Δελτίο τύπου της ΡεμΑττικής για την αυριανή συγκέντρωση - τελευταία ενημέρωση
Δελτίο Τύπου
Χρωματιστή και αποφασιστική η παρουσία περιβαλλοντικών κινημάτων στη συγκέντρωση και πορεία της Πρωτομαγιάς στην Αθήνα, με αίτημα την «Άμεση Απόσυρση του Αντι-Περιβαλλοντικού Νομοσχεδίου»! (σχετικές φωτό)
Περισσότερα: Δελτίο τύπου της ΡεμΑττικής για την αυριανή συγκέντρωση - τελευταία ενημέρωση
Σε διατεταγμένη υπηρεσία
Οι κυβερνήσεις, ειδικά οι πιο αντιλαϊκές και πιο ακραίες, διαθέτουν αναλώσιμα «στελέχη», βγαλμένα μέσα από τον ιδεολογικό τους βόρβορο, προκειμένου να μένουν στον αφρό οι επίλεκτοι, αυτοί που προορίζονται για τις ηγετικές θέσεις. Οι αναλώσιμοι ταΐζονται επαρκώς, όπως τα σφάγια τον Μάρτη, για να μην χάσουν την προθυμία τους να εκτελέσουν τις αρχηγικές επιθυμίες ή να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των χρηματοδοτών και πραγματικών αφεντικών τους. Μάλιστα είναι τόσο «πιστά σκυλιά» όπως θα λέγαμε χαριτωμένα, που αγνοούν κινδύνους ή ηθικές αναστολες και στοχεύουν μόνο στην ικανοποίηση της επιθυμίας του αφεντικού τους. Δεν τους νοιάζει αν συγκεντρώνουν τη λαϊκή οργή στο πρόσωπο τους. Έχουν έτοιμη μία στρατιά από ΜΜΕ και άλλη μία από δικηγόρους -των ίδιων εργοδοτών- για να τος ξεπλύνουν. Αρκεί αυτοί να είναι τα καλά και πιστά μειράκια των αφεντικών.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, που ο σημερινός υπουργός Ενέργειας (το Περιβάλλοντος μοιάζει με ειρωνεία στο όνομα του) Χατζηδάκης, έπαιξε βρώμικο μεν, πρωταγωνιστικό δε ρόλο. Παραπλανούσε την κοινή γνώμη ισχυριζόμενος πως με τα χρήματα που θα εξοικονομούσε το δημόσιο από το κλείσιμο της Ολυμπιακής, θα έκτιζε κάθε μήνα από ένα νοσοκομείο και δεν θυμάμαι πόσα σχολεία. ΄Δεν χρειάζεται βέβαια να πάμε να δούμε αυτά τα νεόδμητα νοσοκομεία και σχολεία, γιατί δεν υπάρχουν.
Απλά, ο Χατζηδάκης λειτούργησε προς όφελος των αφεντικών του, που δια χειρών Βγενόπουλου (ο μέγας Βγενόπουλος) μετέτρεψαν το μονοπώλιο του Δημοσίου, σε μονοπώλιο ιδιωτικής αεροπορικής εταιρίας, ανταγωνίστριας της Ολυμπιακής. Κανείς δεν του ζήτησε τον λόγο του «υπουργού- υπαλλήλου»
Πρωτομαγιά στο Λυκόρεμα
Πάνω από τον καταρράκτη του Βαλανάρη, εκεί ππυ μοιράζονται πρόστιμα στους επισκέπτες για τελείως λάθος λόγο, είναι το τμήμα του ποταμοή που έρχεται από τις πηγές του και περνώντας από τα Καλλίσια χύνει το νερό του στον καταρράκτη. Το τμήμα αυτό αποκαλείται με το παλιό του όνομα, για να διακρίνειεται από τον κύριο ρου Βαλανάρη. Είναι το Λυκόρεμα, ένα ρέμα συνεχούς ροής, ένα ποτάμι που συστηματικά υποφέρει από παρεμβάσεις της άγαρμπης περιφέρειας Αττικής.
Την Πρωτομαγιά λοιπόν και ενώ έπεφταν πρόστιμα στους επισκέπτες του Βαλανάρη, για "άσκοπες μετακινήσεις" ενώ θα έπρεπε να πέφτουν πρόστιμα για την βαρβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζουν το θαυμάσιο αυτό ποτάμι οι "επισκεπτες της Κυριακής", στο Λυκόρεμα υψώθηκε άλλο ένα πανό. Μία κραυγή για την κτηνωδία που φέρνει στα νομικά και περιβαλλοντικά πράγματα της χώρας ένας μικρός, ένας ηθικός νάνος, θιασώτης του νεοφιλελευθερισμού, που εννοεί πως όλα αποτιμούνται σε χρήμα. Σε χρήμα και κέρδος για τους πάτρωνες του και αυτούς που τον τοποθετούν εκεί που τους χρειάζεται για να κάνει τη βρώμικη, την ανήθικη δουλειά του.
Το Λυκόρεμα φωνάζει κι αυτό. Όπως ακούσαμε να φωνάζει και ο Βαλανάρης. Όπως φωνάζει το Δασαμάρι, όπως φωνάζει το Πεντελικό και τα δάση του, τα ελληνικά βουνά με τη φύση τους. Με μία φωνή που έρχεται από πολλές χιλιάδες χρόνια πίσω και που δεν μπορεί κανένας Χατζηδάκης και κανένας Μητσοτακης να τα προσφέρυν γεύμα στο πιάτο των αφεντικών τους.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
ΟΣΕΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΘΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΜΕΛΝΟΤΕΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ
Μήπως αυτός είναι τελικά ο φυσιολογικός ρυθμός της ζωής;
Η Δευτέρα πλησιάζει. Το αδίκημα της «άσκοπης μετακίνησης» πρόκειται να αντικατασταθεί από το νέο αδίκημα της «μη χρήσης μάσκας» και η κοινωνία ετοιμάζεται να επιστρέψει στην «κανονικότητα». Στην «κανονικότητα» του άγριου και αδυσώπητου καπιταλισμού. Στην «κανονικότητα» της καταστρατήγησης κάθε εναπομείναντος εργασιακού δικαιώματος και αξιοπρέπειας από τους εργοδότες με κάθε τρόπο, «νόμιμο» ή παράνομο. Στην «κανονικότητα» της συνέχισης του βιασμού του φυσικού περιβάλλοντος.
Ας αφήσουμε όμως για λίγο το συμπαθή κύριο Τσιόδρα με τις επιστημονικές αβεβαιότητές του, ας αφήσουμε τον αντιπαθή κύριο Χαρδαλιά με τις καθεστωτικές του βεβαιότητες, ας αφήσουμε και όλους αυτούς που βιάζονται να επιστρέψουν στους παλιούς ρυθμούς χωρίς να μπουν στον κόπο να προβληματιστούν για τον αδιέξοδο δρόμο πάνω στον οποίο βαδίζει η ανθρωπότητα.
Ας τους αφήσουμε όλους αυτούς και ας ανεβούμε λίγο πιο ψηλά. Ας μοιραστούμε τις σκέψεις της Πολωνής συγγραφέως Όλγας Τοκάρτσουκ, που τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2018. Ενδιαφέρουσες σκέψεις που δημοσιεύτηκαν στο New Yorker με τίτλο "A New World Through My Window". Αναδημοσιεύουμε από τη lifo.gr
«Μήπως αυτός είναι τελικά ο φυσιολογικός ρυθμός της ζωής;»
Είχα την αίσθηση από πάντα σχεδόν ότι ο κόσμος είναι υπερβολικά πολύς, υπερβολικά γρήγορος, υπερβολικά έντονος, υπερβολικά θορυβώδης. Συνεπώς δεν βιώνω κάποιο «τραύμα απομόνωσης» και δεν μου είναι καθόλου δύσκολο να μη συναντώ άλλους ανθρώπους.
Περισσότερα: Μήπως αυτός είναι τελικά ο φυσιολογικός ρυθμός της ζωής;
Βαλανάρης: Το ποτάμι που πληγώνουν η αδιαφορία και η υποκρισία
Ανηφορίζοντας από το Πικέρμι προς το Ντράφι, στην οδο Φιλικής Εταιρίας και παράλληλα σχεδόν με τον ρου του Βαλανάρη ποταμού, ο οποίος κυλάει φλυαρώντας διαρκώς, διασταυρωνόμαστε με την ομώνυμη του οδό, η οποία αφού διατρέξει μικρή απόσταση, ξανασυναντά την οδό Φιλικής Εταιρίας λίγο παραπάνω. Πρόκειται στην ουσία για έναν δρόμο με είσοδο και έξοδο στην ίδια οδό (Φιλικής Εταιρίας) δίχως άλλη διασταύρωση στο μήκος του.
Λίγο πριν η Φιλικής Εταιρίας συναντήσει την οδό Βαλανάρη στην φορά της ανόδου (βλ. ορθοφωτοχάρτη Google Earth), η ΕΥΔΑΠ (πιθανόν με κάποιον εργολάβο της) έκανε εργασίες εγκατάστασης αγωγού ύδρευσης (αγωγός πολυαιθυλενίου με μπλε διακριτική γραμμή). Οι εργασίες εκτελέσθηκαν (σύμφωνα με τα όσα βλέπαμε κάθε μέρα) από τις 25 περίπου μέχρι τις 30 Απριλίου 2020.
Αφού λοιπόν ο εργολάβος έσκαψε, εγκατέστησε τον αγωγό και τις συνδέσεις ξεφορτώθηκε τα μπάζα που είχαν περισσέψει πετώντας τα μέσα στην κοιλάδα του ποταμού, που κυλούσε από κάτω.
Περισσότερα: Βαλανάρης: Το ποτάμι που πληγώνουν η αδιαφορία και η υποκρισία
O Δεύτερος Θάνατος για τη "Μύτη της Γριάς"
Η εικόνα του τίτλου είναι από το 2017. Μαθητές της Περιβαλλοντικής Ομάδας του 1ου ΓΕΛ Ραφήνας στο παραλιακό μέτωπο της πόλης.
Οι γεωλογικοί σχηματισμοί πάνω από το λιμάνι αποτελούν χαρακτηριστικό στοιχείο της φυσιογνωμίας της Ραφήνας.
Οι σχηματισμοί αυτοί, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου και η πάλαι ποτέ «Μύτη της Γριάς» αποτελούν (ή αποτελούσαν) στοιχεία της ταυτότητας της πόλης.
Φωτ.1 Μια πανέμορφη carte-postale από το Αρχείο του Στάθη του Δημητρακού.Το γραφικό λιμανάκι της Ραφήνας λίγο μετά τα μέσα της δεκαετίας του '60.
Παράξενη Πρωτομαγιά
Μάης του 1936, Θεσσαλονίκη. Αστυνομικοί πυροβολούν εναντίον διαδηλωτών. 12 διαδηλωτές σκοτώνονται και δεκάδες τραυματίζονται.
Για μια παράξενη πρωτομαγιά, έγραψε κάποτε ο Νίκος Γκάτσος και μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις. Μια παράξενη πρωτομαγιά σε έναν ανέκαθεν παράλογο και παράξενο κόσμο, άπληστο, άδικο, άγριο και χυδαίο. Το πιο παράξενο είναι πως αυτή η κατάσταση βαφτίζεται κανονικότητα. Και ακόμη πιο παράξενο είναι πως όσοι δε συμφωνούν με αυτή την υποτιθέμενη κανονικότητα βαφτίζονται παράξενοι
«Παράξενη πρωτομαγιά
μ’ αγκάθια πλέκουν σήμερα στεφάνια
ηρθ’ ο καιρός του “έχε γεια”
τι να την κάνεις πια την περηφάνια
Παράξενη πρωτομαγιά
ο ήλιος καίει το πέλαγο στη δύση
μα της καρδιάς την πυρκαγιά
πού θα βρεθεί ποτάμι να την σβήσει»
Να αποσυρθεί τώρα το νομοσχέδιο που σκοτώνει τη φύση και το περιβάλλον
Πανώ εναντίον του εκτρώματος Χατζηδάκη αναρτήθηκε και στην Πεντέλη από την Πρωτοβουλία κατοίκων Πεντέλης - Μελισσίων
Σελίδα 5 από 73
