Bojack

 

-«Δεν περίμενα να δω έναν άνθρωπο, είναι η αλήθεια. Βλέπεις αυτό το Netflix έχει φτιάξει καινούργια στερεότυπα για τον κόσμο», είπε όρθιος και με στόμα ανοιχτό από την απορία ο Κ.

Ο B, που τον φώναζαν και «Μπι» από το αρχικό γράμμα του Bojack, του αλογοκέφαλου ήρωα της νέο-τηλεοπτικής σειράς, γέλασε.

-«Δηλαδή τι περίμενες να δεις; Ένα cartoon να ζωντανεύει;»

-«Να σου πω την αλήθεια; Ναι. Και δεν θα ερχόμουν να σε γνωρίσω αν δεν μου ερέθιζε την φαντασία το παρατσούκλι σου» ειρωνεύτηκε ο Κ.

-«Και τι φαντάστηκες δηλαδή; Τι το αλογίσιο θα είχα πάνω μου; Μου έχουν πει πως πίνω σαν άλογο και έτσι  με έβγαλαν Bojack. Κάτι άλλο δεν βρήκαν να μου κολλήσουν», παρατήρησε ο Β και άρχισε να χλιμιντρίζει

-«Να, να τι το αλογίσιο έχεις. Χλιμιντράς σαν άλογο» πετάχτηκε ο Κ με ενθουσιασμό για την ανακάλυψη του. «Χλιμιντράς και πίνεις σαν άλογο, άρα…. είσαι άλογο!»

Από το χλιμίντρισμα του Β, ο Κ τρόμαξε και με μία αντανακλαστική κίνηση του κεφαλιού του, χτύπησε στη δρύινη μπάρα. Ο τοίχος ξαφνικά μπουμπούκιασε και άνθισε!

Ο πόνος ήταν τρομερός! Η ψύξη που του προκάλεσε στο πρόσωπο και το κεφάλι, μία πετσέτα γεμάτη με πάγο που την κρατούσε η κοπέλα που σέρβιρε, τον έκανε να νιώσει ακόμα χειρότερα. Το μυαλό του πάγωνε και το μέτωπο του καιγόταν. Ξύπνησε…

Το μαγαζί είχε αδειάσει. Μετά τα εγκαίνια, οι συμποσιαστές του μπαρ είχαν φύγει, αφήνοντας μόνο άδεια μπουκάλια και ποτήρια στα τραπέζια, στη μπάρα. Ακόμα και στο απέναντι παρτέρι. Ο Κ έψαχνε να βρει τον Β. Άδικος κόπος, που λένε. ‘Όμως τι παράξενο. Δίπλα στο ποτήρι του υπήρχε ένας μεταλλικός κουβάς και μια δεκάδα από άδεια μπουκάλια σπίρτου.

Και δίπλα στο σκαμπό του, ένα ξεκάρφωτο, τυχερό  πέταλο 

 

BojackPaper

all you want

 

Οι πληροφορίες που μου έρχονται από φίλους που εργάζονται στα αεροδρόμια (ΥΠΑ) είναι ότι οι έλεγχοι στους εισερχόμενους τουρίστες κλπ. είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Ετοιμαζόμαστε δηλαδή, να επαναλάβουμε το περσινό αισχρό σενάριο του καλοκαιριού που μας οδήγησε στον θρίαμβο των 10.000+ θανάτων (και αυξάνονται φυσικά, καθώς το μόνο που ίσως τους φρενάρει είναι ο εμβολιασμός).

Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση εμμένει στην αποτυχημένη συνταγή της μη ενίσχυσης της πρωτοβάθμιας υγείας, της μη αποσυμφόρησης των συγκοινωνιακών μέσων, της μη αποσυμφόρησης των σχολικών αιθουσών που ξανανοίγουν, της απουσίας ελέγχων στους μαζικούς εργασιακούς χώρους, της πλήρους εγκατάλειψης των μεταναστών & προσφύγων στα παραπήγματά τους.

Προς τί λοιπόν οι θυσίες της ελευθερίας μας, τα λοκ-ντάουν, το φόρτωμα της μεσαίας τάξης με νέα χρέη, και ό,τι τραβήξαμε ως εδώ; Προς τι όλα αυτά τα μέτρα, όταν τελικά αυτό που χτίζεται είναι η φυσική ανοσία της αγέλης, θερίζοντας τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού; Είναι δυνατόν ένας νοήμων άνθρωπος να πιστεύει ότι χωρίς όλα αυτά τα μέτρα θα είχαμε παραπάνω νεκρούς; Όταν είναι πλέον γνωστό ότι οι "παράπλευρες απώλειες" της κρίσης του κορωνοϊού σε βάθος χρόνου στατιστικά θα ξεπεράσουν τις απώλειες από τον ίδιο τον κορωνοϊό (ασθενείς που δεν πλησιάζουν πια τα νοσοκομεία λόγω φόβου ή αδυναμίας εξυπηρέτησης, άνθρωποι χτυπημένοι από τα λοκ-ντάουν που θα χάσουν ή έχουν ήδη χάσει τις δουλειές τους, άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα λόγω εγκλεισμού που θα αρρωστήσουν ή έχουν ήδη αρρωστήσει, να μη μιλήσουμε για τις αυτοκτονίες, όπως στα πρώτα χρόνια των μνημονίων...)

Η κυβέρνηση για 2η χρονιά κλείνει το μάτι στον κόσμο του τουρισμού, τους καθιστά συνενόχους στην απουσία υγειονομικών ελέγχων, προκειμένου να δουλέψουν για 2-3 μήνες, μπας και γλιτώσουν κάποια χρέη. Παράλληλα η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ανάγκη του κόσμου να τελειώνει με τα περιοριστικά μέτρα και ανοίγει ό,τι θεωρεί ότι μπορεί να είναι ανοιχτό, ώστε η θεατρική παράσταση ALL YOU WANT IS GREECE να πάει καλά.

Η κυβέρνηση υποτιμά τη νοημοσύνη των κατοίκων της χώρας, υποτιμά όμως και τη νοημοσύνη των τουριστών, οι οποίοι γυρνώντας στις χώρες τους θα μιλήσουν για το ελληνικό μπάχαλο και την απουσία ελέγχων.

 

0.Kastro Ioanninon Hughes 1820

Το κάστρο των Ιωαννίνων (Hughes 1820)

 

5 Μαΐου του 1821. O επικεφαλής των γουναράδων στα Γιάννενα, γράφει στον Γιαννιώτη άρχοντα και προεστό Σταύρο Ιωάννου:

«Και δια τον ανεψιόν τον δεσπότη τον διάκον, τον έκοψαν εις το Νησί και άλλους Νησιώτες, Eχαλάστηκαν έως δέκα πέντε νομάτοι απάνω εις τον ανακατεμόν και οι απολειφθέντες όλοι εσκλαβώθηκαν, (τόσον οι Νησιώτες ωσάν οι Ιωαννίτες όπου βρίσκονταν εκεί, άντρες, γυναίκες και παιδιά, όλοι σκλαβώθηκαν όμως, ας είναι πολύχρονος ο υψηλότατος Βεζύρης Ρεσίτ πασιάς επρόσταξεν και τους ξαγοράζει από το χαζινέ του (από το ταμείο του) με γρόσια διακόσια πενήντα τον έναν μέγαν και μικρόν και τους ελευθερώνει, ειδέ από το βιον τους, όλος ο ντουνιάς όπου βρίσκονταν, τόσον Νησιώτες, ωσάν και Ιωαννίτες, μόνον με τα κορμιά τους εβήκαν».

Η αφήγηση του επικεφαλής των γουναράδων είναι μία από τις μαρτυρίες του καιρού, σχετικά με την «εκστρατεία» του Σουλτάνου Μαχμούτ του Δεύτερου (Μαχμούτ Β’), για την κατάπνιξη της εξέγερσης του Αλή πασά.

Ήταν μία από τις εκστρατείες που είχαν ξεκινήσει από χρόνια και από τον καιρό του Σελίμ του Γ’, για την καθυπόταξη των ισχυρών αλλά ανυπάκουων, πασάδων της αυτοκρατορίας. Από τον φίλο του Ρήγα, Οσμάν Πασβάνογλου, ο οποίος υποχρέωσε με τις ικανότητες του και μετά από την αποτυχία της Αυτοκρατορίας να καταλύσει την εξουσία του, το 1798 τον Σουλτάνο να τον αναγνωρίσει ως κυβερνήτη του Βιδινίου (ΒΔ Βουλγαρία/Σερβία) έως τον Καβαλιώτη Μεχμέτ Αλή, πατέρα του Ιμπραήμ και διοικητή της Αιγύπτου. Με τον Μεχμέτ Αλή «καθάρισαν μετά το 1841, με τη βοήθεια των Άγγλων και όταν πέθανε, περίπου το 1849.

 

 

1.Osman Ali cropped

Οσμάν Πασβάνογλου (1758-1807) και Μεχμέτ Αλή (1770-1849)

 

Ανάμεσα στον Πασβάνογλου και τον Μεχμέτ Αλή, στη μέση της πεντηκονταετίας που τους χωρίζει, ο τότε Σουλτάνος Μαχμούτ Β’ είχε να εκκαθαρίσει την απειλή του Αλή πασά των Γιαννίνων, ο οποίος μετά από 40 χρόνια σχεδόν, κυριαρχίας στην Ήπειρο και την Αλβανία, δυναμωμένος στρατιωτικά και πολιτικά, αποφάσισε στα 80 του να ιδρύσει το δικό του, ανεξάρτητο κράτος.

 

asteria

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Ο Γιασίν αφηγείται πώς μεγάλωσε γρήγορα και πέθανε ακόμη πιο γρήγορα στο Σιντί Μουμέν, στην άκρη της πόλης της Καζαμπλάνκας, μαζί με τα έξι αδέρφια του, τη μητέρα του, που κάθε μέρα είχε να τα βγάλει πέρα με τη φτώχεια και τα ζωύφια και με έναν πατέρα πρώην εργάτη, χαμένο στη σιωπή και τις προσευχές. Η επίγεια κόλαση του τόπου του αναδίδει οσμές από τις χωματερές που έγιναν γήπεδα για ποδόσφαιρο, από το χασίσι και την κόλλα που σνιφάρεται, εικόνες από τις απαγορευμένες βουτιές στο αποξηραμένο ποτάμι και από τα γκαράζ των ξεχαρβαλωμένων μοτοποδηλάτων. Όταν λοιπόν τους υπόσχονται ότι ο παράδεισος βρίσκεται στην απέναντι πόρτα, τι έχουν να χάσουν ο Γιασίν και οι «φτωχοί» φίλοι του;

Μυθιστόρημα τραγικό, που ρίχνει φως στο συγκλονιστικό παρόν μας, γεμάτο άσχημες φάρσες και σιωπηλά δράματα, περιπλανήσεις και σκόνη, αδελφότητες και προδοσίες.»

Και προσθέτω: Ένα αριστούργημα λιτής, περιεκτικής, δυνατής γραφής που σε στέλνει κατ’ευθείαν στην κόλαση των παραγκουπόλεων του τρίτου κόσμου, στο αδιέξοδο των ανθρώπων που ζουν εκεί, στο βαθύ μίσος των αποκλεισμένων, μίσος που κατακλύζει την ύπαρξη και εκδηλώνεται σαν βία κάθε μορφής, απέναντι στους ομοίους τους αλλά και τους «άλλους», από την αντίπερα όχθη. Σ’ αυτό το υπέδαφος, με φόντο τη χωματερή σκουπιδιών που γι’ αυτούς είναι πηγή ζωής και εισοδήματος, μέσα από την πλήρη απουσία του αύριο, μέσα από την εξαθλίωση της καθημερινής πείνας και ανάγκης για τα βασικά, προβάλλει σαν οπτασία η προοπτική ενός μεταθανάτιου παραδείσου, χειροπιαστού όσο και η σανίδα σωτηρίας σε μια θαλάσσια άβυσσο.

Οι εμίρηδες-δάσκαλοι της τζιχάντ εμφανίζονται σαν από μηχανής θεοί στις κολασμένες ζωές των έφηβων και τους στρατολογούν μέσα από μια πολύμηνη καθημερινή «διδασκαλία» στην ύψιστη αποστολή αυτοκτονίας. Οι έφηβοι, πεισμένοι ότι δεν έχουν τίποτα άλλο να χάσουν από μια ζωή στα σκουπίδια, ζωσμένοι εθελοντικά και πρόθυμα με τα γιλέκα εκρηκτικών, θα ανατιναχτούν μέσα στο σαλόνι ενός ακριβού ξενοδοχείου της πλούσιας συνοικίας της πόλης, παίρνοντας μαζί τους στο θάνατο δεκάδες «άπιστους», ενήλικες, παιδιά, άντρες, γυναίκες, φτωχούς, πλούσιους.

Όλα τούτα μας τα εξιστορεί το φάντασμα του 18χρονου Γιασίν, όχι βέβαια από τον παράδεισο με τα ουρί που του υποσχέθηκαν, αλλά από έναν πληκτικό χωμάτινο τάφο στην άκρη της πόλης.

Πρόκειται για ένα βιβλίο-καταγγελία, τόσο των συνθηκών ακραίας φτώχειας και κοινωνικού αδιεξόδου, όσο και του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και πού αυτός μπορεί να οδηγήσει.

 

 

arxhgow kratoyw 01

 

Το Άγιο Πάσχα πέρασε. Το αρνάκι μας άφησε χρόνους και εμείς προσπαθούμε ακόμη να το χωνέψουμε (το αρνί), ειδικά μετά από την εξαντλητική νηστεία των προηγούμενων εβδομάδων. Φέτος, η πανδημία (;) οδήγησε την κυβέρνηση σε δύο αποφάσεις που δίχασαν το σώμα των πιστών και έκαναν πολλούς να νιώθουν πως δικαιώνονται όταν αποκαλούσαν αυτή την κυβέρνηση υπάκουο διεκπεραιωτή της Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Για πρώτη φορά, λοιπόν, η Ανάσταση στη χώρα μας τελέστηκε στις εννιά το βράδυ και όχι τα μεσάνυχτα. Το πρώτη φορά βέβαια είναι περισσότερο σχήμα λόγου, καθώς η μισή Ελλάδα στα χωριά ανέκαθεν έκανε Ανάσταση όποια ώρα περνούσε από το χωριό ο περιφερόμενος ιερέας, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι ο συμβολισμός του μέτρου

Για πρώτη φορά επίσης - μετά από 32 χρόνια – το Άγιο Φως δεν έγινε δεκτό με τιμές αρχηγού κράτους. Που σημαίνει πως ούτε κόκκινα χαλιά στρωθήκανε, ούτε ευθυτενείς εύζωνοι σε παράταξη το υποδέχθηκαν, ούτε στρατιωτικά αγήματα απέδωσαν τιμές με στρατιωτικά παραγγέλματα, ούτε στρατιωτικές μπάντες παιάνιζαν.

 

arxhgow kratoyw

 

Φέτος, υποδεχθήκαμε το Άγιο Φως, σεμνά και ταπεινά. Το πρωθυπουργικό αεροσκάφος απογειώθηκε με σεμνότητα από το αεροδρόμιο Σπάτων, μεταφέροντας σεμνά στα Ιεροσόλυμα τον υφυπουργό Εξωτερικών και το Μητροπολίτη Μεσογαίας, Νικόλαο, αυτόν τον Άγιο άνθρωπο που δήλωνε  πως τα πρόστιμα που θα επιβάλλονται από την αστυνομία στις εκκλησίες της δικαιοδοσίας του εξαιτίας των “αμαρτωλών νομοθετικών μέτρων”, θα καλύπτονται από το Φιλόπτωχο Ταμείο και το Ταμείο Στήριξης Πτωχών και Απόρων της Μητρόπολης.

Μόλις το αεροπλάνο επέστρεψε στα Σπάτα με το Άγιο Φως στις αποσκευές του, δώδεκα αεροπλάνα απογειώθηκαν και αυτά με την ίδια σεμνότητα και μοίρασαν σεμνά το Άγιο Φως σε δώδεκα πόλεις της χώρας. Ήταν τόσο σεμνή η διαδικασία, όμως, που ξέχασαν να στείλουν το Άγιο Φως στη Λάρισα. Άδικα είχαν στηθεί σεμνά και ταπεινά στο αεροδρόμιο οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ και το περίμεναν. Το Άγιο Φως δεν ήρθε ποτέ. Ο τοπικός Μητροπολίτης θύμωσε. Μεγαλόψυχα, όμως, συγχώρησε την ασεβή παράλειψη, δηλώνοντας όμως με περισσή σεμνότητα και ταπεινοφροσύνη πως δεν θα επιτρέψει να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο

 

Screenshot 2021 04 27Genika stoixeia

 

Αναδημοσίευση αποκαλυπτικής ανάρτησης του ιστολογίου Δασαμάρι SOS 

Δημοσιεύθηκε πριν μερικές εβδομάδες στη Διαύγεια [ΑΔΑ 6ΖΓ9Ω16-4ΕΩ] το επικαιροποιημένο σχέδιο (ονόματι «Ιόλαος») του Δήμου Ραφήνας για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών στην περιοχή μας. Το σχέδιο ψηφίστηκε ομόφωνα από 26 «παρόντες» δημοτικούς συμβούλους σε «δια περιφοράς» συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου [απόφ. 51/6-4-2021] με τις γνωστές αντιδημοκρατικές διαδικασίες της ιντερνετικής/τηλεφωνικής επικοινωνίας, χωρίς να διεξαχθεί συζήτηση.*

Στο σχέδιο επιχειρείται να καθοριστούν οι ευθύνες και η συντονισμένη δράση όλων των θεσμικών φορέων που είναι αρμόδιοι για την προστασία μας από τις δασικές πυρκαγιές. Είναι ευνόητο ότι μια αναγκαία προϋπόθεση για την ορθή εφαρμογή του σχεδίου είναι να έχουν οριστεί με σαφήνεια τα όρια της χωρικής αρμοδιότητας του Δήμου ώστε να γνωρίζουν όλοι οι φορείς με ακρίβεια ποια είναι η περιοχή ευθύνης τους και πού επιχειρούν πριν από μια πυρκαγιά, κατά την πυρκαγιά και μετά την πυρκαγιά. Η χωρική παράμετρος των διοικητικών ορίων του Δήμου είναι καθοριστική και αναφέρεται επανειλημμένα στο σχέδιο. Για παράδειγμα:

«Ο Δήμος Ραφήνας-Πικερμίου ως φορέας πολιτικής προστασίας (αρθ. 3 του Ν.3013/2002 της ισχύει), μετά την εκδήλωση δασικών πυρκαγιών κινητοποιεί και δρομολογεί δράσεις εντός της χωρικής αρμοδιότητάς του που αποβλέπουν στην εκπλήρωση του σκοπού της πολιτικής προστασίας που συνδέεται κατά κύριο λόγο με την προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών από καταστροφές, στη διαχείριση των συνεπειών σε υποδομές αρμοδιότητάς του, καθώς και την υποστήριξη του έργου του Πυροσβεστικού Σώματος στην καταστολή των δασικών πυρκαγιών που διενεργείται υπό την ευθύνη, τον έλεγχο και τον συντονισμό του.

... ο Δήμαρχος κινητοποιεί δια του Γραφείου Πολιτικής Προστασίας του Δήμου, το επιχειρησιακά εμπλεκόμενο δυναμικό και τα μέσα πολιτικής προστασίας του Δήμου, προκειμένου να δρομολογήσουν δράσεις που συνδέονται με: ... την περαιτέρω συλλογή πληροφοριών σχετικά με την εξέλιξη του καταστροφικού φαινομένου και της επηρεαζόμενες περιοχές εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου σε επικοινωνία με της κατά τόπους υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ., του Π.Σ. και του Ε.Κ.Α.Β.

... Εντολή στο Γραφείο Πολιτικής Προστασίας του Δήμου για άμεση κινητοποίηση των υπαλλήλων του Γραφείου Πολιτικής Προστασίας του Δήμου, για συλλογή περαιτέρω πληροφοριών, μετά από σχετική ενημέρωση για έναρξη πυρκαγιάς εντός των διοικητικών ορίων από το Γραφείο Πολιτικής Προστασίας του Δήμου ή την αρμόδια Πυροσβεστική Υπηρεσία και σε συνεννόηση με αυτή.

... Το Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας του Δήμου ... συλλέγει τις πληροφορίες σχετικές με την εξέλιξη της πυρκαγιάς στα διοικητικά όρια του Δήμου, μέσω της άμεσης επικοινωνίας με ΕΛ.ΑΣ, Π.Σ, ΕΚΑΒ.»

____

May1st

 

Πέντε χρόνια πριν συνέπεσε πάλι το Πάσχα με την Πρωτομαγιά, αναμειγνύοντας ξανά τα συναισθήματα. Σταύρωση και ανάσταση του Χριστού, σταύρωση χωρίς ανάσταση για τον κόσμο της εργασίας - και της ανεργίας, μιας και αυτό είναι το μόνιμο μοτίβο που μας επιφυλάσσει η επερχόμενη 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

Ζούμε μια διαρκή αναδιανομή της πίττας επί το χείρον για την κοινωνία. Στη χώρα μας (τη χώρα της ιστορικής μνήμης χρυσόψαρου) είχαμε μέχρι στιγμής 5 καλές στιγμές για τους άρχοντες την τελευταία 20ετία:

1. Φαγοπότι χρηματιστηρίου 1999,

2. Φαγοπότι από την είσοδο στο ευρώ 2002,

3. Φαγοπότι των Ολυμπιακών αγώνων 2004,

4. Φαγοπότι τα μνημονιακά χρόνια 2010 έως τώρα,

5. Φαγοπότι επί κορωνοϊού, το ζούμε τώρα, με τις μεγάλες επιχειρήσεις (τύπου Τζάμπο, αλυσίδες σούπερ-μάρκετ, τράπεζες, κλπ.) να εμφανίζουν κέρδη σε καιρό κοινωνικής & οικονομικής κατάρρευσης.

Φυσικά το τελευταίο δεν είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο, τα πλατειά χαμόγελα των Τζεφ Μπέζος, Μπιλ Γκέιτς, και λοιπών ολιγαρχών μαρτυρούν το αληθές, καθώς και η διαχρονική ρήση «Κάθε κρίση είναι μια ευκαιρία».

Στους αγνοούντες τα οικονομικά να επιστήσω την προσοχή στον απλό αριθμητικό τύπο του κέρδους: ΚΕΡΔΟΣ = ΕΣΟΔΑ – ΕΞΟΔΑ. Για να αυξηθεί το κέρδος πρέπει είτε να αυξηθούν τα έσοδα είτε να μειωθούν τα έξοδα είτε και τα δύο. Άρα είναι φανερό ότι δεν είναι απαραίτητο να έχεις τρελούς τζίρους (έσοδα) για να έχεις τρελά κέρδη, είναι αρκετό να έχεις πολύ χαμηλά έξοδα. Ένα από τα βασικά στοιχεία εξόδων (κόστους) για την επιχείρηση είναι το εργατικό κόστος, το οποίο καταβαραθρώνεται με την οικονομική κρίση αφού μεταφράζεται σε τρελή αύξηση της ανεργίας. Από τη στιγμή που η ανεργία δεν κοστίζει πολιτικά στις κυβερνήσεις, ίσα-ίσα τις βολεύει, αφού ρίχνει κατακόρυφα το εργατικό κόστος και εκτοξεύει στα ύψη τα κέρδη των επιχειρήσεων.

 

arxaiavenizelou2

 

Η διαχείριση των αρχαίων ευρημάτων που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια έργων κατασκευής του Μετρό της Θεσσαλονίκης,  η  «Βυζαντινή Πομπηΐα» όπως χαρακτηρίστηκαν  διεθνώς, αποδεικνύει με τον πιο περίτρανο τρόπο την υποκρισία με την οποία η Δεξιά καμώνεται πως ενδιαφέρεται για  την ιστορία αυτού του τόπου. Αποδεικνύει επίσης και την υποκρισία των τραγικά γελοίων «Μακεδονομάχων» της φακής, που επί χρόνια σέρνουν στους δρόμους την ανοησία και το ρατσισμό τους, χωρίς στην πραγματικότητα να ενδιαφέρονται επ’ ουδενί για την ιστορία του τόπου τους. Πώς να ενδιαφερθούν, άλλωστε, όταν στην πραγματικότητα δεν τη γνωρίζουν;

Τα αρχαία αυτά αποφασίστηκε να ξηλωθούν από τη θέση τους, αφαιρώντας από τη Θεσσαλονίκη, αλλά και από τη χώρα μας, την ευκαιρία της δημιουργίας ενός ζωντανού μουσείου, με το οποίο θα έρχονται σε καθημερινή επαφή στο κοντινό μέλλον οι χιλιάδες επιβάτες του Μετρό της πόλης

«Σήμερα, παραμονή των Αγιότερων ημερών στο Ορθόδοξο εορτολόγιο, καθώς η προσοχή μας στρέφεται στο ιερό, παραλάβαμε την απόφαση του δικαστηρίου σχετικά με την μεταφορά των αρχαίων του μετρό της Θεσσαλονίκης. Το δικαστήριο αποφάσισε με ψήφους 13-12 την απομάκρυνση του δρόμου και των πλευρικών καταστημάτων που σχημάτιζαν την κεντρική αρτηρία της Θεσσαλονίκης της ύστερης αρχαιότητας και της Βυζαντινής περιόδου. Ο δρόμος αυτός, είχε από τις δύο πλευρές του σημαντικές εκκλησιές, τέτοιες μέρες θα ήταν γεμάτος με κατοίκους της πόλης, που πήγαιναν να προσευχηθούν.

13-12. Με μία μόνη ψήφο, η αρτηρία θα διαρραγεί και θα αφαιρεθεί από το σώμα της πόλης. Η καρδιά μου έχει ραγίσει με αυτό που πρόκειται να συμβεί και για τις ευκαιρίες που χάνονται για μια πόλη που αγαπώ – ευκαιρίες να  παρουσιάσει το παρελθόν της, να δημιουργήσει το μέλλον της και να διεκδικήσει τον πολιτιστικό και ιστορικό της ρόλο ως σταυροδρόμι των πολιτισμών. Δεν ξέρω ποια βήματα πρέπει να γίνουν τώρα για να αντιστραφεί η απόφαση, που έχει πολιτικοποιηθεί τόσο ώστε οι δύο πλευρές έχουν χαρακωθεί και δεν έχουν αφήσει χώρο για κοινή διέξοδο.

Η μετακίνηση των αρχαίων είναι καταστροφή για την πολιτιστική κληρονομιά της Θεσσαλονίκης και του κόσμου ολόκληρου. Αυτή η πράξη καταστροφής έχει αντίκτυπο πολύ πέρα από τα όρια του ελληνικού κράτους. Μας αφορά όλους. Είναι μια πράξη που μιλά για έλλειψη δέσμευσης και έλλειψη φαντασίας. Η Θεσσαλονίκη, και ο κόσμος όλος, θα έπρεπε να έχουν καλύτερη τύχη».

Αυτά γράφει η καθηγήτρια Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA), Sharon Gerstel, μαθαίνοντας την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο με οριακή πλειοψηφία 13-12 αποφάσισε το ξήλωμα των αρχαίων και τη μεταφορά τους στο στρατόπεδο Π.Μελά.

Η Sharon Gerstel πολιτογραφήθηκε ελληνίδα πριν περίπου δέκα μέρες. Μέσα σε μόλις δέκα μέρες πρόλαβε να νιώσει την πρώτη απογοήτευση. Θα συνηθίσει

despotes02

 

Οι Σαδδουκαίοι, για τους οποίους μιλάει ο Μιχάλης Κατσαρός στο ομώνυμο ποίημά του, ήταν η αριστοκρατία του Ναού, του οποιουδήποτε Ναού. Αυτή η διαχρονική αριστοκρατία που έχει μια εκπληκτική μαεστρία να μιλάει στο όνομα μιας διδασκαλίας, που η ίδια την καταπατά συστηματικά. Μια εκπληκτική μαεστρία, επίσης, να δημιουργεί ένα τυπικό, το οποίο να καταφέρνει να εξουδετερώνει την ουσία της διδασκαλίας αυτής. Και φυσικά, να αποκομίζει κέρδη από όλο αυτό

 

Πλήθος Σαδδουκαίων
Ρωμαίων υπαλλήλων
μάντεις και αστρονόμοι
(κάποιος Βαλβίλος εξ Εφέσου)
περιστοιχίζουν τον Αυτοκράτορα.

Κραυγές απʼ τον προνάρθηκα του Ναού.
Απʼ τη φατρία των Εβιονιτών κραυγές:
Ο ψευδο-Μάρκελος να παριστάνει το Χριστό.
Διδάσκετε την επανάστασιν κατά του πρίγκηπος
Οι Χριστιανοί να ʽχουνε δούλους Χριστιανούς.

Η αριστοκρατία του Ναού να εκλείψει.
Εγώ απέναντι σας ένας μάρτυρας
η θέληση μου που καταπατήθηκε
τόσους αιώνες.

Τους ύπατους εγώ ανάδειξα στις συνελεύσεις
κι αυτοί κληρονομήσανε τα δικαιώματα
φορέσαν πορφυρούν ατίθασον ένδυμα
σανδάλια μεταξωτά ή πανοπλία
εξακοντίζουν τα βέλη τους εναντίον μου –
η θέληση μου που καταπατήθηκε
τόσους αιώνες.

Τους άλλους απʼ την πέτρα και το τείχος μου
καθώς νερό πηγής τους είχα φέρει
η θρησκεία τους μυστηριώδης δεισιδαιμονία
τʼ άλογα τους απʼ τον κάμπο μου

δε μου επέτρεψαν να δω τον Αυτοκράτορα
τους υπάτους δεν άφηναν να πλησιάσω
σε μυστικά συμπόσια και ένδοξα
τη θέληση μου την καταπατήσανε
τόσους αιώνες.

Τώρα κι εγώ υποψιάζομαι
όλο το πλήθος των αυλοκολάκων
όλους τους ταπεινούς γραμματικούς
τους βραβευμένους με χρυσά παράσημα
λεγεωνάριους και στρατηλάτες
υποψιάζομαι τις αυλητρίδες τη γιορτή
όλους τους λόγους και προπόσεις
αυτούς που παριστάνουνε τους εθνικούς
τον πορφυρούν χιτώνα του πρίγκηπος
τους συμβουλάτορες και τους αιρετικούς
υποψιάζομαι συνωμοσία
νύκτα θα ρεύσει πολύ αίμα
νύχτα θα εγκαταστήσουν τη βασιλεία τους
νέοι πρίγκιπες με νέους στέφανους
οι πονηροί ρωμαίοι υπάλληλοι
του Αυτοκράτορος

ʽτοιμάζουνε κρυφά να παραδώσουν
να παραδώσουν τα κλειδιά και την
υπόκλιση τους.

Εγώ πάλι μέσα στο πλήθος διακλαδίζομαι
η θέληση μου διακλαδίζεται μέσα στο πλήθος
μαζεύω τους σκόρπιους σπόρους μου
για την καινούργια μακρινή μου ανάσταση
μαζεύω.

kadoi

 

Από τα σκουπίδια φαίνεται πως δε γλιτώσουμε ποτέ. Μετά από τα σκουπίδια της τηλεόρασης για τα οποία έκανε λόγο η προηγούμενη ανάρτησή μας, σειρά παίρνουν τα σκουπίδια της πόλης μας

Σε συνέχεια, λοιπόν,  της κυβερνητικής νεωτερίζουσας γραμματικής «σκόιλ ελικικού» και «μέτζη του νεούκτη» αλλά και της μεταγενέστερης εκδοχής του «τενεκένα», ο Δήμος Ραφήνας, προσαρμοζόμενος άμεσα στη νεωτερικότητα, δημιούργησε τους Ραφηνιώτικους «σκουπιδοτενεκένες»

Όπως ενημερωθήκαμε από τον έγκυρο και καλά πληροφορημένο Άη Ραφήνα (μεγάλη η χάρη του, μέρες που είναι) οι σκουπιδοτενεκένες της πόλης μας ζωγραφίζονται και απεικονίζουν το εντυπωσιακό μέλλον που γεννιέται. Το μέλλον που καλούμαστε, εκόντες άκοντες, να υποδεχτούμε με αλαλαγμούς … ενθουσιασμού ή τρόμου;

Αφού ο street artist αναζωπύρωσε το εθνικόν ιδεώδες στολίζοντας το μαντρότοιχο του γηπέδου της πόλης με Μπουμπουλίνες και Κολοκοτρώνηδες, βρήκε μια ευφάνταστη λύση για τη μπογιά που περίσσεψε. Αντί να την πετάξει στον σκουπιδοτενεκένα, οικολογικά σκεπτόμενος, τη χρησιμοποίησε για να μας δείξει αυτό που έρχεται κι αυτό που πρέπει να ξεχάσουμε, κάνοντάς το εικόνα πάνω στο σκουπιδοτενεκένα

Από σήμερα, λοιπόν, επειδή σιγά σιγά πρέπει να προσαρμοζόμαστε στη νέα εικόνα μιας πόλης-λιμάνι, τίγκα στο ντουμάνι και σε ένα ρέμα που σύντομα θα είναι ψέμα, μας χάρισε δύο πανέμορφες εικόνες, μετατρέποντας τους σκουπιδοτενεκένες σε μαγικό καθρέφτη του μέλλοντός μας

 

kados aporrimaton zografia1

Το λιμάνι της Ραφήνας όπως προβλέπεται να γίνει

 

kados aporrimaton zografia2

Το ρέμα της Ραφήνας όπως δεν πρόκειται να ξαναγίνει

KANALIA

 

Ψάξαμε και βρήκαμε τα εορταστικά προγράμματα των ιδιωτικών καναλιών για το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Και δεν εκπλαγήκαμε καθόλου. Αυτοί οι μοναδικοί παραγωγοί και πομποί πολιτισμού που διαθέτει η χώρα δε θα μπορούσαν να μας παρουσιάσουν κάτι κατώτερο των περιστάσεων

Πιο αναλυτικά: Το STAR θα μεταδώσει την «εποχή των παγετώνων Νο2». Μια επίκαιρη ταινία για προβληματισμό και εσωτερική αναζήτηση, καθώς η κλιματική αλλαγή ήδη συντελείται και απειλεί με εξαφάνιση τους πολικούς παγετώνες. Ο Alpha θα πάρει τα πρωϊνάδικα και τα μεσημεριανάδικά του και θα τα μεταφέρει το βράδυ – για να μπορέσουμε κι εμείς οι άνθρωποι να κάνουμε χωρίς άγχος τα ψώνια μας και να μη χάσουμε τις ψηφίδες πολιτισμού που μας προσφέρει καθημερινά το κανάλι. Εκεί θα παρακολουθήσουμε τους Χρήστο Φερεντίνο, Αννα Πρέλεβιτς, Σταματίνα Τσιμτσιλή, Κώστα Φραγκολιά να προσπαθούν να μας μεταφέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως με το δικό τους χαχανιστό τρόπο.

Εκεί που θα καεί το πελεκούδι, όμως, και θα αναστενάξουν τα πατώματα, είναι στο Mega, στον Antenna και στο ΣΚΑΪ.

Αναλυτικότερα, το Μεγάλο Κανάλι του Βαγγέλη Μαρινάκη θα μεταδώσει το «Πάσχα με το MEGA», με τον τραγουδιστή Νίκο Κουρκούλη και τη σύζυγό του, επίσης τραγουδίστρια, Κέλλυ Κελεκίδου. Ο Antenna της οικογένειας Κυριακού θα μεταδώσει μαγνητοσκοπημένη συναυλία του επίσης τραγουδιστή Νίκου Βέρτη. Και, τέλος, ο ΣΚΑΪ του Γιάννη Αλαφούζου, θα παίξει με το μεγάλο του χαρτί , το Σπύρο Παπαδόπουλο, που κατάφερε τα τελευταία χρόνια να βρει τη γραμμή που ενώνει τον Καζαντζίδη με τον Γονίδη και το Θεοδωράκη με το Μαζωνάκη. Οι πρωταγωνιστές της εκπομπής του Σπύρου - «Μένουμε Σπίτι» - Παπαδόπουλου θα είναι οι Κώστας Καραφώτης και Γωγώ Τσαμπά, επίσης τραγουδιστές και αυτοί. Προβλέπεται, επίσης, να παρελάσουν από την εκπομπή και να μας διασκεδάσουν με τα λικνίσματά τους ηθοποιοί, μάγοι, ταχυδακτυλουργοί, αλλά και πλήθος φίλων και γνωστών

Όλα είναι έτοιμα λοιπόν για το Αναστάσιμο βράδυ. Η μόνη εκκρεμότητα που έχει απομείνει είναι η διευθέτηση των τελευταίων λεπτομερειών για τη διακαναλική απευθείας μετάδοση του Αναστάσιμου μηνύματος από το Μένιο Φουρθιώτη και τη φυλακή όπου κρατείται. ΑΥΤΗ η τηλεόραση δεν ξεχνάει τα παιδιά της – και καλά κάνει

..........................................

ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΕΣΥ 2

  • Βρίσκεστε εδώ:  
  • Αρχική