" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Το πιο δύσκολο πράγμα για κάποιον ο οποίος πολιτεύεται, σε μικρή η μεγαλύτερη κλίμακα, είναι το ότι αισθάνεται την υποχρέωση να βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα. Μπορεί όχι ο ίδιος, αλλά μία φράση του, μία δράση του. Καλή ή κακή, δεν έχει σημασία.

«Any publicity is good publicity» (κάθε δημοσιότητα είναι καλή δημοσιότητα), λένε οι στοχαστές αλλά και οι διαφημιστές της Αγγλοσαξονικής σχολής. Ακόμα και εκείνοι που δεν ακολουθούν την κλασική της βάση, αλλά βρίσκονται στην πρωτοπορία της διαφήμισης, όπως οι Αμερικάνοι. Μας είναι οικείες οι εικόνες πολιτικών όλων των βαθμίδων αναγνώρισης ή αποστροφής, να κάνουν δηλώσεις, ειδικά μετά από οδυνηρά συμβάντα. Σαν τον Μητσοτάκη, ο οποίος μετά τις πυρκαγιές στα Γεράνεια, θυμήθηκε να μιλήσει για σχέδια της πολιτικής προστασίας ενόψει θέρους (!!!). Αμέσως μετά την καταστροφή 52.000 στρεμμάτων μοναδικού δάσους και 19.000 στρεμμάτων, δασικών και άλλων εκτάσεων, μήπως εκμεταλλευτεί και πάλι την κοντή μνήμη του ελληνικού λαού. Δεν έχει σημασία (για τον Μητσοτάκη, τον Χαρδαλιά ή όλους τους άλλους του θιάσου) το ότι καταστράφηκαν σε μία και μόνο πυρκαγιά, 71.000 στρέμματα Αττικής γης. Σημασία έχει να αναδειχθεί ως ο «πρωθυπουργός του νοιάζομαι». Ακόμα και κατόπιν «εορτής», όπως όλοι αυτοί που συνήθως δεν νοιάζονται για τίποτα, παρά μόνο για την εικόνα τους.

Το ίδιο και στον μικρόκοσμο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Διαβάζουμε «αυτοδιαφημιστική» ανάρτηση αντιδημάρχου καμένης περιοχής, σε τοπικό μέσο.  Εκφράζει ο αντιδήμαρχος Βασιλόπουλος  τη «λύπη» του, για την αναποτελεσματικότητα της Πολιτείας στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Από την άλλη, ως αντιδήμαρχος (που θεωρεί εαυτόν εκτός του σχήματος «Πολιτεία»), στηρίζει έναν δήμαρχο που με δηλώσεις του αποποιείται την ευθύνη που έχει για την προστασία των δασικών εκτάσεων εντός των ορίων αρμοδιότητας του. Και πως το κάνει; Αερολογώντας και αμφισβητώντας τα εδώ και δεκαετίες, υφιστάμενα όρια διοικητικής ευθύνης. Τα όρια που δέχονται ακόμα και οι όμοροι δήμοι. Αντί λοιπόν ο «λυπημένος» αντιδήμαρχος, να προωθήσει την προστασία των δασικών εκτάσεων, μέσα στο σύστημα διοίκησης του δήμου  και να τιμήσει την ευθύνη που και ο ίδιος έχει, μένει άφωνος πίσω από έναν δήμαρχο, που απλά θέλει να αποφύγει τα …τρεχάματα.

Youtube Playlists

youtube logo new

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.