του Αντώνη Λαζαρή

Οι Ιταλοί το καλοκαίρι του 1941 επιτάσσουν το σπίτι της Μαρίκας και της Κατίνας Χίλμπερτ, ναρκοθετούν την παραλία Μαρίκες και κτίζουν πολυβολεία στις δύο άκρες της μεγάλης παραλίας, κάτω από το λόφο του Ασκηταριού και δίπλα στο σπίτι των δύο αδελφών.

Ένας μεγάλος προβολέας φωτίζει όλη τη νύχτα τη θάλασσα κάτω από το Ασκηταριό.

Τον Σεπτέμβριο του 1943 οι Ιταλία συνθηκολογεί και οι Ιταλοί στρατιώτες παραδίδονται στους πρώην συμμάχους τους σαν πρόβατα επί σφαγή.

Τον Οκτώβριο του 1944, οι Γερμανοί εγκαταλείπουν τη Ραφήνα και τα έργα τους παραδίδονται σιγά-σιγά στη λήθη του χρόνου.

Τα κανόνια στο Οχυρό πουλιούνται για παλιοσίδερα, οι λυόμενες κατασκευές διαλύονται, τα τούνελ σιγά σιγά λησμονιούνται και τα πολυβολεία συνεχίζουν να θυμίζουν μια εποχή που όλοι θέλουν να ξεχάσουν.

Τα πολυβολεία αφημένα στη λήθη του χρόνου.

Μέσα στα πολυβολεία, μόνο τα παιδιά συνεχίζουν να παίζουν στα ψεύτικα τον πόλεμο, αυτόν που όσοι τον έζησαν στην πραγματικότητα δεν θέλουν να θυμούνται ούτε στο χειρότερο εφιάλτη τους.

Σιγά-σιγά τα πολυβολεία παραδίδονται στον παναδαμάτορα χρόνο.

Κάθε χρόνο στις 16 και τις 17 Ιουλίου στο πάλαι ποτέ πολυβολείο κάτω από τον Άγιο Νικόλαο γιορτάζει το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας.

Ένα πολυβολείο που μετατράπηκε σε ναΰδριο ως ανάμνηση της σωτηρίας των 20 Ραφηνιωτών που στις 17 Ιουλίου 1944 συνελήφθησαν από τους Γερμανούς.

Από τους 21 που συνολικά έπιασαν οι Γερμανοί, μόνο ένας, ο κ. Αλεξανδρίδης, σκοτώθηκε από τους κατακτητές όταν “τόλμησε” να διαμαρτυρηθεί για τις συνθήκες κράτησής τους. και, μάλιστα, μιλώντας στη γλώσσα των κατακτητών.

Τα πολυβολεία στο Πανόραμα δεν γλύτωσαν από την ανελέτητη φθορά του χρόνου.

Και μόνο αυτά στις Μαρίκες στέκονται ακόμα στη θέση τους αντιστεκόμενα στη λήθη που θα πρέπει να βολεύει όσους θέλουν όλα αυτά να ξεχαστούν.

Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε τα δύο πολυβολεία στην παραλία "Μαρίκες" της Ραφήνας, πολύ κοντά στο περίφημο σπίτι που πέρασε από την Μαρίκα και την Κατίνα Χίλμπερτ στον Βαγγέλη Χιλμπερτίδη.

Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε το σκαρίφημα που σχεδίασαν οι Ιταλοί στρατιώτες το 1943.

Πιθανόν, λίγο πριν την συνθηκολόγηση που οδήγησε τους περισσότερους Ιταλούς στρατιώτες στο θάνατο.

Οι Ιταλοί στρατιώτες αφήνουν ένα αποτύπωμα της παρουσίας τους από την παραλία Μαρίκες.

Στην τρίτη φωτογραφία βλέπουμε τον διάδρομο που συνδέει ακόμα τα δύο πολυβολεία των Μαρικών.

Στην τέταρτη φωτογραφία βλέπουμε το περίφημο σπίτι των Μαρικών

Η χρονολογία στο τσιμέντο του πολυβολείου αναφέρει “1943”. Πόσο μακριά φαντάζει αυτό σε πολλούς. Και πόσο κοντά σε κάποιους άλλους.

Ο Νικόλας Χιλμπερτίδης μας οδήγησε στα πολυβολεία στις Μαρίκες επισημαίνοντάς μας το αυτονόητο:

“Είναι τα τελευταία που δεν τα κατέστρεψαν οι ανεγκέφαλοι των Αρχών! Σώστε τα για την Ιστορία του τόπου μας!!”