«Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει.»

Μάνος Χατζιδάκις

Τι να πούμε τότε, για εκείνους που διαφήμιζαν το τέρας;

«Εγκληματική οργάνωση» έκρινε πριν λίγες μέρες το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων την νεοναζιστική εθνικιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής. Λίγο καθυστερημένα ήρθε βέβαια, αυτή η κρίση των αστικών θεσμών. Διότι το αντιφασιστικό κίνημα αλλά και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα είχαν αποφανθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια (ήδη από τη δεκαετία του '80) για το νεοναζιστικό μόρφωμα και όλα αυτά τα χρόνια έχουν δώσει τις αρμόζουσες απαντήσεις στα τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής.

Δυστυχώς, όμως, κάποιοι αντί να προσλάβουν τα μηνύματα του αντιφασισμού και να τσακίσουν το φίδι πριν καν ξεμυτίσει από το αυγό, επέλεξαν αντίθετα, να προβάλλουν μηντιακά αυτή την συμμορία, να την ξεπλύνουν και να συμβάλλουν στο γιγάντεμα του φασιστικού τέρατος. Ένα πολύ καλό άρθρο γι’ αυτούς που έθρεψαν το τέρας του φασισμού ανέβηκε πρόσφατα στο ιστολόγιο atticavoice.gr. Το άρθρο καταλήγει με την προτροπή «και ας μη ξεχνάμε και τα τοπικά μέσα και τις πρωτοβουλίες τους για την προώθηση των ναζί» χωρίς όμως να επεκτείνεται ειδικότερα σε αυτά τα μέσα. Ένα τέτοιο μέσο λοιπόν, ήταν το δημοφιλές στην τοπική κοινωνία της Ραφήνας, ιστολόγιο rpn. Δεν ήταν φυσικά το μοναδικό τοπικό μέσο που στήριξε την Χρυσή Αυγή, ήταν όμως ένα μέσο που είχε σχετικά ψηλή αναγνωσιμότητα στην ανατολική Αττική και που, όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, λειτούργησε τελικά σαν γραφείο τύπου των νεοναζί.