Ο δήμαρχος του Δήμου Μαρκοπούλου, ήδη από το 2020 όπως είδαμε, απέρριψε την πρόταση να κατασκευαστεί το διαδημοτικό (και όχι μόνον) εργοστάσιο επεξεργασίας βιοαποβλήτων, το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει κομποστοποίηση υπολειμμάτων και παραγωγή βιοαερίου, στην περιοχή του, απεμπολώντας ..την ευκαιρία (!!!) να τεθεί ο δήμος του στην … «πρωτοπορία» της Ανατολικής Αττικής .
Ο δήμαρχος της Ραφήνας κ. Μπουρνούς αντίθετα, δεν ….έχασε τη μεγάλη ευκαιρία ! Πρότεινε στην ΕΔΣΝΑ να κατασκευαστεί το εργοστάσιο επεξεργασίας βιοαποβλήτων (με κομποστοποιηση και παραγωγή βιοαερίου) δίπλα στο Πικέρμι , απέναντι από την Καλλιτεχνούπολη, σε απόσταση αναπνοής από τους οικισμούς Βουνόπολη , Αγία Τριάδα, Αγία Κυριακή , Βγένα καθώς και την υπό ένταξη περιοχή του ΑΟΟΑ.
Ο κ. Μπουρνούς προσδιόρισε τη χωροθέτηση του εν λόγω εργοστασίου χωρίς να έχει ληφθεί σχετική απόφαση από το Δημοτικό Συμβούλιο. Την όρισε χωρίς να τον ενδιαφέρει η κοινωνική συναίνεση και χωρίς να αιτιολογήσει την επιλογή αυτής της περιοχής, όταν σύμφωνα με το Π.Δ. 199Δ’/2003 η εν λόγω περιοχή ανήκει στην ζώνη Γ2 (γεωργική γη) και φυσικά δεν είναι βιομηχανική ζώνη για να δεχτεί τέτοιες χρήσεις.
Σε ένα crescendo επίδειξης αυταρχισμού και αντιπεριβαλλοντικής νοοτροπίας και αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά την αδιαφορία του για το φυσικό περιβάλλον του τόπου, ξεπερνά την ανάγκη και το συνεπαγόμενο για πολιτισμένες χώρες καθεστώς προστασίας, του -χαρακτηρισμένου ως ιδιαιτέρου περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος – ρέματος συνεχούς ροής, του Βαλανάρη. Τα ίδια ισχύουν και για το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας που πάνω του χωροθετήθηκαν και κατασκευάστηκαν Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και εγκαταστάσεις τσιμεντοβιομηχανίας, σε πολύ μικρή απόσταση από τη μονάδα που έρχεται τώρα -με πρωτοβουλία δημάρχου- να επιβαρύνει περαιτέρω την περιοχή (και όχι μόνο)
Η σχεδιαζόμενη και από τον κ. Μπουρνούς επιβάρυνση, αφορά και την γειτνιάζουσα περιοχή των παλαιοντολογικών ανασκαφών, η οποία είναι παγκοσμίως χαρακτηρισμένη ως Ακρόπολη της παλαιοντολογίας. Ο κ. Μπουρνούς οραματίζεται να μετατρέψει την Ακρόπολη της Παλαιοντολογίας σε μία de facto βιομηχανική ζώνη.
Η προταθείσα χωροθέτηση αφορά μια ήδη περιβαλλοντικά επιβαρυμένη περιοχή, όπου έχει αποφασιστεί να κατασκευαστεί το τεράστιο και διαδημοτικό Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (ΚΕΛ) και μάλιστα μέσα στην πλημμυρική ζώνη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας. Σε μικρή απόσταση επίσης, υπάρχει και λειτουργεί, ο Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) που προαναφέρθηκε. Όλα αυτά σε μία περιοχή μόλις 260 στρεμμάτων περίπου και ανάμεσα σε δύο από τα σημαντικότερα ρέματα συνεχούς ροής της Αττικής
Ο δήμαρχος κ. Μπουρνούς κομπάζει ότι «Η Ριβιέρα της Ανατολικής Αττικής έχει πλέον τοπωνύμιο συνώνυμο με τον Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου» και επαίρεται έναντι του συναδέλφου του δήμαρχου του Δήμου Μαρκοπούλου, ο οποίος για περιβαλλοντικούς λόγους και για την προστασία της υγείας των δημοτών του, απέρριψε το ενδεχόμενο η περιοχή του να γίνει "Ριβιέρα" !!! Μάλιστα ο κ. Μπουρνούς προπαγανδίζει συστηματικά το «κατόρθωμα» του ως «περιβαλλοντικό έργο». Δεν εξηγεί όμως το γιατί ο δήμος Μαρκοπούλου δεν μπόρεσε να «καταλάβει» την περιβαλλοντική (όπως διατείνεται) διάσταση των έργων αυτών, όπως και δεν εξηγεί το πως θα παρακάμψει τα προβλήματα αδειοδότησης τους, πρόβλημα που του εξέθεσε ένα χρόνο πριν, ο Αρχιτέκτονας Μηχανικός, συνάδελφός του δήμαρχος Φυλής, Δ. Μπουραΐμης. Η επίκληση της ιδιότητας του ως «δημόσιος υπάλληλος» δεν αρκεί, όσο και αν την επικαλείται, για να αδειοδοτήσει εγκαταστάσεις υποβάθμισης του δήμου που διοικεί.
Το μόνο σίγουρο είναι πως οι ενέργειες αυτές του δημάρχου δεν έχουν στόχο το καλό του δήμου, ούτε των δημοτών, όπως δεν έχουν στόχο και την προστασία του φυσικού του περιβάλλοντος, κάτι που αποτελεί συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής (ακόμα και τώρα). Είναι αναγκαία η λήψη πρωτοβουλίας, πρωτίστως από τους δημότες. Τους δημότες που ούτε ρωτήθηκαν, ούτε γνωμοδότησαν για σχετικές δεσμεύσεις (αλήθεια, απέναντι σε ποιον;)