Επέτειος της 25ης Μαρτίου σήμερα και αναρωτιόμαστε τι σημαίνει εθνική υπερηφάνεια. Προσπαθώντας να σκεφτούμε έναν ορισμό, καταλήξαμε πως εθνική υπερηφάνεια είναι η υπερηφάνεια που νιώθει κάποιος για κατορθώματα που έκαναν κάποιοι άλλοι - που έτυχε να γεννηθούν στον ίδιο τόπο με τον εθνικά υπερήφανο - πριν από δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια και που είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν ο μέσος εθνικά υπερήφανος άνθρωπος μπορεί να τα επαναλάβει εάν χρειαστεί
Αυτού του είδους η υπερηφάνεια, πέρα από το ότι είναι άτοπη, αποκοιμίζει ένα λαό κάνοντάς τον να νομίζει πως μπορεί να επιβιώνει για πάντα από τα γραμμάτια των προγόνων του. Αν ένας λαός αξίζει να είναι υπερήφανος, φαίνεται από το παρόν του. Φαίνεται από το είδος της κοινωνίας που έχει οικοδομήσει, φαίνεται από τη χρησιμότητά του στην υπόλοιπη ανθρωπότητα.
Μια τέτοια χώρα που δικαιούται να νιώθει υπερηφάνεια για το παρόν της και που συχνά-πυκνά τραβάει πάνω της τα μάτια όλου του κόσμου, είναι η Κούβα. Μια χώρα με πληθυσμό σαν το δικό μας, που ασφυκτιά από τον οικονομικό αποκλεισμό που της έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ επειδή έχει επιλέξει έναν δικό της υπερήφανο δρόμο. Μια χώρα όμως, που όχι μόνο κατορθώνει να στέκεται στα πόδια της πολύ καλύτερα από όλες τις γειτονικές της χώρες, αλλά που πολλές φορές έχει κερδίσει το θαυμασμό ακόμη και όσων την εχθρεύονται.
Μια χώρα που κατόρθωσε μέσα σε αντίξοες συνθήκες να αναπτύξει ένα πολύ υψηλό επίπεδο ιατρικής επιστήμης. Σήμερα, η Κούβα διαθέτει 70.000 γιατρούς, έναντι 50.000 που διαθέτει ολόκληρη η Αφρικανική ήπειρος. Εξάγει ιατρικές και βιοτεχνολογικές υπηρεσίες σε 65 χώρες, άλλοτε δωρεάν και άλλοτε με αντάλλαγμα, όπως στην περίπτωση της Βενεζουέλας, από την οποία παίρνει πετρέλαιο σε φτηνές τιμές. (βλέπε εδώ). Είναι χαρακτηριστικό πως ένα από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του κορωνοϊού είναι ένα κουβανικό αντιικό φάρμακο (Interferón alfa 2B – IFNrec ) που παράγεται στην περιοχή Jilin της Κίνας το Κινεζο-κουβανικό εργοστάσιο παρασκευής φαρμάκων Changheber
Μια χώρα που – εν μέσω της κρίσης του κορωνοϊού που έχει φτάσει και στην ίδια – δε διστάζει να στείλει 50 γιατρούς και νοσηλευτές στη μεγάλη και πλούσια Ιταλία για να την βοηθήσει, την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Ευρώπη παρακολουθεί αμήχανα (βλέπε εδώ) . Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κούβα στέλνει βοήθεια σε χώρες που πλήττονται από επιδημία. Οι Κουβανοί γιατροί πολέμησαν τη χολέρα στην Αϊτή και τον ιό του Έμπολα στη Δυτική Αφρική τη δεκαετία του 2010. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που στέλνει βοήθεια σε μια από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, ενώ ταυτόχρονα έχει στείλει παρόμοια βοήθεια και σε άλλες χώρες όπως η Βενεζουέλα, η Νικαράγουα και η Τζαμάικα κ.ά. (περισσότερα για τη διεθνή αλληλεγγύη που επιδεικνύει η Κούβα μπορείτε να διαβάσετε εδώ )
Μια χώρα που δεν κλείνει τα σύνορά της σε όσους έχουν ανάγκη, όπως κάνουν κάποιες άλλες. Η Κούβα ήταν η μόνη χώρα στην Καραϊβική που δέχθηκε τον ελλιμενισμό του βρετανικού κρουαζιερόπλοιου με τα 5 επιβεβαιωμένα κρούσματα κορονοϊού μεταξύ των επιβατών του. Την ώρα που οι άλλες χώρες της Καραϊβικής αρνούνταν να το δεχθούν, η Κούβα ανταποκρίθηκε άμεσα στο αίτημα της Βρετανίας να περιθάλψει και να βοηθήσει τους επιβάτες του πλοίου. Όπως δήλωσε το υπουργείο Εξωτερικών της Κούβας : “Αυτή είναι μια εποχή για να επιδείξουμε αλληλεγγύη, να καταλάβουμε ότι η υγεία είναι ανθρώπινο δικαίωμα, να ενισχύσουμε τη διεθνή συνεργασία για να αντιμετωπίσουμε τις κοινές προκλήσεις μας”.
Μια χώρα που δεν περιμένει τον κορονοϊό φοβισμένη και κάνοντας ευχές και προσευχές σαν κάποιες άλλες, αλλά του επιτίθεται. Όπως διαβάζουμε εδώ, περισσότεροι από 28.000 φοιτητές Ιατρικής αναζητούν πιθανά κρούσματα του κορονοϊού, από γειτονιά σε γειτονιά. Ο στόχος είναι να εντοπιστούν εγκαίρως όλα τα κρούσματα και οι άνθρωποι που έχουν προσβληθεί να μην προλάβουν να μεταδώσουν την ασθένεια Covid-19 σε άλλους
Αυτή είναι η, αν μη τι άλλο, περήφανη Κούβα. Te quiero, Cuba (Σ΄αγαπάμε Κούβα) , όπως έγραψαν οι επιβάτες του βρετανικού κρουαζιερόπλοιου
