Φάκελος "Χρυσή Αυγή" - Μία ανάρτηση του 2012 φωτίζει αυτό, που ακόμα και σήμερα, μερικοί δεν βλέπουν
Στο πλαίσιο των αφιερωμάτων στην οργάνωση της Χρυσής Αυγής και την εγκληματική της δράση, επιστρέφουμε στο 2012, για να θυμηθούμε το πόσο "αθώα" ήταν αυτή η συμμορία. Θυμάστε βεβαία. Μιλάμε για εκείνους τους μαυροφορεμένους που "περνούσαν γριούλες στο απέναντι πεζοδρόμιο" ή εκείνοι οι "νεαροί" που -όπως αποδείχθηκε με πάταγο- σκηνοθετούσαν κινδύνους για αδύναμους ηλικιωμένους, μπροστά στα μηχανήματα αυτόματης αναλήψεως των τραπεζών" και άλλα εξευτελιστικά για το ανθρώπινο είδος.
Ήταν η εποχή που το ιστολόγιο JUNGLE - Report δημοσίευε κείμενα τα οποία αποκάλυπταν τη δράση και την εγκληματική, διαταραγμένη προσωπικότητα αυτών των νεοναζί, που ταυτόχρονα αρνιότουσαν αυτόν τον προσδιορισμό. Φυσικά επρόκειτο για την εφαρμογή της "διπλής γλώσσας", αγαπημένος τρόπος επικοινωνίας για όλο το ακροδεξιό φάσμα. Από τους νεοναζί της ΧΑ και το τσίρκο με τους νεοναζί και τους εθνικιστές, που είχε θιασάρχη τον ανεκδιήγητο Καρατζαφέρη, μέχρι τον απίθανο εξωγήινο και UFOλόγο Λιακόπουλο. Και από τον έμπορο βιβλίων, κορσέδων και γιλέκων δικής του φαντασιοπληξίας (την αποκαλούσε νανοτεχνολογία) και Σαμαρομητσοτακικό υπουργό Γεωργιάδη, μέχρι και τον πωλητή πατρίδας, σαπουνιού, κηραλοιφών και τρέλας, Βελόπουλο. Και βέβαια το τσεκουράτο και υπουργοποιημένο επίσης, καμάρι της ακροδεξιάς. Το νεοδημοκρατικό βορίδι.
Αναδημοσιεύουμε από εκείνη την εποχή, μία εκτεταμένη ανάρτηση του JUNGLE-Report, που ξεψαχνίζει -με τα δεδομένα της εποχής- τον φάκελο "Χρυσή Αυγή". Τον ξεψαχνίζει σε μία προσπέθεια αποκάλυψης της ταυτότητας του μορφώματος και της απειλής που αντιπροσώπευε και αντιπροσωπεύει ακόμα για τις κοινωνίες, το αυγό του φιδιού που για χρόνια τρεφόταν από τις σάρκες της ίδιας της ελληνικής κοινωνίας και ποτιζόταν με το μίσος που περίσσευε, μιας και το φούντωνε η φτώχια και η υποβάθμιση κάθε Αξίας και κάθε Αρχής.
Πολλά βίντεο δεν λειτουργούν σήμερα. Και πολλοί σύνδεσμοι επίσης. Η πάλη βλέπετε εκείνη την εποχή, ήταν σκληρή. Κάθε -αποκαλυπτικό για τους νεοναζί- βίντεο, αντιμετώπιζε διαρκείς καταγγελίες από τους "θιγόμενους" αλλά και την ευνοϊκή αντιμετώπιση των πολυεθνικών του διαδικτύου. Σαν να είναι ο ναζισμός, με την εγκληματική μισαλλοδοξία και την απανθρωπιά, μία πολιτική ή κοινωνική θεωρία και όχι καθαρή προτροπή σε εγκληματική συμπεριφορά. Μία ακόμα παρερμηνεία των ανοχών της ανοιχτής κοινωνίας (που θα έλεγε ενδεχομένως ο C. Popper)
Ο λόγος στο JUNGLE - Report του 2012 και στον-εκ των συντακτών του- SPY
Όχι πόλεμος για τους υδρογονάνθρακες! - Κοινή ανακοίνωση 64 οικολογικών οργανώσεων
Σε κοινή ανακοίνωση προχώρησαν 64 περιβαλλοντικές οργανώσεις, σε Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο και από άλλες χώρες. Βλέποντας την κλιμάκωση των εντάσεων μεταξύ των χωρών. Ζώντας την παρέμβαση τρίτων δυνάμεων, που εδραιώνουν συμφέροντα στην περιοχή και διεκδικούν -το μεγαλύτερο- μερίδιο στα προϊόντα των σχεδιαζόμενων εξορύξεων. Και τέλος αντιλαμβανόμενοι πως όλη αυτή η ένταση βασίζεται σε μία υπόθεση η οποία μόνο καταστροφή θα φέρει στην ανατολική Μεσόγειο, 64 οικολογικές οργανώσεις από Ελλάδα - Τουρκία - Κύπρο διακηρύσσουν μετ' απιτάσεως την αντίθεση τους.
Η αντίθεση τόσο στον πόλεμο, όσο και στις εξορύξεις στη Μεσόγειο, πρέπει να είναι στάση κάθε λογικού και σοβαρού ανθρώπου, παντού πάνω στον πλανήτη. Ειδικότερα δε, στην τόσο όμορφη, αλλά τόσο ταλαιπωρημένη και διαρκώς απειλούμενη -παρότι ιδιαιτερα ευαίσθητη- ζώνη της Μεσογείου Θάλασσας
Ακολουθεί η κοινή ανακοίνωση, όπως έφτασε στην Attica Voice
30/09/2020
Όχι άλλη εξόρυξη ορυκτών καυσίμων!
Σταματήστε την κλιματική καταστροφή – Αφήστε τους υδρογονάνθρακες στο έδαφος!
Η κλιματική καταστροφή είναι πραγματική. Στις αρχές του χρόνου η Αυστραλία καίγονταν, τώρα καίγονται πάλι η Καλιφόρνια και η Σιβηρία. Ο παγετώνας της Γροιλανδίας λιώνει, ο Βόρειος Πόλος ενδέχεται σύντομα να μην έχει πάγο. Ο παγετώνας Thwaites στην Ανταρκτική λιώνει και αυτό από μόνο του απειλεί να προκαλέσει μια άνοδο 65 εκατοστών στην παγκόσμια στάθμη της θάλασσας. Το Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Ζωής (WWF) αναφέρει μείωση κατά 68% στους πληθυσμούς των ζώων τα τελευταία 40 χρόνια. Το Σουδάν πλημμυρίζει. Σε όλο τον κόσμο, η κλιματική αλλαγή απειλεί ήδη την παραγωγή τροφίμων και οι αυξανόμενες θερμοκρασίες και οι ακραίες καιρικές συνθήκες απειλούν την ανθρώπινη ζωή. Για να διατηρήσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη στους 1,5°C, παρόλο που ακόμη κι αυτό είναι επικίνδυνο, πρέπει να μειώσουμε τις παγκόσμιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά το ήμισυ έως το 2030 και στο μηδέν έως το 2050. Ακόμη και για να διατηρηθεί η αύξηση της θερμοκρασίας στους 2°C, θα πρέπει να σχεδιάσουμε να χρησιμοποιήσουμε το πολύ το 16% από τα γνωστά αποθέματα ορυκτών καυσίμων, επομένως η εξόρυξη νέων αποθεμάτων πρέπει να σταματήσει αμέσως.
Οι λαοί των περιοχών της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας έχουν κοινό συμφέρον. Δεν έχουμε ανάγκη να πολεμήσουμε ο ένας τον άλλο για αυτά τα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Περισσότερα: Όχι πόλεμος για τους υδρογονάνθρακες! - Κοινή ανακοίνωση 64 οικολογικών οργανώσεων
Μη σπαταλάτε όλη τη σοκολάτα παιδιά
φωτογραφία του Κώστα Μπαλάφα
Ακόμη μια σχολική χρονιά ξεκινά με τεράστιες ελλείψεις στα δημόσια σχολεία. Έπρεπε να έρθει η πανδημία του κορονοϊού για να ακουστεί το αίτημα για 15 μαθητές ανά τμήμα, ένα αίτημα που έπρεπε να υπάρχει ούτως ή άλλως και ανεξάρτητα από τις τρέχουσες συνθήκες. Πόσο μάλλον τώρα, που καλούνται οι μαθητές να στοιβάζονται σε τάξεις των 25 και περισσότερων ατόμων. Χιλιάδες είναι επίσης τα κενά στους καθηγητές, ακόμη και κάτω από αυτό το απαράδεκτο, παιδαγωγικά και υγειονομικά, στρίμωγμα των μαθητών. Και μέσα σε όλα τα άλλα, ορατός είναι ο κίνδυνος να κλείσουν ανά πάσα στιγμή τα σχολεία.
O Έλληνας Auric Goldfinger ξεσάλώνει
Δεν μας εξέπληξε. Ο «Μίδας» και η «Μίδα», το χρυσοποίκιλτο ζεύγος της περιφέρειας Αττικής, δεν θα μπορούσε να κάνει κάτι λιγότερο, κάτι φτηνότερο, κάτι λιτό, κάτι αταίριαστο στη χλιδή «Δυναστείας», «Τόλμης και γοητείας», ή –για να έρθουμε ανατολικότερα- οθωμανικής ala Ερντογάν, πολυτέλειας.
Το ευτελές –για την απαιτούμενη πολυτέλεια- ποσό των 124.000 ευρώ, αποφάσισε να δαπανήσει ο Πατούλης, για να εκδώσει λεύκωμα που θα προσφέρει σε άλλους «εξοχώτατους» επισκέπτες της περιφέρειας Αττικής. Ο προκάτοχος του Σγουρός είχε δώσει 40.000, αλλά φυσικά τι να περιμένει κανείς από τέτοιους περίεργους τύπους; Τύπους που δεν έχουν κριτήρια, αλλά ούτε και συναίσθηση της απαιτούμενης λάμψης, που πρέπει να εκπέμπει μία τέτοια «προωθητική» δουλειά.
Μάλιστα, για να δείξει και την προσήλωση του στις –προσχηματικές- δημοκρατικές διαδικασίες, έβαλε και την ομάδα χηναρίων που διαθέτει στο περιφερειακό συμβούλιο Αττικής, να υψώσουν φτεράκια τους (να πατήσουν τα κουμπάκια τους στα "δια περιφοράς"), για να εγκρίνουν με την συντριπτική πλειοψηφία των 47 έναντι 46, την «επίθεση χλιδής» που ετοιμάζει δια του πατουλείου λευκώματος.
Πέρα από το πραγματικά γελοίο του πράγματος (το γελοίο δεν εντοπίζεται μόνο στη σύσταση τον χαρακτήρα ή το είδος μίας πράξης ή ενός τρόπου σκέψης ή δράσης, αλλά και στον χρόνο έσα στον οποίο συμβαίνει κάτι), υπάρχει και η δραματική αντιδιαστολή που καταγράφει ο Παύλος Πολάκης, σε σχετική ανάρτηση του στα «Κοινωνικά Δίκτυα». Αντιδιαστέλει το κόστος του λευκώματος με το κόστος (που δεν εγκρίθηκε ούτε πληρώθηκε) για καθαρίστριες στα σχολεία και για βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών στις αίθουσες τους. Και εκεί η σύγκριση είναι αμείλικτη. Όχι τόσο για το ποσό, όσο για την ιεράρχηση και τις επιλογές του «χρυσελεφάντινου» περιφερειάρχη.
ΥΓ Δεν θα πείραζε και τόσο (συνηθίσαμε ν απληρώνουμε λαμέ εξοχώτατους;) αν οι επιλογές αυτές ήταν του Πατούλη και η υπόθεση έμενε εκεί. Πειράζει όμως αφάνταστα και αποτελεί λόγο θλίψης μίας ολόκληρης κοινωνίας, το ότι θα υπάρξουν εκείνοι που θα δικαιολογήσουν τις απαράδεκτες επιλογές και θα τις θεωρήσουν αυτονόητες και αναγκαίες.
Τώρα περιμένουμε την ανακοίνωση Πατούλη, που θα μας πληροφορεί πως θα προχωρήσει σε έκδοση με δική του δαπάνη (θα προσφέρει ένα χρυσό φόρεμα της συζύγου του και αν δεν φτάσει τα 124.000, θα βάλει και ένα κοστούμι του)
Η Κωλοτούμπα και οι Κωλοκοτρώνηδες
Κωλοτούμπα. Όρος που χρησιμοποιείται μεταφορικά στην πολιτική για να υποδηλώσει την άτακτη υποχώρηση από κάποια προεκλογική δέσμευση ενός πρωθυπουργού. Κάποιοι άλλοι, πιο εκλεπτυσμένοι, εραστές του καλλιτεχνικού πατινάζ και των περιγραφών του Αλέξη Κωστάλα, προτιμούν να μιλούν για τριπλό άξελ στον αέρα ή για διπλό τόλουπ. Νομίζουμε πάντως πως το πιο κοντινό στις υπαναχωρήσεις ενός πρωθυπουργού από τις αρχικές θέσεις του - πόσο μάλλον όταν αυτές τις προέτασσε ως θεμελιώδεις στην προεκλογική του εκστρατεία – είναι ο, δανεισμένος από την αυτοκίνηση, όρος του τετ-α-κε
Τετ-α-κε, λοιπόν. Πρόκειται για την απότομη αλλαγή κατεύθυνσης ενός οχήματος, που κάνει στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών με πλαγιολίσθηση. Τα τελευταία χρόνια είχαμε την τύχη να βιώσουμε δύο από τα πιο εντυπωσιακά τετ-α-κε στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου.
Το πρώτο ήταν η εκκωφαντική αγνόηση του δημοψηφίσματος και του «ΟΧΙ» από τον Αλέξη Τσίπρα και το δεύτερο ήταν η αποδοχή - ως ιστορικής μάλιστα – της Συμφωνίας των Πρεσπών από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Για το πρώτο κλαίμε, αλλά για το δεύτερο γελάμε. Γελάμε για όλους αυτούς τους Μεγαλέξανδρους, τους Λεωνίδες και τους Κολοκοτρώνηδες της συμφοράς, που για μια ακόμη φορά μας υπενθύμισαν πως η γελοιότητα σ’ αυτή τη χώρα δεν έχει όρια και τους τιμούμε με ένα από τα πιο επιτυχημένα βίντεο του LUBEN TV
ΥΓ1. Προτείνουμε στο LUBEN να κάνει update στο video και να προσθέσει σε αυτό και την κυρία από τη Θεσσαλονίκη που χορεύει το χορό του πολέμου πάνω από τις μάσκες
ΥΓ2. Τη σύνθεση της φωτογραφίας του άρθρου δε θα μπορούσαν να τη συλλάβουν ούτε οι Ουντερζό και Γκοσινί, οι δημιουργοί του Αστερίξ. Και αναρωτιέται κανείς: Ποια μπορεί να είναι πιο αστεία; Η πραγματική ζωή ή η τέχνη; Μάλλον η τέχνη προσπαθεί ασθμαίνοντας να πλησιάσει την πραγματικότητα, αλλά δεν …
Η ταυτότητα της Χ.Α. - Η Χ.Α. και οι "Γερμανοί τουρίστες", στην συγκαλυμμένη τους "επέτειο" του 2016
Το 2016. στην αναφερόμενη ως "επέτειο της κρίσης των Ιμίων", αλλά στην ουσία και σε ένα παράξενο παιχνίδι της Ιστορίας, για τους απανταχού ναζί, πρόκειται για την επέτειο της ανόδου του Χίτλερ στην εξουσία, το ιστολόγιο JUNGLE - Report είχε αναρτήσει την αλήθεια, για ένα περιστατικό που είχε λάβει χώρα σε κεμπαπτζίδικο στο Μοναστηράκι. Πιο συγκεκριμένα στις 28 Ιανουαρίου (Πέμπτη) μια ομάδα 40 ατόμων από τη Γερμανία, έφτασε στην Αθήνα ύστερα από πρόσκληση της Χρυσής Αυγής και το απόγευμα κιόλας της ίδιας μέρας, επισκέφθηκαν τα γραφεία της εγκληματικής οργάνωσης. Στην κάθοδο τους στο Μοναστηράκι, μετά την περιήγηση σε άλλους χώρους, τους "υποδέχτηκαν" μέλη αντιφασιστικών οργανώσεων.
Όσα αποκαλύπτονται για το επεισόδιο, είναι άκρως διαφωτιστικά για το τι είναι η ΧΑ, πως λειτουργεί, τι σχέσεις και τι σκοπούς έχει. Και αυτά, πέρα από την αποδεδειγμένη σε δικαστικές αίθουσες και την καθημερινότητα, εγκληματική της δράση, ως εγκληματική οργάνωση που προφανώς είναι. Αναδημοσιεύουμε εδώ το συγκεκριμένο άρθρο του JUNGLE Report, του ιστολογίου που επί μία δεκαετία ανέδειξε τη δράση της ακροδεξιάς και των συγγενών της, ναζιστικών μορφωμάτων στην Ελλάδα.
Tη σημαία του γερμανικού Ράιχ σήκωσαν στην Ακρόπολη οι «Γερμανοί τουρίστες» της Χρυσής Αυγής
Οι «Γερμανοί τουρίστες» είναι μέλη του γερμανικού ναζιστικού κόμματος «Der Dritte Weg» (Ο Τρίτος Δρόμος). Πρόκειται για ένα νεοσύστατο κόμμα, αδελφοποιημένο με τη Χρυσή Αυγή, που δημιουργήθηκε από αποχωρήσαντα μέλη του NPD και από απομεινάρια της απαγορευμένης στη Γερμανία ναζιστικής οργάνωσης «Freies Netz Süd».
Όπως γράφουν γεμάτοι περηφάνια στην ιστοσελίδα τους, μια ομάδα 40 ατόμων από δαύτους έφτασε την Πέμπτη (28/01) στην Αθήνα ύστερα από πρόσκληση της Χρυσής Αυγής και το απόγευμα κιόλας της ίδιας μέρας επισκέφθηκαν τα γραφεία της εγκληματικής οργάνωσης στη Μεσογείων -μπορούμε να φανταστούμε την εικόνα με τις αγκυλωτές χαιρετούρες κατά την άφιξή τους. Η μέρα τους όμως δεν έκλεισε και τόσο περήφανα, μιας και το βράδυ εφαρμόστηκε στο πετσί τους, από ομάδα αναρχικών, αυτό ακριβώς το «έξω οι ξένοι» που βιώνουν από αυτούς οι μετανάστες και οι πρόσφυγες στη Γερμανία.
Όταν οι δημοσιογράφοι έσπρωχναν τη Χρυσή Αυγή
Η απόφαση του δικαστηρίου για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα πλησιάζει. Από τότε φαίνεται πως έχουν αλλάξει πολλά. Κάποιοι λένε προς το καλύτερο, στην πραγματικότητα όμως προς το χειρότερο. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να έχασε τη δύναμή της, όμως αυτό δε σημαίνει τίποτα. Η κοινωνία ολόκληρη φασιστοποιείται σιγά-σιγά. Μπορεί αυτό να γίνεται ασυνείδητα, δεν μπορούμε όμως να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε. Δεν μπορεί να χαϊδεύουμε και να δικαιολογούμε όσους βγαίνουν στους δρόμους σπέρνοντας μίσος και χολή απέναντι στους πρόσφυγες, στους μετανάστες, στους ξένους, στους διαφορετικούς.
Μπορεί να μη λένε πως είναι χρυσαυγίτες, αλλά αυτό το κάνουν μόνο από φόβο. Γιατί νιώθουν πως η Χρυσή Αυγή θεωρείται αυτή τη στιγμή εγκληματική οργάνωση. Και γι αυτό είναι πολύ σημαντική η απόφαση του δικαστηρίου στις 7 του Οκτώβρη. Μια πιθανή απόφαση που θα ενοχοποιεί μόνο το Ρουπακιά και θα αθωώνει το σύνολο της φασιστικής οργάνωσης, θα στείλει εντελώς λάθος μηνύματα σε όλους αυτούς. Μια αθωωμένη Χρυσή Αυγή θα μπορεί να βγει ξανά στους δρόμους, τρομοκρατώντας, προπηλακίζοντας και δολοφονώντας. Μαζί της θα βρίσκονται και όλοι αυτοί που τώρα φοβούνται να δηλώσουν οπαδοί της
Σε αναμονή αυτής της απόφασης, αναδημοσιεύουμε από τη Μαύρης Οχιά κάποια άρθρα που είχαν γραφεί εκείνες τις μέρες και τα οποία προσπαθούν να αναδείξουν όλους εκείνους τους παράγοντες που συντέλεσαν στη γιγάντωση αυτού του φασιστικού μορφώματος. Το πρώτο μέρος ασχολείται με τους δημοσιογράφους, οι οποίοι ανέλαβαν να ξεπλύνουν τη Χρυσή Αυγή και να την παραδώσουν στην κοινή γνώμη ως κάτι κανονικό. Πριν, λοιπόν, αυτοί οι δημοσιογράφοι παραστήσουν πως έπεσαν από τα σύννεφα μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, είχαν παίξει και αυτοί το δικό τους σκοτεινό ρόλο. Ας διαβάσουμε, όμως, το πρώτο μέρος
Ποιοι έθρεψαν το τέρας του φασισμού ( Μέρος Α'. Δημοσιογράφοι και Χρυσή Αυγή)
Με αφορμή τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτες, είδαμε τις τελευταίες μέρες πολλούς δημοσιογράφους να “πέφτουν από τα σύννεφα”, να “οργίζονται” και να “απαιτούν” από την κυβέρνηση να πάρει μέτρα εναντίον των εγκληματικών στοιχείων της Χρυσής Αυγής.
Μέχρι τώρα, όμως, τι έκαναν οι περισσότεροι από αυτούς; Συνδιαλέγονταν και έπαιρναν συνεντεύξεις από μέλη της εγκληματικής οργάνωσης σαν να μην ήξεραν τίποτα για το ποιον της, αναπαρήγαγαν μυθεύματα περί προστασίας των Ελλήνων γιαγιάδων και παππούδων από τη Χρυσή Αυγή και πολλοί από αυτούς θεωρούσαν τους χρυσαυγίτες εν δυνάμει συνεργάτες σε μια συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία.
Ένα φεστιβάλ γεννήθηκε
26 Σεπτεμβρίου 2020, ώρα 23:30. Κόσμος βγαίνει από τον κινηματογράφο ΑΕΛΛΩ της Ραφήνας. Χαμογελαστοί οι περισσότεροι (από όσους προλάβαμε να ρωτήσουμε) δηλώνουν ικανοποιημένοι από το θέαμα που παρακολούθησαν, για τις σχεδόν 3,5 προηγούμενες ώρες.
«Ήταν πράγματι σπουδαίο φεστιβάλ, με φρέσκιες ταινίες, νεανική έμπνευση και προπάντων, μία εντελώς νέα και πρωτοποριακή κινηματογραφική εμπειρία για την πόλη».
Αυτή ήταν, λίγο έως πολύ, η σταθερή πρόταση που περιέγραφε για τους περισσότερους, την εμπειρία που έζησαν το διήμερο 25 και 26 Σεπτεμβρίου 2020. Ένα διήμερο που διεξήχθη εν μέσω πανδημίας και σε ένα περιβάλλον διαμορφωμένο έτσι, ώστε να αποτρέπει την κοινή εμπειρία της τέχνης. Με κλειστά τα θέατρα και τους χειμερινούς κινηματογράφους να μη μπορούν να ανοίξουν. Με περιορισμούς και απαγορεύσεις, για την προστασία του Εθνικού Συστήματος Υγείας και αυξανομένων των κρουσμάτων της COVID-19, ένα ενδεχόμενο τοπικό ή και εθνικό Lock down να καραδοκεί. Και όμως….
Η δίψα για τη νέα, τη φρέσκια κινηματογραφική πρόταση, η διάθεση παρακολούθησης μίας κινηματογραφικής γιορτής, ώθησε τους κινηματογραφόφιλους (και όχι μόνο της περιοχής) να επισκεφτούν το φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους της Ραφήνας -2020. Τηρώντας όλα τα μέτρα ασφαλείας, τις αποστάσεις μεταξύ των θεατών, την σχολαστική καθαριότητα με αντισηπτικά και σαπούνι, κατά τη διάρκεια των προβολών, τη χρήση μάσκας, ήρθαν και παρακολούθησαν και τη δεύτερη μέρα του φεστιβάλ. Παράλληλα, η αλλαγή του καιρού σε σχέση με την πρώτη μέρα, ήταν μία άλλη μικρή δυσκολία που καλούνταν οι θεατές να ξεπεράσουν. Ο αέρας που είχε παραδροσίσει και οι ψυχρές ριπές του, ήταν ένας επιπλέον αρνητικός παράγοντας για την επιτυχία του Φεστιβάλ. Τέλος, ήταν και η διάρκεια των προβολών της δεύτερης μέρας, η οποία ήταν μεγαλύτερη από εκείνη της πρώτης (3,5 ώρες).
Απέναντι σε κάθε αντίξοο παράγοντα, αποδείχθηκε στην πράξη η δύναμη της αληθινής τέχνης και η υψηλή ποιότητα της κινηματογραφικής εμπειρίας, που μας έφερε το FESTIVAL PSAROKOKALO. όλες οι ταινίες που περιλαμβάνονταν στο Psarokokalo Travel Pack και που προσέφερε για τη δεύτερη μέρα της γιορτής κινηματογράφου της Ραφήνας, ήταν τόσο ενδιαφέρουσες, που κανείς δεν κατάλαβε πως πέρασε η ώρα.
Μετά την επιτυχή ολοκλήρωση και της δεύτερης ημέρας του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Ραφήνας -2020, οι συνδιοργανωτές, δηλαδή:
Ένα φεστιβάλ κινηματογράφου γεννήθηκε στη Ραφήνα και το Πικέρμι
Και περνούσε η ώρα κι ανέβαιναν πολλοί
πιο πολλοί, πιο πολλοί πιο πολλοί
(Τετάρτη 28 Ιούλίου – Λ. Κηλαηδόνης)
Το αίσθημα που ήθελε να εκφράσει ο Λουκιανός Κηλαηδόνης όταν έγραφε τους στίχους αυτούς, για το τραγούδι του που αφηγείται την πρώτη του συναυλία στον Λυκαβηττό και του έδωσε τον τίτλο «Τετάρτη 28 Ιουλίου», είναι δύσκολο να το νιώσει κανείς. Το να ξεπερνάς τις προσδοκίες σου εν μέσω πανδημιών και σχεδόν εχθρικών συνθηκών, σου δίνει μία μεγάλη χαρά. Κάπως έτσι πρέπει να αισθάνθηκαν και οι συνδιοργανωτές της χθεσινής γιορτής κινηματογράφου, στο ΑΕΛΛΩ της Ραφήνας.
Η διοργάνωση ξεπέρασε σχεδόν κάθε εμπόδιο και έγινε μία καλή παρουσίαση του πιο φρέσκου κομματιού του ελληνικού κινηματογράφου, που συγκέντρωσε και μας έφερε το Ciné Σχολειό Πικερμίου. Της παραγωγής ταινιών μικρού μήκους που προβλήθηκαν τόσο στο κορυφαίο φεστιβάλ της Δράμας, όσο και στο Βερολίνο, τη Βενετία, το Σαράγεβο, τη Σαγκάη και αλλού. Κινηματογράφος γεμάτος νεανική έμπνευση και φρεσκάδα, εικόνες, σενάρια. Ταινίες, όλες παιδιά ζωντανής τέχνης και εξελισσόμενης δημιουργίας
Περισσότερα: Ένα φεστιβάλ κινηματογράφου γεννήθηκε στη Ραφήνα και το Πικέρμι
Σελίδα 1 από 89
