Πάλι πέσαμε από τα σύννεφα
Για τι να πρωτογράψει κανείς; Από παντού καταφτάνει η ασχήμια και η υποκρισία. Βλέπουμε αυτές τις μέρες τους ανθρώπους της τηλεόρασης να βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση πέφτοντας από τα σύννεφα. Αφού, επί δεκαετίες, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι αναπαρήγαγαν την κουλτούρα του σεξισμού, τώρα μένουν άφωνοι από όσα ακούγονται. Σαν να μην τα ήξεραν, σαν να μην τα είχαν ακούσει, σαν να μην τα υποπτεύονταν. Σαν να τους νοιάζει.
Τίποτα δεν τους νοιάζει στην πραγματικότητα. Μόνο η τηλεθέαση. Και είναι λυπηρό και μάταιο να χρησιμοποιούνται αυτά τα ίδια μέσα που προβάλλουν και αποθεώνουν τον σεξισμό ως ένα βήμα καταγγελίας του.
Είδαμε αυτές τις μέρες στο δελτίο ειδήσεων της κρατικής ΕΡΤ να φιλοξενούνται στελέχη της ΔΑΠ, της φοιτητικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, ως τυχαίοι φοιτητές και να υπερασπίζονται το νομοσχέδιο της Κεραμέως για θέσπιση ανώτατου ορίου φοίτησης και για πανεπιστημιακή αστυνομία. Ο ένας μάλιστα από αυτούς μόλις ψηφιστεί ο σχετικός νόμος θα πρέπει να διαγραφεί την ίδια στιγμή από τα Πανεπιστήμια, όντας πλέον στο έβδομο έτος της σχολής του.
Όποιος έχει περάσει από τα ελληνικά Πανεπιστήμια, γνωρίζει από πρώτο χέρι τι σημαίνει ΔΑΠ. Η παράταξη που υποτίθεται πως υπερασπίζεται την αξία της αριστείας, είναι πρώτη στις διασυνδέσεις και στις αντιγραφές, είναι πρώτη στις εκδρομές στη Μύκονο και στην Αράχωβα, είναι πρώτη και στο σεξισμό. Μια ματιά στις αφίσες της είναι αρκετή για να μας δείξει πως δε χρειάζεται να ψάχνουμε σε κάποιο άλλο σύμπαν τις αιτίες του σεξισμού και του βιασμού
Μπάτσοι παντού ...
Αυτή η κυβέρνηση νομίζει πως έχει βρει τη λύση «δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν». Πονάει χέρι, διορίζει μπάτσους. Πονάει κεφάλι, διορίζει μπάτσους. Σε αυτή την κυβέρνηση οι γιατροί και οι δάσκαλοι περισσεύουν. Αυτοί που της λείπουν είναι οι μπάτσοι. Ετοιμάζεται να διορίσει χίλιους μπάτσους στα Πανεπιστήμια, λέει. Για να προστατεύσουν ποιους και από τι ακριβώς;
Οι αποτυχημένες κοινωνίες γεννάνε αδικία και βία. Η κοινωνία μας έχει αποτύχει και η κατρακύλα της ακόμη δεν έχει πιάσει πάτο. Προς τα εκεί πηγαίνει πάντως. Προς τον πάτο ολοταχώς. Για τη διάσωσή της χρειάζονται ριζικές τομές, χρειάζεται επανεκκίνηση της κοινωνίας με άλλα προτάγματα, με άλλες αξίες, κάτι για το οποίο το σύστημα της αγοράς δεν έχει το κατάλληλο λογισμικό.
Όποιος νομίζει ότι το πρόβλημα θα λυθεί με συνεχείς προσλήψεις μπάτσων, είναι βαθιά νυχτωμένος. Αυτό που θα προκύψει θα είναι ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ αθλίων: των εξαθλιωμένων από τη μια και των μπάτσων από την άλλη. Οι μόνοι που δεν θα πληγούν από τον εμφύλιο αυτό, θα είναι μόνο όσοι ζουν στις προστατευμένες γυάλες τους και, ας το καταλάβουμε καλά, εμείς δε θα ανήκουμε σ’ αυτούς
Η μεγάλη ηλεκτρονική ψηφοφορία της atticavoice συνεχίζεται - 31/1/21
Λίγα λόγια για το έργο: Στη μικρή πλατεία Ταχυδρομείου, της μικρής πόλης της Ραφήνας, ο μικρός δήμαρχος της πόλης αποφασίζει να τοποθετήσει μια μικρή προτομή του Ελευθερίου Βενιζέλου. Φήμες λένε πως θέλει να ικανοποιήσει την πολυπληθή, δραστήρια και ψηφίζουσα κοινότητα των αποδήμων Κρητών της περιοχής. Οι φήμες αυτές δεν αργούν να φτάσουν στα αυτιά των απανταχού Μανιατών που περνούν στην αντεπίθεση και ζητούν προτομή του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, αλλά και των κατοίκων του Κάτω Σουλίου του γειτονικού Μαραθώνα που ζητούν προτομή του Κίτσου Τζαβέλλα. Από το σενάριο του έργου δε θα μπορούσε να λείπει το Λύκειο Ελληνίδων της Ραφήνας που ζητά πάνω στο βάθρο να μπει ένα κόκκινο τσαρούχι με μαύρη φούντα
Η atticavoice, σε μια προσπάθεια να σβήσει τη φωτιά που πάει να ξεσπάσει μεταξύ των συνελλήνων και προκειμένου να επικρατήσει ομόνοια, ενόψει μάλιστα και των εορτασμών για την 25η Μαρτίου 1821, αποφασίζει να απευθυνθεί απευθείας στο λαό ώστε αυτός να αποφασίσει. Ο δήμαρχος της πόλης, πάντα πιστός στις δημοκρατικές διαδικασίες και πάντα γενναιόδωρος, αποδέχεται με χαρά την πρόταση και δηλώνει μάλιστα πως θα πληρώσει ο ίδιος το κόστος της προτομής, ακόμη και αν δεν είναι αυτός ο νικητής της ψηφοφορίας
Και, όπως φαίνεται, δεν θα είναι. Ήδη, εδώ και λίγες ημέρες έγινε η πρώτη μεγάλη ανατροπή και όπως όλα δείχνουν, θα ακολουθήσει σύντομα και δεύτερη. Στην πρώτη θέση εξακολουθεί να βρίσκεται το ζεύγος Πατούλη. Στη δεύτερη θέση, όμως , έχει περάσει το δικό μας παιδί, ο Γιάννης ο Γαλάτης, που άφησε πίσω του τον νυν δήμαρχο Ραφήνας και με τη δυναμική που δείχνει, φαίνεται ικανός να απειλήσει το, μέχρι από πριν από λίγες ημέρες, ακλόνητο φαβορί. Και, ναι, δεν κρύβουμε πλέον τη συμπάθεια και την υποστήριξή μας σε αυτόν
Ακολουθούν τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα και τα σχετικά γραφήματα, όπως τα επιμελήθηκαν οι εκλογολόγοι-στατιστικολόγοι της atticavoice. Μπορείτε επίσης να διαβάσετε τη δήλωση του δημάρχου Ραφήνας ότι αναλαμβάνει αυτός το κόστος της τοποθέτησης της προτομής. Ακόμη μπορείτε να δείτε το τσαρούχι που προτείνει το Λύκειο Ελληνίδων. Καλή διασκέδαση
Περισσότερα: Η μεγάλη ηλεκτρονική ψηφοφορία της atticavoice συνεχίζεται - 31/1/21
Η Αντιφασιστική-Αντιεθνικιστική Πρωτοβουλία στην Ανατολική Αττική για την υπόθεση βιασμού της Σ. Μπεκατώρου
Η Αντιφασιστική-Αντιεθνικιστική Πρωτοβουλία στην Ανατολική Αττική ανάρτησε αντισεξιστικό πανό στο Πικέρμι, στη Λ. Μαραθώνος , στην ευρύτερη περιοχή που ζει και δραστηριοποιείται, κοινωνικά και εππαγγελματικά, ο καταγγελθείς βιαστής της Σ. Μπεκατώρου.
Δημοσιεύουμε χθεσινοβραδινές φωτογραφίες (29/1/2021) του πανό, που αναρτήθηκε σε άγνωστο χρόνο
Το πολεμικό ευρωπαϊκό πλαίσιο μέχρι το 1821
"Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές", Διονύσιος Σολωμός
Επιβάλλεται, όταν καταπιανόμαστε με τη συζήτηση πάνω σε ιστορικά γεγονότα, να ψάχνουμε και τον δρόμο από τον οποίο φτάσαμε στο σήμερα ή στη μελετώμενη περίοδο. Να ιχνηλατήσουμε το πώς φτάσαμε στη συγκεκριμένη περίοδο και κατάσταση των πραγμάτων. Είναι μία απαραίτητη διαδικασία που θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε επαρκέστερα και το γιατί φτάσαμε εκεί που φτάσαμε και στα γεγονότα όπως τα γνωρίζουμε. Περπατώντας λοιπόν πάνω στα ιστοριογραφικά βήματα, που μας κληροδότησαν μεγάλοι ερευνητές, συγγραφείς, αλλά και εργάτες της επιστημονικής ιστοριογραφίας της επανάστασης του 1821, με έργο που αποτελεί βιβλιογραφική βάση για το σύνολο σχεδόν, των συνεχιστών του δικού τους έργου, οδηγηθήκαμε στο πιο μακρινό παρελθόν. Στις πηγές του ποταμού που ονομάζουμε Ιστορία της επανάστασης, που οδήγησε στη γέννηση ελληνικού κράτους ή συλλήβδην αποκαλούμενη - για εμάς τους Έλληνες, ως «1821»
Ανηφορίζοντας στην Ιστορία
Γυρίζουμε πίσω στον χρόνο. Στο 1683, τη χρονιά που ξέσπασε ο πόλεμος μεταξύ της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Λεοπόλδου του Α’. Ήδη είχε αποτύχει η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης από τους Οθωμανούς το 1682-1683 και τα ευρωπαϊκά κράτη, τα βασίλεια και οι αυτοκρατορίες μπήκαν σε ένα πόλεμο περιορισμού της επεκτατικότητας των Οθωμανών. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ενσωμάτωσε την Ουγγαρία, αποσπώντας την από τους Οθωμανούς που την είχαν πάρει το 1526.
Όταν έληξε ο πόλεμος αυτός (ο Αυστρο-οθωμανικός πόλεμος) το 1699 με τη συνθήκη του Κάρλοβιτς* που υπεγράφη μεταξύ των Οθωμανών και –σχεδόν- του συνόλου των ευρωπαίων, από Ισπανία μέχρι Πολωνία και Λιθουανία, γεννήθηκε το Ανατολικό Ζήτημα. Το Ανατολικό Ζήτημα ήταν η «ασθένεια» και η Οθωμανική Αυτοκρατορία ο «Μεγάλος Ασθενής».
Η ηττημένη Οθωμανική Αυτοκρατορία, τώρα ήταν ένα σώμα σε κρεββάτι εντατικής και οι νικητές του πολέμου αντιμάχονται για το πως αυτό (το σώμα) θα αξιοποιηθεί. Αυτό είναι με λίγα λόγια το Ανατολικό Ζήτημα, το οποίο ήταν περισσότερο «Δυτικό» στους σχεδιασμούς του, παρά «Ανατολικό»
Φυλακή από επιλογή
Ο Αϊζενχάουερ, ο στρατηγός που έγινε πρόεδρος μετά τον Τρούμαν και το δόγμα του, την εποχή που οι ΗΠΑ παγίωναν την ταυτότητα τους, εκείνη της πλανητικής υπερδύναμης, πρότεινε σε όσους ήθελαν ασφάλεια στη ζωή τους, να πάνε να μείνουν στη φυλακή. Εκεί θα είχαν ασφάλεια και μέσα για να ζήσουν (τροφή, νερό περίθαλψη) ενώ το μόνο που θα τους έλειπε, θα ήταν η ελευθερία. Τι να την έκαναν δηλαδή την ελευθερία, αφού δεν θα τους εξασφάλιζε την πολυπόθητη, ασφαλή επιβίωση;
Σε αυτή τη θέση ήταν ακλόνητος για πολλά χρόνια. Από την εποχή που ασκούσε στρατιωτική διοίκηση έως την εποχή που είχε μετουσιωθεί σε έναν από τους πιο αγαπητούς (για τους Αμερικάνους και μόνο) προέδρους, δηλαδή από 1953 και μετά. Σημειώνουμε πως τα 2 πρώτα χρόνια της θητείας του ήταν τα τελευταία της περιόδου του Μακαρθισμού).
Κάπως έτσι φαίνεται -φυλακισμένοι- αποφασίσαμε κι εμείς να ζούμε, εδώ και μία δεκαετία τουλάχιστον. Άσχετα αν δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με τις παραινέσεις του «Άϊκ» ούτε σκεφτήκαμε πως η λέξη «φυλακή» δεν περιγράφει απλά ένα κτήριο, αλλά μία κατάσταση. Περιγράφει μία συνθήκη περιορισμού, που γι’ αυτούς που ζούνε εκούσια φυλακισμένοι, αποτελεί «state of mind». Mε όλες τις έννοιες που περιγράφει αυτή, η -διεθνής πια- έκφραση. Σήμερα στην Ελλάδα, μία κυβέρνηση, ορισμός της αποτυχίας και συνώνυμη του ιδιότυπου αυταρχισμού, έχει επιβάλλει μέσω της αστυνομοκρατίας αυτή την κατάσταση ως το νέο, αποκρουστικό αλλά μοντέρνο, lifestyle. Αυτή την ψυχική κατάσταση. Μία κυβέρνηση που διαρκώς παλινωδεί μεταξύ αυτοκτονικών επιλογών και ανόητων οδηγιών, έχει οδηγήσει στη μελαγχολία, στην αδρανοποίηση και στην οριστική παράλυση, το δημιουργικότερο και παραγωγικότερο μέρος του πληθυσμού. Μετά την «διαρροή εγκεφάλων» ή brain drain κατά τη διεθνή ορολογία της τελευταίας δεκαετίας, έρχεται μία πραγματική συμμορία ασχέτων με την πολιτική, να εφαρμόσει «συνταγές» που κατάντησαν τη χώρα εργαστήριο, όπως τα πάλαι ποτέ εργαστήρια δοκιμών νεοφιλελεύθερων πολιτικών της Νότιας Αμερικής. Μετά από 50 χρόνια, ήρθε και πάλι η ώρα μας να γίνουμε εργαστήριο, μόνο που επειδή αυτό έγινε πρόχειρα, το εργαστήριο κατάντησε τσίρκο.
Κάθε κρίση στον καλπάζοντα διεθνή καπιταλισμό, είναι χρήσιμη. Είναι εργαλείο για την περαιτέρω ανάπτυξη του. Έτσι και η υγειονομική κρίση που καλείται (η κρίση και όχι η πανδημία που είναι μοχλός της κρίσης) COVID-19, αξιοποιήθηκε κατάλληλα. Μία ζωονόσος, απ ‘οσο ξέρουμε, αξιοποιήθηκε όπως δεν είχαν αξιοποιηθεί οι προηγούμενες αντίστοιχες «ευκαιρίες».
Ημερολόγιο τρέλας 26-1-21. Από σήμερα επιτρέπονται οι συναθροίσεις μέχρι και 99 ατόμων
Με απόφαση του αρχηγού της Αστυνομίας που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης απαγορεύονται από σήμερα οι συναθροίσεις άνω των 100 ατόμων. Αυτομάτως όμως γεννιούνται τα παρακάτω ερωτήματα:
α) Οι συναθροίσεις έως και 99 ατόμων επιτρέπονται;
β) Αν μαζευτούν σε κάποιο σημείο 99 άτομα και εκατό μέτρα πιο πίσω είναι άλλα 99, αυτό επιτρέπεται; Αν είναι διακόσια μέτρα πιο κάτω; Αν είναι 500 μέτρα πιο κάτω; Νομίζουμε πως οι αστυνομικοί νομοθέτες πρέπει να γίνουν πιο σαφείς στο σημείο αυτό
γ) Αν μαζευτούν 101 άτομα, το πρόστιμο θα το φάνε όλοι ή ο εκατοστός και ο εκατοστός πρώτος που παρείσφρησαν τελευταίοι; Επίσης, θα φάνε πρόστιμο ή ξύλο; Να τα λέμε κι αυτά
δ) Ποιος θα αναλάβει να μετράει τους συναθροισθέντες; Μήπως θα συσταθεί ειδικό σώμα αστυνομικών καταμετρητών;
ε) Αν συμπληρωθεί ο αριθμός 100 και κοπούν τα πρόστιμα, θα υπάρξει κάποια έκπτωση ή κάποια ειδική προσφορά, όπως πχ στα τρία πρόστιμα το ένα δώρο;
στ) Με τι βαθμό αποφοίτησε από την Ιατρική ο Αρχηγός και τι βαθμό πήρε όταν ολοκλήρωσε την ειδικότητα του λοιμωξιολόγου; Το ερώτημα τίθεται στο πλαίσιο της Εθνικής Αριστείας
ζ) Πώς να ευχαριστήσουμε τον Αρχηγό της Αστυνομίας, ο οποίος μας φώτισε; Πλουτίσαμε τις γνώσεις μας όταν διαβάζοντας την απόφαση του και, φτάνοντας στο όνομά του, Μιχάλης Καραμαλάκης, καταλάβαμε την ακριβολογία της αρχαίας δωρικής διαλέκτου που αντικαθιστούσε το «η» της ιωνικής διαλέκτου, με το «α» προσδιορίζοντας έτσι πληρέστατα το πρόσωπο ή το αντικείμενο γενικότερα.
Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι τα εύλογα αυτά ερωτήματα θα τα θέσει ο Νίκος Χατζηνικολάου σε μια έκτακτη εκπομπή με καλεσμένους τον υπουργό Εσωτερικών, Μάκη Βορίδη, τον Υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Στο στούντιο θα παρευρίσκεται και το πουλί της Χούντας. Αυτό δε θα απαντά. Μονάχα θα κρώζει
Ο κρότος της καθημερινής βίας
Στο διάβασμα της είδησης των βανδαλισμών στο Ωδείο Athenaeum , η σκέψη σταματά να λειτουργεί. Σταματά να υπάρχει. Αρνείται να δεχτεί την «πληροφορία». Όσο ευρύχωρη και αν μπορεί να γίνει η ανθρώπινη σκέψη, όσο και αν προσπαθεί διαρκώς να διευρύνει τις βιβλιοθήκες της προκειμένου να τακτοποιήσει κάπου τις πληροφορίες που τη βομβαρδίζουν καθημερινά, τόση κτηνωδία δεν τη χωράει. Και από την πλημμύρα φρίκης που συντελείται στον νου, το λογικό παραλύει, η σκέψη αδειάζει και δεν υπάρχει τίποτα να κάνεις, τίποτα να πεις, τίποτα να γράψεις.
Πέρασαν 5 μέρες από τη στιγμή που κυκλοφόρησε η είδηση των βανδαλισμών σε έναν ιδιαίτερο χώρο τέχνης. Σε έναν χώρο δημιουργίας, αφού η μουσική (κατά βάση) είναι από τις τέχνες που δεν σταματούν να αναπνέουν δίπλα μας. Από τη στιγμή της πρώτης γέννησης ενός μουσικού έργου, αυτό ξαναγεννιέται κάθε φορά, που ένας ακόμα μουσικός, θα το ερμηνεύσει. Και η ανάσα του έργου, η ανάσα της ίδια της τέχνης βγαίνει μέσα από όργανα σαν και αυτά που κατάστρεψαν πριν 4 μέρες, άγνωστοι. Μέσα από χώρους σαν του Ωδείου Athenaeum, που σκοτείνιασαν οι ίδιοι άγνωστοι. Για εξίσου άγνωστους λόγους -ή ενδεχομένως γνωστούς σε κάποιους- , πλην όμως τόσο άρρωστους, που και η ίδια η φρίκη δεν τους αντέχει.
Διαβάζουμε για την καταστροφή του σετ των μεγάλων κρουστών, που δεν μπορούσαν να μεταφέρουν, για να αποσπάσουν τα μεταλλικά στεφάνια των τυμπάνων. Τέλος –λέει το σχετικό ρεπορτάζ- προχώρησαν στον ψεκασμό όλου του εσωτερικού του τριώροφου κτηρίου με σκόνη από τους πυροσβεστήρες. Έψαξαν –σύμφωνα με το ρεπορτάζ της επόμενης μέρας- και άδειασαν όλες τις βιβλιοθήκες, έκλεψαν ή κατέστρεψαν κιθάρες, βιολοντσέλο κοντραμπάσο, άρπα, μεταλλόφωνα και ξυλόφωνα, 3 σετ ντραμς, πίνακες, γλυπτά και φωτιστικά, τηλεφωνικό κέντρο και υπολογιστές, σωληνώσεις ύδρευσης, θέρμανσης και καλωδιώσεις ΔΕΗ. Ποια είναι αυτή η αρρώστια που ωθεί κάποιον να βγάλει τη μανία του πάνω σε μουσικά όργανα; Ακόμα και αν μπορεί να δικαιολογήσει κάποιος την αναγραφή συνθημάτων σε τοίχους, την εισβολή και κατάληψη άδειων κτιρίων, την κατάληψη ακόμα και κυβερνητικών κτιρίων, σε πολλές περιπτώσεις, ως πολιτική δράση, αντίδραση ή ακόμα και κοινωνική ανάγκη, η καταστροφή ενός ωδείου είναι εντελώς ακατανόητη. Αυτό, προκειμένου να μην προλάβουν οι διάφοροι «επαγγελματίες ανατόμοι της κοινωνίας» να στιγματίσουν την κοινωνική αντίδραση απέναντι σε αυτούς που εξαθλιώνουν κοινωνίες, ταυτίζοντας την με την απάνθρωπη και φρικαλέα καταστροφή ενός χώρου καλλιέργειας και προαγωγής του πολιτισμού.
Η μεγάλη ηλεκτρονική ψηφοφορία της atticavoice συνεχίζεται - 24/1/21
Η μεγάλη ηλεκτρονική ψηφοφορία της atticavoice συνεχίζεται και αυτή την εβδομάδα. Με αμείωτο ρυθμό οι συμπολίτες μας σπεύδουν και φηφίζουν για την προτομή της καρδιάς τους. Για τη φάτσα που θέλουν να έχουν δίπλα τους στο παγκάκι, την ώρα που αγναντεύουν το πέλαγο και τα καράβια που τραβούν για τα νησιά. Η Δημοκρατία πανηγυρίζει για την αθρόα συμμετοχή των πολιτών, γιορτάζει για το γεγονός αυτό και έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί για το μέλλον.
Στο θέμα μας, τώρα : Μέχρι στιγμής έχουν ψηφίσει 923 συμπολίτες μας σε αυτή τη μοναδική γιορτή της Δημοκρατίας και όπως όλα δείχνουν, την επόμενη εβδομάδα ίσως γίνει η μεγάλη ανατροπή και τεθεί επικεφαλής της κούρσας ο δικός μας άνθρωπος, ο Γιάννης ο Γαλάτης.
Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα έχουν ως εξής :
Ζεύγος Πατούλη: 250 ψήφοι
Ευάγγελος Μπουρνούς: 231 ψήφοι
Γιάννης Γαλάτης : 230 ψήφοι
Ραχήλ Μακρή: 128 ψήφοι
Ζεύγος Κούγια-Μπέου: 58 ψήφοι
Οι υπόλοιποι υποψήφιοι έχουν καταποντιστεί.
Όπως όλα δείχνουν, οι τρεις πρώτοι υποψήφιοι θα παλέψουν σκληρά για την πρώτη θέση. Ίσως το πιο δίκαιο θα ήταν να τοποθετηθούν οι προτομές και των τριών πρώτων υποψηφίων στη μικρή πλατεία, η οποία θα μπορούσε να ονομαστεί και πλατεία Ηρώων και εκεί να γίνεται και η κατάθεση στεφάνων στις ονομαστικές τους εορτές.
Αλλά και οι άλλοι δύο υποψήφιοι, η Ραχήλ Μακρή και το ζεύγος Κούγια-Μπέου πρέπει με κάποιο τρόπο να ανταμειφθούν για την προσφορά τους στον τόπο. Ίσως την επόμενη φορά, σε κάποιο άλλο μέρος που θα βρεθούν πάλι αρχαία και θα τα σκεπάσουν, να βάλουν και αυτών τις προτομές
Κάποτε ένας φίλος, με κάθε σοβαρότητα και χωρίς διάθεση αστεϊσμού, μου είπε πως η Γερμανία, σε αντίθεση με μας, δεν έχει εθνικούς ήρωες. Μάλλον γι αυτό βρίσκεται σ αυτό το χάλι. Σε αντίθεση με μας, που λέει ο φίλος
Όσοι δεν έχετε ψηφίσει ακόμη, σηκωθείτε από τους καναπέδες, μπείτε εδώ και ψηφίστε τον εκλεκτό σας
Ακολουθεί η ανάλυση των αποτελεσμάτων με τα ειδικά γραφήματα που έχουν επιμεληθεί οι ειδικοί εκλογολόγοι της atticavoice
Περισσότερα: Η μεγάλη ηλεκτρονική ψηφοφορία της atticavoice συνεχίζεται - 24/1/21
Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;
Σάββατο 23/1, ώρα 5:45 περίπου. Ο πιτσιρικάς βρίσκεται στο πάρκο κοντά στις Μαρίκες, τη μεγάλη και πιο γνωστή παραλία της Ραφήνας, περιμένοντας μια φίλη του. Πριν από τη φίλη του, όμως, η τύχη του επιφύλασσε ένα άλλο ραντεβού. Δύο μηχανές ΔΙΑΣ που περνούσαν από εκεί, κατευθύνθηκαν προς το μέρος του και σταμάτησαν μπροστά του. Οι τέσσερεις αστυνομικοί που επέβαιναν στις μηχανές, ως άλλοι καουμπόηδες του Φαρ Ουέστ, ξεπέζεψαν, τον περικύκλωσαν με σκοπό να εκτελέσουν τον κλασικό «έλεγχο», στην προσπάθειά τους κατά πώς φαίνεται να εντοπίσουν τον μεγάλο τρομοκράτη της Ραφήνας.
Επί 25 λεπτά περίπου του έκαναν ανάκριση, σωματικό έλεγχο, τον ειρωνεύονταν και τον τραμπούκιζαν. «Τι κάνεις εδώ;» … «για ποιο λόγο είσαι έξω;» … «τι παράνομο έχεις πάνω σου;» … «πες μας τώρα αν έχεις παράνομες ουσίες» … «πού πηγαίνεις;». Εικοσιπέντε ολόκληρα λεπτά χαράμισαν από την υπηρεσία τους οι αστυνομικοί για να κάνουν πλάκα και να τραμπουκίσουν έναν δεκαεπτάχρονο, την ίδια στιγμή που κάποιος άλλος συμπολίτης μας μπορεί να είχε πραγματικά την ανάγκη τους
Ο πιτσιρικάς τους εξηγεί ήρεμα πως περιμένει μια φίλη του και πως δεν έχει κάτι παράνομο πάνω του. Οι αστυνομικοί, όμως, σίγουροι για το λαβράκι που θα ξετρύπωναν, άρχισαν να του κάνουν έλεγχο παντού. Άνοιξαν τις τσέπες του, άδειασαν την τσάντα του, άνοιξαν ακόμη και το τοστ που είχε πάνω του. Ο επιθεωρητής Κλουζώ θα ζήλευε τις επιδόσεις των Ελλήνων συναδέλφων του, ο δε προϊστάμενός του, ο Ντρέφους, θα τους είχε προσλάβει αμέσως στην υπηρεσία του
Όταν είδαν πως μέσα στην τσάντα του ο πιτσιρικάς είχε μία ψάθα, ένας από αυτούς, ο πιο έξυπνος υποθέτω, τον ρώτησε: «Την ψάθα τι την θες; για πικνικ θα πας;», προκαλώντας το γέλιο των συναδέλφων του. Σε όλη τη διάρκεια της έρευνας, οι αστυνομικοί δε σταματούσαν να τον ρωτούν ποιον περίμενε και γιατί; Μόλις ο πιτσιρικάς έδειξε πως εκνευρίζεται από την ανάκριση, οι αστυνομικοί Κλουζώ αγρίεψαν περισσότερο: «Γιατί αντιμιλάς; Σε εμάς δεν θα αντιμιλάς! Θα έπρεπε να χαίρεσαι που η αστυνομία κάνει τέτοιους ελέγχους, ακούς;»
Ποιο '21 νίκησε τελικά;
"Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές", Διονύσιος Σολωμός
Σε δύο μήνες, η Ελλάδα των μνημονίων και της πανδημίας «καλείται» να γιορτάσει τα 200 χρόνια από την έναρξη του απελευθερωτικού της αγώνα ενάντια στον οθωμανικό ζυγό, που είχε ως τελικό αποτέλεσμα την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θέλοντας να επενδύσει πολιτικά στην επέτειο αυτή, αποφάσισε γιορτές και παράτες και διόρισε κιόλας μια επιτροπής που θα τις διοργανώσει. Είναι σίγουρο πως αν δεν υπήρχε η πανδημία, θα είχαμε ήδη παρακολουθήσει ρωμαϊκές φιέστες απείρου κάλλους και αισθητικής
Για ποιο ’21 μιλάμε όμως; Όπως έγραψε ο ιστορικός Δημήτρης Φωτιάδης : “ Δύο ήταν τα Εικοσιένα : Το ένα του λαού και των πιο προοδευτικών ανθρώπων εκείνου του καιρού, το άλλο των κοτζαμπάσηδων και των πολιτικάντηδων. Του πρώτου οι ρίζες αντλούνε τους χυμούς τους από τα ¨Δίκαια του ανθρώπου” του Ρήγα Βελεστινλή, πάνω στ' άλλο πέφτει βαρύς ο ίσκιος της “Πατρικής Διδασκαλίας” του Μακαριωτάτου Πατριάρχη της Αγίας Πόλης Ιερουσαλήμ Κυρ Ανθίμου – ή πιο σωστά του Γρηγορίου ”
Τα συγκρουόμενα συμφέροντα αυτών των δύο ’21 αποτυπώθηκαν ξεκάθαρα στη συνέλευση της Βοστίτσας (σημερινό Αίγιο) που πραγματοποιήθηκε στις 26 Γενάρη 1821, όταν ο Παπαφλέσσας, ως πληρεξούσιος του Αλέξανδρου Υψηλάντη, συνάντησε τους κοτζαμπάσηδες του Μοριά, προκειμένου να τους πείσει να συμμετάσχουν στην Επανάσταση.
Εκεί, ο κοτζάμπασης Σωτήρης Χαραλάμπης, προεστός της επαρχίας Καλαβρύτων, αναρωτήθηκε με εύλογη αγωνία " ... Μα εμείς εδώ, αφού ξεκάνουμε τους Τούρκους, σε ποιον θα παραδοθούμε; Ποιον θα 'χουμε ανώτερο; Ο ραγιάς, αφού πάρει τα όπλα δε θα μας ακούει πια και δε θα μας σέβεται και θα πέσουμε στα χέρια εκείνου, που δεν μπορεί να κρατήσει το πιρούνι να φάει! ”
Σελίδα 9 από 87
