Παραρεμάτια ζώνη. Κλάδος Πετρέζας. Πικέρμι 2020
Η εθνική μας υπερηφάνεια αυξάνει όσο αυξάνει και η εθνική μας μοναξιά. Δεν μπορεί να είναι διαφορετικά, αφού καμαρώνουμε για όσα ενδεχομένως μας καθιστούν «έθνος ανάδελφο» και δεν παύουμε να τα χρησιμοποιούμε ως εθνικέ κλισέ στον λόγο μας. Πόσες φορές δεν ακούμε τον κομπασμό περί της μοναδικότητας της «τρισχιλιετούς» (μία είναι η «τρισχιλιετής με τις 5.000.000 λέξεις») που περιέχει τη λέξη «φιλότιμο»; Κομπάζουμε για τη λέξη, τη φόρμα της, την ώρα που η συμπεριφορά μας αποκλίνει δραματικά από κάθε έννοια που μπορεί να αποδίδεται με τη λέξη αυτή.
Πρόσφατο παράδειγμα της διαρκούς προσπάθειας των συμπατριωτών νεοελλήνων για τη διατήρηση της αναδέλφου νεοελληνικής ταυτότητας, οι απορρίψεις υλικών κατεδαφίσεων και άλλων υλικών (μπάζων) εντός της πλημμυρικής ζώνης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Από τις 9/2/2020 που εντοπίσαμε τις πρώτες απορρίψεις στο Πλατύ Χωράφι (εντός του περιφραγμένου απαλλοτριωμένου χώρου!!!), και στη συμβολή της οδού που πάει σε Ήμερο Πεύκο και Βουνούπολη, με την Αγίου Χριστοφόρου στο Πικέρμι, μέχρι σήμερα το φαινόμενο εξελίσσεται
Σις 17/2/2020 εντοπίσαμε επιπλέον σωρούς στο Πικέρμι, στην οδό που οδηγεί στο Ήμερο Πεύκο, αλλά και στο Πλατύ Χωράφι. Βρήκαμε σωρούς από παρόμοια υλικά στον κυρίως κλάδο της Πετρέζας (πλημμυρικό πεδίο του Μεγάλου Ρέματος και ασπίδα προστασίας της πόλης της Ραφήνας) και σε άλλα σημεία του υδρογραφικού δικτύου του Μεγάλου Ρέματος.
Πετρέζα 9/2/2020 Πετρέζα 17/2/2020
Πλατύ Χωράφι (εντός της περίφραξης) 9/2/2020 Πλατύ Χωράφι (εντός της περίφραξης) 17/2/2020
Σε συνεργασία με την Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, ετοιμάσαμε σχετικές καταγγελίες προς τους αρμόδιους φορείς, προκειμένου να συλλεχθούν και να μεταφερθούν σε κατάλληλους χώρους απόθεσης οι σωροί αλλά και να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για την προστασία του τελευταίου υδάτινου παραδείσου, του σημαντικότατου υγροβιοτόπου της ανατολικής Αττικής. Την προστασία του από τα ανθρωποειδή που είτε από ανευθυνότητα είτε από ανικανότητα ή από εγκληματική πρόθεση, καταστρέφουν τόπο, φύση και μέλλον.
Οι όψεις του νεοελληνικού πολιτισμού δεν είναι πολλές και καλές. Αντίθετα είναι ελάχιστες και οι πλείστες εξ αυτών, κακές. Υπάρχουν οι ελάχιστες αλλά υψηλής ποιότητας όψεις, που σέβονται το περιβάλλον και τον πλανήτη, την κοινωνία και τον άνθρωπο. Επικρατούν δυστυχώς οι απεχθέστερες. Εκείνες της αδιαφορίας, της ανευθυνότητας, του κέρδους εις βάρος του μέλλοντος, της ανάπηρης ανάπτυξης με κάθε τίμημα, της καταστροφικής οίησης των –δυστυχώς για την κοινωνία- ανευθυνοϋπευθύνων.
Και έτσι πορευόμαστε, ως λάτρεις του εφήμερου, μέχρι την τελική καταστροφή, που είναι νομοτέλεια όσο η αδιαφορία και τα μικροσυμφέροντα κυβερνούν τη σκέψη μας και τον τόπο
{youtube}o077DmJPHHg{/youtube}
