Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Χθες, Δευτέρα 15/5/2023, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, εκδικάσθηκε η αίτηση αναστολής των έργων καταστροφής του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Πρόκειται για επεμβάσεις έκθεσης της πόλης σε αυξημένο κίνδυνο πλημμύρας και σαφούς υποβάθμισης του τόπου. Μία αίτηση αναστολής έργων που σχεδιάστηκαν σύμφωνα με το πνεύμα και τις αντιλήψεις που επικρατούσαν πριν από 70 χρόνια στον κόσμο.
Το παρωχημένο της μελέτης, σύμφωνα με τις σύγχρονες αντιλήψεις, θα αρκούσε για να μην έχει εκπονηθεί ποτέ, όμως η επιδίωξη άλλων στόχων, που καμία σχέση δεν έχουν με την αντιπλημμυρική προστασία, οδήγησε στον παρωχημένο αυτόν σχεδιασμό.
Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε στην παρούσα ανάρτηση με τις μελέτες και τα έργα αυτά. Το έχουν κάνει ήδη οι ειδικοί στους οποίους έχουμε απευθυνθεί, σε Ελλάδα και εξωτερικό και έχουμε κοινοποιήσει τις απόψεις τους αρκετές φορές. Σήμερα θα ασχοληθούμε με τον τρόπο με τον οποίο μετέχουν στη δικαστική διαδικασία, ο δήμος και οι ζηλωτές της καταστροφής. Όχι στα όσα αφορούν στην ουσία της υπόθεσης αλλά στα όσα αφορούν στην οικονομία της διαδικασίας.
Κατά την εκδίκαση του αιτήματος αναστολής και σύμφωνα με τα έως σήμερα γεγονότα, ο δήμος της Ραφήνας δεν θα μπορούσε να παρέμβει στη διαδικασία, αφού δεν είχε ήδη κάνει παρέμβαση στη συγκεκριμένη προσφυγή, κατά της οριοθέτησης. Παρά ταύτα πληροφορηθήκαμε πως με εντολή δημάρχου (και δίχως σχετική απόφαση δημοτικού συμβουλίου) δικηγόρος θα ετοίμαζε παρέμβαση για λογαριασμό του δήμου. Αν θέλαμε να είμαστε ακριβείς και σύμφωνα με τη διαδικασία, η παρέμβαση ήταν του δημάρχου και όχι του δήμου, αφού δεν υπήρχε απόφαση του δημοτικού συμβουλίου. Μάλιστα προηγήθηκε παραγγελία προς τον δικηγόρο, προκειμένου να γνωμοδοτήσει για το αν θα μπορούσε να παρέμβει ο δήμος, με κόστος σχεδόν 2.000,00 ευρώ (1.984,00€ για την ακρίβεια)
Ο δικηγόρος γνωμοδότησε πως ο δήμος έχει τη δυνατότητα παρέμβασης και έτσι ο δήμαρχος, πάλι με απόφαση του, του ενέκρινε ακόμα 610 ευρώ αμοιβή παράστασης
Εδώ και η ανάληψη υποχρέωσης καταβολής της αμοιβής παράστασης του δικηγόρου
Όλα συγκλίνουν σε μία εφιαλτική εικόνα. Την εικόνα μίας πόλης που δυναστεύεται από έναν δήμαρχο, που όχι μόνο δεν υπερασπίζεται το συμφέρον της πόλης του αλλά παρακάμπτει τις διαδικασίες και χρησιμοποιεί τους πόρους της πόλης για να ικανοποιήσει την προσωπική του, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, εμπάθεια.
Αν υπάρχει η περιγραφή του ακατάλληλου για να υπηρετήσει μία πόλη ανιδιοτελώς και με στόχο το κοινό καλό, ο δήμαρχος της Ραφήνας είναι το πιο ακριβές παράδειγμα της.
Σημείωση: Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και η πληρωμή από το ταμείο του δήμου της αμοιβής δικηγόρου για την υπεράσπιση του υπόδικου για την πυρκαγιά στο Μάτι. Η δίωξη δεν αφορά θεσμούς, αφού οι θεσμοί αποσυνδεδεμένοι με τα πρόσωπα που έχουν ορκιστεί να τους υπηρετούν, δεν μπορεί να φέρουν ευθύνη. Αντίθετα, τα πρόσωπα όταν αναλαμβάνουν θεσμικούς ρόλους, ορκίζονται να τους υπηρετήσουν για το καλό της κοινωνίας, τηρώντας το Σύνταγμα και τους νόμους. Αν δεν τα καταφέρουν, απαξιώνονται τα πρόσωπα ως επίορκα ή ανάξια εμπιστοσύνης και ποτέ οι θεσμοί καθαυτοί, αφού ενδέχεται να τους υπηρετήσει στο μέλλον άλλο πρόσωπο, το οποίο ενδεχομένως να τους τιμήσει και να τους αναδείξει, πάλι με τη δική του προσωπική υπευθυνότητα και ικανότητα. Αν οι θεσμοί δικάζονται και απαξιώνονται, δεν θα έπρεπε να έχουμε ξανά πρωθυπουργό στη χώρα, ήδη από την εκτέλεση του Γούναρη και του Πρωτοπαπαδάκη στο Γουδί, το 1922
Λάβαμε και αναδημοσιεύουμε ανακοίνωση - κάλεσμα της Λαϊκής Συσπείρωσης Μαραθώνα με αφορμή τη σημερινή συνεδριαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μαραθώνα με θέμα: «Απόφαση για αίτημα παράτασης της προθεσμίας κατάθεσης ενστάσεων για το Ρυμοτομικό Σχέδιο Εφαρμογής των πυρόπληκτων περιοχών [ ΦΕΚ 398Δ/2022 ]»
Κυκλοφόρησε το 8ο φύλλο της RAF-WEST Journal, όπως πάντα με σημαντικές ειδήσεις
Διαβάστε:
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκανε δεκτό το αίτημα φορέων και κατοίκων για προσωρινή διαταγή αναστολής των πράξεων οριοθέτησης του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας μέχρι την έκδοση της απόφασης της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ επί της αίτησής τους κατά του Προεδρικού Διατάγματος οριοθέτησης του ρέματος που εκκρεμεί από το 2019.
Το αίτημα προσωρινής διακοπής των εργασιών κατατέθηκε λίγες ημέρες μετά την έναρξη του έργου διευθέτησης που έγινε στις 24/4/23. Τότε, η εταιρία ΙΝΤΡΑΚΑΤ που εκτελούσε το έργο για λογαριασμό του Υπουργείου Μεταφορών και Υποδομών, με εκσκαφείς και ερπυστριοφόρα μηχανήματα αποψίλωσε περίπου 300 μέτρα στην κοίτη και τμήμα των πρανών, ανάντη της γέφυρας Χρ.Σμύρνης.
Το ρέμα Ραφήνας είναι χαρακτηρισμένο υδατόρεμα και υγρότοπος Α’ Προτεραιότητας του νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας (ν.4277/2014), ενταγμένο στο Μητρώο Προστατευόμενων Περιοχών της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2000/60/ΕΚ για την προστασία των υδάτων ως «περιοχή που προορίζεται για την προστασία οικοτόπων και ειδών».
Ειδικά το τμήμα στο οποίο έγινε η επέμβαση είναι οριοθετημένος υγρότοπος (αρ.54 ν.4559/2018) στον οποίο ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ Π.Δ., το οποίο δεν έχει ακόμα εκδοθεί.
Επιπλέον, η επέμβαση έγινε μέσα στην αναπαραγωγική περίοδο των ειδών, τη στιγμή που, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του ΕΛΚΕΘΕ και της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας, στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας έχουν καταγραφεί 25 προστατευόμενα είδη, κάποια εκ των οποίων απειλούμενα, και συγκεκριμένα 22 είδη πουλιών του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ Ι της Οδηγίας 2009/147/ΕΚ για τα πουλιά, 2 είδη ψαριών (το χέλι μάλιστα, κρισίμως κινδυνεύον είδος, σε μεγάλους πληθυσμούς) και ένα είδος νεροχελώνας.
Από την ημέρα την επέμβασης μέχρι σήμερα, παράλληλα με την κατάθεση της αίτησης αναστολής, η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας μαζί με δεκάδες κατοίκους της περιοχής, καθημερινά οργανώνουν περιφρούρηση έξω από το εργοτάξιο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ, για να μη μπουν ξανά μπουλντόζες στο ποτάμι και προκληθεί μη αντιστρεπτή περιβαλλοντική ζημιά.
Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δικαιώνει προσωρινά τους κατοίκους!
Σύμφωνα με την απόφαση, «διατάσσεται η αναστολή εκτέλεσης του από 12 Ιουλίου 2021 π.δ. 498/Δ/28.07.21 με θέμα επικύρωση οριογραμμών ρέματος Ραφήνας και ρέματος Βαλανάρη …., μέχρι την έκδοση της απόφασης Επιτροπής Αναστολών επί της εκκρεμούσης αιτήσεως αναστολής».
Η αίτηση αναστολής θα συζητηθεί από την Επιτροπή Αναστολών του ΣτΕ την ερχόμενη Δευτέρα 15/5/23.
Ο δικηγόρος των αιτούντων κος Γεώργιος Μπάλιας δήλωσε: «Το Ε΄ τμήμα του ΣτΕ, σήμερα με την έκδοση της προσωρινής διαταγής για διακοπή των εργασιών στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, εκτιμώντας ότι η συνέχιση των εργασιών θα επιφέρει μη αντιστρέψιμη βλάβη στο ποτάμιο οικοσύστημα. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την ολοκλήρωση της νίκης στη δίκη της αίτησης ακύρωσης στις 4/10/2023».
Η Κίνηση για την Προστασία & Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας εκτιμά ότι η απόφαση του ΣτΕ είναι μία ΝΙΚΗ για όλο τον κόσμο που ανταποκρίθηκε στα καλέσματα και στήριξε τον αγώνα μέχρι σήμερα και καλεί σε επαγρύπνηση γιατί ο αγώνας για τη διάσωση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, του δεύτερου μεγαλύτερου ποταμού της Αττικής, δεν έχει τελειώσει.
Καλεί τον κόσμο που ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει την εκδίκαση της αίτησης αναστολής τη Δευτέρα 15/5/23 στη 1μμ στο Συμβούλιο της Επικρατείας (Πανεπιστημίου 47-49).
του Ηλία Αποστολίδη, Δασολόγου - μελετητή
Στις 16/2/2023 εκδόθηκε μια ανακοίνωση του ΥΠΕΝ με τίτλο «Οριστική λύση στο θέμα του ιδιοκτησιακού για τα Δασικά» που στηρίχθηκε σε Εγκύκλιο του Υπουργείου με την οποία: δίνει εντολή στις Δασικές Υπηρεσίες να μην καταχωρούν στο Κτηματολόγιο δικαιώματα του δημοσίου:
Στην φωτογραφία που την συνοδεύει εμφανίζονται καμαρωτοί, ο Γενικός Γραμματέας Δασών, ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Αμυράς και ο βουλευτής Λευκάδας Θανάσης Καββαδάς. Την επόμενη ημέρα το ΥΠΕΝ εξόρισε τον Διευθυντή Δασών Λευκάδας με μετάθεση εκδίκησης.
Πέρα από τον προεκλογικό χαρακτήρα της ανακοίνωσης και της Εγκυκλίου που υπέγραψε ο Γ. Γ. Δασών, υπάρχει το θέμα της προστασίας των Ελληνικών δασών, της απεμπόλησης δικαιωμάτων του δημοσίου, της προσφοράς των δασών ως βορά σε ατσίδες και εμπόρους δημόσιας γης, της προστασίας προστατευόμενων περιοχών, της τήρησης των νόμων που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ψήφισε, της υποτίμησης της νοημοσύνης όλων των Ελλήνων πολιτών και της υποβάθμισης της ζωής τους.
Για των παραπάνω λόγων το αληθές, παραθέτω σχετική γνωμάτευση.
|
ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ Παρά το γεγονός ότι οι εγκύκλιοι της Δημόσιας Διοίκησης, γενικά και πάγια, δεν θέτουν δίκαιο, αλλά προϋποθέτουν δίκαιο, πρόσφατα εκδόθηκε η με αριθμό ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/16683/995/15-2-2023 ψευδοερμηνευτική εγκύκλιος του Γενικού Γραμματέα Δασών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που απευθύνεται στις Επιθεωρήσεις Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής και στις Διευθύνσεις Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών της Χώρας, η οποία στην τελευταία παράγραφό της ορίζει τα ακόλουθα: «Επομένως δηλώσεις δικαιώματος του άρθρου 2 του ν. 2308/1995 που υποβάλλονται από το Δημόσιο και αφορούν δάση, δασικές εκτάσεις καθώς και εκτάσεις των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979, οι οποίες περιλαμβάνονται σε περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), θα πρέπει να συνοδεύονται από αποδεικτικά του επικαλούμενου δικαιώματος στοιχεία, ήτοι τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας.». Kατ’ αρχήν, σύμφωνα με το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος, όπως αναθεωρήθηκε με το Ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων, «Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το Κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του Κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον.». Κατά δε το άρθρο 2 του Ν. 998/1979: «1. Οι εκτάσεις του άρθρου 3 του παρόντος (όπως δάση, δασικές εκτάσεις και χορτολιβαδικές, βραχώδεις και πετρώδεις εκτάσεις, κείμενες οι τελευταίες επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών), που διέπονται από τις προστατευτικές διατάξεις αυτού, συνιστούν εθνικό κεφάλαιο, που η προστασία του αποτελεί υποχρέωση των κρατικών οργάνων κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους και συγχρόνως υποχρέωση και δικαίωμα των πολιτών. 2. Ουδενός ιδιωτικού δικαιώματος η άσκησις δύναται να ενεργείται κατά παραβίασιν της ως άνω υποχρεώσεως, πλην αν άλλως, κατ’ εξαίρεσιν ορίζει ο νόμος και εντός των ορίων της εξαιρέσεως ταύτης. 3. Οι παραπάνω εκτάσεις θεωρούνται δημόσιες, εκτός αν υπάγονται σε μία από τις περιπτώσεις του άρθρου 10 του ν. 3208/2003.». Περαιτέρω, με τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, στις οποίες αναφέρεται η αμέσως ανωτέρω διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 2 του N. 998/1979, ορίζονται οι περιπτώσεις εκείνες, στις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας, σε δάση, δασικές εκτάσεις και στις εκτάσεις των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του νόμου 998/1979 (χορτολιβαδικού, βραχώδους και πετρώδους χαρακτήρα εκτάσεις, που κείνται επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών). Από τις ίδιες ανωτέρω διατάξεις προκύπτει επίσης, ότι με το άρθρο 152 του Ν. 4819/2021, θεσπίσθηκε, με την προσθήκη της περιπτώσεως IV, στην παράγραφο 1 του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, μια πολύ ευνοϊκή ρύθμιση ειδικά για τους ιδιώτες, αναφορικά με τα δάση, τις δασικές εκτάσεις και τις χορτολιβαδικές, βραχώδεις και πετρώδεις εκτάσεις (κείμενες οι τελευταίες επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών), που περιλαμβάνονται σε περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του Ν. 998/1979, δηλαδή στις περιφέρειες των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης, των Νομών Λέσβου, Σάμου, Χίου και Κυκλάδων, των νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων, της Δωδεκανήσου, πλην των νήσων που ισχύει ο κτηματολογικός κανονισμός, καθώς και της περιοχής της Μάνης όπως αυτή ορίζεται από διοικητικά όρια των Καλλικρατικών Δήμων Ανατολικής και Δυτικής Μάνης. Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη της περιπτώσεως IV της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, τα δάση, οι δασικές εκτάσεις και οι χορτολιβαδικές, βραχώδεις και πετρώδεις εκτάσεις (κείμενες οι τελευταίες επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών), που περιλαμβάνονται στις προαναφερόμενες περιοχές του πιο πάνω δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του Ν. 998/1979, δεν θεωρούνται δημόσια και αναγνωρίζονται, ως ιδιωτικά, με συνέπεια το Ελληνικό Δημόσιο να μην προβάλλει δικαιώματα κυριότητας, σ’ αυτά, εάν γι’ αυτά το Ελληνικό Δημόσιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας της έκτασης ως δημόσιας κ α ι, σ υ γ χ ρ ό ν ω ς, οι διεκδικούντες τις ανωτέρω περιγραφόμενες εκτάσεις διαθέτουν γι’ αυτές, τίτλους ιδιοκτησίας, οι ίδιοι ή οι δικαιοπάροχοί τους, οι οποίοι έχουν συνταχθεί μέχρι την 1η Ιουλίου 2001 το αργότερο, έστω και εάν έχουν μεταγραφεί μεταγενέστερα, δηλαδή υπό τον όρο της πλήρωσης, σωρευτικά, των δύο αυτών συντρεχουσών προϋποθέσεων. Η παραπάνω πολύ ευνοϊκή ρύθμιση για τους ιδιώτες, που ισχύει μόνο για τις περιοχές του ως άνω δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του Ν. 998/1979, ως ειδική διάταξη, υπερισχύει κάθε άλλης γενικής διάταξης, σχετικής με το ιδιοκτησιακό καθεστώς, σε δάση, σε δασικές εκτάσεις και σε χορτολιβαδικές, βραχώδεις και πετρώδεις εκτάσεις (κείμενες οι τελευταίες επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών). Εξ αντιδιαστολής, από τις προδιαληφθείσες διατάξεις και από το συνδυασμό μεταξύ τους, προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι θεωρούνται δημόσιες και δεν αναγνωρίζονται, ως ιδιωτικές, με συνέπεια σ’ αυτές τις εκτάσεις το Ελληνικό Δημόσιο να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας, οι δασικού χαρακτήρα εκτάσεις (δάση και δασικές εκτάσεις) και οι χορτολιβαδικού, βραχώδους και πετρώδους χαρακτήρα εκτάσεις, που κείνται επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών, οι οποίες δεν υπάγονται σε μία από τις περιπτώσεις του πιο πάνω άρθρου 10 του Ν. 3208/2003. Ειδικότερα, θεωρούνται δημόσιες και δεν αναγνωρίζονται, ως ιδιωτικές, με συνέπεια σ’ αυτές τις εκτάσεις το Ελληνικό Δημόσιο να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας, οι εκτάσεις που βρίσκονται στις περιοχές του ως άνω δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του Ν. 998/1979 και είναι δασικού χαρακτήρα εκτάσεις (δάση και δασικές εκτάσεις) και χορτολιβαδικού, βραχώδους και πετρώδους χαρακτήρα εκτάσεις, που κείνται επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών και δεν υπάγονται στην πιο πάνω περίπτωση IV της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, που προστέθηκε στην εν λόγω παράγραφο, με το άρθρο 152 του Ν. 4819/2021. Παράλληλα, στις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 8Α του Ν. 998/1979, όπως προστέθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 149 του ίδιου παραπάνω Ν. 4819/2021, ορίζεται, ότι τα Συμβούλια Ιδιοκτησίας Δασών, Δασικών, Χορτολιβαδικών και Βραχωδών Εκτάσεων (ΣΙΔΧΒΕ) επιλαμβάνονται της αναγνωρίσεως της κυριότητας ή άλλου εμπραγμάτου δικαιώματος, επί εκτάσεων που κείνται στις περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του ίδιου ως άνω Νόμου, με αίτηση του ενδιαφερομένου ιδιώτη ή νομικού προσώπου, επί τη βάσει προσκομιζόμενων υπ’ αυτών νόμιμα μεταγεγραμμένων τίτλων ιδιοκτησίας, οι οποίοι έχουν συνταχθεί το αργότερο μέχρι την 1-7-2001, έστω και αν έχουν μεταγραφεί μεταγενέστερα, οι οποίοι συνοδεύονται από τοπογραφικά διαγράμματα, εξαρτημένα στο Ελληνικό Γεωδαιτικό Σύστημα Αναφοράς 1987 (ΕΓΣΑ ΄87), στα οποία αποτυπώνεται η περιγραφόμενη στους τίτλους έκταση, όπως και επί τη βάσει όσων στοιχείων τηρούνται στη Δασική Υπηρεσία. Η κρίση των Συμβουλίων σχηματίζεται με ελεύθερη εκτίμηση των ως άνω αποδεικτικών στοιχείων, υπόκειται δε στην έγκριση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, δυναμένου να αποδεχθεί ή μη αυτή, εν όλω ή εν μέρει, αλλά επ’ ωφελεία του Δημοσίου, όχι όμως και να τροποποιήσει αυτήν εις βάρος του Δημοσίου. Σε περίπτωση που το δικαίωμα της κυριότητας επί των ανωτέρω εκτάσεων έχει καταχωρηθεί υπέρ ιδιωτών στα κτηματολογικά βιβλία των οικείων κτηματολογικών γραφείων και το Ελληνικό Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επ’ αυτών, κατ’ εφαρμογή της περ. IV της παρ. 1 του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, δεν ακολουθείται η ανωτέρω διαδικασία. Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων προκύπτει, ότι βασικές προϋποθέσεις για να αναγνωρίζονται και να θεωρούνται, ως ιδιωτικά, τα δάση, οι δασικές εκτάσεις και οι χορτολιβαδικές, βραχώδεις και πετρώδεις εκτάσεις (κείμενες οι τελευταίες επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών), που περιλαμβάνονται στις προαναφερόμενες περιοχές του ως άνω δευτέρου εδαφίου του άρθρου62 του Ν. 998/1979, με συνέπεια το Ελληνικό Δημόσιο να μην προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σ’ αυτά, σύμφωνα και με το πιο πάνω άρθρο 2 παρ. 3 του Ν. 998/1979, που ρητά ορίζει ότι «Οι παραπάνω εκτάσεις θεωρούνται δημόσιες, εκτός αν υπάγονται σε μία από τις περιπτώσεις του άρθρου 10 του ν. 3208/2003.», είναι: Α) Είτε, σύμφωνα με την πιο πάνω διάταξη της περιπτώσεως IV της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, όπως προστέθηκε με το άρθρο 152 του Ν. 4819/2021, 1) το Ελληνικό Δημόσιο να μην διαθέτει για τα ως άνω ακίνητα, τίτλους ιδιοκτησίας ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητάς του, επ’ αυτών, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας τους, ως δημόσιων κ α ι, σ υ γ χ ρ ό ν ω ς, 2) οι διεκδικούντες τα ανωτέρω περιγραφόμενα ακίνητα να διαθέτουν γι’ αυτά, τίτλους ιδιοκτησίας, οι ίδιοι ή οι δικαιοπάροχοί τους, οι οποίοι έχουν συνταχθεί μέχρι την 1η Ιουλίου 2001 το αργότερο, έστω και εάν έχουν μεταγραφεί μεταγενέστερα, αναγνωριζομένης της κυριότητας των τελευταίων, επί των παραπάνω ακινήτων, με την ανωτέρω διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 8Α του Ν. 998/1979, όπως προστέθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 149 του ίδιου πιο πάνω Ν. 4819/2021, δηλαδή πρέπει υποχρεωτικά να πληρούνται, σωρευτικά, οι δύο ως άνω συντρέχουσες προϋποθέσεις. Β) Είτε τα ίδια παραπάνω ακίνητα να υπάγονται σε μία από τις άλλες περιπτώσεις που αναφέρονται αναλυτικά στο άρθρο 10 του Ν. 998/1979. Συνεπώς, για να μην υποβάλει, κατά τη διαδικασία κτηματογράφησης, το Ελληνικό Δημόσιο, μέσω των αρμοδίων Δασικών Υπηρεσιών, δηλώσεις δικαιώματος του άρθρου 2 του Ν. 2308/1995, σε δάση, δασικές εκτάσεις και χορτολιβαδικές, βραχώδεις και πετρώδεις εκτάσεις (κείμενες οι τελευταίες επί ορεινών, ημιορεινών και ανωμάλων εδαφών), που περιλαμβάνονται σε περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του Ν. 998/1979, θα πρέπει να συντρέχουν οπωσδήποτε οι αμέσως ανωτέρω αναφερόμενες προϋποθέσεις. Διαφορετικά αυτό έχει υποχρέωση να υποβάλει, κατά την πιο πάνω διαδικασία, δηλώσεις δικαιώματος του άρθρου 2 του Ν. 2308/1995, για τα πιο πάνω ακίνητα και το βάσιμο ή μη βάσιμο αυτών θα κριθεί, κατά την διαδικασία κτηματογράφησης. Αντίθετα με όσα ρητά ορίζονται από τις ανωτέρω νομοθετικές διατάξεις, η προαναφερθείσα εγκύκλιος του Γενικού Γραμματέα Δασών τροποποιεί τις προαναφερόμενες διατάξεις, θεσπίζοντας, μη σύννομα, νέο κανόνα δικαίου, που οδηγεί σε απεμπόληση των δικαιωμάτων του Ελληνικού Δημοσίου, επί των παραπάνω ακινήτων, τα οποία το άρθρο 2 παρ. 1 του Ν. 998/1979 τα αναγάγει σε εθνικό κεφάλαιο, που η προστασία του αποτελεί υποχρέωση των κρατικών οργάνων κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους και συγχρόνως υποχρέωση και δικαίωμα των πολιτών, δοθέντος ότι αυτή δίνει, ουσιαστικά, εντολή στις αρμόδιες Δασικές Υπηρεσίες της Χώρας να μην υποβάλλουν, για λογαριασμό του Ελληνικού Δημοσίου, κατά τη διαδικασία κτηματογράφησης, δηλώσεις δικαιώματος του άρθρου 2 του Ν. 2308/1995, όταν αυτές αφορούν δάση, δασικές εκτάσεις, καθώς και εκτάσεις των περιπτώσεων α΄ και β΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 3 του Ν. 998/1979, που περιλαμβάνονται σε περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του Ν. 998/1979, εάν οι δηλώσεις αυτές δεν συνοδεύονται από αποδεικτικά του επικαλούμενου δικαιώματος στοιχεία, ήτοι τίτλους ιδιοκτησίας, ή άλλα επαρκή στοιχεία απόδειξης της κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, όπως πράξεις μίσθωσης, παραχώρησης ή άλλης εκμετάλλευσης, αξιοποίησης και προστασίας των εν λόγω ακινήτων, ως δημοσίων, παρά το γεγονός ότι η ως άνω διάταξη της περιπτώσεως IV της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του Ν. 3208/2003, όπως προστέθηκε με το άρθρο 152 του Ν. 4819/2021, θέτει σωρευτικά και μια άλλη δεύτερη προϋπόθεση, για να συμβεί αυτό, ήτοι σ υ γ χ ρ ό ν ω ς, οι διεκδικούντες τα ανωτέρω περιγραφόμενα ακίνητα ιδιώτες να διαθέτουν γι’ αυτά, τίτλους ιδιοκτησίας, οι ίδιοι ή οι δικαιοπάροχοί τους, οι οποίοι έχουν συνταχθεί μέχρι την 1η Ιουλίου 2001 το αργότερο, έστω και εάν έχουν μεταγραφεί μεταγενέστερα, αναγνωριζομένης σε κάθε περίπτωση της κυριότητας των τελευταίων, επί των παραπάνω ακινήτων, με την ανωτέρω διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 8Α του Ν. 998/1979, όπως προστέθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 149 του ίδιου πιο πάνω Ν. 4819/2021. |
Περιμένοντας την άμεση απόσυρση της Εγκυκλίου θα κάνουμε όλα τα απαιτούμενα για την δημοσιοποίηση του ζητήματος, με όλες τις απαραίτητες ενέργειες. Τα δάση δεν ανήκουν σε κανένα κόμμα, κανένα πολιτικό, κανέναν άσχετο. Οι Δασολόγοι δεν μπορεί να προτρέπονται σε παράνομες ενέργειες και μάλιστα σε βάρος της δημόσιας περιουσίας.
Αθήνα, 10 Μαΐου 2023
Αποστολίδης Ηλίας
Δασολόγος
δημοσιεύτηκε στο dasarxeio.com στις 11/5/2023
Διαβάστε στο έκτακτο παράρτημα της RAF-WEST Journal που κυκλοφορεί
Αναδημοσιεύουμε άρθρο του Τάσου Σαραντή στην Εφημερίδα των Συντακτών (8/5/2023) για το υπό εξέταση αίτημα έκδοσης προσωρινής διαταγής παύσης των εργασιών κατασκευής του ακραία επικίνδυνου για την πόλη και ψευδεπίγραφα αντιπλημμυρικού, έργου. Εργασίες που καταστρέφουν το ποτάμι της πόλης. Το αίτημα υπέβαλλε η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, μαζί με συλλόγους και κατοίκους της περιοχής.
Το δημοσίευμα έχει και την ιδιαίτερη σημασία του αφού διαψεύδει ευθέως τον οχετό ψευδών ισχυρισμών περί λήξης της δικαστικής διαδικασίας.
Στο ΣτΕ για προσωρινή διακοπή εργασιών στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας
του Τάσου Σαραντή - ΕΦΣΥΝ 8/5/2023
Σε αναμονή έκδοσης απόφασης από το Συμβούλιο της Επικρατείας στο αίτημα προσωρινής διαταγής που έχει καταθέσει η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος και σύλλογοι της Ραφήνας βρίσκονται οι κάτοικοι της περιοχής, αλλά και της Αττικής, που αγωνίζονται εδώ και δύο εβδομάδες να αποτρέψουν οποιαδήποτε νέα επέμβαση στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας.
Η απόφαση αναμένεται να εκδοθεί στις αρχές αυτής της εβδομάδας και θα είναι κρίσιμη για την αποφυγή ανεπανόρθωτης περιβαλλοντικής καταστροφής, που ήδη επιτελέστηκε εν μέρει με την πλήρη αποψίλωση περίπου 300 μέτρων στις 24/4/2023 που ξεκίνησε το έργο διευθέτησης του ρέματος Ραφήνας («Μπουλντόζες καταστρέφουν το Μεγάλο Ρέμα στη Ραφήνα», 24/4/2023).
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία «οποιαδήποτε παρέμβαση και ιδιαίτερα αυτήν την εποχή, θα προκαλέσει σημαντική και μη-αντιστρεπτή βλάβη στο οικοσύστημα του ρέματος Ραφήνας και ειδικότερα στα είδη της ορνιθοπανίδας που φωλιάζουν στη συγκεκριμένη περιοχή». Κάποια μάλιστα εξ αυτών περιλαμβάνονται στον κατάλογο του «Παραρτήματος Ι» της ευρωπαϊκής Οδηγίας περί της διατήρησης των άγριων πτηνών (2009/147/ΕΚ).
«Οποιαδήποτε νέα επέμβαση , ειδικά στον οριοθετημένο υγρότοπο της εκβολής και μάλιστα σε αναπαραγωγική περίοδο για όλα τα είδη, θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στο εξαιρετικά ευαίσθητο οικοσύστημα του ποταμού. Γι’ αυτό ο κόσμος καθημερινά στέκεται στην είσοδο του εργοταξίου της ΙΝΤΡΑΚΑΤ που έχει αναλάβει το έργο διευθέτησης του Μεγάλου Ρέματος για λογαριασμό του υπουργείου Υποδομών, μέχρι να βγει απόφαση για τα ασφαλιστικά μέτρα που καταθέσαμε στο ΣτΕ με τα οποία ζητάμε την αναστολή των εργασιών μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής που έχουμε καταθέσει από το 2019 κατά του Προεδρικού Διατάγματος οριοθέτησης που παραβιάζει κατάφωρα την Εθνική και Ενωσιακή νομοθεσία», δήλωσε η Εμμανουέλα Τερζοπούλου, εκπρόσωπος της Κίνησης για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.
Εντωμεταξύ, το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), στα πλαίσια έρευνας για τη βιοποικιλότητα που υλοποιεί στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, πραγματοποίησε δειγματοληψία πάνω από το σημείο επέμβασης στο ποτάμι, λίγες ημέρες μετά την ισοπέδωση τμήματος του οριοθετημένου υγροτόπου της εκβολής. Στο βίντεο, εκτιμάται ότι «το έργο διευθέτησης και εκχερσώσεων βλάστησης που συντελείται αυτή την εποχή θα προκαλέσει σοβαρή ζημιά στους πληθυσμούς υδρόβιας πανίδας και στους οικοτόπους της περιοχής».
Υπενθυμίζεται ότι την επέμβαση στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας καταδίκασαν με κοινή τους ανακοίνωση οι οργανώσεις ΑΝΙΜΑ, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρία, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Εταιρία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, ΟΖΟΝ, Καλλιστώ, ΡΟΗ-Πολίτες υπέρ των Ρεμάτων, iSea, MedINA, ενώ την ανακοίνωση συνυπογράφουν και 50 ακόμη συλλογικότητες και τοπικοί σύλλογοι που ζητούν να σταματήσουν άμεσα οι καταστρεπτικές επεμβάσεις στον υγρότοπο της εκβολής του Μεγάλου Ρέματος και να επανεξεταστεί η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, λαμβάνοντας υπόψη τα όσα επιτάσσει η ενωσιακή και εθνική περιβαλλοντική νομοθεσία («Μαζική καταδίκη της παράνομης επέμβασης στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας», 28/4/2023).
Μετά από πλήθος ψευδολογιών εκ μέρους των διοικούντων που προωθούν και διαφημίζουν την καταστροφική επέμβαση στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας, η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του (ΚΠΑΜΡ) εξέδωσε το ακόλουθο δελτίο τύπου, διαθέσιμο και στο ιστολόγιο της
Το Δελτίο Τύπου απαντά στη νέα απόπειρα εξωραϊσμού του έργου από τον αντιδήμαρχο Καλφαντή, πέρα και έξω από κάθε έννοια επιστημονικής ηθικής. Αυτή τη φορά, μετά τον συστηματικά συλλαμβανόμενο να ψευδολογεί επί της μελέτης, δήμαρχο Μπουρνούς κάνοντας χρήση των γνωστών μέσων προβολής του.
Παρά τους ισχυρισμούς τους πως λένε "Όλες τις αλήθειες" βαφτίζοντας τις κάθε φορά με άλλον όνομα, διαρκώς παραπλανούν. Αυτό άλλωστε αποκαλύφθηκε από τις αντιφάσεις τους, αφού άλλα λέει ο ένας και άλλα ο άλλος, με τον αντιδήμαρχο να αποκαλύπτει τελικά την αλήθεια για το περιεχόμενο της μελέτης εκθέτοντας τον δήμαρχο που ισχυρίζεται άλλα εντελώς πράγματα. Τον δήμαρχο άλλωστε τον έχει εκθέσει ήδη πολλές φορές η αποκάλυψη των στοιχείων της μελέτης, τόσο από την Κίνηση πολιτών όσο και από την Attica Voice.
Από όλα τα στοιχεία που προκύπτουν λοιπόν, προκύπτει ότι η διευθέτηση του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας:
Και αυτοί που το προωθούν και το διαφημίζουν, δεν μπορούν πια να σκεπάσουν τα ψέματα τους
Ακολουθεί το Δελτίο Τύπου της Κίνησης σε PDF μορφή για ελεύθερη μεταφόρτωση και διαμοιρασμό και με δυνατότητα εκτύπωσης
Διαβάστε στο 6ο φύλλο της RAF-WEST Journal που κυκλοφορεί με σημαντικές ειδήσεις
Διαβάστε:
Πόσες φορές χρειάζεται να δείξουμε το έγκλημα που πάνε να διαπράξουν με τις απηρχαιωμένες αντιλήψεις και πρακτικές τους; Πόσες φορές θα πρέπει να αντικρούσουμε ψευδολογίες και έωλα επιχειρήματα; Γνωρίζοντας πως πρόκειται για την ίδια την ύπαρξη του τόπου που δέχεται τρομερές πιέσεις από μεγάλα συμφέροντα που έρχονται για να τον καταναλώσουν και να φύγουν, αφήνοντας πίσω τους μία έρημο, δεν θα κουραστούμε να το παλεύουμε. Όσο και αν μας κοστίζει σε κόπο, χρόνο και χρήμα.
Τελευταία περίπτωση, τοπικής εμβέλειας αλλά ενδεικτική του τρόπου που σκέφτεται ένας εργολάβος οικοδομών που καλείται (από ποιον; ) να υποστηρίξει ένα απηρχαιωμένης αντίληψης έργο που όπως έχουμε πλειστάκις αποδείξει θα ζημιώσει τον τόπο και θα ωφελήσει μόνο οικονομικά και άλλα μεγάλα συμφέροντα. Ας δούμε τι μας λέει ο εργολάβος οικοδομών και αντιδήμαρχος Ραφήνας με το κείμενο που έντυσε με «δάφνες αυθεντίας» τις οποίες όμως μάρανε ο ίδιος του ο λόγος. Δεν θα ασχοληθούμε βέβαια με τον τίτλο «Όλη η επιστημονική αλήθεια για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας» αφού και από μόνος του φαντάζει αστείος μετά από τόσες «Όλες» αλήθειες του δημάρχου που αποδείχθηκαν ψεύδη από την ίδια τη μελέτη του έργου αλλά και από το γεγονός πως η αλήθεια δεν κατατάσσεται σε «επιστημονική», «φιλολογική» ή ακόμα και ιστορική. Η αλήθεια είναι αλήθεια και τα προσδιοριστικά επίθετα που της αποδίδονται απλά προϊδεάζουν πως θα ακολουθήσει ψέμα.
Με πλάγια γράμματα παραθέτουμε την «επιστημονική» αλήθεια του εργολάβου οικοδομών και αντιδημάρχου και ακολούθως την ακτινογραφούμε για να δούμε πόσο αλήθεια είναι ή τελικά τι κρύβει πίσω του ο κάθε ισχυρισμός ξεχωριστά.
Γράφει λοιπόν ο αντιδήμαρχος:
Στη Μάνδρα, για όσους θυμούνται αλλά και όπως είχε εξηγήσει και ο καθηγητής του ΑΠΘ Κ. Βουβαλίδης σε σχετική συζήτηση που είχε οργανωθεί στο πάρκο της εκβολής, πριν από 2 χρόνια, η πλημμύρα προήλθε από 2 ρέματα, εκ των οποίων το ένα ήταν διευθετημένο(!). Αυτό μάλιστα κατέβασε με μεγάλη ταχύτητα το νερό από τα ανάντη και χωρίς να μπορέσει το έδαφος να το απορροφήσει (λόγω σκληρών υλικών της κοίτης και λόγω ταχύτητας) αυτό πλημμύρισε την άναρχα δομημένη και γεμάτη αυθαίρετα (ακόμα και του δήμου) Μάνδρα. Άρα το παράδειγμα της Μάνδρας είναι αν όχι ατυχές και λάθος, τουλάχιστον ελεγχόμενο.
Για τις κατοικημένες περιοχές, θα επισημάνουμε πως είναι βιωμένη εμπειρία, αλλά και τεκμηριωμένο επιστημονικά, ότι οι υδάτινοι όγκοι συμβάλλουν στην ελάττωση της θερμοκρασίας της περιοχής που διατρέχουν. Μετριάζουν επίσης τις συνέπειες μιας πλημμύρας, καθώς το νερό της βροχής βρίσκει κάπου διέξοδο. Και, φυσικά, ποιος τόπος χτισμένος στις όχθες ενός ποταμού ή μιας λίμνης δεν αναβαθμίζεται αισθητικά και δεν βελτιώνει την ποιότητα ζωής των κατοίκων; Ο Bièvre, στο Παρίσι άνοιξε στο πνεύμα αυτό. Η Ζυρίχη έχει ξεθάψει μέχρι σήμερα τα περισσότερα ποτάμια, αποκαθιστώντας τη ροή τους μέσα στον αστικό ιστό και προσαρμόζοντάς τα στην αρχιτεκτονική του τοπίου. Οι Ελβετοί θεωρούνται οι πλέον ειδήμονες στο θέμα. Στο Λονδίνο ο ποταμός Lea και ολόκληρο το δίκτυο των ποταμών Bow Back. Στο Shefield ο ποταμός Sheaf, στο Manchester ο Medlock. Στις ΗΠΑ ο Saw Mill στην Νέα Υόρκη (η αποκάλυψη του κόστισε 130.000.000 δολάρια). Άφθονα ακόμα τα παραδείγματα. Εμείς που έχουμε ένα ελεύθερο ποτάμι, γιατί να το εγκιβωτίσουμε όταν παντού στονν πολιτισμένο κόσμο τα ποτάμια ελευθερώνονται και τους δίνεται χώρος;
Μα αυτό που μας λέει ο εργολάβος είναι και η δική μας απορία. Γιατί το Μεγάλο Ρέμα μετατρέπεται σε τσιμεντένιο κανάλι στην Πετρέζα, φυσικό πλημμυρικό πεδίο και κατεξοχήν αγροτική περιοχή και δεν αφήνεται η φυσική του κοίτη ελεύθερη; Ο πλημμυρισμός των αγροτικών εκτάσεων στην Πετρέζα είναι η πραγματική θωράκιση για τις κατάντη περιοχές. Δηλαδή είναι ο προστάτης της Ραφήνας από πλημμύρες. Εκεί εκτονώνεται η πίεση του νερού, φυσικά και το νερό κυλάει πιο αργά και σε πολύ μικρότερες παροχές προς την εκβολή. Αντί να αξιοποιηθεί αυτή η φυσική προστασία, ο εργολάβος οικοδομών διαφημίζει τη δημιουργία τσιμεντένιου καναλιού που παραμένει αμφίβολο το αν θα χωρέσει το νερό που θα κατεβαίνει. Αυτό μας το λέει το ίδιο το ποτάμι(αλλά και η μελέτη μέσω των ορίων απόκλισης των εκτιμήσεων) αφού στην Πετρέζα το ποτάμι απλώνεται και δημιουργεί πολλές φυσικές κοίτες που εκεί εκτονώνεται η ορμή του. Φανταστείτε το νερό που κανονικά απλώνεται σε μία έκταση 17.000 στρεμμάτων και σε πολλούς φυσικούς κλάδους ανάμεσα στα αμπέλια και τα χωράφια, να μπαίνει με το ζόρι σε ένα κανάλι φτιαγμένο από σκληρά υλικά (μπετό και συρματοκιβώτια). Τι πιστεύετε; Πόσο νερό θα χωρέσει το κανάλι και αν το χωρέσει με τι ταχύτητα θα κατέβει αυτό το νερό προς τη Ραφήνα;
Με λίγα λόγια ο εργολάβος οικοδομών και αντιδήμαρχος μας δικαιώνει όταν ζητάμε να μείνει το πλημμυρικό πεδίο της Πετρέζας αλώβητο από τον άνθρωπο. Βέβαια οι άφρονες θέλουν να κατασκευάσουν και Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων μέσα στο πλημμυρικό πεδίο. Αυτό το κτίσμα είναι καταδικασμένο να καταστραφεί από πλημμύρες που δεν θα μπορέσει να τις αποφύγει με καμία δύναμη, ακόμα και με την καναλοποίηση του ποταμού. Αλλά για ακατανόητους λόγους η διοίκηση επιμένει. Δεν προσπαθεί να αποφύγει το κακό αλλά πάει κατευθείαν πάνω του.
Στο πλαίσιο αυτό, προτείνονται από την υδραυλική μελέτη διευθέτησης και επιλέγονται υλικά επενδύσεως πρανών και πυθμένα με κατά το δυνατόν μικρότερο συντελεστή τριβής από άλλα έτσι ώστε η εξίσωση manning οπού V η μέση ταχύτητα, R η υδραυλική ακτίνα και S η κλίση ενέργειας να δίνει μεγαλύτερη ταχύτητα επομένως μεγαλύτερη παροχετευτικό ήτα για την ίδια διατομή»
Πέρα του ότι πρόκειται για αντιγραφή από τη μελέτη προς άγραν εντυπωσιασμού, το κομμάτι αυτό μας λέει κατάμουτρα πως το έργο είναι ακριβώς αυτό που λέμε και ο δήμαρχος Ραφήνας λέει πως είναι αλλιώς. Η χρήση των σκληρών υλικών με σκοπό την ανάπτυξη μεγαλύτερης ταχύτητας του νερου, θα οδηγήσει στην ταχύτερη συσσώρευση νερού στα κατάντη. Και όσο μεγαλύτερη είναι η ταχύτητα και όσο μεγαλώνει και η ποσότητα του νερού που μαζεύεται σε μικρότερο χρόνο, τόσο θα γεννιούνται και θα μεγαλώνουν τα πλημμυρικά φαινόμενα. Αυτό είναι κανόνας στην υδραυλική. Δηλαδή τι μας λέει σε απλά ελληνικά; «Θα σας πνίξουμε στη Ραφήνα» Όταν δεν καταλαβαίνεις τι λέει μία μελέτη, καλό είναι να μη χρησιμοποιείς αποσπάσματα άκριτα, γιατί αυτοπροσβάλλεσαι και κοροϊδεύεις και τον κόσμο που σε διαβάζει. Τώρα αν ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται και δεν εννοεί τι του γράφει, όπως το γράφει ο αντιδήμαρχος , αυτό είναι άλλο θέμα. Το τραγικό είναι πως ο εργολάβος οικοδομών το πάει ακόμα παραπέρα κάνοντας αναφορά στους συντελεστές τριβής (μικρός συντελεστής=μεγάλη ταχύτητα και μεγάλος συντελεστής =μικρότερη ταχύτητα)
Χαρήκαμε. Ένα από αυτά που χρειαζόμαστε για να μη πνιγούμε είναι το νερό να επιβραδύνεται μέσα στη φυσική, γαιώδη κοίτη αντί να τρέχει με φόρα και σε μεγάλες ποσότητες προς την πόλη για να την πνίξει. Αλλά μάλλον άλλο είναι το θέμα. Και προφανώς επιδίωξη του έργου είναι το να κατεβαίνει το νερό με μειωμένη στερεοπαροχή (φερτά υλικά) που μαζεύει με την τριβή για να μην αποτίθενται στη θάλασσα, αφού το λιμάνι θα επεκταθεί προς την εκβολή. Δεν θέλουν να κατεβαίνει χώμα στο μελλοντικό λιμάνι του masteplan και ας πνιγεί η πόλη. Αλλά λέγονται τέτοια πράγματα δημοσίως; Όχι, προφανώς.
Όπως παρουσιάζεται στην ΥΠΟΜΕΔΙ - ΟΜΟΕ 2013 Πίνακας 10.6-1 οι μέγιστες επιτρεπόμενες ταχύτητες ροής είναι <1,0 μ/sec για το αργιλώδες έδαφος, <7,0 μ/sec για τα συρματοκιβώτια και <10,0 μ/sec για το σκυρόδεμα.»
Φυσικά όταν προκαλείς το νερό να τρέχει με μεγάλη ταχύτητα θέλεις και υλικά που να αντέχουν τις τριβές που προκαλούνται και την πίεση του ίδιου του νερού. Όμως γιατί να κάνεις το νερό να τρέχει σε τσιμεντένια κοίτη αντί να το αφήσεις να εκτονώνεται στα πλημμυρικά πεδία και την φυσική του κοίτη ώστε να κόβει ταχύτητα (με τους μεγάλους συντελεστές τριβής) και να καταλήγει πιο ήπια στα κατάντη; Δεν μπορείτε να το καταλάβετε; Ούτε εμείς, γι’ αυτό θεωρούμε πως τελικά το έργο δεν αφορά την αντιπλημμυρική προστασία της πόλης αλλά μόνο την εξυπηρέτηση της επέκτασης του λιμανιού και ας εκθέτει με όλα αυτά μία πόλη σε πραγματικά υψηλό κίνδυνο πλημμύρας.
Ο καθαρισμός γίνεται συνήθως με μηχανικά μέσα (π.χ. φορτωτής). Η διατομή θα πρέπει να παραμείνει αναλλοίωτη και μετά τον καθαρισμό δηλαδή η κατά μήκος κλίση πρέπει να μείνει ως έχει (ιδιαίτερα αν είναι μικρή π.χ. 0,50% - 1,50%). Το ίδιο και η γεωμετρία της διατομής.
Αλλοίωση της διατομής σημαίνει ανεπάρκεια στην διοχέτευση της πλημμυρικής απορροής. Δηλαδή φαινόμενα πλημμύρας στην περιοχή διέλευσης.»
Κα ο παραλογισμός σιγά σιγά κορυφώνεται. Τα φερτά υλικά είναι και αυτά που προσδιορίζουν την εξέλιξη ενός ποταμού στον χρόνο. Όλα τα ποτάμια με τον χρόνο αποκτάνε μορφή μαιάνδρου και αυτό λόγω των αποθέσεων των φερτών σε διάφορα σημεία (απόθεση της στερεοπαροχής). Είναι μία φυσική διαδικασία που κανέναν δεν ενοχλεί εκτός αν έχει χτίσει ή δραστηριοποιείται μέσα σε ένα ποτάμι(!!). Επίσης αυτή η φυσική γήρανση κάνει το ποτάμι ολοένα και πιο ήπιο, χωρίς υψηλές ταχύτητες νερού και με μεγάλη ικανότητα συγκράτησης της απορροής. Εδώ, με την τσιμεντοποίηση, όχι μόνο θα «ευθυγραμμίσουν» το ποτάμι αλλά και θα εξασφαλίσουν πως οι παράγοντες αύξησης και διατήρησης του πλημμυρικού κινδύνου, δεν θα απαλειφθούν ποτέ!
Δεν θα αφήσουν το τσιμεντένιο κανάλι τους να ζήσει ως ποτάμι που γερνάει αλλά θα είναι πάντα εκεί, κανάλι δήθεν καθαρό και πηγή κινδύνου για την πόλη, όσο αυτό θα εξυπηρετεί τους λόγους που επιβάλλουν την τσιμεντοποίηση – καναλοποίηση του . Αν δεν το καταλάβατε από ότι σας γράφει ο εργολάβος οικοδομών και αντιδήμαρχος, μην ανησυχείτε. Μάλλον ούτε ο ίδιος το καταλαβαίνει ή το γράφει γιατί ήξερε πως κανείς δεν θα το καταλάβει. Θυμίζει κάτι παλιούς δικολάβους που με ακατάληπτες ελληνικούρες κέρδιζαν τον θαυμασμό των θαμώνων του καφενείου.
Από πλημμύρα που προκαλείς ο ίδιος, προστατεύεσαι μόνο αν δεν την προκαλέσεις με παράλογες -όπως η συγκεκριμένη- επεμβάσεις. Αυτό διαπίστωσαν και στις προηγμένες χώρες και άλλαξαν τη συνολική φιλοσοφία του σχεδιασμού τους. Έτσι, ο εργολάβος οικοδομών μας ομολογεί πως αφού επιταχύνουν το νερό και επιτύχουν τη συσσώρευση του σε μικρό χρόνο, μέσα στην πόλη λόγω της επιτάχυνσης που θα του δώσουν με τους μικρούς συντελεστές τριβής, θα προστατεύσουν δήθεν το τερατούργημα τους, με σκληρά υλικά. Δηλαδή κάτι σαν το φίδι που τρώει την ουρά του. Ένας φαύλος κύκλος πέρα από κάθε λογική και ακόμα μακρύτερα από κάθε σύγχρονη αντίληψη. Μία τσιμεντοποίηση άνευ λόγου και αιτίας. Και αν όπως λέει "οι διευθετήσεις δεν είναι εφικτό να παραμένουν χωμάτινες" ας ρωτήσει τους Ελβετούς, τους Αμερικανούς, τους Ολλανδούς, τους Γάλλους, τους Άγγλους ή τους Γερμανούς
Πρώτον δεν παρουσίασαν εναλλακτική λύση για τα υλικά η την γεωμετρία διευθέτησης του ρέμματος που οδηγεί την τεράστια ποσότητα νερού 480 μ3/ sec με ταχύτητες 10 μ /sec στην πλημμύρα της 50ετίας… πάρα μόνο γενικόλογους σχολιασμούς ότι σε άλλες χώρες διαχειρίζονται αλλιώς τα ποτάμια αφήνοντας χωμάτινες τις όχθες.. … σε ποιες χώρες όμως και ποια ποτάμια? Μέσα στις πόλεις? Με τι διατομές, υδραυλικές παροχές και ταχύτητες? Για ενημέρωση παραθέτω φωτογραφίες από τους ποταμούς που διασχίζουν την Φλωρεντία, το Παρίσι και το Λονδίνο που φαίνονται οι όχθες τους επενδεδυμένες με σκληρά υλικά και όχι χώμα .Πόλεις που διακρίνονται για την υψηλή περιβαλλοντική τους ενσυναίσθηση.» (διατηρείται η ορθογραφία και η σύνταξη του πρωτοτύπου)
Εναλλακτικές προτάσεις παρουσιάστηκαν αλλά ήταν μάλλον άβολες για έναν εργολάβο οικοδομών που αποτιμά τα πάντα σε τιμές οπλισμένου σκυροδέματος. Και η ίδια η ΜΠΕ περιλάμβανε τη μηδενική λύση (που δεν εξετάστηκε καθόλου) με μικρές σημειακές επεμβάσεις σε γέφυρες και τεχνικά ώστε το φυσικό ποτάμι να συνεχίσει να κυλά ανενόχλητο, προστατεύοντας τον τόπο. Ανενόχλητο και μετά την αναγκαία απαλλοτρίωση και καθαίρεση όλων των αυθαίρετων κτισμάτων και δραστηριοτήτων που εντοπίζονται μέσα στη ζώνη οριοθέτησης. Η εναλλακτική αυτή δεν εξετάστηκε καθόλου. Αν δεν το κατάλαβε αυτό ο εργολάβος οικοδομών οφείλεται σε λόγους άγνωστους σε εμάς. Τα αστικά ποτάμια σήμερα ελευθερώνονται. Με τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και την Ολλανδία να βρίσκονται έτη φωτός μακριά από τη λογική του εργολάβου της αντιπαροχής. Φωτογραφίες έχουν δημοσιευτεί σωρηδόν από τις πόλεις αυτές και τον παραπέμπουμε και σε σχετικό βίντεο που αναρτήσαμε πριν από μερικές μέρες. Δε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια επειδή ένας εργολάβος βαριέται να παρακολουθήσει ένα βίντεο.
Για την ανθρώπινη ζωή ας μη μιλήσουμε καλύτερα. Το εξηγήσαμε και παραπάνω πως αυτή είναι που κυρίως απειλείται από τα ψευδεπίγραφα "αντιπλημμυρικά" έργα. Οπότε ας μην αναφέρεται σ' αυτήν ο αντιδήμαρχος και υποστηρικτής μίας διοίκησης που ελέγχεται δικαστικά για ευθύνες στην καταστροφή του Ματιού και ηθικά και διοικητικά για την πυρκαγιά του 2022 στο ανατολικό Πεντελικό.
Η επιστήμη (την οποία επικαλείται ο επιστήμονας εργολάβος οικοδομών) έχει και έναν κώδικά ηθικής που φαίνεται πως ο συγκεκριμένος αγνοεί. Το να ειρωνεύεται το ενδιαφέρον ανθρώπων για τη βιοποικιλότητα ένας που ονειρεύεται τσιμέντα είναι λογικό. Ανήθικο αλλά λογικό αφού δεν περιμένει κανείς από τα οπίσθια της μυλωνούς καλλιγραφίες, όπως διδάσκει η λαϊκή παροιμία. Τέλος σε μία επιχείρηση Οργουελικής αντιστροφής της πραγματικότητας επιχειρεί να πείσει πως η κλιματική κρίση επιβάλλει τα έργα ενώ η αλήθεια -όπως έχει διεθνώς διαπιστωθεί, είναι ακριβώς η αντίθετη. Η κλιματική κρίση και οι επιπτώσεις της κλιμακώνονται με αυτά τα έργα και μόνο η συμπόρευση του ανθρώπου με τη Φύση μπορεί να μετριάσει -με την ελπίδα ακόμα και να αντιστρέψει- την κατηφόρα στην οποία έχουμε οδηγηθεί και η οποία θα έχει μάλλον άσχημο τέλος.
Αλλά δε βαριέσαι, τσιμέντο να γίνει, που θα έλεγε και ο εργολάβος οικοδομών και αντιδήμαρχος
Παρατήρηση: Αξίζει να σημειώσουμε πως η ομολογία του εργολάβου οικοδομών και αντιδημάρχου Καλφαντή περί της πλήρους διευθέτησης του ρέματος με σκληρά υλικά, εκθέτει το αφεντικό του που είχε ισχυριστεί πως σταδιακά στα τσιμέντα θα αναπτυχθεί νέος υδροβιότοπος!!!! (με δ παρακαλώ)
Επίσης η άλλη τρομερή επιμονή του δημάρχου της Ραφήνας πως το έργο δεν είναι εγκιβωτισμού, επειδή το κιβώτιο θα είναι ανοιχτό από πάνω, εγγράφει νέα ρεκόρ στο πεδίο της συγγραφής ανεκδότων
Τερατολογίες και ελληνικούρες που αν δεν ήταν πραγματικά επικίνδυνες θα γελούσε ο κόσμος για χρόνια με αυτές
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
