" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Είναι νομίζω γνωστό σε όλους πως ειδικά στην Αττική έχουν αναπτυχθεί αποικίες παπαγάλων που έχοντας απελευθερωθεί από τα κλουβιά τους, ζουν πλέον ελεύθεροι, πολλαπλασιάζονται με γρήγορους ρυθμούς και ο πληθυσμός τους αυξάνεται συνεχώς. Το ίδιο συμβαίνει και στη Ραφήνα, με τη διαφορά πως κάποιοι από αυτούς τους παπαγάλους, αφού κούρνιασαν επί καιρό κοντά στο δημαρχιακό μέγαρο της πόλης, έμαθαν να μιλάνε με ανθρώπινη φωνή και και δίδαξαν και τους υπόλοιπους παπαγάλους να λένε : «Θέλετε να μείνει η Ραφήνα χωριό; Ε; Θέλετε;». Κανονικά στους παπαγάλους δεν απαντούμε, δεν καταλαβαίνουν τι λένε  άλλωστε, η Μαίρη Γρουζουκάκου όμως, πολιτικός μηχανικός και κάτοικος Ραφήνας, ποιητική αδεία, επέλεξε να το κάνει. Ας την ακούσουμε

 

Και ξαφνικά πλανάται ένα νέο ερώτημα. ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ Η ΡΑΦΗΝΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΧΩΡΙΟ ; Τις τελευταίες ημέρες το ακούμε πολύ. Παίζει συντονισμένα και μεταδίδεται από στόμα σε στόμα και από τοπικό site σε τοπικό site. Και αναρωτιέμαι, ανάμεσα στο χωριό και στον Πειραιά, δεν υπάρχει τίποτε άλλο; Εγώ φυσικά λατρεύω τα χωριά. Αλλά αν θέλουμε ανάπτυξη ξεκινάμε από τα βασικά

 

1.Σχολεία ,για να σταματήσουν τα παιδιά μας να στοιβάζονται μέσα σε πρώην αποθήκες

2.Νοσοκομείο ,το οποίο ήταν προτεραιότητα μετά τις φωτιές και τώρα τσιμουδιά

3.Πολιτισμός ,με έναν ΔΟΠΑΠ που θα εκτελεί το έργο του εκτός κολυμβητηρίου και θα παρέχει δράσεις και δραστηριότητες σε όλους τους δημότες,

4.Αθλητισμος ,με ένα στάδιο ανοικτό και προσβάσιμο σε όλους

5.Βασικές υποδομές, όπως δρόμοι και πεζοδρόμια που δεν φοβάσαι να διασχίσεις, πάρκα και ασφαλείς παιδικές χαρές για τα παιδιά μας ,ανοικτοί προσβάσιμοι δημόσιοι χώροι, χωρίς περιφράξεις και ιδιωτικά καθεστώτα εντός τους .

6. Κοινωνική πολιτική και στήριξη σε ευπαθείς ομάδες

 

Και χωρίς να έχουμε τίποτα από τα παραπάνω, ξαφνικά (αφού τελειώσαμε με το αφήγημα της αντιπλημμυρικής θωράκισης της πόλης, μέσω της διευθέτησης -τσιμεντοποίησης του Μεγάλου Ρέματος ,γιατί απλά κατέρρευσε), ξεκινάμε πάλι με ψυχολογική χειραγώγηση για την Αττική οδό και τον προαστιακό που "δεν θέλουν κάποιοι υποανάπτυκτοι να φτάσει ποτέ εδώ".

Όταν γίνεται ένα έργο λοιπόν, πρέπει να είναι χρήσιμο, ωφέλιμο ,ασφαλές πρώτα για τον άμεσα εμπλεκόμενο, στην προκειμένη περίπτωση τον δημότη. Εξηγήστε από πού και πώς θα περάσουν τα μεγάλα έργα υποδομής και ας επιλέξει η τοπική κοινωνία αν τα θέλει.

Προστατεύστε τον δημότη, αυτή είναι η δουλειά σας και όχι τα συμφέροντα πολυεθνικών και εφοπλιστών.

Και θωρακίστε την από τις πλημμύρες πραγματικά και όχι προσχηματικά και επικίνδυνα, με τον τρόπο που προτείνει πλέον η επιστήμη, η οποία ακριβώς λόγω της κλιματικής αλλαγής, αλλάζει στάση και στρέφεται σε λύσεις άλλης μορφής, που πραγματικά θέλει ανοικτά μυαλά και όχι κολλημένους γραφειοκράτες για να το αντιληφθούν.

Δημιουργήστε μέσα μαζικής μεταφοράς προς το κέντρο της Αθήνας, χωρίς να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της πόλης και η ποιότητα ζωής μας .

Και πείτε ένα συγγνώμη, κάναμε λάθος, δεν πειράζει.

Βέβαια, υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια. Οι απλοί θεατές δεν αλλάζουν τον κόσμο. Πρέπει να γίνουμε ενεργοί, όλοι μαζί.

Γιατί "τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται" και δυστυχώς κατακάηκαν και χάσαμε ανθρώπους και πότε δεν θα είμαστε πια οι ίδιοι!

 

 

Ο 2ος μεγαλύτερος ποταμός της Αττικής απειλείται να εξαφανιστεί από τον χάρτη. Το Μεγάλο Ρέμα που εκβάλλει στη Ραφήνα, με κλάδους από την Πεντέλη και τον Υμηττό, διατρέχει τα Σπάτα, την Παλλήνη και το Πικέρμι. Ένα πλημμυρικό έργο το απειλεί, σκοτώνει το οικοσύστημά του και επιτείνει τις πλημμύρες. Το έργο ξεκίνησε με τις μπουλντόζες της INTRAKAT να εισβάλλουν στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος στις 24/4/2023. Η άμεση κινητοποίηση των κατοίκων ματαίωσε την εισβολή την επόμενη μέρα —προς το παρόν.

Πρόκειται για την 3η πράξη στο χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος.

 

1η πράξη. Η COSCO απαιτεί χώρο για την επέκτασή της στο λιμάνι του Πειραιά και μεταφορά των επιβατηγών πλοίων στo λιμάνι της Ραφήνας. Το κράτος-υπηρέτης (της κάθε COSCO) αναλαμβάνει την υλοποίηση του σχεδίου, επιβάλλοντάς το με όποιο κόστος σε εμάς από τη θέση τού κράτους-αφέντη. Φορέας υλοποίησης το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, με το οποίο συντάσσεται η δήθεν αυτοδιοίκηση —η Περιφέρεια Αττικής και ο Δήμος Ραφήνας. Η καραμπόλα της καταστροφής ξεκινά.

 

2η πράξη. Υπερμεγέθυνση του λιμανιού της Ραφήνας, κατασκευή επέκτασης της Αττικής Οδού και του Προαστιακού Σιδηρόδρομου που θα «εκβάλλουν» στη Ραφήνα. Εκεί όπου εκβάλλει και το Μεγάλο Ρέμα. Τον απαιτούμενο χώρο τον κλέβουν από τα πλημμυρικά πεδία του ρέματος στην πεδιάδα των Σπάτων και στις παραρεμάτιες περιοχές στην Παλλήνη, το Πικέρμι, τη Ραφήνα.

Παράπλευρες συνέπειες: Υποβαθμίζουν τη ζωή στη Ραφήνα, μετατρέπουν χωμάτινες γεωργικές αδόμητες εκτάσεις σε δομημένες (βιομηχανίες, φαραωνικό εργοστάσιο λυμάτων, νέα εμπορικά κέντρα, logistics κ.λπ.). Τσιμέντα που καταργούν την απορρόφηση των υδάτινων όγκων των ρεμάτων. Ο κίνδυνος πλημμυρών εκτοξεύεται για τη Ραφήνα.

 

3η πράξη. Επιχείρηση καταστροφής του ίδιου του ποταμού με τη μετατροπή του σε οχετό ομβρίων, εγκιβωτίζοντας 17 χλμ. κοίτης και πρανών με τσιμέντα και συρματοκιβώτια (διευθέτηση). Στις 24/4/2023 ήταν η πρώτη μέρα υλοποίησης του έργου. Δίνεται αγώνας να είναι και η τελευταία. Ήδη εκκρεμεί προσφυγή κατοίκων και φορέων στο ΣτΕ για την οριοθέτηση της πλημμυρικής ζώνης (ο καθορισμός της οποίας οφείλει να προηγείται των τεχνικών έργων διευθέτησης).

Παράπλευρες απώλειες: Αφανίζουν το οικοσύστημα της εκβολής (χιλιάδες δέντρα, 150 είδη πουλιών, ψάρια και χέλια —κάποια είδη υπό εξαφάνιση), ένα θεσμικά προστατευόμενο υδατόρεμα: «Ιδιαίτερου Περιβαλλοντικού Ενδιαφέροντος» (με Π.Δ.) ενταγμένο στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ ως «περιοχή που προορίζεται για την προστασία οικοτόπων και ειδών». Εντείνουν τον κίνδυνο πλημμυρών για τους παραρεμάτιους κατοίκους, αφού θα φτάνει στη Ραφήνα μεγαλύτερος όγκος νερού (λόγω εξαφάνισης της βλάστησης και των χωμάτινων επιφανειών που απορροφούν τα νερά) και μάλιστα με μεγάλη ταχύτητα (αφού το ποτάμι θα μετατραπεί σε χτισμένο οχετό).

 

Είναι φανερό ότι τα ποτάμια δεν χωρούν στον χάρτη της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Η φύση και οι άνθρωποι —ως μέρος της— είναι αναλώσιμα για την καπιταλιστική κερδοφορία. Όμως, οι αντιστάσεις μας θα στέκονται εμπόδιο, μέχρι την κατάργηση αυτού του συστήματος που εξολοθρεύει τα οικοσυστήματα και τις ζωές μας.

Να σταματήσει το πλημμυρικό έργο που θα πνίξει τη Ραφήνα, με πρώτα θύματα ντόπιους και μετανάστες στις παρόχθιες αυθαίρετες κατοικίες. Απομάκρυνση και μετεγκατάσταση των παραρεμάτιων κατοίκων που κινδυνεύουν —ακόμη περισσότερο μετά από τα έργα διευθέτησης.

Επαναφορά του δέλτα της εκβολής στη φυσική του κατάσταση και μόνο σημειακές τεχνικές παρεμβάσεις στις στενώσεις του ποταμού λόγω των ανθρωπογενών παρεμβάσεων.

Προστασία των δασικών εκτάσεων στα ορεινά και αναδασώσεις για να συγκρατούνται οι υδάτινοι όγκοι.

Έξω οι μπουλντόζες από το οικοσύστημα του ρέματος.
Η γη δεν είναι φέουδο του καπιταλισμού. Δίνουμε χώρο στο νερό.
Επαναφορά ρεμάτων και ποταμών στη φυσική τους κατάσταση.

13/5/2023

ανεξάρτητη πρωτοβουλία πολιτών Δασαμάρι S.O.S.

 

Πηγή : https://dasamarisos.blogspot.com/

του Αντώνη Λαζαρή, καθηγητή Μ.Ε.
 
Ίσως είναι μια από τις πιο παλιές έγχρωμες φωτογραφίες του λιμανιού της Ραφήνας. Το στιγμιότυπο τραβήχτηκε από τον φωτογράφο Αλεξ. Λυμπερόπουλο, κατά πάσα πιθανότητα το 1958. Η φωτογραφία δόθηκε από τον Νίκο Λυμπερόπουλο, τον γιο του φωτογράφου, στον καλό φίλο Σπύρο Μικρόπουλο. O Σπύρος ο Μικρόπουλος ανέβασε την φωτογραφία στο Διαδίκτυο και έτσι μπορέσαμε να την δούμε και εμείς.
 
Το πλοίο είναι το "Κάρυστος" του Τόγια στην τελευταία ή την προτελευταία του χρονιά στο λιμάνι της Ραφήνας. Είναι το πλοίο που πρωτοήρθε στο λιμάνι της Ραφήνας το 1947. Είναι το πλοίο που οι παλιοί Καρυστινοί ονόμαζαν "Καρυστάκι". Τα πρώτα χρόνια πλοιοκτήτης ήταν ο Ιωάννης Τόγιας. Τα τελευταία χρόνια πέρασε στην πλοιοκτησία του Ευάγγελου Τόγια. Κάποια στιγμή το πλοίο πρέπει να πήρε το όνομα "Κωνσταντίνος".
 
Για τους παλιούς Ραφηνιώτες η μικρή Ραφήνα της δεκαετίας του '50 και του ΄60 ήταν ένας Παράδεισος.
Ήταν ένα ήσυχο χωριό που το καλοκαίρι φιλοξενούσε τους περίφημους παραθεριστές, τους ανθρώπους που ενοικίαζαν ένα τμήμα του σπιτιού των κατοίκων της Ραφήνας και συνυπήρχαν μαζί τους όλο το καλοκαίρι. Ήταν ένας τρόπος για την αύξηση του πενιχρού εισοδήματος των κατοίκων.
Εκείνην την εποχή ο Βασίλης Τσιτσάνης επισκέπτεται συχνά στη Ραφήνα. Το 1953 έχει γράψει το περίφημο τραγούδι "Τα καβουράκια", στο οποίο τους στίχους πιθανόν εμπνεύστηκε η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου.
 
Ο Ασημάκης Καλπάκης διατηρεί το περίφημο "Bar o ΦΑΡΟΣ" στην πλώρη του τσιμεντόπλοιου. Ο Χρήστος και ο Τζιοβάνι Διαγγελάκης έχουν το ξενοδοχείο, στο οποίο συνήθως φιλοξενείται ο Τσιτσάνης.
Η επέκταση του λιμανιού άλλαξε τελείως την φυσιογνωμία του λιμανιού.
Ακόμα και σήμερα διατηρεί κάποια από την παλιά γραφικότητα.
Οι παραλίες, βέβαια, του Μπενάκη και του Βούλγαρη θυσιάστηκαν για την επέκταση του λιμανιού.  
Και φαίνεται πως ότι απέμεινε από την παλιά Ραφήνα, μάλλον, θα θυσιαστεί για την νέα επέκταση του λιμανιού προς τα βόρεια. 
 
Ανεξάρτητα από την αγάπη στα πλοία, η επέκταση του λιμανιού της Ραφήνας θα επιβαρύνει τη ζωή των κατοίκων της Ραφήνας.
Ό,τι χάσαμε δεν θα το ξαναβρούμε. 
 
Το λιμάνι της Ραφήνας σίγουρα δεν είναι ασφαλές. Όλα βασίζονται στην επιδεξιότητα των πλοιάρχων και των πληρωμάτων. Αλλά μία επέκταση θα σημάνει μεγάλες αλλαγές για την πόλη. 
 
Λέγεται πως θα φτάσει η Αττική Οδός, ο Προαστιακός Σιδηρόδρομος και κανείς δεν ξέρει τι ακόμα. Αλλά, η ζωή των κατοίκων της πόλης συνεχώς θα υποβαθμίζεται γιατί το λιμάνι ολοένα και θα περικυκλώνει ασφυκτικά την πόλη. 
 
Εδώ και χρόνια το λιμάνι πιέζει ασφυκτικά την πόλη της Ραφήνας.  Και η πίεση αυτή θα γίνεται ολοένα και πιο ασφυκτική όσο το λιμάνι θα επεκτείνεται.
Η Ραφήνα ήταν κάποτε ένα όμορφο ψαρολίμανο που με τα χίλια ζόρια έγινε λιμάνι. Με την επέκτασή του και την μετατροπή του σε υποκατάστατο λιμάνι του Πειραιά η πόλη πολύ δύσκολα θα μπορέσει συμβιώσει μαζί του. Όλα γίνονται ερήμην των κατοίκων. Θυσίες στο βωμό μίας ανάπτυξης που θα φέρει κέρδη "μόνο σε λίγους και εκλεκτούς". Ο κόσμος δεν ξέρει τι τον περιμένει. 
 
Το μέλλον φαντάζει μη βιώσιμο .

Δεν είναι πολλές μέρες που συζητούσαμε στον τόπο και στην Attica Voice για την ατμοσφαιρική ρύπανση στη Ραφήνα, η οποία δημιουργείται από το λιμάνι, είτε με άμεσο τρόπο (τα πλοία και οι τρομερές εκπομπές τους, σε ρύπους) είτε έμμεσα από την κυκλοφοριακήξ φόρτιση. Εκπομπές ρύπων που σημειώνονται  κατά την άφιξη, την αναχώρηση αλλά και κατά την παραμονή τους στο λιμάνι, αφού έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο της διατήρησης των μηχανών σε λειτουργία, μέσα στο λιμάνι και επί μακρό.

100

Αναρωτιόμαστε κατά τη συζήτηση, «Μα καλά, δεν θα υπάρξει καμία αντίδραση;»

Τελικά, το αξίωμα που θέλει την αντίδραση να εμφανίζεται όπου υπάρχει δράση, ίσχυσε. Το διαπιστώσαμε διαβάζοντας για την προσπάθεια  σχηματισμού μίας πρωτοβουλίας κατοίκων της Ραφήνας, για ένα λιμάνι που θα συμβιώνει αρμονικά μες την πόλη. Μάλιστα κυκλοφόρησε και κείμενο συλλογής υπογραφών και συμμετοχής στην πρωτοβουλία, το οποίο έχει ως ακολούθως:

Προς

Οργανισμό Λιμένα Ραφήνας, 

Λιμεναρχείο Ραφήνας,  

Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου.

Τμήμα Περιβάλλοντος και Χωροταξίας Α[οκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής

Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στο λιμάνι της Ραφήνας εχει γίνει αφόρητη λόγω της συνεχούς αύξησης του αριθμού των πλοίων που το χρησιμοποιούν και της κακής διαχείρισης τους από τις αρμόδιες αρχές.

Αποτέλεσμα αυτής της αλόγιστης μεγέθυνσης του λιμανιού είναι η υψηλή ρύπανση της ατμόσφαιρας, η ηχορύπανση και βέβαια τα τεράστια προβλήματα κυκλοφορίας οχημάτων, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Όλα αυτά θέτουν την ΥΓΕΙΑ μας και των παιδιών μας σε πολύ μεγάλο κίνδυνο και αυτό ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσει όσο ακόμα δεν είναι πολύ αργά.

Επιπλέον, η ποιότητα ζωής και το φυσικό περιβάλλον όλο και υποβαθμίζονται, ενώ οι επιπτώσεις στην κοινωνία και ιδιαίτερα στον εμπορικό κόσμο γίνονται κάθε χρόνο και πιο έντονες.

Και το χειρότερο, ζούμε με το μόνιμο φόβο μιας μεγάλης επέκτασης του λιμανιού, αφού τέτοιες φήμες κυκλοφορούν εδώ και καιρό, χωρίς κανένας αρμόδιος φορέας να έχει φροντίσει για την ενημέρωση των πολιτών.

Χρειαζόμαστε λύσεις εδώ και τώρα! Είναι απαραίτητη η συνεργασία όλων των δυνάμεων της κοινωνίας με στόχο να σταματήσει η υποβάθμιση της ζωής των κατοίκων και του περιβάλλοντος.

Πρωτοβουλία κατοίκων για ένα λιμάνι που θα συμβιώνει αρμονικά μες την πόλη.

Όλοι οι συντάκτες της Attica Voice υπογράφουμε το κείμενο, αφού βιώνουμε και εμείς την εφιαλτική κατάσταση που δημιουργεί το λιμάνι στην πόλη σήμερα.

Πέραν αυτού,  το αναδημοσιεύουμε και δίνουμε και link για να το κατεβάσετε, να το τυπώσετε και όσοι μπορείτε να συλλέξετε υπογραφές και να αυξηθεί η συμμετοχή για το καλό της πόλης και των κατοίκων της.

Τα υπογεγραμμένα έντυπα μπορείτε να επικοινωνήσετε για την παράδοση τους με τα τηλέφωνα

6944741642 και 6940276565

Το κείμενο μαζί με τον πίνακα για τη συλλογή υπογραφών, όπως αναφέρουμε και παραπάνω, μπορείτε να το κατεβάσετε από αυτόν τον σύνδεσμο (κλικ)

Φρόνιμο είναι, εφόσον κατεβάσετε το αρχείο PDF και για να συλλέξετε υπογραφές, να το εκτυπώσετε σε διπλή όψη (μπρος-πίσω) εάν είναι εφικτό. 

Loading...

Δελτίο τύπου της Πρωτοβουλίας Κατοίκων για ένα λιμάνιου θα συμβιώνει αρμονικά με την πόλη της Ραφήνας

για το Περιφερειακό Συμβούλιο της 27ης Αυγούστου 2019

Απαίτηση του κόσμου της Ραφήνας, του Πικερμίου αλλά και άλλων περιοχών, είναι η ματαίωση του τερατώδους σχεδίου που θα μετατρέψει τη Ραφήνα σε μια πόλη χωρίς θάλασσα πια. Σε μία πόλη που θα βρίσκεται  δίπλα σε ένα λιμάνι που θα υποβαθμίσει δραστικά και δραματικά τη ζωή και τον τόπο.

Αυτή ήταν η κεντρική διεκδίκηση της χθεσινής «επίσκεψης» κατοίκων περιοχών της ανατολικής Αττικής στο τελευταίο περιφερειακό συμβούλιο της θητείας Δούρου. Διατρανώθηκε προς κάθε κατεύθυνση η αντίθεση των κατοίκων προς  το «Monster Plan», όπως έχει επικρατήσει να αποκαλείται το προγραμματικό αναπτυξιακό σχέδιο του λιμανιού της Ραφήνας και τα συνοδά έργα του, που θα αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία της πόλης και θα αποκόψουν κυκλοφοριακά τις γειτονιές της.

Η έγκαιρη αποκάλυψη του προγράμματος του συμβουλίου από την Πρωτοβουλία Κατοίκων  και η κινητοποίηση των κατοίκων σε Ραφήνα και Πικέρμι, πέτυχαν την απόσυρση των θεμάτων από τον πρόεδρο του Περιφερειακού Συμβουλίου Θ. Σχινά.

Σελίδα 1 από 2

Youtube Playlists

youtube logo new

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.