Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Πάσχα 1987 - Πάσχα 2019. Μία ύπαρξη δρόμος Κύριο

 Ο Νίκος Καρούζος έπασχε από ύπαρξη. Τουλάχιστον έτσι ποιητικά, ομολογούσε

 

- Δεν σε βλέπω απόψε καλά τι έχεις;…

- Έχω ύπαρξη…

 

Πάλι ο Νίκος Καρούζος θρησκευόταν με ύπαρξη. Τι γύρευε ένας γνήσιος υπαρξιστής στα σοκάκια των Μεγαλοβδομάδων της ζωής του, της ζωής μας;

 

Πιστεύω εις έναν Ποιητήν εκτός ουρανού και επί γης εξόριστο που λέει η τρέλα μ’ αρέσει

Πιστεύω εις ένα Ποιητήν που λέει:

η τρέλα μ’ αρέσει, γελοιοποιεί την ύπαρξη.

ας ανάψω απ’ τη μάνα μου. 

(Νίκος Καρούζος, C R E D O)

 

Ψάχνοντας τον βρίσκουμε να υπάρχει και στα άλλα Πάσχα. Τα πιο κοντινά ή τα πιο μακρινά.

Σήμερα, Μεγάλη Τετάρτη του 2019, ο Νίκος Καρούζος υπάρχει γιατί δεν πέρασε ποτέ στην ανυπαρξία. Πώς να περάσει στην ανυπαρξία άλλωστε ο γνησιότερος υπαρξιστής;

Πάσχα 1987.

 Λαμπρύνομαι ως άτομο μα όχι

            στην ολότητα· η λάμψη όμως

εκπηγάζει από κείνη των ψυχών

            τη σύναξη

που διαφεντεύει γαλαζοπράσινο.

Αποφεύγω τα μηνύματα

κι αποφεύγω τ᾽ αυτοκίνητα.

Είμαι διαβάτης· επιβάλλομαι

            στην κίνηση.

 

ΥΓ: Καθοδόν προς τη Μεγάλη Νομοτέλεια της Ανάστασης λοιπόν

Karouzos

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Τελευταία τροποποίηση στις Δευτέρα, 18 Οκτωβρίου 2021 16:48