πικέρμι δεν θα μπορούσε να το κάνει αν πρώτα δεν είχε καταλύσει κάθε έννοια δημοκρατίας στο δημοτικό συμβούλιο. Αν δηλαδή δεν είχε επιβάλλει μία δικτατορία του «αρχηγού και των αυλικών του» που όλα τα ελέγχουν με την ανοχή της χειμαζόμενης και άλαλης  αντιπολίτευσης, που έχει σοβαρές ευθύνες για τη σημερινή κατάντια.

Πρώτα η «παρεούλα» διέλυσε τις δημοκρατικές δομές που προωθεί ο νόμος του Κλεισθένη.  Για παράδειγμα, υπονόμευσε τη δημοτική επιτροπή διαβούλευσης με την συστηματική προσθήκη  ενεργούμενων  της εξουσίας ως μέλη της, Αποτέλεσμα ήταν να μην υπάρχει διαβούλευση αφού τα ενεργούμενα εμφανίζονταν μόνο για να λιβανίσουν το αφεντικό τους και να γνωμοδοτήσουν «επί της αγιοσύνης του». Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό, τα μέλη της επιτροπής αντέδρασαν σ’ αυτόν τον ευτελισμό, αποχώρησαν και τελικά η Δημοτική Επιτροπή Διαβούλευσης έγινε ένα ζόμπι, ανίκανο να σκεφτεί, πολύ περισσότερο ανίκανο να διαβουλευτεί και ικανό μόνο να επαναλαμβάνει ως ομιλούσα κούκλα τη θέση του αφεντικού της. Μετά την κατάλυση κάθε δημοκρατικής λειτουργίας στον δήμο Ραφήνας, η άβυσσος άνοιξε και περίμενε το Πικέρμι (και όχι μόνο)  να πέσει στα σκοτεινά της βάθη.

Η άθλια συγκυρία

Η συγκυρία της πίεσης για αλλαγές στο σύνολο της Αττικής, με νέες υποδομές, νέες χρήσεις, αποδάσωση, υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και έντονη αστικοποίηση, συνέπεσε με την παρουσία των συγκεκριμένων στη διοίκηση του δήμου. Αυτός ο τοξικός συνδυασμός  δημιούργησε τις χειρότερες συνθήκες για περιοχές όπως το Πικέρμι. Περιοχές που καταδικάστηκαν από μία ανισοβαρή και παράλογη διοικητική  δομή, να γίνουν η «πίσω αυλή του δήμου», εκεί δηλαδή που μαζεύονται όλα τα σκουπίδια της «μεγάλης πόλης» ακόμα κι αν ως μεγάλη πόλη καταχρηστικά θεωρείται η Ραφήνα. Το βλέπουμε καθημερινά.

Όλα δείχνουν πως στα χρόνια που έρχονται θα δούμε την καταστροφή του τόπου να κλιμακώνεται. Με την υπόδειξη των χειρότερων επιλογών από πλευράς της εχθρικής προς το Πικέρμι διοίκησης προς τους μελετητές, η υποβάθμιση του τόπου είναι μονόδρομος. Δεν είναι οι πλατείες, δεν είναι οι εκκλησίες ή τα σχολεία το μόνο που χρειάζεται ο άνθρωπος. Περισσότερο απ’ όλα, σήμερα στον 21^ο αιώνα χρειάζεται δημοκρατία για να έχει και τη φύση και την υγεία του. Ήδη οι λιγότερο ψύχραιμοι, ενόψη του συγκεκριμένου νέου πολεοδομικού, αναζητούν νέο τόπο εγκατάστασης.

Αν και η εκδίωξη της παρεούλας του καίσαρα από τον δήμο θα έπρεπε να θεωρείται  ευκολότερη, η ανάπτυξη μίας αηδιαστικής συνδιαλλαγής της παρεούλας με τοπικούς «παράγοντες», έτοιμους να πουλήσουν τον τόπο τους για απροσδιόριστα ανταλλάγματα, της δίνει το απαράδεκτο δικαίωμα να πιστεύει πως διοικεί τη δική της, αιώνια  αυτοκρατορία. Ακόμα και να μην είναι έτσι, κανείς δεν μπορεί να πείσει γι’ αυτό.

Όσα έγιναν στο δημοτικό συμβούλιο της 9^ης Φεβρουαρίου 2023 ήταν τραγικά. Τραγικά ως προς το περιεχόμενο, τραγικά και ως προς τη διαδικασία. Μία διαδικασία που ήταν εκτός από τραγική και λίαν γελοία. Το τραγικό όμως και το γελοίο είναι τα δύο άκρα  ενός ευθύγραμμου τμήματος που αποτελείται από πρόσωπα και καταστάσεις. Ο δε εντοπισμός του στην καθημερινότητα της πόλης και το πως την επηρεάζει, θα μπορούσε να είναι ένας λόγος για να ντρεπόμαστε κάθε μέρα για την αδιαφορία μας και το που μας έχει αυτή οδηγήσει.

Διατύπωσε τη θλίψη του και τον προβληματισμό του ο Νίκος Σίμος