Από τη χθεσινή συγκέντρωση κατά του ΧΥΤΑ Γραμματικού, κατά των ΧΥΤΑ γενικά
Στην ανατολική Αττική, στην κάποτε πανέμορφη ανατολική Αττική.
Στις υπώρειες της Πεντέλης και του Υμηττού. Στα παράλια του Νότιου Ευβοϊκού. Στις ιστορικές και βυθισμένες στον μύθο και την ιστορία, πεδιάδες του Μαραθώνα, των Μεσογείων.
Στο βουνό που από την σάρκα του κατασκευάστηκε ο Παρθενώνας και που το μάρμαρο του ανήκει πια στην Ιστορία της Αισθητικής, της Τέχνης, της Ομορφιάς.
Στην ανατολική Αττική που ο σύγχρονος αυθέντης της επέλεξε να την προικοδοτήσει με 2 λιμάνια (Ραφήνας και Λαυρίου), ένα αεροδρόμιο που διακινεί 15.000.000 επιβάτες τον χρόνο, με δύο κυρίως διαδρόμους και έναν τρίτο ήδη προς υλοποίηση, έναν αυτοκινητόδρομο ταχείας κυκλοφορίας προς εξυπηρέτηση των δύο μεγάλων έργων υποδομής και καταστροφής του τόπου. Με Βιομηχανικές περιοχές και βιομηχανικά πάρκα, σε Κερατέα, Κορωπί, Μαρκόπουλο και Λαύριο. Με λατομεία αδρανών σε Γλυκά Νερά, Κερατέα, Κορωπί και Μαρκόπουλο. Με λατομεία μαρμάρου. Άλλα ενεργά και άλλα σιωπηρώς ενεργά, σε Διόνυσο και Πεντέλη. Με ξενοδοχειακές μονάδες και τουριστική ανάπτυξη δίπλα στα ιερά των Αιγυπτίων θεών στην παραλία του Μαραθώνα, κοντά στην αφετηρία του κλασικού Μαραθωνίου δρόμου και τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο.
Διαβάστε περισσότερα: Από τη χθεσινή συγκέντρωση κατά του ΧΥΤΑ Γραμματικού, κατά των ΧΥΤΑ γενικά
Τα βαρίδια της κοινωνίας
Μόνο και μόνο αυτή η έκφραση ανείπωτης απόγνωσης στο πρόσωπο της Ελληνίδας Εβραιοπούλας από τα Γιάννενα, θα ήταν αρκετή για να σωπάσουμε όλοι και να στοχαστούμε. Να αναλογιστούμε πόσο χαμηλά είναι ικανός να πέσει ο άνθρωπος προκειμένου να ικανοποιήσει τις πιο ταπεινές και σκοτεινές του ορμές. Και, όμως, αυτή η φωτογραφία και οι αντιδράσεις που προκαλεί στα κείμενα που συνοδεύει, αποδεικνύουν ότι αυτό το σιχαμερό είδος ανθρώπου που έκανε τα φρικιαστικά εγκλήματα στα γερμανικά κρεματόρια εξακολουθεί να υπάρχει γύρω μας ρωμαλέο και αμετανόητο. Χωρίς ίχνος ενοχής και ντροπής θα παρέμβει σε δημόσιες συζητήσεις και θα κάνει σχόλια επιλεκτικής ευαισθησίας του στυλ «Για τους Έλληνες της Σμύρνης δε μιλάτε» ή κουτοπόνηρα θα αναρωτηθεί «για σκεφτείτε λίγο, μετά τον πόλεμο οι Εβραίοι απέκτησαν δικό τους κράτος»
Αυτοί οι άνθρωποι είναι παντού γύρω μας. Δεν ξέρω αν αποτελούν την πλειοψηφία, το σίγουρο όμως είναι ότι κάνουν πολλή φασαρία, εκπέμπουν απύθμενο μίσος και αντανακλούν τεράστια ανοησία. Είναι οι σκοταδιστικές, αναχρονιστικές και εθνικιστικές φωνές που κρατούν την ελληνική κοινωνία στο Μεσαίωνα και σε μια μόνιμη εμπόλεμη κατάσταση με όλους.
Αττική: Πεύκο κι ακροθαλασσιά
καημό-καημό το λεν στα δυοσμαρίνια και στους πεύκους
και ντιντινίζουν στα καράβια τα σκοινια σαν κόρδες
(Γ. Ρίτσος - Ρωμηοσύνη ΙΙ)
Σβήσε τα φώτα και να παίξει το παιδί με το σουραύλι
μυρίζει πεύκο και ρετσίνι το δαδί εκάς οι φαύλοι.
(Σαρκικό – Β. Γκούφας – Α. Κουνάδης)
Πάνω στη γλυκιά ρομάντζα,
Πεύκο κι ακροθαλασσιά
(Το ξεφάντωμα = Β. Τσιτσάνης 1948)
Τώρα θάλασσα και πεύκο τρέλες και φιλιά
και του έρωτα φωλίτσα στην ακρογιαλιά
(Φυσάει ο μπάτης – Β. Τσιτσάνης 1947)
Μας αρέσει πότε πεύκο κι αμμουδιά,
πού και πού και κρουαζιέρα στα νησιά.
(Πέντ’ έξι μάγκες – Π. Πετσάς -1960;)
Γνωστός ο τύπος. Ο τύπος του ανθρώπου που δεν έχει χρόνο να ζυγίσει, να σταθμίσει και να αποφασίσει για τη θέση που θα τηρήσει, απέναντι στα διάφορα θέματα της ζωής του.
Όνειρα που ανθίζουν στη λάσπη
Οι βροχές των τελευταίων ημερών ήταν έντονες.
Το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας κατέβασε πολύ νερό.
Ειδικά σήμερα Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2018 το ποτάμι κατέβαζε όλη τη νύχτα και όλη την ημέρα
τεράστιες ποσότητες λάσπης.
Ελάχιστοι είναι αυτοί που προβληματίζονται από πού μπορεί να προέρχεται αυτή η λάσπη.
Μέσα σε όλα όσα συμβαίνουν τι σημασία μπορεί να έχει άραγε αυτή η δόλια η λάσπη....
Η προέλευσή της είναι κυρίως από τα βουνά της Πεντέλης.
Οι επαναλαμβανόμενες πυρκαγιές έχουν οδηγήσει στην αποψίλωση της βλάστησης των βουνών.
Η γη πια δεν μπορεί να συγκρατήσει το χώμα που παρασύρεται σε κάθε δυνατή βροχή
από τα ορμητικά νερά της βροχής.
Πυρκαγιές, αποψίλωση, αποσάθρωση, διάβρωση, πλημμύρες.
Όλα συνδέονται μεταξύ τους.
Φαινόμενα τόσο στενά αλληλένδετα μεταξύ τους που μόνο ένας τυφλός δεν θέλει να το δει.
Το μέλλον είναι ήδη εδώ.
Μόλις μία εβδομάδα πριν, στις 17/1/2019 διαβάζαμε στις ειδήσεις πως:
«Την άμεση παρέμβαση του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Βαγγέλη Ιωαννίδη προκάλεσαν οι καταγγελίες κατοίκων και φορέων για παράνομη λειτουργία του ΧΥΤΥ , στην περιοχή Γραμματικού.
Η διενέργεια της προκαταρκτικής εξέτασης ανατέθηκε στην εισαγγελέα περιβάλλοντος Ροζαλία Λάλη προκειμένου να διερευνηθεί η βασιμότητα των καταγγελιών που κάνουν λόγο μεταξύ άλλων για ένα έργο ακατάλληλο και παράνομο το οποίο έχει κατασκευαστεί σε σεισμογενή περιοχή και ρέματα.
Το θέμα αυτό επανήλθε στην επικαιρότητα με αφορμή την ψήφιση από τον ΕΔΣΝΑ της πρότασης για ετήσια δυναμικότητά του ΧΥΤΥ 23.250 τόνων, εξέλιξη που επί της ουσίας … άναψε το πράσινο φως για την έναρξη λειτουργίας του.»
(πηγή: in.gr)
Ανησυχία των άκρων
Αυτά τα κομμένα σου νύχια
Σαν να ήταν ο θάνατος
Μια χειρονομία αβρή κι ανυπόμονη
Σε ένα ποίημα που γράφτηκε για το ηλιοβασίλεμα
Ή σε ένα ποίημα γραμμένο
Για εκείνη τη μάχη που οδήγησε τον Τρακλ*
-Έναν ολόκληρο Τρακλ-
Στην υπερβολική δόση της λύπης-
Καμιά ανησυχία
Αυτοί που πρέπει να είναι νεκροί, είναι νεκροί.
Τα νύχια τους δεν είναι αρπακτικά.
Η ψυχή τους δεν αρπάζει το χώμα
Γιατί η ψυχή τους βιάζεται.
Και προσπερνάει το χώμα.
Τα κάτω άκρα της ψυχής τους τρέχουν
Τα άνω άκρα της ψυχής τους δείχνουν.
Δεν σταματούν
(Αποθήκη Καταλοίπων Ηδονής - Κώστας Καναβούρης, εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2019
*Georg Trakl. Αυστριακός ποιητής που πολέμησε στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Παρατηρήσεις ενός εξωγήινου
Μέγα μυστήριο ο τρόπος που συνδέονται οι γήινοι. Συνήθως υπάρχει μία αρχική ανάφλεξη, κάτι σαν μπιγκ μπανγκ, ο λεγόμενος “έρωτας”. Μετά έρχεται το στάδιο της σωματικής και ψυχικής αγάπης, αν βέβαια όλα πάνε καλά. Ο χρόνος περνάει και τα συνδετικά αισθήματα φθείρονται, περιέργως, σαν υλικά σώματα. Τα γήινα ζεύγη περνούν στο στάδιο των συγκρούσεων.
Οι συγκρούσεις τους πολλές φορές, περιέργως, τους συνδέουν
περισσότερο από ότι η προηγούμενη αγάπη τους.
Τελικά, οικιοθελώς ζούνε μία ζωή βουτηγμένη στη δυστυχία, έχοντας χάσει επαφή ο καθένας με τον εαυτό που είχε πριν γνωριστούν και τροφοδοτούμενη από αναμνήσεις της πρώτης περιόδου, η οποία τείνει να γίνει μία κουκίδα στο χρονικό ορίζοντα.
Με τη φθορά των σωμάτων επέρχεται, περιέργως, και ο φόβος του βιολογικού τέλους (Οι γήινοι δε διαθέτουν τη δική μας ενστικτώδη βεβαιότητα περί συνέχειας). Συνεπώς τα ζεύγη, εκτός των παραπάνω, συνδέονται μεταξύ των και με το φόβο.
Ο χάρτης με τα ρεκόρ του καιρού το 2018 στην Ελλάδα
Τα σημαντικότερα ρεκόρ θερμοκρασίας, βροχόπτωσης και ταχύτητας ανέμου που σημειώθηκαν στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του 2018, κατέγραψαν οι μετεωρολογικοί σταθμοί του δικτύου αυτόματων μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
Σύμφωνα με το meteo.gr:
– Η υψηλότερη θερμοκρασία της χρονιάς καταγράφηκε στις 23 Ιουλίου, στο Κρανίδι: 42.1 βαθμοί Κελσίου
– Η χαμηλότερη θερμοκρασία καταγράφηκε στο Νευροκόπι στις 13 Δεκεμβρίου: – 14.7 βαθμοί Κελσίου
– Η αθροιστική βροχόπτωση των 494 mm που καταγράφηκε στο Θεολόγο Φθιώτιδας το διήμερο 29-30/09/2018, αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη βροχόπτωση διημέρου που έχει καταγραφεί από το δίκτυο του Αστεροσκοπείου στα σχεδόν 14 χρόνια λειτουργίας του. Μάλιστα τα 444 mm από αυτά καταγράφηκαν σε σύνολο 24 ωρών.
Διαβάστε περισσότερα: Ο χάρτης με τα ρεκόρ του καιρού το 2018 στην Ελλάδα
To Μίσος
ποίημα της Πολωνής ποιήτριας Βισουάβα Σιμπόρσκα
Δείτε πόσο αποδοτικό είναι ακόμα,
πόσο διατηρείται σε φόρμα
το μίσος στον αιώνα μας.
Πόσο εύκολα υπερπηδά και τα πιο ψηλά εμπόδια.
Με τι ταχύτητα εφορμά, πόσο γρήγορα μας εντοπίζει.
Δεν είναι σαν τα άλλα αισθήματα.
Ταυτόχρονα μαζί το πιο γηραλέο
και το πιο νεαρό.
Από μόνο του γεννοβολάει αιτίες
που το ζωογονούν.
Όταν κοιμάται δεν πρόκειται ποτέ για
αιώνια ανάπαυση.
Κι η αϋπνία δεν εξαντλεί τη ρώμη του, τη θρέφει.
Κάποια θρησκεία ή μια άλλη
όποια και να ‘ναι το βρίσκει έτοιμο,
στην αφετηρία.
Μια γενέθλια πατρίδα ή μια άλλη
όποια και να ‘ναι το βοηθάει να βρει ένα σημείο εκκίνησης.
Για κινητοποίηση αρκεί ακόμα κι η δικαιοσύνη,
μέχρι ν΄ αποκτήσει τη δική του ορμή.
Μίσος. Μίσος.
Με το πρόσωπό του στρεβλωμένο σε μια γκριμάτσα
ερωτικής έκστασης.
Σελίδα 5 από 22
