Η δικαστική εξουσία σε μία υγιή δημοκρατία δυτικού τύπου δηλαδή μία αστική δημοκρατία, μπορεί να περιγραφεί ως Δικαιοσύνη, έστω αδόκιμα ή άγαρμπα. Στη χώρα που το σύστημα Μητσοτάκη έχει επιβάλλει τον αυταρχισμό του φύρερ ηγέτη του ως κυβερνητική επιλογή και η ανάθεση του αρμόδιου υπουργείου σε έναν τύπο σαν τον Φλωρίδη, η δικαστική εξουσία δεν έχει καμία σχέση με τη Δικαιοσύνη. Γι' αυτό και κανείς πια δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην αποκαλούμενη "ελληνική Δικαιοσύνη" και η σχετική φράση που ακούγεται συχνά ως τελετουργική επωδός για κάθε δίκη που προγραμματίζεται, αποτελεί ένα πολύ σύντομο ανέκδοτο.

Το σύστημα Μητσοτάκη θέλοντας να προσφέρει ατους υπάκουους - υπηκόους του μία επίφαση σεβασμού προς τον θεσμό της δικαιοσύνης  είπε να εκμεταλλευτεί γι' αυτό τον σκοπό τις ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Θυμόμαστε όλοι πως οι εκτιμήσεις πως σε μία από τις κορυφαίες θέσεις θα αναρριχηθεί ο αδελφός του υπουργού Φλωρίδη. Πράγμα απαράδεκτο λόγω Α βαθμού συγγένειας με τον υπουργό. Αλλά αυτά δεν είναι εμπόδια για το σύστημα Μητσοτάκη.

Από το ηλεκτρονικό περιοδικό Χωρίς Εφημερίδα αναδημοσιεύουμε άεθεο της Άντας Ψαρρά γαι το θέμα των ενδοδικαστικών εκλογών και των χειρισμών του συστήματος Μητσοτάκη και καταλαβαίνουμε το θράσος με το οποίο φέρεται το σύστημα και ο αρχηγός του που όπως άλλωστε είπε από βήματος Βουλής στη συνεδρίαση για την πρόταση προανακριτικής για τον Καραμνλή: "Αποφάσισα να έρθω εδώ....." (άρα κοινοβουλευτικές διαδικασίες υπάρχουν μόνο όταν το αποφασίζει  αυτός)

Η δικαστική εξουσία στο απόσπασμα της εκτελεστικής

Θα σεβαστεί η κυβέρνηση τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου;

της Άντας Ψαρρά  - [15.6.2025]

Πριν από λίγες ημέρες έγιναν οι ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Ο πολύ θεσμικός πρωθυπουργός μας αποφάσισε, μαζί με τον βασιλικότερο του βασιλέως υπουργό του κ. Γ. Φλωρίδη, να δώσει μια ανάσα ελευθερίας στον κατά τα άλλα ανεξάρτητο πυλώνα της δημοκρατίας και να επιτρέψει έστω τη γνωμοδότηση των δικαστών για τους άξιους να αναλάβουν το τιμόνι του Αρείου Πάγου.

Προφανώς ο επικοινωνιακού τύπου πανηγυρισμός για τη νέα πρωτοβουλία Μαξίμου προκλήθηκε από τη διεθνώς καταγραμμένη συνεχή υποβάθμιση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης στα μάτια των πολιτών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Όλες οι σχετικές εκθέσεις καταγράφουν τα μεγάλα ποσοστά κυβερνητικών παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη, όχι μόνο με σχετικούς ευκαιριακούς νόμους περιορισμού της ελευθερίας των δικαστικών λειτουργών, αλλά και με τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας και της ανέλιξης δικαστικών στην ιεραρχία της δικαιοσύνης.

Δυστυχώς το ισχύον σύστημα και οι πολύ στενές σχέσεις της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία είναι εξ αρχής δομημένο σε ένα προβληματικό οικοδόμημα. Ήδη από τη σχολή δικαστών, στην οποία διδάσκουν αποκλειστικά δικαστές και όχι για παράδειγμα επιστήμονες του δικαίου, ποινικολόγοι, νομικοί κλπ. το σύστημα αυτό προδιαθέτει για μια μονομερή εκπαίδευση των νέων δικαστών και εισαγγελέων, άσχετα με το αν πολλοί από τους διδάσκοντες είναι αξιόλογοι δικαστικοί. Το ίδιο προβληματικό πλαίσιο οικοδόμησης στενών σχέσεων ισχύει σε ό,τι αφορά και την ανέλιξη των δικαστών, τις προαγωγές τους και την πιθανότητα να φτάσουν στις υψηλότερες θέσεις της δικαστικής εξουσίας.

Οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί το γνωρίζουν καλά αυτό μια και διαχρονικά σε υποθέσεις ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος ή κρίσεων σε κυβερνητικά νομοθετήματα για τη δικαιοσύνη, οι αποφάσεις και οι απόψεις τους είτε ανταμείφθηκαν από την εκτελεστική εξουσία με υψηλές θέσεις είτε αποτέλεσαν προφανές εμπόδιο στις προαγωγές και στην εξέλιξή τους. Δυστυχώς πολλοί δικαστικοί προσαρμόζονται με το ισχύον ασφυκτικό αυτό σύστημα και φτάνουν σε στροφή 180°, είτε πριν είτε αφού αναλάβουν μια σημαντική θέση. Φυσικά μεγάλος αριθμός έγκριτων δικαστικών επιμένει να μην «βάζει νερό στο κρασί» και αδιαφορούν για το αν π.χ. αμέσως μετά τη συνταξιοδότηση τους ανατεθεί από την εκτελεστική εξουσία ένα κρίσιμο πόστο και ακόμα κι αν γίνει αυτό επιμένουν στις αρχές τους, δυσαρεστώντας τους κυβερνώντες που σπεύδουν να τους λοιδορήσουν με κάθε μέσο.

Η επιρροή και οι συνεχείς παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στην πρόσφατη περίοδο έχουν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με νομοθετήματα που φτάνουν να περιορίζουν δραστικά τη δικανική ελευθερία κρίσης των λειτουργών της δικαιοσύνης. Απόρροια αυτής της περιρρέουσας νεοφιλελεύθερης εμμονής είναι ως φαίνεται και η αλλαγή πλεύσης του ΣτΕ που για πρώτη φορά αγνόησε το αρ. 16 του Συντάγματος και έκρινε συνταγματικό τον νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Μοναδική εξαίρεση, από όλους τους πριν προέδρους του ΣτΕ, ο Χρήστος Ράμμος που εντόπισε με δημόσια δήλωση το επικίνδυνο μονοπάτι στο οποίο εισέρχεται το Ανώτατο Δικαστήριο.

Εκλογές ή στάχτη στα μάτια;

Η κυβερνητική διάταξη που θέσπισε εκλογές ανάδειξης της ηγεσίας της δικαιοσύνης φυσικά έχει μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα -μην το παρακάνουμε κιόλας!- , χαιρετίστηκε μεγαλόφωνα όχι μόνο από το «Σκάι» και την «ΕΡΤ-Μαξίμου» αλλά από το σύνολο των ΜΜΕ και των πολιτικών. Ως εδώ καλά! Αμέσως μετά τις εκλογές που έγιναν στον Άρειο Πάγο στις 6 Ιουνίου, και ενώ διέρρευσαν σε όλα τα φιλοκυβερνητικά και μη Μέσα τα ονόματα, ο γνωστός «γαλάζιος» εκπρόσωπος Τύπου του Αρείου Πάγου κ. Π. Λυμπερόπουλος εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία μεταξύ άλλων έλεγε ότι «Τα μέλη της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, τηρώντας την από 20-12-2024 απόφασή τους, δεσμεύονται από τη μη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των ψηφοφοριών».

Συνέβη όμως στη συνέχεια κάτι πολύ παράξενο: ενώ όλοι δημοσίευσαν τα ονόματα των δικαστών και εισαγγελέων που εκλέχτηκαν για την ηγεσία του Α.Π. εν τούτοις αποσιωπήθηκε από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ο αριθμός των ψήφων που έλαβε ο καθένας αλλά και η σειρά που εξελέγησαν. Παράξενο! Ειδικά όταν ήταν εντυπωσιακό –αν φυσικά ισχύουν οι πληροφορίες που διέρρευσαν σε ορισμένα Μέσα – το γεγονός μιας πολύ μεγάλης αποδοχής της κας Αικ. Αποστολάκη, με διπλάσιους ψήφους από την αμέσως επόμενη. Το φαβορί που επί μέρες πρόβαλλαν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ουσιαστικά έμεινε πολύ πίσω και ακόμα πιο πίσω ο νυν εκπρόσωπος Τύπου του Α.Π. Τώρα το τι θα πράξει το Μαξίμου και ο Γ. Φλωρίδης και κατά πόσο θα σεβαστούν τη διάταξη που νομοθέτησαν οι ίδιοι θα φανεί προσεχώς.

Σε ό,τι αφορά βέβαια την εισαγγελία του Αρείου Πάγου εκεί δεν υπήρξαν εκπλήξεις.

Είναι γνωστό άλλωστε το πόσο παραδοσιακά συντηρητική και συνήθως σύμφωνη με ό,τι πιο αυστηρό μοντέλο υιοθετεί η εκτελεστική εξουσία, είναι η Ένωση Ελλήνων Εισαγγελέων. Για τη θέση του εισαγγελέα Α.Π. εξελέγη πρώτος ο πρώην εποπτεύων την ΕΥΠ εισαγγελέας (το 2012) κ. Κωνσταντίνος Τζαβέλλας, οπότε μάλλον δεν θα χρειαστεί να παρακαμφτεί η προτίμηση. Θυμίζουμε εδώ ότι τόσο ο κ. Τζαβέλλας όσο και η εισαγγελέας ΕΥΠ κ. Βλάχου επικαλέστηκαν μια απλή γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου (2011) έτσι ώστε να μην καταθέσουν στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής για το σκάνδαλο των υποκλοπών και τις χιλιάδες παρακολουθήσεις «εθνικά υπόπτων» πολιτικών, δημοσιογράφων, δικαστικών στρατιωτικών κλπ.

Μεταξύ των τριών πρώτων εξελέγη και ο αδελφός του υπουργού Δικαιοσύνης, εισαγγελέας Β. Φλωρίδης, η υποψηφιότητα του οποίου δεν μπορεί πάρα να είναι τουλάχιστον άκομψη, λόγω πρώτου βαθμού συγγένειας.

Αναμένοντας σύντομα την οριστική επιλογή της κυβέρνησης και στη συνεχεία της διάσκεψης των προέδρων της Βουλής όπου πλειοψηφεί φυσικά η Νέα Δημοκρατία, τον δρόμο της αποχώρησης έχουν ήδη πάρει η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κυρίες Γ. Αδειλίνη και Ι. Κλάπα-Χριστοδουλέα, αφήνοντας στους πολίτες τις όποιες εντυπώσεις από τα πεπραγμένα τους.

Εμείς για την κα Κλάπα κρατάμε ότι ως εφέτης είχε διενεργήσει με τη συνάδελφό της Μαρία Δημητροπούλου την ανάκριση για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, που αποτέλεσε και τη βάση για τη μεγάλη δίκη. Δυστυχώς κρατάμε και την ευθεία παρέμβασή της με την παραγγελία πειθαρχικής δίωξης -εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων- στους δικαστές στην υπόθεση της πολεοδομίας Ρόδου. Η κα Κλάπα διαφώνησε με την απόφαση για τη μη προφυλάκιση σε μια ήσσονος σημασίας υπόθεση διαφθοράς αλλά δεν βρήκε λέξη να πει για όλες τις άλλες καραμπινάτες υποθέσεις ατιμώρητης διαφθοράς και κυρίως για τις κραυγαλέες ετσιθελικές αθρόες προφυλακίσεις με βάση ιδεοληψίες και αστυνομικά σενάρια με σακούλες σκουπιδιών.

Αρνητικές εντυπώσεις προκάλεσαν στους πολίτες και οι μονομερείς επικλήσεις της ηγεσίας του Αρείου Πάγου για σεβασμό του θεσμού της δικαιοσύνης στην υπόθεση των Τεμπών αλλά και στην υπόθεση του σκανδάλου των υποκλοπών. Η κα Αδειλίνη, τον Οκτώβριο του 2023 είχε αφαιρέσει απροσχημάτιστα τη δικογραφία των υποκλοπών από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αναθέτοντάς την κατεπειγόντως μάλιστα στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αχιλλέα Ζήση ο οποίος επί της ουσίας δεν είδε κανένα σκάνδαλο υποκλοπών και καμία εμπλοκή της ΕΥΠ με το Predator (Κώστας Ζαφειρόπουλος, «Ο Ζήσης τίναξε το πόρισμα στον αέρα», «Εφημερίδα των Συντακτών», 2.8.2024). Όλα καλώς καμωμένα!

Σε ό,τι αφορά τα Τέμπη, η κα Αδειλίνη έσπευσε να παρέμβει κατεπειγόντως για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες περιελήφθησαν στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ τα συμπεράσματα για την πυρόσφαιρα. Όλα τα υπόλοιπα τεκταινόμενα και τα μπαζώματα στο έγκλημα των Τεμπών προφανώς δεν την αναστάτωσαν.

Η ίδια είχε επίσης προσπαθήσει να διαψεύσει τις παράνομες επαναπροωθήσεις ενώ η αναφορά του επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μάικλ Ο’ Φλάερτι την άφηνε απολύτως έκθετη. (Δημήτρης Αγγελίδης, «Έκθετη η Γ. Αδειλίνη για τις επαναπροωθήσεις», «Εφημερίδα των Συντακτών», 7.5.2025).

Θυμίζουμε ότι με βουτιά στην επετηρίδα επελέγησαν οι δύο δικαστικές λειτουργοί ενώ η κα Κλάπα ήταν πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου που λίγους μήνες πριν είχε κρίνει ένοχο για παράβαση καθήκοντος τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά.

Έχει σημασία εδώ να σταθούμε και στην πρόσφατη για το θέμα της εκλογής ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Τυχόν παράκαμψη του εκλογικού αποτελέσματος με οποιοδήποτε επιχείρημα θα αποτελούσε σημαντική οπισθοδρόμηση και περιφρόνηση της απόφασης της Ολομέλειας. Τονίσαμε και κατά τη διαδικασία ψήφισης της σχετικής νομοθετικής διάταξης, πως η γνώμη των δικαστικών λειτουργών πρέπει να γίνει δεσμευτική για την Κυβέρνηση η οποία στη συνέχεια θα επιλέγει μεταξύ των εκλεγέντων, να καταργηθεί η διαδικασία ακρόασης των υποψηφίων ενώπιον της Βουλής και στην εκλογική διαδικασία να συμμετέχουν οι δικαστικοί λειτουργοί όλων των βαθμών Δικαιοδοσίας». Η ΕνΔΕ, η οποία όπως είναι γνωστό δεν μασά τα λόγια της ούτε αποφεύγει να δει τα τρωτά σημεία του θεσμού της δικαιοσύνης, στις 19 Ιουνίου μαζί με την Ολομέλεια των δικηγορικών Συλλόγων διοργανώνουν Επιστημονική ημερίδα με θέμα την «Δικαστική Ανεξαρτησία» ( Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων).

πηγή

Προσκλητήριο απευθύνουν

η ανεξάρτητη κίνηση πολιτών Γη & Ελευθερία και η 

η Κίνηση για την Προστασία και Ανάδειξη του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας

για τη συμμετοχή στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα και σε αμέτρητες ακόμα πλατείες πόλεων στη χώρα και το εξωτερικό με αξίωση την απονομη δικαιοσύνης για ένα φρικτό έγκλημα που η εξόφθαλμη απόπειρα συγκάλυψης του από ενορχηστρωμένα συμφέροντα, το καθιστά ακόμα φρικωδέστερο.

Κλείστε άμεσα τη θέση σας στο πούλμαν (οδηγίες στην αφίσα)

Δημοσιεύουμε κείμενο - επιστολή προς την ανεξάρτητη δημοτική κίνηση "Γη & Ελευθερία" του ιδιοκτήτη ακινήτου στο Κόκκινο Λιμανάκι της Ραφήνας, Δ. Τσιαμπούρη, σχετικά με την ύβρη που διάπράττει ο δήμος Ραφήνας Πικερμίου με το δικόγραφο του στην παρέμβαση του υπέρ του υπουργείου, στη δίκη στο ΣτΕ για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο που προωθείται. Η ύβρις είναι καταφανέστατη και χαρακτηρίζει τον συγκεκριμένο δήμο από τον καιρό της φονικής πυρκαγιάς του 2018. Ο λόγος στον Δ. Τσιαμπούρη

Ο δήμος Ραφήνας-Πικερμίου επ’ ευκαιρία των δικών στο ΣτΕ για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΕΠΣ) στην περιοχή του, κατόπιν της πύρινης τραγωδίας του 2018 με πάνω από 100 νεκρούς, σε έγγραφη παρέμβασή του (επισυνάπτεται, δείτε σελ. 5) αντί να αναγνωρίσει τις ευθύνες του, τις μετακυλίει στους ίδιους τους πολίτες, πολλοί από τους οποίους θύματα της τραγωδίας.

Ειδικότερα, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ισχυρίζεται με το δικόγραφό του ότι τα περισσότερα θύματα της τραγωδίας εγκλωβίστηκαν στις αυτοσχέδιες κλίμακες που υπάρχουν στην περιοχή και οδηγούν στην ακτή. Εντελώς ανακριβές, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι εκείνοι που έχασαν την ζωή τους στο οικόπεδο της Αργυρής Ακτής, την έχασαν επειδή δεν μπόρεσαν στις συνθήκες πανικού από την φωτιά και την αιθάλη, ως μη γνώστες της περιοχής, να βρουν την κλίμακα που θα τους έδινε διέξοδο στη θάλασσα.

Επισυνάπτεται το αναφερόμενο δικόγραφο με τις σχετικές επιγραμμίσεις

Οι ισχυρισμοί του Δήμου είναι ύβρις προς τους εκατοντάδες πολίτες που μέσω των κλιμάκων αυτών διασώθηκαν από τη φωτιά και, πολύ περισσότερο, ύβρις προς τα ίδια τα θύματα της φωτιάς που αφέθηκαν απροστάτευτα, επειδή ο Δήμος δεν έλαβε τα μέτρα που όφειλε, να κατασκευάσει, μεταξύ άλλων, και να σημάνει τις απαραίτητες προσβάσεις προς την θάλασσα.

Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα ο Δήμος αναφέρει, με προκλητική αλαζονεία, σχετικά με τις ενστάσεις πολιτών για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις κατασκευών στα ευαίσθητα πρανή προς την παραλία, ότι «...δεν υπάρχει είδος υποδομής που δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστεί». Μάλιστα Δήμαρχε κυρία Τσεβά: Όλα είναι δυνατόν να κατασκευαστούν αν δεν ληφθούν υπόψη οι οικονομικές επιβαρύνσεις και οι περιβαλλοντικές συνέπειες.

Ο Δήμος δεν επιτρέπεται να λειτουργεί με τόση αμετροέπεια.

Η Διοίκηση συχνά μετά από μια φυσική ή τεχνική καταστροφή συνηθίζει να ρίχνει τις αιτίες σε τυχαίους παράγοντες ή και στα ίδια τα θύματα, χωρίς να αναγνωρίζει πρώτα από όλα την ευθύνη της για τις ενέργειες ή τις παραλείψεις της ιδίας που οδήγησαν στις τραγωδίες.

Με εκτίμηση

Δημήτρης Τσιαμπούρης, ιδιοκτήτης ακινήτου στην περιοχή Κόκκινο Λιμανάκι

Δημοσίευμα της Εφημερίδας των Συντακτών, σχετικά με την προσφυγή ασφαλιστικών μέτρων που άσκησαν νέοι για την προστασία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας και για το δικαίώμα τους για ένα υγιές και προστατευμένο περιβάλλον, το δικαίωμα τους στην υγεία και το δικαίωμα τους στη διατήρηση και απόλαυση της πολιτιστικής κληρονομιάς και του φυσικού και πολιτιστικού τοπίου. Οι νέοι προσφεύγουν γιατί είναι εκείνοι που πρόκειται να υποστούν τις καταστροφές που τους ετοιμάζουν οι ανεύθυνοι που επιμένουν σε ένα μεγάλο σφάλμα, την ώρα που οι πραγματογνώμονες για την πλημμύρα στη Θεσσαλία καταδεικνύουν τις τσιμεντοποιήσεις ως λάθος και παρακινούν την Πολιτεία: "Δώστε χώρο στο νερό", " Ανοίξτε τα ποτάμια και τα ρέματα". Φυσικά τα τοπικά -υποτίθεται "μέσα"- της Ραφήνας ασχολούνται με την προπαγάνδα υπέρ του εγκληματικού εγκιβωτισμού.

Η πρώτη προσφυγή για το περιβάλλον από νέους

Τάσος Σαραντής ΕΦΣΥΝ 13/12/2023

Συζητήθηκαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών τα ασφαλιστικά μέτρα 5 νέων ηλικίας 17-23 ετών για το σταμάτημα των εργασιών «διευθέτησης-οριοθέτησης» στο Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας ● Πρόσθετη παρέμβαση από 101 πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις ● Τι υποστηρίζουν για τις επιπτώσεις του έργου στο τελευταίο φυσικό ποτάμι ελεύθερης ροής της Αττικής.

Η πρώτη στην Ελλάδα δικαστική προσφυγή για το κλίμα και το περιβάλλον από νέους είναι γεγονός. Πέντε νέοι και νέες, ηλικίας 17-23 ετών, από τη Ραφήνα, προσέφυγαν στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ζητώντας προσωρινή δικαστική προστασία για τη σωτηρία του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Είναι εντυπωσιακό ότι την προσφυγή των νέων στήριξαν με πρόσθετη παρέμβαση, εκτός από περιβαλλοντικές οργανώσεις, και 101 πολίτες, ακόμη και οργανώσεις για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Η προσφυγή τους συζητήθηκε, την Παρασκευή, στο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων).

Τελευταία γίνεται πολύς λόγος για διώξεις, μηνύσεις αγωγές κλπ. Και όλα αυτά τα «ωραία» και «πολιτισμένα» , έχουν στόχους δημοσιογράφους, εφημερίδες, ραδιοφωνικούς σταθμούς και (αληθινά δημοσιογραφικές) ιστοσελίδες, άλλες ιστοσελίδες και  ιστολόγια ή διαδικτυακά ημερολόγια. Είναι μία ιδιότυπη απόπειρα φίμωσης, ειδικά όταν λείπουν τα στέρεα και σοβαρά επιχειρήματα από τον λογοκριτή. Πρόσφατα είχαμε μία τρανή απόδειξη περί αυτού, στη χώρα και επειδή είναι πρόσφατη (ούτε μήνας δεν έχει κλείσει από τη δίκη), την παρουσιάζουμε συνοπτικά, για όποιον δεν την αντελήφθη (ή εξακολουθεί να μην την αντιλαμβάνεται)

Πρόκειται για την περίπτωση της αγωγής κατά του δημοσιογράφου Ν. Μπογιόπουλου, από την Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού. Είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση προσπάθειας εργαλειοποίησης της Δικαιοσύνης για την επιβολή σιωπής σε μία ελεύθερη, παράλληλα  πολιτικά και κοινωνικά προσανατολισμένη, φωνή.

 Συγκεντρώνοντας τα κύρια γεγονότα δημοσιεύσουμε ένα χρονικό αφιερωμένο στην περίπτωση. Από το εξώδικο στην αγωγή και μέχρι την εκδίκαση. Όταν έχουμε και την απόφαση θα επανέλθουμε γιατί αξίζει να έχουμε καλά μέσα στον νου μας σε τι καιρούς ζούμε. Σε τι τόπους και τι χρόνους και αντιλαμβανόμενοι το πρόβλημα, να μπορέσουμε κάποτε να το λύσουμε ως κοινωνία και δίχως να το αναθέτουμε στη Δικαιοσύνη, στην οποία άλλωστε δεν ταιριάζει ο ρόλος του λογοκριτή ή του τιμωρού για λογαριασμό κανενός, ο οποίος αντιλαμβάνεται στρεβλά την έννοια της Τρίτης Εξουσίας, κατά τη διάκριση των εξουσιών κατά τον Μοντεσκιέ.

Το χρονικό

Τη Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021, Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού  (Ε.Α.Α.Σ) κοινοποίησε στον ραδιοφωνικό σταθμό REAL FM 97,8 και στον δημοσιογράφο Νίκο Μπογιόπουλο, εξώδικο δήλωση με αναφερόμενο ως λόγο, την «κατασυκοφάντηση  της από  τον  δημοσιογράφο, σε εκπομπή του στον προαναφερθέντα ραδιοφωνικό σταθμό, την Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021».

Η ΕΑΑΣ εγκαλούσε τον Ν. Μπογιόπουλο γιατί –όπως λέει η Ένωση- «χαρακτήρισε τα μέλη της Ε.Α.Α.Σ. με ιδιάζουσα χυδαιότητα και ψευδολογία, αποκαλώντας –τα  μέλη-απόστρατους  της Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών- «αλήτες», αποδίδοντάς τους (κατά την ένωση)  ψευδείς και ανυπόστατες ενέργειες.

Μετά το εξώδικο της 22ας Μαρτίου και επειδή ο Ν. Μπογιόπουλος  δεν ανασκεύασε τα όσα του καταμαρτυρούσε η Ένωση,  ούτε μετά την κοινοποίηση σε αυτόν και στον Real FM 97,8 του εξωδίκου, η Ε.Α.Α.Σ. υπέβαλε αγωγή αστικής αποζημιώσεως σε βάρος εκείνου και του ραδιοφωνικού σταθμού από τον οποίο μεταδόθηκε η επίμαχη εκπομπή.

Η μηνιαία εφημερίδα της ΕΑΑΣ, «Εθνική Ηχώ», στο τεύχος υπ. Αριθμό 694 (Οκτώβριος 2021), φιλοξένησε άρθρο του Συνταγματάρχη έ.α. Αναστασίου Φαραντάτου (και μέλους της ΕΑΑΣ) με τίτλο «Η «Τεχνική της μεταφοράς» και της “παραπλάνησης” ως μέθοδοι της προπαγάνδας» (βλ. σύνδεσμο ανωτέρω). Στη σελίδα 3 του φύλλου και στο συγκεκριμένο άρθρο αναφέρεται επί λέξη:

«Δεν θα με απασχολούσαν ποτέ οι προσωπικές απόψεις ενός κομμουνιστή σχετικά με τις Ένοπλες Δυνάμεις ή την ιστορική αλήθεια -εξ άλλου όλοι οι κομμουνιστές λένε τα ίδια, σαν να παίζει μασημένη κασέτα- αλλά όταν κάποιος γίνεται υβριστής, θα πρέπει να αναλαμβάνει και τις ευθύνες του και όχι να δικαιολογείται «δίκην τραπεζοκόμου» (όπως λέγαμε και στη ΣΣΕ)

Από την ημέρα της κατάθεσης της αγωγής της ΕΑΑΣ, επιδόθηκε ο ίδιος και ο κύκλος του σε έναν αγώνα «μεταφοράς» της μεταξύ μας αντιπαράθεσης, από την εξύβριση «αλήτες» σε αντιπαράθεση ιδεολογική. Στην εκδίκαση έφερε και πλειάδα ακροατών (γέμισαν ένα ακροατήριο δικαστηρίου εν μέσω COVID), προκειμένου να ενισχύσουν με την εμφάνισή τους το επιχείρημά του ότι ορθώς μας αποκαλεί αλήτες, αφού εμείς δήθεν αναφερόμαστε σε κομμουνιστοσυμμορίτες. Δηλαδή κατά την κομμουνιστική λογική, όποιος δεν συμμερίζεται τις ανιστόρητες απόψεις τους, είναι «αλήτης» και καλώς θα υβρίζεται δημοσίως.

Επάνω στην αγωνιώδη προσπάθειά του για να αποφύγει τις συνέπειες της πράξης του, ο κομμουνιστής δημοσιογράφος και οι υποστηρικτές του, χρησιμοποίησαν και την τεχνική της «παραπλάνησης του ακροατηρίου», αφού ισχυρίσθηκαν ότι «θύμωσε, βρε παιδί μου, που οι απόστρατοι αναφέρονται σε «κομμουνιστοσυμμορίτες», ενώ αυτός ψευδώς είχε πει στη συγκεκριμένη ραδιοφωνική εκπομπή ότι αναφερόμασταν σε «ληστοσυμμορίτες».

Αναμενόμενη η δημοσίευση. Μία εφημερίδα αποστράτων γράφει τα παραπάνω, σκιαγραφώντας τους κομμουνιστές με τα ίδια χρώματα που χρησιμοποιούσαν οι προκάτοχοι των θώκων τους, οι παλαιότεροι «απόφοιτοι της ΣΣΕ». ‘Άλλες λέξεις, ίδια χρώματα. Ως εκ τούτου δείχνουμε την απαραίτητη κατανόηση, που οφείλει να διαθέτει κάθε λογικός άνθρωπος. Κρατάμε μόνο το γεγονός πως από το άρθρο του συνταξιούχου συνταγματάρχη και μέσα από την αναπαραγωγή της εμφυλιοπολεμικής ρητορικής, επιβεβαιώνεται πως συνήθως καταλογίζει εμμονές ο κατ’ εξοχήν εμμονικός.

Ο Ν. Μπογιόπουλος απάντησε την 1^η Απριλίου με δημοσίευμα του υπό τον τίτλο «Προς διοικούντες την Ενωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ)» όπου από το πρώτο κιόλας σημείο που θίγει, αναφέρεται στη συνάντηση του προεδρείου της ΕΑΑΣ με τους νεοναζί της εγκληματικής Οργάνωσης «Χρυσή Αυγή», στις 31/10/2014, όπως είχε αποκαλύψει ο Δ. Ψαρράς στην Εφημερίδα των Συντακτών στις 17/11/ του ίδιου χρόνου

Φωτ. Το προεδρείο της Ενωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού συνομιλεί χαμογελαστό με τους εκπροσώπους της ναζιστικής οργάνωσης στα γραφεία της Χρυσής Αυγής και κάτω από το βλέμμα του επίδοξου φίρερ (πηγή: ΕΦΣΥΝ 17/11/2014)

Ο Ν. Μπογιόπουλος ανάρτησε και την επίμαχη εκπομπή του (εδώ) την οποία ακούγοντας την, αντιλαμβανόμαστε καλύτερα το περιεχόμενο της  ακόλουθης παραγράφου  του κειμένου του

 α) Στο εξώδικο ισχυρίζονται (ΣτΣ η ΕΑΑΣ) με ουρανομήκη “φιλαλήθεια” και τη γνωστή τους όπως προείπαμε “λεβεντιά” ότι τα όσα βλέπουν τα μάτια σας στις φωτογραφίες περί “συμμοριτών” κομμουνιστών ουδέποτε (!) τα είπαν, β) στην σύσταση των εν λόγω κυρίων να ανακαλέσω (ούτε σάλιο για να γελάσω δεν χαραμίζω) ή τότε τρόπον τινά “θα τα πούμε” απειλώντας με με αγωγές και δικαστήρια, η απάντησή μου είναι τόσο απλή που ακόμα κι αυτοί θα την καταλάβουν: Τα αρχεία μου με τα “κομμουνιστοσυμμοριτικά τους” και τα συναπαντήματά τους με την καταδικασμένη εγκληματική ναζιστική συμμορία “Χρυσή Αυγή” αδημονούν να τους συναντήσουν. Όποτε θέλουν και όπου θέλουν. (Ν. Μπογογιόπουλος: Προς διοικούντες… ό.π)

Στις 16/10/2021, πέντε μέρες πριν την εκδίκαση της υπόθεσης, ο Δ. Κανελλόπουλος σε άρθρο του στην Εφημερίδα των Συντακτών, με τίτλο: Οι καραβανάδες θέλουν να κλείσουν τον Νίκο Μπογιόπουλο στη φυλακή. Πέρα από τη χρήση του  όρου «καραβανάδες» που είναι όρος της καθομιλουμένης και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί υβριστικό χαρακτηρισμό, ο Δ. Κανελλόπουλος αναδημοσιεύει απόσπασμα του Ν. Μπογιόπουλου, το οποίο αναφέρει: «Οταν η ΕΑΑΣ διοργανώνει εκδηλώσεις σε Γράμμο - Βίτσι για να κραυγάσει το σκυλολόι της “κατά των Κομμουνιστοσυμμοριτών” όπως έκανε το παράρτημά της στας Σέρρας, τότε είναι προφανές ότι

α) ένα Ν.Π.Δ.Δ. από κοινού με το υπουργείο Εθνικής Αμυνας στο οποίο υπάγεται παραβιάζουν τους νόμους που υποτίθεται υπηρετούν,

β) προωθούν πολιτική μισαλλοδοξίας και διχασμού,

γ) αναγάγουν την (κατά τον Βάρναλη) “τσούλα” σε Ιστορία και σε εργαλείο της ακροδεξιάς εθνικοφροσύνης, και

δ) όλα τα παραπάνω τα κραυγάζουν κιόλας ανακοινώνοντας ότι η μάζωξή τους έχει σε τέτοιο βαθμό την έγκριση του πρωθυπουργού σε σημείο που θα “παραστεί” ακόμα και ο ίδιος εκπροσωπούμενος δια του υπουργού του Αλκ. Στεφανή».

Η δίκη στις 21/10/2021

Ενώ τα μέλη της Ένωσης δήλωναν «προσβεβλημένα» και γι’ αυτό προχώρησαν σε αγωγή κατά του Ν. Μπογιόοπουλου, δεν εμφανίστηκε κανένα τους  στο δικαστήριο. Κανένα από τα 34.000 (κατά δήλωση της ΕΑΑΣ) μέλη δεν παραστάθηκε στο δικαστήριο που θα δίκαζε την «προσβολή» που ισχυρίζεται η ένωση τους πως της έγινε.  Στην δίκη της «προσβολής» και του «ενόχου» αυτής. 

Η αγωγή εκδικάστηκε με την Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Στρατού να παρουσιάζει σαν βασικό, επιχείρημα την δήλωση αποστασιοποίησης  της Ένωσης από τα παραρτήματα της: Άλλο τα κεντρικά της ΕΑΑΣ και άλλο τα παραρτήματα της,  που συνηθίζουν να οργανώνουν τέτοιες γιορτές, γιορτές μίσους, με όλη την ακροδεξιά παρούσα. Άσχετα με το αν στις συγκεκριμένες γιορτές έδιναν το «παρών» και οι, κατά καιρούς, πρόεδροι της ΕΑΑΣ. (…κάτι έγινε εκεί, στην Καστοριά, αλλά δεν το γνωρίζαμε εμείς ακριβώς και δεν μας ρώτησε και κανένας)

Τώρα βρισκόμαστε εν αναμονή της απόφασης. Μίας απόφασης που μάρτυρες υπήρχαν και προσήλθαν μόνο από τη μία πλευρά. Εκείνη του εγκαλούμενου. Η  άλλη πλευρά δεν είχε μάρτυρες. Είτε βαρέθηκαν να πάνε (που να τρέχουν μετά την «προσβολή» που τους έγινε) ή διαπιστώνοντας τον αναχρονισμό και την ανοησία που έκρυβε η αγωγή τους, αποφάσισαν πως δεν χρειάζεται να εκτεθούν περισσότερο στα μάτια της κοινωνίας και της κοινής λογικής.

Από τις εκδηλώσεις μίσους στο Βίτσι. Μπογδάνος ΕΑΑΣ ΧΑ μαζί