Ο διεθνής και λυρικός Μίκης Θεοδωράκης
Μια ανάρτηση του Avopolis μας έδωσε το ερέθισμα να θυμηθούμε μερικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη που έκαναν διεθνή καριέρα με την ερμηνεία διάσημων καλλιτεχνών. Τα τραγούδια που επιλέξαμε δεν προέρχονται από την αστείρευτη δεξαμενή των πολιτικών τραγουδιών του Μίκη, που ως γνωστόν είχαν μια τεράστια διεθνή απήχηση. Αντίθετα, επιλέξαμε να ακούσουμε τραγούδια της λυρικής πλευράς του συνθέτη, που ερμήνευσαν η Edith Piaf, η Sirley Bassey, οι Beatles και οι Walkabouts
Ξεκινώντας ανάποδα, οι Walkabouts, το 2000, ερμήνευσαν το "The Train Leaves At Eight" (Το τραίνο φεύγει στις οκτώ). Οι Βeatles ερμήνευσαν το "Honeymooon Song" (Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου). H Shirley Bassey το "Life goes on” (Το γελαστό παιδί) και η Edith Piaf το “Les amants de Teruel” (Όμορφη πόλη)
Το φράγμα και το κύμα
Με αφορμή το πλωτό φράγμα που παρήγγειλε η κυβέρνηση προσθέτοντας στο ενεργητικό της άλλη μία γελοία και ανόητη ενέργεια, η Μαριάννα Τζιαντζή από την Εφημερίδα των Συντακτών θυμήθηκε το ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη «Ο βράχος και το κύμα». Στο συμβολισμό του ποιήματος, ο βράχος είναι ο Τούρκος κατακτητής και κύμα ο υπόδουλος Ελληνισμός. Ας δούμε, όμως, πόσο ταιριάζει η περιγραφή του κύματος με τα ανθρώπινα κύματα που διασχίζουν το Αιγαίο προσπαθώντας να βρουν μια καλύτερη ζωή. Κύματα που δε θα σταματήσουν, παρά μόνο όταν εκλείψουν οι αιτίες που τα δημιούργησαν. Κύματα που δε σταματιούνται από κανένα φράχτη, πόσο μάλλον από αυτό το κωμικό κατασκεύασμα
«Μέριασε, βράχε, να διαβώ!» το κύμα ανδρειωμένο
λέγει στην πέτρα του γιαλού θολό, μελανιασμένο.
«Μέριασε! μες τα στήθη μου, που 'σαν νεκρά και κρύα
μαύρος βοριάς εφώλιασε και μαύρη τρικυμία.
Αφρούς δεν έχω γι' άρματα, κούφια βοή γι' αντάρα,
έχω ποτάμι αίματα, με θέριεψε η κατάρα
του κόσμου, που βαρέθηκε, του κόσμου που 'πε τώρα:
«Βράχε, θα πέσεις, έφτασεν η φοβερή σου η ώρα!»
Όταν ερχόμουνα σιγά, δειλό, παραδαρμένο,
και σο 'γλυφα και σο 'πλενα τα πόδια δουλωμένo,
περήφανα μ' εκοίταζες και φώναζες του κόσμου,
να δει την καταφρόνεση που πάθαινε ο αφρός μου.
Κι αντίς εγώ κρυφά-κρυφά, εκεί που σε φιλούσα,
μέρα και νύχτα σ'έσκαφτα τη σάρκα σου εδαγκούσα
και την πληγή που σ' άνοιγα, το λάκκο που 'θε κάμω,
με φύκη τον επλάκωνα, τον έκρυβα στον άμμο.
Σκύψε να ιδείς τη ρίζα σου στης θάλασσας τα βύθη,
τα θέμελά σου τα 'φαγα, σ' έκαμα κουφολίθι.
Μέριασε, βράχε, να διαβώ! Του δούλου το ποδάρι
θα σε πατήσει στο λαιμό...Εξύπνησα λιοντάρι...»
Και ο Πατούλης το Ζάππειο διάλεξε
Δεν υπάρχει χώρος που να έχει συνδεθεί με τα μεγαλύτερα ψέματα και τις ιστορικότερες αποτυχίες της ελληνικής πολιτικής σκηνής, όσο το Ζάππειο μέγαρο.
Από τον Σαμαρά, με το πρόγραμμα του Ζαππείου 1, την επενεκκίνηση της οικονομίας του Ζαππείου 2, το πρόγραμμα του Μαίου Ζάππειο 3. Μετά ο Τσίπρας με το παράλληλο πρόγραμμα (είχε προηγηθεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης που δεν το φορτώθηκε και αυτό το ιστορικό κτήριο) και την έξοδο από τα μνημόνια με το βάλε-βγάλε της γραβάτας. Το κληροδότημα του Ζάππα έμελλε να γίνει πολλές φορές θεατρική σκηνή κακών ηθοποιών που πουλούσαν τα σενάρια τους για αλήθειες στους μόνιμα απογοητευμένους ψηφοφόρους.
Σειρά στα Ζάππεια πήρε και ο Πατούλης. Και είπε ο ηλιοκαμένος (μεσούντος Χειμώνος) στο Ζάππειο:
“Είναι προσωπική μου δέσμευση ότι δεν θα γίνει χωματερή στο Γραμματικό.”
Δεν βρήκε κάτι καλύτερο να πει.
Νέες μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων ανάμεσα τους και του Γραμματικού εξήγγειλε για μια ακόμα φορά ο Γ. Πατούλης, χθες (30/1/2020) στο Ζάππειο.
Εξήγγειλε και κατασκευή Μονάδων Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων. Πρώτα μέσα στον χώρο που θα εγκατασταθούν οι νέες Μονάδες Επεξεργασίας, αλλά και νέων ΜΕΒΑ σε κατάλληλους χώρους εντός της Αττικής, που θα μπορούν να φιλοξενήσουν αυτή τη δραστηριότητα, σε συνεργασία πάντοτε με τους Δήμους ή και ενώσεις Δήμων (διαδημοτικές μονάδες).
Έβγαλε και λόγο για το Γραμματικό, για να καθησυχάσει όσους ανησυχούν για την βόμβα που ετοιμάζεται να ανάψει το φυτίλι της, στην ανατολική Αττική. Για τον σκουπιδοσωρό που θα απορριφθεί πάνω σε ρέμα που θα «εμπλουτίσει» σε διοξίνες τον νότιο Ευβοϊκό. Βέβαια κουβέντα δεν είπε για το ρέμα, τις σκισμένες μεμβράνες, την επιστημονικά και φωτογραφικά τεκμηριωμένη ακαταλληλότητα του χώρου.
Ραφήνα. Λιμάνι, άνθρωποι και μέλλον προς πώληση
Στις 29/1/2020 και στον ιστότοπο euro2day διαβάσαμε την ανάρτηση του κ. Φ. Κόλλια με τίτλο «Πού «κολλάει» η παραχώρηση των δέκα περιφερειακών λιμανιών» και υπότιτλο «Καθυστερεί η νομοθετική ρύθμιση που θα επιτρέπει πώληση οργανισμών λιμένων και όχι μόνο υπο παραχωρήσεις. Η δύσκολη εξίσωση με το αντισταθμιστικό τέλος του 5%. Γιατί δεν βιάζονται κυβέρνηση – ΤΑΙΠΕΔ». Φυσικά η είδηση αφορούσε και το λιμάνι της Ραφήνας, το οποίο τελεί υπό πώληση (και όχι πια παραχώρηση), είτε ανεξάρτητα είτε μέσω της υπάρχουσας παραχώρησης του ΟΛΠ, όντας τμήμα του πάλαι ποτέ «Αττικού Λιμενικού Συστήματος», που τη μία μετοχή του τη διαχειρίζεται ο ήδη εκποιημένος οργανισμός.
Η ανάρτηση του κ. Κόλλια και της Euro2day μας ενημερώνει πως η καθυστέρηση στην προώθηση της ρύθμισης, με την οποία ανατρέπεται το μοντέλο που είχε νομοθετήσει η προηγούμενη κυβέρνηση στις αρχές του 2019 (και που προέβλεπε μόνο υποπαραχωρήσεις δραστηριοτήτων και όχι πωλήσεις οργανισμών λιμένων όπως συνέβη με ΟΛΠ και OΛΘ).
Για ορισμένα λιμάνια, όπως της Αλεξανδρούπολης, της Πάτρας, του Ηρακλείου, της Ηγουμενίτσας και της Καβάλας έχει εκδηλωθεί σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον. Η αμερικανική πλευρά μεταφέρει, για παράδειγμα, με κάθε ευκαιρία το ενδιαφέρον της για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Ο όμιλος Γκριμάλντι (Μινωικές Γραμμές κ.λπ.) έχει, επίσης, μεταφέρει στην κυβέρνηση το ενδιαφέρον του για τα λιμάνια του Ηρακλείου, της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας.
Η Ραφήνα προφανώς, δεν υπάγεται σε αυτά τα ορισμένα λιμάνια για τα οποία έχει εκδηλωθεί «σοβαρό επενδυτικό ενδιαφέρον», σύμφωνα με τον συντάκτη. Βέβαια γνωρίζουμε από τις 4/12/2019 και από δημοσίευμα της Μ. Παπακωνσταντίνου στον ιστότοπο newsit.gr, πως υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον για τη Ραφήνα, αλλά με στόχο και προϋπόθεση την υλοποίηση του εκτρωματικού σχεδίου ανάπτυξης του, του τρομερού Monster Plan, όπως έχει εύστοχα χαρακτηρισθεί.
Περισσότερα: Ραφήνα. Λιμάνι, άνθρωποι και μέλλον προς πώληση
Πες μου το αφεντικό σου, να σου πω τι ειδήσεις θα μου πεις
Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ρόλου που εξυπηρετούν τα λεγόμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης είναι αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες σχετικά με τα τραγελαφικά επεισόδια που εκτυλίσσονται στο αποκαλούμενο επαγγελματικό πρωτάθλημα ποδόσφαιρου. Τα μέσα ενημέρωσης, ως έτοιμα από καιρό, πήραν θέση μάχης για να υπερασπιστούν τα αφεντικά τους. Για το ίδιο θέμα, τα κανάλια, κατά παράβαση κάθε έννοιας δημοσιογραφικής δεοντολογίας, παίρνουν θέση που όλως τυχαίως είναι η θέση του ιδιοκτήτη τους. Το OPEN, ιδιοκτησίας του προέδρου του ΠΑΟΚ Ιβάν Σαββίδη, κάνει λόγο για αδικία εις βάρος του ΠΑΟΚ. Αντίθετα, το ΟΝΕ, που προς το παρόν εκπέμπει μόνο διαδικτυακά και δορυφορικά μέσω της COSMOTE και της NOVA αλλά σύντομα θα εκπέμπει και επίγεια, ιδιοκτησίας του προέδρου του Ολυμπιακού, Βαγγέλη Μαρινάκη, κάνει λόγο για πρωτοφανές σκάνδαλο του ΠΑΟΚ. Και όλα αυτά ακούγονται στο δελτίο ειδήσεων των καναλιών. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για πολυφωνία. Δυστυχώς, όμως, δεν πρόκειται περί αυτού. Πρόκειται για τη φωνή του κάθε αφεντικού που επιβάλλει τη δική του αλήθεια. Στο ίδιο μήκος κύματος και η πάλαι ποτέ εφημερίδα των ΝΕΩΝ. Ιδιοκτησίας, πλέον, του Βαγγέλη Μαρινάκη, δίνει έναν καθημερινό αγώνα υπέρ του ιδιοκτήτη της και δε θα μπορούσε να έλειπε και από αυτό τον αγώνα.
"Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι", λέει το γνωστό σύνθημα. Δεν ξέρουμε για τα δύο πρώτα, πάντως δημοσιογράφοι σίγουρα δεν είναι οι υπάλληλοι εκφωνητές των στημένων ρεπορτάζ, κατά παραγγελία των αφεντικών τους
Περισσότερα: Πες μου το αφεντικό σου, να σου πω τι ειδήσεις θα μου πεις
Όλο το έθνος προσκυνά σώβρακα και φανέλες
Αυτός ο τόπος δε σε αφήνει ποτέ να πλήξεις. … Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, το αρμόδιο όργανο που ελέγχει εάν οι ομάδες που εμπλέκονται με τον επαγγελματικό αθλητισμό τηρούν τη νομιμότητα, αποφάνθηκε πως η ΠΑΕ ΠΑΟΚ και η ΠΑΕ Ξάνθη παραβίασαν τη ρητή πρόβλεψη της αθλητικής νομοθεσίας που απαγορεύει την πολυϊδιοκτησία. Η αθλητική νομοθεσία προβλέπει για το αδίκημα αυτό την ποινή του υποβιβασμού.
Η υποψία υποβιβασμού του ΠΑΟΚ σκάει σαν βόμβα και προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις. Οπαδοί του ΠΑΟΚ συγκεντρώνονται έξω από τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη. Ο ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Θοδωρής Ζαγοράκης, λειτουργώντας ως ευρωβουλευτής του ΠΑΟΚ, ανακοινώνει πως δεν μπορεί να ανήκει στον ίδιο πολιτικό χώρο με ανθρώπους που θα ζημιώσουν την ομάδα του. Ο επικίνδυνος σαλτιμπάγκος και πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος, δηλώνει πως, αν υποβιβαστεί ο ΠΑΟΚ, θα γίνει εμφύλιος πόλεμος όπως έγινε στην πρώην Γιουγκοσλαβία και πως "αν δεν σταματήσει η ιστορία αυτή φοβάμαι ότι σε λίγο καιρό οι συνάδελφοι του Βορρά θα είναι βουλευτές άλλου κοινοβουλίου". Ο δήμαρχος Κατερίνης, πρώην βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία και πρώην πρωταθλητής στίβου, Κώστας Κουκοδήμος, τάσσεται στο πλευρό του ΠΑΟΚ, κάνοντας ολομέτωπη επίθεση κατά του υφυπουργού Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη. Ο γνωστός και μη εξαιρετέος δημοσιογράφος, Μάκης Τριανατφυλλόπουλος, εμπλέκει το θέμα του ΠΑΟΚ με το Μακεδονικό ζήτημα "Το θέμα του Μακεδονικού το χειρίστηκε λάθος ο Τσίπρας και ότι συνέβη στις εκλογές οφείλεται στο όνομα Β. Μακεδονία. Το ίδιο θα πάθει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον ΠΑΟΚ"
Ο Ιός από την Κορώνη
Η γλωσσική ίωση και η Μπαμπινιώτικη θεραπεία
Κορων -ός Κορων-αίος .......-ιός
Είμαι μία Ασιατική γρίπη
έρχομαι απ’ την ανατολή,
ταξιδεύοντας μέρα και νύχτα
πάνω σ’ ένα μαγικό χαλί.
Μια πενικιλίνη προτιμάω (έλα έλα)
δυο κινίνα δίκταμο ζεστό
κι αν σας βρίσκεται καμιά ασπιρίνη,
θα την πάρω σας ευχαριστώ.
Είμαι μία Ασιατική γρίπη
πάω πίσω στην ανατολή,
με αξέχαστες εντυπώσεις
από την πανέμορφή σας Λιλιπούπολη.
Η μπαλάντα του Μαουτχάουζεν
Ίσως το ωραιότερο μουσικό έργο για το Ολοκαύτωμα που γράφτηκε ποτέ. Τα τέσσερα τραγούδια, που αποτελούν τη Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν, βασίζονται σε γεγονότα που βίωσε ο συγγραφέας Ιάκωβος Καμπανέλλης - ως πολιτικός κρατούμενος - στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μαουτχάουζεν. Στίχοι του Ιάκωβου Καμπανέλλη και μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Ένα από τα τραγούδια του δίσκου που κυκλοφόρησε το 1966, είναι το συγκλονιστικό «Άσμα Ασμάτων»
Τι ωραία που είν’ η αγάπη μου
με το καθημερνό της φόρεμα
κι ένα χτενάκι στα μαλλιά.
Κανείς δεν ήξερε πως είναι τόσο ωραία.
Κοπέλες του Άουσβιτς,
του Νταχάου κοπέλες,
μην είδατε την αγάπη μου;
Την είδαμε σε μακρινό ταξίδι,
δεν είχε πια το φόρεμά της
ούτε χτενάκι στα μαλλιά.
Dance me to the end ...
Σαν σήμερα, πριν από 75 χρόνια, ο σοβιετικός στρατός απελευθερώνει το Άουσβιτς, το μεγαλύτερο κολαστήριο των Ναζί, εκεί όπου βρήκαν μαρτυρικό θάνατο πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι, στη μεγάλη πλειοψηφία τους Εβραίοι
Από αυτή τη φρίκη είναι εμπνευσμένο το πασίγνωστο τραγούδι του Leonard Cohen “Dance me to the end of love”. Γιατί το τραγούδι αυτό δεν είναι ένα τραγούδι για εραστές. Είναι ένα τραγούδι που κρύβει μέσα του όλη τη φρίκη ενός επιστημονικά οργανωμένου εγκλήματος, τόσο οργανωμένου και τόσο ψυχρού που το κάνει ακόμη πιο φρικτό. Όπως διηγήθηκε κάποτε ο Leonard Cohen « ... το συγκεκριμένο τραγούδι ήρθε για μένα επειδή γνώριζα ή άκουγα ότι δίπλα στα κρεματόρια, σε κάποια στρατόπεδα θανάτου υπήρχε μία ομάδα μουσικών, που αποτελούνταν από ένα κουαρτέτο εγχόρδων, οι οποίοι υποχρεώνονταν να παίζουν κάθε φορά που εξελισσόταν η διαδικασία αυτής της φρίκης. Και αυτούς τους ανθρώπους που έπαιζαν, τους περίμενε η ίδια τρομακτική μοίρα. Και υποχρεώνονταν να παίζουν κλασική μουσική, την ώρα που οι συγκρατούμενοί τους θανατώνονταν και καίγονταν …»
Σελίδα 9 από 62
