Ωραία δεν θα ήταν

να ‘χαμε δώσει στα κρυφά

ραντεβού στο παρκάκι

για να χαϊδευτούμε και να φιληθούμε,

να φωτιζόταν ξαφνικά ένα παράθυρο,

ν’ ακουγόταν

από κάπου το Blue in Green του Miles Davis

και να μας ακολουθούσε ως την πόρτα του σπιτιού μας

ένας σκύλος με καφετιά μεγάλα μάτια

ζητώντας λίγη ζεστασιά και την παρέα μας

ένα βράδυ σαν αυτό;

Δημήτρης Φωτεινόπουλος, 9.11.2020

(Ευχαριστώ τη συντακτική ομάδα της attica voice

που  μου έδωσε τη δυνατότητα να αναρτήσω το ποιηματάκι αυτό στην ιστοσελίδα της)