Του Αντώνη Λαζαρή
H διαχείριση του παράκτιου οικοσυστήματος δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Για να μπορέσει κάποιος να πετύχει ορθή διαχείριση του παράκτιου οικοσυστήματος χρειάζεται πολύ καλή γνώση του θέματος.
Ο Οργανισμός Λιμένος Ραφήνας έχει στην επιστασία του το παράκτιο οικοσύστημα που περιλαμβάνει τις παραλίες της Ραφήνας.
Η διαχείριση του Οργανισμού είναι διαχρονικά μια τραυματική εμπειρία για το παράκτιο οικοσύστημα.
Πέρα από τους λουόμενους και τα μαγαζιά που βρίσκονται παρά θιν’ αλός υπάρχουν και φυτά και ζώα που το ενδιαίτημά τους είναι η παραλία.
Τελευταίο θύμα της άλογης διαχείρισης αποτέλεσαν τα βούρλα της κεντρικής παραλίας της Ραφήνας.
Τα βούρλα του γένους Juncus είναι από τα πιο χαρακτηριστικά φυτά των υγροτόπων και των παραλιών της Ελλάδας.
Τα βούρλα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του παράκτιου οικοσυστήματος.
Τα βούρλα της Ραφήνας αποτελούν/αποτελούσαν απομεινάρι της βλάστησης της παραλίας που κάποτε ήταν αρκετά διαφορετική από τη σημερινή.
Η αποψίλωση της βλάστησης, η κατασκευή του πάρκινγκ σε άμεση επαφή πίσω από την παραλία αλλοίωσαν το οικοσύστημα.
Παρόλα αυτά ένα μέρος του οικοσυστήματος συνεχίζει οριακά να υπάρχει.
Το χειμώνα το οικοσύστημα αναγεννάται όσο μπορεί μέσα από τις στάχτες του.
Τώρα γιατί έκοψαν τα βούρλα μόνο οι ίδιοι το ξέρουν.
Είναι μια ακόμα καταστροφική παρέμβαση σε ένα οικοσύστημα που διαχρονικά έχουν αποδείξει ότι δεν σέβονται.
Στην εποχή του κορονοϊού η διαχείριση των οικοσυστημάτων, μικρών και μεγάλων, θα πρέπει να γίνεται με πολύ πιο υπεύθυνο τρόπο.
Και τα βούρλα αποτελούν και θα πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του παράκτιου οικοσυστήματος της Ραφήνας.
