Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Η κύρωση της AEWA (μετά από 28 χρόνια) επιβάλλει ένα προστατευτικό πλαίσιο για τους σημαντικότατους υγροτόπους της Αττικής που ανατρέπει πολλά δεδομένα γι΄ αυτούς που σχεδιάζουν καταστρεπτικές επεμβάσεις (εγκιβωτισμούς, συρματοκιβώτια, εντατικούς μηχανικούς καθαρισμούς) σε ρέματα, ποτάμια και άλλους Αττικούς υγροτόπους. Είναι μείζον θέμα πολιτισμού η τήρηση των όρων του προστατευτικού πλαισίου αφού επί 28 χρόνια η μη υπογραφή του από την τριτοκοσμική χώρα μας, επέτρεψε την καταστροφή σημαντικών βιοτόπων στην Αττική και αλλού. Δημοσιεύουμε την ευχάριστη είδηση, με την ελπίδα πως έστω και τώρα, θα μπει ένα τέλος στα σχέδια όσων επιβουλεύονται τη Φύση και μάλιστα στην απογυμνωμένη από τα δάση και τα ποτάμια της, Αττική. Το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε το προστατευτικό πλαίσιο και δεν του μένει τίποτα άλλο από το να το εφαρμόσει επιτέλους.
Όπως πληροφορηθήκαμε από την ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ, μετά από 28 χρόνια αναμονής, η χώρα μας προχώρησε στην κύρωση της σημαντικής Διεθνούς Συμφωνίας για τη Διατήρηση των Μεταναστευτικών Υδρόβιων Πουλιών και των βιοτόπων τους (AEWA)
Την Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2023, ψηφίστηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο η κύρωση της Συμφωνίας για τη Διατήρηση των Μεταναστευτικών Υδρόβιων Πουλιών Αφρικής και Ευρασίας (AEWA), η οποία είχε υπογραφεί στη Χάγη στις 16 Ιουνίου 1995 και τέθηκε σε ισχύ την 1η Νοεμβρίου 1999. Η Ελλάδα, ενώ είχε πρωτοστατήσει τότε μεταξύ των κρατών στην υπογραφή της Συμφωνίας, δεν είχε προχωρήσει στην κύρωσή της μέχρι σήμερα.*
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ τονίζει ότι παρά το γεγονός ότι η απόφαση έρχεται σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, η κύρωση της AEWA έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς αποτελεί το πρώτο βήμα για την εφαρμογή και από τη χώρα μας των δεσμεύσεων που απορρέουν από την εν λόγω Συμφωνία η οποία όχι μόνο αναγνωρίζει τη σημασία της διασυνοριακής συνεργασίας για την προστασία των μεταναστευτικών διαδρόμων αλλά επιπλέον προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή της επιστημονικής κοινότητας στη λήψη αποφάσεων που έχουν άμεση επίδραση στην προστασία των υδρόβιων πουλιών και των βιοτόπων τους.
Ο Εκτελεστικός Γραμματέας της AEWA, Dr. Jacques Trouvilliez με αφορμή την κύρωση της Συμφωνίας δήλωσε ότι «η Ελλάδα είναι μια χώρα-κλειδί για την προστασία των υδρόβιων πουλιών και αποτελεί προπύργιο για μερικά από τα πιο απειλούμενα είδη όπως η Νανόχηνα και ο Αργυροπελεκάνος. Η Γραμματεία της UNEP/AEWA συγχαίρει το Ελληνικό Κοινοβούλιο και την Ελληνική Κυβέρνηση για την απόφασή τους να ενταχθούν στην οικογένεια της AEWA και, ως εκ τούτου, να δεσμευτούν περισσότερο για τη διατήρηση των υδρόβιων πουλιών και των ενδιαιτημάτων τους κατά μήκος της αφρο-ευρασιατικής μεταναστευτικής διαδρομής!»
Όπως δήλωσε η Κωνσταντίνα Ντεμίρη, Διευθύντρια της Ελληνικής ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ Εταιρείας, «Εκφράζουμε την ικανοποίησή μας για την πολυαναμενόμενη ψήφιση της AEWA, αποτέλεσμα κυρίως των άοκνων και συστηματικών προσπαθειών της ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία στο πλαίσιο των προγραμμάτων LIFE για την κρισίμως απειλούμενη Νανόχηνα. Διατηρούμε, ωστόσο, επιφυλάξεις εάν η Συμφωνία αυτή θα εφαρμοστεί στην πράξη και δεν θα αποτελέσει απλώς μια τυπική εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας μας. Την ίδια στιγμή, αναμένουμε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να θέσει αντίστοιχα ένα τέλος και στην παρομοίως αδικαιολόγητη καθυστέρηση** της έκδοσης των Προεδρικών Διαταγμάτων και των Σχεδίων Διαχείρισης για τις περιοχές του Δικτύου Natura 2000».
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ επισημαίνει πως είναι εξαιρετικά κρίσιμο η ψήφιση αυτή να μεταφραστεί σε δράσεις για την πλήρη προστασία όλων ανεξαιρέτως των περιοχών στις οποίες απαντούν μεταναστευτικά υδρόβια πουλιά, με χαρακτηριστικότερο το πιο απειλούμενο υδρόβιο πουλί της Ευρώπης, τη Νανόχηνα (Anser erythropus), που κάθε χρόνο διανύει χιλιάδες χιλιόμετρα από τη Σκανδιναβία έως τους υγροτόπους της Βόρειας Ελλάδας για να διαχειμάσει.
Η ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ υποστηρίζει ότι θα παρακολουθεί στενά την εφαρμογή της Συμφωνίας AEWA για τη Διατήρηση των Μεταναστευτικών Υδρόβιων Πουλιών Αφρικής και Ευρασίας και, στο πλαίσιο των σκοπών και δραστηριοτήτων της, θα ασκήσει όλες τις αναγκαίες πιέσεις ώστε η κύρωση της Συμφωνίας αυτής να μην μείνει ένα «κενό γράμμα», αλλά να συνοδευτεί από όλα τα απαραίτητα βήματα για την ορθή και άμεση εφαρμογή της.
Η εκβολή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Η AEWA δεν πρόλαβε την πρώτη καταστροφή αλλά προλαβαίνει την ολοκλήρωση της
Σύμφωνα με το τεύχος του προγράμματος παρακολούθησης ορνιθοπανίδας στους υγροτόπους της Αττικής του 2011, «οι υγρότοποι της Αττικής είναι από τους πλέον σημαντικούς βιοτόπους για τα πουλιά» και «οι υγρότοποι της Αττικής χρησιμοποιούνται ως τόποι αναπαραγωγής, τόποι διαχείμασης ή απλά ως στάσεις ανεφοδιασμού κατά τη διάρκεια της μετανάστευσης». Αυτό είναι που περιλαμβάνεται στην AEWA και που το ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε πως πρέπει να εφαρμοστεί. Τι γίνεται όμως στους υγρότοπους που σχεδιάζονται επεμβάσεις που θα καταστρέψουν τα ενδιαιτήματα αυτά, όπως το Μεγάλο Ρέμα της Ραφήνας; Η λογική (και ο νόμος πλέον) λένε πως πρέπει να αναθεωρηθεί ο άθλιος σχεδιασμός και να εναρμονιστεί στα δεδομένα που απαιτούν προστασία των ενδιαιτημάτων. Στην Ελλάδα όμως που θάβει τα ποτάμια της, καίει τα δάση της και μπαζώνει τις παραλίες της, όλοι αυτοί που επιζητούν το κέρδος (τους) σίγουρα θα αντιπαλέψουν και αυτό το προστατευτικό πλαίσιο. Αλλά αυτοί θέλουν να κερδίσουν από την ανάλωση των οικοσυστημάτων. Το θέμα είναι το τι θα κάνουμε όλοι οι υπόλοιποι που είμαστε αυτοί που μας κλέβουν το μέλλον μας.
Το πρόγραμμα παρακολούθησης υγροτόπων της Αττικής και η ορνιθοπανίδα (Ορνιθολογική Εταιρεία)
Σημειώσεις - παραπομπές
* και σίγουρα οι λόγοι της καθυστέρησης δεν ήταν ούτε η γραφειοκρατία ούτε η αμέλεια κάποιου αργόσχολου υπαλλήλου.
** πίσω από τον όρο «αδικαιολόγητη» κρύβεται σχεδόν πάντα το επίθετο «ύποπτη». Είναι πολλά τα συμφέροντα που αντιτίθενται στις συνθήκες προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος
Κατόπιν σχετικής καταγγελίας, η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων της Περιφέρειας Αττικής -Π.Ε. Ανατολικής Αττικής πραγματοποίησε αυτοψία στο Μπλε Λιμανάκι στις 03.02.2022 και διαπίστωσε την απόρριψη μπάζων μέσα στην κοίτη του ρέματος από την πλευρά του ανατολικού πεζοδρομίου της οδού Καβουνίδου, οδού αρμοδιότητας του Δήμου Ραφήνας-Πικερμίου.
Ζητά από το Δήμο να να μεριμνήσει άμεσα για την αποκομιδή των μπάζων που απορρίφθηκαν εντός της κοίτης κατά τη διαπλάτυνση της οδού Καβουνίδου. Επισημαίνεται εξάλλου ότι εφόσον απαιτηθεί κατασκευή νέου τεχνικού απορροής ομβρίων ή επέκταση του ήδη υπάρχοντος, αυτή θα πρέπει να γίνει κατόπιν υδραυλικής μελέτης αρμοδίως εγκεκριμένης.
Πρόκειται για τον τίτλο του άρθρου της περιφερειακή συμβούλου με την Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αττική, Δέσποινας Κουτσούμπα, σχετικά με το διαβόητο και άκρως επικίνδυνο, Master Plan του Πατούλη για τα αντιπλημμυρικά έργα. Η Δέσποινα Κουτσούμπα μας δίνει μία περίληψη όσων πραγματικά ακούστηκαν την ημερίδα της Περιφέρειας Αττικής, στις 16/12/2021, για την αντιπλημμυρική θωράκιση
Τα όσα ακούστηκαν σήμερα στην ημερίδα της Περιφέρειας Αττικής για τις πυρκαγιές και τα ρέματα είναι πραγματικά ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ. Και είναι ακόμη πιο επικίνδυνα γιατί ο κ. Πατούλης, πιστός εφαρμοστής κάθε συνταγής της κυβέρνησης οι Υπουργοί της οποίας παραβρέθηκαν για να τον χειροκροτήσουν, επέλεξε να προσδώσει «επιστημονικό μανδύα» στην τσιμεντοποίηση και την επικίνδυνη καταστροφή της φύσης.
Με την αμέριστη συμβολή των προσεκτικά επιλεγμένων «επιστημόνων» του εργαστηρίου Beyond (συνεργάτες του Αστεροσκοπείου), οι οποίοι προτείνουν για τα ρέματα μόνο «σαρζανέτια» γιατί «τα κορμοδέματα και τα κορμοφράγματα είναι επικίνδυνα» και «δεν υπολογίζονται τεχνικά» (ναι ναι, τα είπε ο «ειδικός επιστήμονας» κ. Ραμπαούνης, ο προσεκτικά επιλεγμένος επικεφαλής μελετητής του master Plan της Περιφέρειας που παρουσιάζεται ως συνεργάτης του Ευθ. Λέκκα), επιστήμονες που επέλεξαν να προσδώσουν το «κύρος» τους στη στήριξη των απευθείας αναθέσεων, καταφερόμενοι κατά των νόμων και των αποφάσεων του ΣτΕ που προστατεύουν τις φυσικές κοίτες των ρεμάτων! Με το αζημίωτο, φυσικά: 2,2 εκ. ευρώ είναι το σύνολο της «Μελέτη θωράκισης» της Αττικής που εκπονούν…
Αυτό που σήμερα παρουσιάστηκε δεν είναι master plan για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των κατοίκων της Αττικής. Είναι η προσπάθεια του Περιφερειάρχη Αττικής να ντύσει με επιστημονικό περιτύλιγμα τα έργα τσιμεντοποίησης που θα προχωρήσει με fast-track ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΕΙΣ στους εργολάβους που περιμένουν σαν τα κοράκια, στηριζόμενος στην τροπολογία που ψήφισε ειδικά για το σκοπό αυτό η κυβέρνηση της αρπαχτής (Ν. 4831/202*). Άλλωστε, σύμφωνα με μελέτες που κατέχει κατ’ αποκλειστικότητα το Μαξίμου ΑΕ, οι απευθείας αναθέσεις εκατομμυρίων ευρώ είναι το πλέον σύγχρονο φάρμακο για κάθε κίνδυνο: πανδημία, πυρκαγιά, πλημμύρα και κάθε φυσική καταστροφή αντιμετωπίζεται με απευθείας αναθέσεις σε «ημέτερους». Η κυβέρνηση δεν το κρύβει: δηλώνει ευθαρσώς ότι οι φυσικές καταστροφές «αποτελούν ευκαιρία» (για κερδοσκοπία των φίλων της…).
Ο Περιφερειάρχης Αττικής που δεν έχει κάνει ακόμη κανένα από τα ενδεδειγμένα έργα φυσικής αποκατάστασης, όπως τα κορμοδέματα και τα κορμοφράγματα, στα κατάντη των ρεμάτων που είναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑ, βγήκε σήμερα να πει ότι τον "εμποδίζει η γραφειοκρατία" και τώρα ξαφνικά (που είναι ήδη χειμώνας) όλα θα επιταχυνθούν. Δείτε τι εννοεί.
Τι παρουσιάστηκε σήμερα, σε μια φιέστα που θύμιζε Χόλιγουντ, στο Hlilton; Τα έργα «πρώτης και δεύτερης προτεραιότητας» στα ρέματα των περιοχών Γεράνεια (Μεγάλο Ρέμα, ρέμα Μαυρατζά), Βίλια (Σαρανταπόταμος, Ρέμα Καμάρας, Ρέμα Γιώργης), Βαρυμπόμπη Αφίδνες, Κρυονέρι (Ρέματα Χάραδρος και Λιαγκοίρη, Ρέμα Βαρυμπόμπης, Τμήμα ρέματος Κηφισού). Μιλάμε για περιοχές με πλούσιο φυσικό περιβάλλον και βλάστηση. Μιλάμε για περιοχές στις οποίες η Περιφέρεια Αττικής ΔΕΝ έχει κάνει ακόμη, τόσους μήνες μετά, ΚΑΝΕΝΑ έργο προστασίας, παρότι έχουν περάσει μήνες από τις πυρκαγιές και οι έντονες βροχοπτώσεις έχουν ήδη προκαλέσει διαβρώσεις και παράσυρση χωμάτων!
Ιδού τα έργα που προτείνονται: σαρζανέτια ύψους 4 μέτρων!
-Για αρχή «η δημιουργία αναβαθμών από λιθοπλήρωτα συρματοκιβώτια ύψους έως 4 μέτρων», δηλαδή τσιμεντοποίηση αντί για αποκατάσταση της φυσικής κοίτης, κορμοδέρματα και κορμοφράγματα. Αυτά μάλιστα ονομάζονται από τους μελετητές δίκτυα φραγμάτων αλλά «έργα μικρής κλίμακας» που δεν χρειάζονται καν αδειοδότηση!Τι ετοιμάζει τώρα η Περιφέρεια Αττικής για την εξάλειψη του πλημμυρικού κινδύνου στις περιοχές αυτές; Στη Μελέτη προτείνονται:
-Αμέσως μετά, προτείνεται η «διευθέτηση» των ρεμάτων και ειδικά εκεί που περνάνε δρόμοι και η «βελτίωση των οδικών τμημάτων». Γιατί το ρέμα ενοχλεί τον δρόμο και πρέπει να προσαρμοστεί σε αυτόν και όχι το ανάποδο, σύμφωνα με τις «μελέτες». Σε σημεία ανερυθρίαστα προτείνεται η «υποκατάσταση των ρεμάτων με κλειστούς αγωγούς»: περίεργη αντίληψη έχουν οι συνεργάτες του Εθυ. Λέκκα για το τι είναι φυσικό περιβάλλον και πώς προστατεύεται…
-Όλα αυτά θα γίνουν με τη μέθοδο της «μελετοκατασκευής» -δηλαδή ο εργολάβος θα κάνει ό,τι γουστάρει! Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο κ. Ραμπαούνης «τη γεωλογική μελέτη, την τοπογραφική μελέτη, τη δασική μελέτη και την εδαφική μελέτη την αποφασίζει ο Ανάδοχος που έχει αναλάβει τη δουλειά»! Το είπε και δεν ντράπηκε καν! Στο μυαλό της Περιφέρειας Αττικής δεν υπάρχει δασική υπηρεσία, υπηρεσία περιβάλλοντος, δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός. Μπαίνει ένας εργολάβος στα ρέματα και στα καμένα και… πράττει κατά το δοκούν! Άλλωστε και για αυτό έχει προβλέψει η κυβέρνηση της ΝΔ: σύμφωνα με τις νέες νομοθεσίες, τα δημόσια έργα μπορούν πλέον να τα εποπτεύουν ιδιώτες μηχανικοί και να βεβαιώνουν ότι έγιναν όλα όπως έπρεπε…
Τι δεν μας είπε σήμερα ο Πατούλης, αλλά είναι σαφές από τα "συμφαζόμενα"; Ότι δεν έκανε κανένα έργο ως τώρα γιατί τα φυσικά έργα (κορμοδέματα, κορμοφράγματα) δεν είναι "του γούστου του", γιατί δεν έχουν αρκετό τσιμέντο και οικοδομικά υλικά. Τώρα που οι μελέτες είναι για τσιμέντα, και γίνονται με απευθείας αναθέσεις σε εργολάβους, οι οποίοι θα τα σχεδιάζουν και θα τα υλοποιούν όπως τους βολεύει, τώρα τα έργα θα προχωρήσουν! Να το κάνουμε πιο σαφές;
Σύμφωνα με την εν λόγω "Μελέτη", που έχει σταλεί ήδη στα αρμόδια Υπουργεία (ενώ παρουσιάστηκε ως τετελεσμένη στο Περιφερειακό Συμβούλιο χωρίς βέβαια να συζητηθεί ουσιαστικά ή να τεθεί για ψήφιση, περιττές πολυτέλειες για τον Πατούλη όλα αυτά τα «δημοκρατικά»), προτείνονται:
Γεράνεια όρη: 4 εκ. ευρώ μελέτες, 40 εκ. ευρώ έργα τσιμεντοποίησης
Βίλια: 14,5 εκ. ευρώ μελέτες, 164,5 εκ. ευρώ έργα τσιμεντοποίησης
Βαρυμπόμπη, Αφίδνες, Κρυονέρι: 14,3 εκ. ευρώ μελέτες, 95 εκ. ευρώ έργα τσιμεντοποίησης
Αν είστε εργολάβος και διαβάζετε τα παραπάνω ίσως έχετε λόγους να χαρείτε -όπως χάρηκαν ο Α. Γεωργιάδης, ο Στυλιανίδης, ο Αμυράς, ο Πέτσας και όλοι οι κυβερνητικοί που παραβρέθηκαν στην ημερίδα. Αν είστε κάτοικος της Αττικής, πυρόπληκτος ή μη, αν έχετε ποτέ χαρεί τη φύση στις όχθες ενός ρέματος ή στις πηγές του Κηφισού, αν έχετε δει πώς πλημμυρίζουν τα ρέματα εκεί που γίνονται τα «έργα διευθέτησης»-τσιμεντοποίησης, έχετε πολλούς λόγους να φοβηθείτε. Όλα αυτά που δήθεν θα γίνουν «για το καλό μας», θα γίνουν κόντρα στη φύση. Θα γίνουν για να «τιθασεύσουν» με τεχνικά έργα τα φυσικά ρέματα. Κι έχει αποδειχτεί ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα στη ροή προκαλούν ακριβώς αυτά τα «τεχνικά έργα» στις κοίτες. Εν μέσω της κλιματικής κρίσης, που οφείλεται ακριβώς στην αδιανόητη εκμετάλλευση και καταστροφή της φύσης από την καπιταλιστική οικονομία, ο Πατούλης μας υπόσχεται να συνεχίσουμε στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο, μέχρι τελικής καταστροφής!
Είναι ανάγκη να τους σταματήσουμε! Αυτά τα έργα θα κάνουν κακό.
Το φυσικό περιβάλλον στο λεκανοπέδιο της Αττικής αντιμετωπίζεται εδώ και πολλά χρόνια ως πεδίο κερδοσκοπίας: με την τσιμεντοποίηση βουνών και ρεμάτων, την καταστροφή των δασών και προστατευόμενων περιοχών για οικοπεδοποίηση, τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τις νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, με το συνεχιζόμενο έγκλημα των χωματερών. Το σώμα της Αττικής είναι πληγωμένο. Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν οι ορέξεις των «επενδυτών» real estate στο παραλιακό μέτωπο, στο Ελληνικό, στην ΠΥΡΚΑΛ, στο Τατόι κ.α., οι φαραωνικές προβλήτες της COSCO στον Πειραιά, τα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων, κι όλα αυτά εν μέσω κλιματικής κρίσης! Οι καταστροφικές πυρκαγιές του φετεινού καλοκαιριού δημιούργησαν μια ακόμη πιο ασφυκτική κατάσταση:
Το χειμώνα κινδυνεύουμε από τις πλημμύρες και το καλοκαίρι με την πρώτη ζέστη δεν θα μπορούμε να αναπνεύσουμε στην Αττική. Θέλουμε νέο μοντέλο ΖΩΗΣ στην Αττική. Νέο μοντέλο ζωής που να μη βλέπει ως εχθρό τη φύση και το δάσος, να μη βλέπει ως «ανάπτυξη» το τσιμέντο. Κι αυτό σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα στην Αττική: ούτε ένα δέντρο λιγότερο σε πόλεις και οικισμούς, προστασία των δασικών εκτάσεων από την τσιμεντοποίηση και κάθε αλλαγή χρήσης ώστε να αναγεννηθεί φυσικά το δάσος, προστασία των ρεμάτων και αποκατάσταση της φυσικής τους κοίτης με προστασία της παραρεμάτιας βλάστησης, προστασία του πράσινου και δημιουργία πάρκων στον αστικό ιστό.
Δ Ι Ε Κ Δ Ι Κ Ο Υ Μ Ε:
Ενιαία πανελλαδική δυνατή και στελεχωμένη δασική Υπηρεσία με αρμοδιότητα την προστασία, την διαχείριση του δάσους και την δασοπυρόσβεση, με επαρκή μέσα και προσωπικό. Άμεση πρόσληψη 5000 δασοπυροσβεστών, δασολόγων, γεωπόνων και όλου του απαραίτητου επιστημονικού εργατοτεχνικού προσωπικού για τη στελέχωση.
Προστασία της φυσικής αναγέννησης του δάσους με επεμβάσεις για συγκράτηση χωμάτων και υποβοήθηση της φυσικής αναδάσωσης, δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, μετά από σχετικές μελέτες με την εποπτεία των Δασαρχείων. Προστασία της φυσικής κοίτης των ρεμάτων. Η Περιφέρεια Αττικής να δεσμευτεί ότι θα παράσχει όλα τα μέσα και χρήματα στα Δασαρχεία για να κάνουν την επιστημονική και μακρόχρονη δουλειά που έχει ανάγκη το δάσος για να ξαναγίνει δάσος καθώς και στα ρέματα. Να φύγουν οι ιδιώτες «ανάδοχοι» από τα καμένα. Κύρωση των δασικών χαρτών, καμία «επένδυση» στα καμένα.
Προστασία των ρεμάτων με αποκατάσταση της φυσικής κοίτης, με απομάκρυνση των επικίνδυνων «τεχνικών» από τις κοίτες, καθαίρεση τσιμέντων, απομάκρυνση αυθαίρετων (με πρόβλεψη για μετεγκατάσταση με έξοδα τους δημοσίου για τους φτωχούς που μένουν κοντά σε ρέματα)
Ούτε ένα δέντρο λιγότερο σε πόλεις και οικισμούς, προστασία του πράσινου και δημιουργία πάρκων στον αστικό ιστό. Το Ελληνικό να γίνει πραγματικό μητροπολιτικό πάρκο υψηλού πρασίνου. Το Κτήμα Τατοίου να ξαναγίνει δάσος ανοιχτό για όλους τους κατοίκους της Αττικής, με μόνη τη φροντίδα για τη φύση και τα μνημεία, χωρίς καμία σκέψη για «αξιοποίηση»-ιδιωτικοποίηση. Η ΠΥΡΚΑΛ να γίνει πάρκο και όλα τα πάρκα της Αττικής να ενισχυθούν φυσικά και να προστατευτούν.
Άμεση αποκατάσταση στους πληγέντες από τις καταστροφικές πυρκαγιές και πλημμύρες
Η βιντεοσκοπημένη παράσταση - παρουσίαση του masterplan
----------------------------------------------
* Η σκανδαλώδης τροπολογία:
ΝOMOΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 4831/2021
ΦΕΚ 170/Α/23-9-2021
Οργανισμός του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) και κατάσταση των λειτουργών και των υπαλλήλων του και άλλες διατάξεις.
Άρθρο 136
Μέτρα επιτάχυνσης έργων και μελετών για τον έλεγχο και τη ρύθμιση των πλημμυρικών ροών - Προσθήκη παρ. 7 στο άρθρο 100 του ν. 3852/2010
Στο άρθρο 100 του ν. 3852/2010 (Α’ 87) προστίθεται παρ. 7 ως εξής:
«7. Έργα και μελέτες για τον έλεγχο και τη ρύθμιση των πλημμυρικών ροών σε περιοχές των Περιφερειών Αττικής, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Στερεάς Ελλάδας που αναλαμβάνονται από τις ως άνω Περιφέρειες δυνάμει προγραμματικής σύμβασης που συνάπτεται με την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μπορούν να ανατίθενται με προσφυγή στη διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση σύμφωνα με την περ. γ’ της παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 4412/2016 (Α’ 147) εάν η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης είναι μεγαλύτερη των ορίων του άρθρου 5 του ν. 4412/2016 ή με προσφυγή στη διαδικασία απευθείας ανάθεσης του άρθρου 118 του ίδιου νόμου σε κάθε άλλη περίπτωση. Στις περιπτώσεις αυτές, κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης:
α) το σύνολο των πράξεων της διαδικασίας ανάθεσης εκδίδεται από τον αρμόδιο περιφερειάρχη χωρίς να απαιτείται προηγούμενη γνωμοδότηση ή εισήγηση άλλου συλλογικού οργάνου,
β) η διαδικασία ανάθεσης ολοκληρώνεται με την κοινοποίηση στον ανάδοχο της πρόσκλησης της παρ. 4 του άρθρου 105 του ν. 4412/2016 εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την έναρξη της διαδικασίας ανάθεσης κατά την παρ. 2 του άρθρου 120 του ιδίου νόμου, με αντίστοιχη σύντμηση στο ήμισυ, όπου είναι αναγκαίο, των προθεσμιών του άρθρου 102 και της παρ. 4 του άρθρου 105 του ν. 4412/2016,
γ) ο προσυμβατικός έλεγχος του σχεδίου της σύμβασης που ασκείται από το Ελεγκτικό Συνέδριο σύμφωνα με τον ν. 4700/2020 (Α’ 127) ολοκληρώνεται εντός είκοσι (20) ημερών από τη διαβίβαση του σχετικού φακέλου σε αυτό και
δ) δεν απαιτείται η προηγούμενη σύμφωνη γνώμη της Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ. της υποπερ. δδ’ της περ. γ’ της παρ. 2
του άρθρου 2 του ν. 4013/2011 (Α’ 204), εφόσον συντρέχουν γεγονότα που εντάσσονται στην έννοια της ανωτέρας βίας.
Η παρούσα εφαρμόζεται στις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων που θα εκκινήσουν μέχρι την 30η.11.2021.».
------------------
Το χρώμα της ντροπής, το μωβ χρώμα του αποσπασμένου δάσους δεσπόζει πια στην κάποτε "Πιτυούσα" Αττική
Στην παλέτα των χρωμάτων της απεικόνισης της Αττικής, το πράσινο έχει αποχωρήσει, δίνοντας τη θέση του στο πένθιμο αλλά ευρωφόρο για τους θρασείς εμπόρους του μέλλοντος και της ζωής, μωβ.
Πράγματι, παρατηρώντας τον ορθοφωτοχάρτη της Αττικής με την δασική πληροφορία, οι περιοχές που εξαιρέθηκαν «προσωρινά» (αλλά ουδέν μονιμότερο του προσωρινού) από τη δασική ανάρτηση, καταλαμβάνουν εντυπωσιακά μεγάλη έκταση. Τα «ιώδη περιγράμματα» έγιναν θηλιές και προκαλούν αργή, βασανιστική ασφυξία σε έναν τόπο που κάποτε, άλλοι κάτοικοι του που τον σέβονταν, τον δόξασαν. Αυτό που η Φύση ενέταξε στην αγκαλιά της, ως δάσος ή δασική εν γένει έκταση, ο άνθρωπος, με τη δύναμη της φωτιάς και του νόμου το απέσπασε, το κατακρεούργησε και το έκανε «δομημένο», που πάει να πει νεκρό. Ακίνητο και πεθαμένο.
Η άσχημη σημερινή εικόνα της Αττικής έχει ρίζες. Εδώ θα κάνουμε μία αναζήτηση των ριζών αυτών, καθώς επίσης θα δούμε τις πηγές των φόβων που εκφράζουμε κάθε καλοκαίρι, όταν βλέπουμε νεκρή βιομάζα να μαζεύεται στα εναπομείναντα δάση και στις τελευταίες δασικές εκτάσεις του της Αττικής. Τώρα δεν είναι το δάσος που κινδυνεύει να καεί. Τώρα είναι οι άνθρωποι, που αντικατέστησαν το δάσος και που διατρέχουν τον κίνδυνο.
Πεντέλη 1995. Ένα μακάβριο ιστορικό
Από τις πλέον καταστροφικές φωτιές που κατέκαψαν την Αττική ήταν αυτές του Ιουλίου του 1995. Οι φλόγες ξεκίνησαν από χωράφι κοντά στον Αγιο Πέτρο. Και φυσικά την ημέρα που ξεκίνησε η πυρκαγιά, στην περιοχή έπνεαν εντονότατοι άνεμοι.
Πικέρμι, Παλλήνη, Ντράφι, Ανθούσα και Πεντέλη παραδόθηκαν σχεδόν αμέσως στις φλόγες.
Ολοσχερώς κάηκε το δάσος της Ραπεντώσας από τον Αγιο Πέτρο ώς το Γερμανικό Νεκροταφείο. Επί τρεις ολόκληρες ημέρες η Πεντέλη καιγόταν. Το μόνο που έμεινε όταν οι φλόγες κατέφαγαν τα πάντα στο πέρασμά τους ήταν στάχτες, αποκαΐδια και απόγνωση. Συντηρητικοί απολογισμοί έκαναν τότε λόγο για περισσότερα από 150 σπίτια καμένα, ενώ έγιναν στάχτη πάνω από 100.000 στρέμματα δάσους. Η πύρινη καταστροφή έφτασε στο Ντράφι, την Καλλιτεχνούπολη και τον Νέο Βουτζά. Την ίδια περίοδο κάηκαν και 9.000 στρέμματα στον Ωρωπό. Καταστροφικές πυρκαγιές ξέσπασαν και στο Σχηματάρι και τα Βίλια.
25 χρόνια μετά, στην Αττική έχει επικρατήσει η τσιμεντένια παρακμή, είτε επιβλήθηκε «νόμιμα» είτε εγκαταστάθηκε αυθαίρετα. Χρειάστηκαν μόνο 3-4 μεγάλες φωτιές, η μία πίσω από την άλλη, για να αφανίσουν σημαντικότατες δασικές εκτάσεις και να δώσουν τη σκυτάλη στην τρελή οικοδόμηση που γέννησε τα βορειοανατολικά προάστια της Αθήνας.
Δασολόγοι και ειδικοί μιλούν για «φιλέτα» που εσκεμμένα φαγώθηκαν προκειμένου να γίνουν κατοικίες ανερχόμενων μικροαστών, μεσοαστών αλλά σίγουρα εχόντων. Έπρεπε φυσικά να κάνουν το χρήμα να «κυκλοφορεί» μεταξύ αυτών που καρπώθηκαν από τις πύρινες καταστροφές. Η ανάπτυξη της οικοδομής πατούσε για μία φορά ακόμα στην καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Όπλα της ανάπτυξης, η φωτιά και ο νόμος του ψευτοκυρίαρχου νεοέλληνα.
Μετά τη φωτιά του 1995 ήρθαν οι διαρκείς παραβιάσεις της δασικής νομοθεσίας του 1979 και η αδηφάγος πελατεία των τοπικών παραγοντίσκων. Ήρθαν μικροί και μεγάλοι συνεταιρισμοί, αρπακτικά του ζωντανού βουνού, πτωματοφάγα του καμένου σώματος του. Μηχανές μεταβολισμού του μέλλοντος σε σημερινό, άμεσα καταναλώσιμο χρήμα.
Τα τελευταία 10-15 χρόνια προστέθηκαν στο σχέδιο πόλεως περισσότερα από 100.000 στρέμματα. Για να μη μιλήσουμε για τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων που χτίστηκαν στα καμένα. Σήμερα ειδικά, το απαράδεκτο «δίκαιο Χατζηδάκη» με την επινόηση που παρέλαβε από τον ψευτοοικολόγο Τσιρώνη και τον τρισχειρότερο Φάμελο, έρχεται να βουλώσει στόματα και συνειδήσεις, νομιμοποιώντας τους καταστροφείς και καταπατητές υπό το όνομα «οικιστικές πυκνώσεις». Όπως με θράσος προφασίζονταν για το έγκλημα τους οι δήμιοι του τόπου «Είναι μία πραγματικότητα, τι να κάνουμε; Να την αρνηθούμε;»
Δεν χρειάζεται να τονίσουμε ότι οι τιμές της γης σε Διόνυσο, Εκάλη, Πεντέλη και τα γύρω βόρεια προάστια είναι ακόμα αστρονομικές. Σύμφωνα με ειδικούς, τα περισσότερα σπίτια στις περιοχές αυτές χτίστηκαν μετά τις πρώτες πυρκαγιές, στα μέσα δηλαδή και τα τέλη της δεκαετίας του 1980.
Η επικίνδυνη αμορφωσιά και η ξιπασιά ενός λαού που υποβαθμίζει το φυσικό περιβάλλον και θεωρεί το δάσος απλά «πράσινο», οδηγεί πια μαθηματικά στον αφανισμό. Όχι μόνο του δάσους και του πρασίνου, αλλά του τόπου ολόκληρου και της ζωής που αυτός φιλοξενεί. Το δάσος, αλλά και το υποβαθμισμένο σε ανθρώπινη κλίμακα «πράσινο», δεν είναι ούτε αιώνια ούτε αειθαλή, ούτε θα υπάρχουν από μόνα τους όσο φροντίζουμε επιμελώς να το καταστρέφουμε.
Εικόνες για να μαθαίνουν οι νέοι (οι παλιοί ούτε θυμούνται ούτε θέλουν να θυμούνται)
Οι τηλεοπτικές μεταδόσεις της πυρκαγιάς της Πεντέλης του 1995 είναι ακόμα ζωντανές, όπως και οι ίδιες οι μνήμες και οι εμπειρίες εκείνης της καταστροφής. 300.000 στρέμματα δάσους έδωσαν σε μεγάλο ποσοστό τη θέση τους σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς, μεμονωμένους «προνομιούχους» οικιστές και λοιπά αδηφάγα της ελληνικής πραγματικότητας.
Ένα χρονικό μιας μακάβριας διαδοχής που οδηγεί στα ακόμα χειρότερα. Τα χειρότερα που βλέπουμε καθημερινά να ξεπροβάλουν την απαίσια μορφή τους μέσα από τον σκουπιδοσωρό της νέας κοινωνίας που στήθηκε στις στάχτες του καμένου δάσους της Πεντέλης
Ας το κρατήσουμε στον νου μας (ως παράμετρο) όταν θα φωνάζουμε σαν τον τύπο στo βίντεο «,,,ένα βυτίο ρε παιδιά να γλιτώσει η οικοδομή» (που με κάποιο μαγικό τρόπο βρέθηκε μέσα στο δάσος)
Ας κρατήσουμε στον νου μας, πως το 1945 η πεντελική γη ήταν καλυμμένη από πευκοδάση, μεγάλες θαμνώδεις εκτάσεις και αρκετές καλλιέργειες. Δεν υπήρχαν οικισμοί. Από το 1995 (δηλαδή πριν και από τη δεύτερη μεγάλη φωτιά των τελευταίων ετών, αυτή του 1998), ένα μεγάλο τμήμα της περιοχής έχει καλυφθεί αποκλειστικά και μόνον από οικισμούς.
Αν πάνω στον πλέον πρόσφατο χάρτη (πάρτε τον από το site του Κτηματολογίου) τοποθετήσει κανείς μικρές κουκίδες στα σημεία που έχουν εκδηλωθεί εστίες φωτιάς, από το 1970 μέχρι το 1995, θα δει πως όλα βρίσκονται πολύ κοντά το ένα στο άλλο: οι οικισμοί στις φωτιές και οι φωτιές στους οικισμούς.
Όσοι κατοικούμε στην ανατολική Αττική, είτε εντός οικισμών με εγκεκριμένο σχέδιο ήδη πριν το 1923, ή σε οικισμούς των επίσημων και εθνικών καταπατητών (συνεταιρισμοί, ΑΟΟΑ κλπ), είτε εκτός σχεδίου (και αυτό είναι ακόμα χειρότερο), είμαστε κληρονόμοι του φόβου. Του φόβου της φωτιάς, της επανάληψης της καταστροφής, που σε πολλές περιπτώσεις γέννησε το ίδιο μας το σπίτι. Και φέτος ο φόβος αυτός είναι μεγαλύτερος, αφού οι συνθήκες του χειμώνα αύξησαν την παραγωγή βιομάζας η οποία είναι πια νεκρή, ξερή και αποτελεί τεράστιο παράγοντα κινδύνου.
Μοιάζει με μαύρο, με πικρό χιούμορ που διαθέτει η ίδια η Φύση και μας το προσφέρει για να ξανασκεφτούμε τη ζωή μας, κάθε φορά που ενδεχομένως επικαλεστούμε το «νόμιμο» της εγκατάστασης μας. Εκεί που κάποτε απλώνονταν τα φημισμένα πευκοδάση του Πεντελικού ή ακόμα αρχαιότερα τα πλούσια δρυοδάση του.
Πηγές:
-ΤΑ ΝΕΑ 21/10/2000 - Σταμάτη Λαμπρινή: Η Πεντέλη χτίστηκε γύρω από τις εστίες της μεγάλης πυρκαγιάς
-ΤΟ ΒΗΜΑ 25/11/2008 -Αποκαΐδια σαν άλλοτε
-ΤΑ ΝΕΑ 4/8/2008 - ΔΕΝ ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΞΑΝΑ ΠΡΑΣΙΝΟ Σ' ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΜΕΝΗ ΓΗ
- Youtube
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
