Άλλη μια δολοφονία Αφροαμερικανού στις ΗΠΑ από λευκό αστυνομικό και άλλος ένας γύρος εξεγέρσεων ξεκίνησε στη Μινεάπολη. Ένας γύρος διεκδίκησης του αυτονόητου, που δεν είναι τίποτε περισσότερο από την ισότητα μεταξύ των πολιτών μιας χώρας. Μια ισότητα όμως που νομοτελειακά δεν πρόκειται ποτέ να επέλθει, όσο επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας του καπιταλισμού, που του είναι απαραίτητες οι στρατιές των χαμηλά αμειβόμενων, των υποαπασχολούμενων και των ανέργων προκειμένου να έχει πάντα διαθέσιμους σκλάβους που θα εξασφαλίζουν τα κέρδη των αφεντικών.

Πέρα από εξαιρέσεις, οι μαύροι και οι Λατίνοι είναι η μεγάλη δεξαμενή των σκλάβων στις ΗΠΑ και δεν πρόκειται ποτέ να πάψουν να είναι, όσο υπάρχει ο αδηφάγος καπιταλισμός. Ο καπιταλισμός χρειάζεται σκλάβους και είναι πιο βολικό αυτοί οι σκλάβοι να είναι διαφορετικοί από το μέσο όρο, ώστε να μπορούν να θεωρηθούν κατώτεροι και κατά συνέπεια άξιοι της κακής τους μοίρας. Μεμονωμένα άτομα μπορεί να ξεφεύγουν από τις δεξαμενές των σκλάβων, ο κανόνας όμως θα παραμένει.

Κάθε χώρα έχει τις αντίστοιχες δεξαμενές των σκλάβων και όποιος έχει μάτια ανοιχτά, μπορεί να τις δει. Αυτός τουλάχιστον δε θα εκπλαγεί όταν θα δει τους σκλάβους να καίνε και να γκρεμίζουν

Ένα πολύ ιδιαίτερο συγκρότημα είναι οι «Rage Against the Machine”. Το τραγούδι τους "Killing in the name” γράφτηκε το 1992 με αφορμή τον άγριο ξυλοδαρμό του Ρόντι Κινγκ και την τότε αθώωση των αστυνομικών, μια αθώωση που προκάλεσε μεγάλες ταραχές στη μεγαλούπολη της Καλιφόρνια και το θάνατο δεκάδων ανθρώπων. Ο σκληρός ήχος και ο πολιτικός τους στίχος μοιάζει να είναι το ιδανικό soundtrack για τις επερχόμενες εξεγέρσεις των φτωχοδιάβολων