Ξεκίνησε πριν από δύο ημέρες η χορήγηση του προσωπικού αριθμού, ενός αριθμού που προορίζεται να υποκαταστήσει κατά τις συναλλαγές μας με τις δημόσιες υπηρεσίες οποιονδήποτε άλλο αριθμό, όπως το ΑΦΜ ή τον ΑΜΚΑ

Με αφορμή το γεγονός αυτό θυμηθήκαμε τις δηλώσεις που έκανε ο Άδωνις Γεωργιάδης το 2010, ένα χρόνο περίπου πριν μεταπηδήσει από τον ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας

«Είναι κάτι φρικώδες. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο “1984” του Τζωρτζ Όργουελ και διαβάζουν τι σχεδιάζουν με την κάρτα του πολίτη, θα πουν δεν είναι δυνατόν. Ό,τι έγραψε ο Όργουελ γίνεται. Σε μία καρτούλα θα μπαίνουν όλα τα δεδομένα ενός εκάστου, όχι μόνο βιομετρικά: φορολογικά, βιομετρικά, υγείας, DNA, πολιτικά φρονήματα, φάκελοι που λέγαμε παλιά, τα πάντα θα είναι μέσα στην κάρτα. Εσείς το βλέπετε σωστό αυτό; Εγώ δεν θα την δεχθώ ποτέ! Εγώ δεν θα την δεχθώ ποτέ! Εγώ δεν θα την δεχθώ ποτέ! Εμένα η ιδέα ότι θα ελέγχει κάποιος όλη μου την ζωή δεν μου αρέσει, δεν θα την δεχθώ ποτέ!»

Αυτά δήλωνε τότε το σημερινό πολυεργαλείο της κυβέρνησης, όταν ήταν ακόμη βουλευτής του ΛΑΟΣ.

Στις 21 Ιανουαρίου 2011, ο ίδιος Υπουργός, παίρνοντας τον λόγο ως βουλευτής του «ΛΑΟΣ» μέσα στο κοινοβούλιο, είχε δηλώσει ότι «εμείς ως κόμμα δεν θα δεχθούμε ποτέ αυτήν την κάρτα. Και καλούμε και τους ψηφοφόρους μας να μην το κάνουνε»

Αμέτρητες είναι οι αντιφατικές δηλώσεις σε όλη την πολιτική καριέρα του Άδωνι Γεωργιάδη. Καιροσκόπο τον ανεβάζουν, κολοτούμπα τονμ κατεβάζουν. Μία παραπάνω κολοτούμπα δεν κάνει διαφορά. Ο  ίδιος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση για την αλλαγή της στάσης του σχετικά με τον προσωπικό αριθμό, δήλωσε πως δεν έχει μετανιώσει γι αυτά που έλεγε, αλλά πως απλά «έχει εξελιχθεί»

Είναι γεγονός πως έχει εξελιχθεί ο Άδωνις Γεωργιάδης. Από βουλευτής του περιθωριακού ακροδεξιού ΛΑΟΣ, του κόμματος που καλούσε την κυβέρνηση να πυροβολεί τους μετανάστες και έκανε ερωτήσεις στη Βουλή για τα αεροπλάνα που μας ψεκάζουν, είναι τώρα υπουργός και ένα από τα πρώτα βιολιά της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Ποιος; Ο άνθρωπος που κατόρθωσε να ταυτιστεί με την έννοια του «Εθνικού Βλάκα». Μα πώς όμως είναι δυνατόν ένας βλάκας να είναι ταυτόχρονα και επιτυχημένος;

Ο Διονύσης Χαριτόπουλος, στο “Εγχειρίδιο βλακείας”, μας το εξηγεί:

«Ο επιτυχημένος βλάκας δεν είναι ανέκδοτο. Είναι μια πραγματικότητα γύρω μας και δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση μια ορισμένη επίδοση ή δεξιοτεχνία των στόκων. Οι μιμητικές ικανότητες του δίποδου είναι εγγεγραμμένες στον γενετικό του κώδικα και εκπαιδεύεται σαν τον σκύλο, την αρκούδα, το άλογο, το δελφίνι. Δεν τίθεται θέμα ότι μεγάλο μέρος της διανοητικής εργασίας οφείλεται στη μίμηση και όχι στη σκέψη. Ο ταγμένος βλαξ με το ανάλογο κούρντισμα μπορεί να κάνει θαύματα: να διευθύνει μια ορχήστρα, να οδηγήσει αεροπλάνο, να διδάξει φιλοσοφία, να γυρίσει μια ταινία, να αναλάβει υπουργείο, να παρουσιάσει μια τηλεοπτική εκπομπή, να γράφει σε εφημερίδα, να δώσει διαλέξεις»

Το κενό πάντως που άφησε ο Άδωνις και ο ΛΑΟΣ στην εκπροσώπηση του ακροδεξιού θρησκόληπτου ακροατηρίου έχουν φροντίσει να το καλύψουν και με το παραπάνω ο Κυριάκος Βελόπουλος με την "Ελληνική Λύση" και ο Δημήτρης Νατσιός με τη "Νίκη"

Είναι χαρακτηριστική η τοποθέτηση του Κυριάκου Βελόπουλου στο θέμα του Προσωπικού Αριθμού:  «Ο πρωθυπουργός ανακοινώνοντας τον Προσωπικό Αριθμό Πολίτη αποδεικνύει ότι δεν δίνει σημασία στο ορθόδοξο ποίμνιο»

Φανταζόμαστε ότι όταν ο Βελόπουλος αναφέρεται σε ποίμνιο δεν αναφέρεται σε αιγοπρόβατα, πόσο μάλλον στα υπεράριθμα αιγοπρόβατα της Κρήτης. Εν πάσει περιπτώσει, αφού επιμένει να αποκαλεί κάποιους ανθρώπους ποίμνιο, κάτι θα ξέρει

Στο ίδιο μήκος κύματος ο Δ. Νατσιός της Νίκης χαρακτήρισε τη νομοθετική ρύθμιση ως «ηλεκτρονική σκλαβιά» και πρόσθεσε ότι για το κόμμα του ο προσωπικός αριθμός που θα αναγράφεται στις ταυτότητες συνιστά «κόκκινη γραμμή»

Δυστυχώς, από ό,τι φαίνεται, το δεύτερο μεγαλύτερο πρόβλημα - μετά την κυβέρνηση Μητσοτάκη -  είναι ότι το ακροατήριο των ακροδεξιών, θρησκόληπτων, ξενοφοβικών και εθνικιστικών κομμάτων δεν είναι καθόλου μικρό. Και είναι πολύ δύσκολο κανείς να τα βάλει με την ανοησία. Μια ανοησία που λειτουργεί τελικά σε όφελος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, καθώς κρατάει όλο αυτό τον κόσμο στα δεξιά της και μπορεί ανά πάσα στιγμή να τον κερδίσει όταν φανεί ότι κινδυνεύει. Όπως αποδεικνύουν τα παραδείγματα του Άδωνι, του Βορίδη και του Πλεύρη. Από την ίδια πολιτική μήτρα προέρχονται

Σίγουρα σε κάποιους φαντάζει οξύμωρο το γεγονός πως ο παραδοσιακός ακροδεξιός αντισημιτισμός σε όλο τον κόσμο συντάσσεται με το Ισραήλ. Τους φαίνεται ίσως περίεργο το πώς γίνεται και αυτοί που κάποτε θαύμαζαν τους ναζί, συντάσσονται τώρα με τους απογόνους των θυμάτων τους. Μόνο που αυτός ο συλλογισμός αγνοεί το γεγονός ότι οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί και το ρόλο των ναζί έχουν πάρει τώρα οι Εβραίοι και το ρόλο των Εβραίων οι Παλαιστίνιοι. Και αν σε κάποιους φαντάζει ιερόσυλη και υπερβολική αυτή η αντιστοίχιση, ας βολευτούν με το ότι οι Ισραηλινοί συμπεριφέρονται στη λωρίδα της Γάζας αλλά και στη Δυτική Όχθη (εδάφη που κατέλαβαν με πόλεμο το 1967) όπως οι ναζί στην κατεχόμενη Ελλάδα, όπου οποιαδήποτε αντιστασιακή ενέργεια τιμωρούνταν με ακραία ασύμμετρα αντίποινα. Tι θέλουμε να πούμε με αυτό; Πως οι ακροδεξιοί τους ίδιους πάντα υποστήριζαν και υποστηρίζουν. Τους πολεμοχαρείς, τους ανελέητους και τους ισχυρούς

Αφορμή για τον προβληματισμό αυτό, αποτέλεσε η ανάρτηση του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος με την ανάμειξη της ελληνικής και της ισραηλινής σημαίας θα μπορούσε να κατηγορηθεί από τους ομοίους του, για αυτό για το οποίο οι ιδεολογικοί συγγενείς του έχουν σύρει πολλές φορές στα δικαστήρια άλλους ανθρώπους: για παραποίηση δηλαδή εθνικού συμβόλου. Μόνο που η συγκεκριμένη παραποίηση είναι εθνικά ιδιαίτερα επικίνδυνη, μιας και φαίνεται ότι μέσω της κυβέρνησής της η χώρα μας συντάσσεται με το Ισραήλ στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής, την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία των πολιτών αυτής της χώρας έχει ακριβώς την αντίθεση θέση.

Ένα άρθρο του Δημήτρη Χριστόπουλου μιλάει για τις τεράστιες ευθύνες της Ευρώπης που συντελούν στην κλιμάκωση της έντασης. Εμείς αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα του άρθρου που προσπαθεί να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά της παγκόσμιας ακροδεξιάς. Ολόκληρο το άρθρο εδώ 

Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι ο φιλο-ισραηλινός οπαδισμός την τελευταία δεκαετία περίπου σε όλη την Ευρώπη βρίσκει γόνιμο έδαφος στους κύκλους του παραδοσιακού ακροδεξιού αντισημιτισμού. Βορίδης και ο Γεωργιάδης δεν είναι δηλαδή μόνοι τους, αλλά ανήκουν σε ένα ολόκληρο πολιτικό ρεύμα στη Γηραιά Ήπειρο: ένα ρεύμα θαυμασμού στο πολεμοχαρές κράτος που αφενός ταιριάζει σαν πρότυπο στους ακροδεξιούς και αφετέρου υπηρετεί και την ανάγκη της εξιλέωσης, επειδή  όλοι ξέρουν ότι υπήρξαν αντισημίτες.

Όμως πάλι δεν υπάρχει καμία πρωτοτυπία.

Όπως αποστρέφονταν οι ποτισμένοι με αντισημιτισμό Ευρωπαίοι αποικιοκράτες μέχρι τις αρχές του 20ού, τα εκατομμύρια των Εβραίων που ζούσαν στην Γηραιά Ήπειρο, έτσι οι πολιτικοί τους γόνοι τους σήμερα αποστρέφονται τους Μουσουλμάνους Άραβες. Να μην ξεχνάμε διόλου –κάτι το οποίο σήμερα η Ευρώπη και το Ισραήλ προτιμά να ξεχνάει – ότι πριν την ανάδυση του Σιωνισμού, του μετασχηματισμού δηλαδή της εβραϊκής ταυτότητας σε εθνική και εδαφική που αξιώνει κράτος,  η λεγόμενη «επιστροφή» των Εβραίων στην ιστορική Παλαιστίνη ήταν πρώτα ένα αντισημιτικό ευρωπαϊκό σχέδιο χριστιανικής εμπνεύσεως.

Έχουμε επιμελώς κρύψει δηλαδή ότι το σιωνιστικό σχέδιο της «επιστροφής» στα εδάφη που οι Εβραίοι είχαν εγκαταλείψει πριν 2000 χρόνια, προτού γίνει εθνικό κίνημα ήταν ένα εποικιστικό σχέδιο ρατσιστικής φύσης προκειμένου οι Εβραίοι να αδειάσουν τη γωνιά των χριστιανών Ευρωπαίων, ύστερα από αιώνες διώξεων και διακρίσεων. Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο ότι αφενός μεν ο Αμερικάνος πρόεδρος Άνταμς εύχεται ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα να δει τους Εβραίους στην Ιουδαία ως «ανεξάρτητο έθνος» ενώ εκατό χρόνια αργότερα η πρώτη θεσμική αποτύπωση αυτής της ιδέας βρίσκεται στη Διακήρυξη του βρετανού Υπουργού Εξωτερικών Μπαλφούρ του 1917

Συμπληρώνοντας τη σκέψη του Δημήτρη Χριστόπουλου, αξίζει να αναφέρουμε πως κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, ως μέρος της πολιτικής της υποστήριξης ενός εβραϊκού κράτους στην Παλαιστίνη προκειμένου να διευκολυνθεί η μαζική εβραϊκή μετανάστευση από το έδαφός της, η Δεύτερη Πολωνική Δημοκρατία παρείχε στρατιωτική εκπαίδευση και όπλα στις σιωνιστικές παραστρατιωτικές ομάδες. Η Πολωνία εκπαίδευε δηλαδή τους Εβραίους για να μπορέσει να τους ξεφορτωθεί!

Τα μέλη των ομάδων αυτών εκπαιδεύτηκαν από Πολωνούς αξιωματικούς σε προηγμένα στρατιωτικά ζητήματα, όπως ο ανταρτοπόλεμος, η τακτική και η τοποθέτηση ναρκών ξηράς. Είναι χαρακτηριστικό πως τα μαθήματα κατάρτισης στο στρατιωτικό στρατόπεδο στο Rembertow μεταξύ των ετών 1931 και 1937, παρακολούθησαν περίπου 8.000 έως 10.000 συμμετέχοντες. Σύμφωνα δε με μέλη της σιωνιστικής παραστρατιωτικής οργάνωσης Ιργκούν, η Πολωνία προμήθευσε την οργάνωση με 25.000 τουφέκια και πρόσθετο υλικό και όπλα. 

Στις 7 Απριλίου 1923, ο Ιωάννης Πετράκης, υπαστυνόμος Κιλκίς, ευπειθώς αναφέρει : «Λαμπυριζούσης και σελαγιζούσης της σελήνης παρά λίμνην της Δοϊράνης εωράκαμεν τους ληστάς. Κράζων δε “σταθήτε ρε πούστηδες, γαμώ το σταυρό σας’’ και απαντησάντων αυτών ‘‘κλάστε μας τ’ αρχίδια’’ απέδρασαν». Πρόκειται για την περίφημη αναφορά του υπαστυνόμου Ιωάννη Πετράκη προς το αστυνομικό τμήμα του Κιλκίς σχετικά με την έκβαση μίας καταδίωξης ληστών στην περιοχή της λίμνη Δοϊράνης. H συγκεκριμένη αναφορά δημοσιεύθηκε στη συλλογή διηγημάτων του «Πάλι κεντάει ο στρατηγός» του συγγραφέα Γιώργου Σκαμπαρδώνη, στο 1997. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Νίκο Σαραντάκο, ο δημιουργός του βιβλίου, έχει επιβεβαιώσει πως η αναφορά δεν είναι αυθεντική, αλλά δημιούργημα του ίδιου.

Ίσως ο Γ. Σκαμπαρδώνης να εμπνεύστηκε την αναφορά από το ρεμπέτικο άσμα που ηχογράφησε το 1928 στις ΗΠΑ ο Γιαννάκης Ιωαννίδης υπό τον τίτλο: «Τούτοι οι μπάτσοι που ’ρθαν τώρα» και το οποίο καταλήγει με το «Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια / μπάτσοι κλάστε μας τ’ αρχίδια». Ο δημιουργός αυτού του τραγουδιού είναι άγνωστος, το βέβαιο όμως είναι η διαχρονική αποδοχή που βρίσκει το τραγούδι, δείγμα της αιώνια έχθρας του πολίτη με τον αστυνόμο. Μια έχθρα που πηγάζει από τα διακόσια χρόνια ιστορίας αυτού του τόπου, όπου ο αστυνόμος πρώτα είναι το μακρύ χέρι της εξουσίας και της καταστολής και ύστερα ο προστάτης του πολίτη

Το 2014 οι «Villagers of Ioannina City» διασκεύασαν το συγκεκριμένο ρεμπέτικο και το κυκλοφόρησαν με τον τίτλο «καρακόλια», μια λαϊκή έκφραση που χρησιμοποιούνταν για τους χωροφύλακες. Η αρχική σημασία της λέξης ήταν αστυνομικό τμήμα ή απόσπασμα/περίπολος χωροφυλακής.

Στη μελωδία αυτού του τραγουδιού, εδώ και ένα χρόνο, ο Πάνος Βλάχος έχει αντικαταστήσει το «Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια/ μπάτσοι κλάστε μας τ’ αρχίδια!» με το «Μέσα σ’ ένα σάκο βάλτε, Άδωνι και Πορτοσάλτε». Ο Άρης Πορτοσάλτε, το φαιδρό παπαγαλάκι της κρατικής βίας, διαμήνυσε πως θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη κατηγορώντας τον Πάνο Βλάχο για υποκίνηση σε βία και προτροπή σε φόνο

Αν ζούσε ο δημιουργός του τραγουδιού, είναι βέβαιο πως θα είχε προσθέσει και άλλο στίχο στο τραγούδι  …. Πάνο, τραγούδησε τα ίδια / Άρη, κλ@σε μας τα @αρχιδι@

Τούτοι οι μπάτσοι που 'ρθαν τώρα
Τούτοι οι μπάτσοι που 'ρθαν τώρα
Τούτοι οι μπάτσοι που 'ρθαν τώρα
Τι γυρεύουν τέτοια ώρα;

Ήρθανε να μας ζεστάρουν
Ήρθανε να μας ζεστάρουν
Ήρθανε να μας ζεστάρουν
Και κουμάντο να μας κάνουν

Μπάτσοι και χωροφυλάκοι
Μπάτσοι και χωροφυλάκοι (βρε)
Μπάτσοι και χωροφυλάκοι
Άιντε κι ένα φασιστάκι

Οποπο πο πο πο τις πουτάνες
Οποπο πο πο πο οι πατσαβούρες

Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια
Μπάτσοι κλάστε μας τ' αρχίδια
Μπάτσοι κλάστε μας τ' αρχίδια
Μάγκες πιάστε τα γιοφύρια

Ποτέ δεν είναι αργά για ένα ημερολόγιο τρέλας, ειδικά σ αυτή τη χώρα όπου η γελοιότητα είναι η κανονικότητά της. Συνέχεια λοιπόν στα Ημερολόγια τρέλας από την Attica Voice. Το σημερινό ημερολόγιο, λόγω της ημέρας, είναι αφιερωμένο στο βασιλιά καρνάβαλο και δεν θα ξεκινάει από τον Ιανουάριο όπως τα υπόλοιπα ημερολόγια, αλλά από το Φεβρουάριο, τον κατεξοχήν μήνα των καρναβαλικών εκδηλώσεων.

Ο δικός μας ο καρνάβαλος βέβαια, δεν έχει εποχές, είναι παντός καιρού και πανταχού παρών. Είναι μάλιστα και υπουργός και - γιατί όχι - μεθαύριο πρωθυπουργός. Ο Καναδός συγγραφέας & εκπαιδευτικός Πήτερ Λώρενς είχε πει κάποτε: “Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τον κόσμο κυβερνούν κάποιοι έξυπνοι που μας δουλεύουν ή κάποιοι ηλίθιοι που μιλάνε σοβαρά”. Αν έβλεπε τον δικό μας καρνάβαλο, θα έπαυε να αναρωτιέται. Ένα δεύτερο ερώτημα, όμως, αναδύεται αυτόματα. Ποιοι τον ψηφίζουν αυτόν τον καρνάβαλο και γιατί; Η απάντηση ίσως βρίσκεται σε ένα άλλο απόφθεγμα: “Μερικές φορές «πλειοψηφία» σημαίνει ότι όλοι οι ηλίθιοι είναι από την ίδια πλευρά”

Και, κάπως έτσι, ο βασιλιάς καρνάβαλος, από τηλεμπακάλης πατριδέμπορος και πλασιέ νανογιλέκων, έγινε υπουργός και μας προσφέρει απλόχερα καλάθια τίγκα στην ανοησία και στην κοροϊδία. Έχουμε, χωρίς να έχουμε, το καλάθι του νοικοκυριού, το καλάθι των Χριστουγέννων, το καλάθι του Άι Βασίλη, το καλάθι της Αποκριάς.

Όπως ήδη ψιθυρίζεται μάλιστα, εν όψει εκλογών, ετοιμάζεται και το καλάθι του μεγάλου μαλάκα. Αυτό θα είναι αποκλειστικά για όσους έκαναν αίτηση για το market pass και πρόκειται να ψηφίσουν τον καρνάβαλο υπουργό. Θεωρούμε πως το δικαιούνται

Μπορείτε να ρίξετε μία γρήγορη ματιά στο βίντεο του ημερολογίου ή

να το απολαύσετε κατεβάζοντας το για κάθε χρήση

Μια κατηγορία μόνο του. Αυτό είναι το LUBEN.tv. Ένας ιστότοπος (sic), ένας διαδικτυακός τόπος που φέτος συμπλήρωσε 10 χρόνια ανάδειξης της φαιδρότητας όλων αυτών που αποτελούν την φερόμενη ως «πολιτική», εικονική  μας καθημερινότητα. Αυτή η καθημερινότητα δεν αποτελεί και πραγματικότητα, ενώ ως εικονική και παράλληλα φερόμενη ως «πολιτική», αποτελεί επιτομή της κωμωδίας. Αποκτά μάλιστα την δοκιμότερη της έκφραση στο LUBEN και τις τεχνικές του.

Το LUBEN συνεχίζει και αναβαθμίζει μία παράδοση λίγο παλαιότερων sites που αναδείκνυαν τη γελοιότητα της νεοελληνικής ακροδεξιάς καθημερινότητας, όπως το funEL ή το JUNGLE-Report αλλά ενώ χρησιμοποιούν σχεδόν τα ίδια τεχνικά μέσα, εκείνα είχαν περίπου «αποκλειστική πελατεία» όπως ο Λιακόπουλος το πρώτο και το ΛάΟΣ και οι νεοφασίστες του, το δεύτερο. Επιπλέον το LUBEN δημιουργεί πάνω στο καλλιτεχνικό ρεύμα του νέο-υπερρεαλισμού. Αυτή είναι και μία αναγκαστική συνθήκη, αφού η Ελλάδα σήμερα αποτελεί τη σουρεαλιστική φαντασίωση αγνώστου ταυτότητας υποκειμένου. Μήπως όμως έτσι δεν ήταν από συστάσεως της;

Στην Attica Voice αποφασίσαμε να ορίσουμε μία γωνιά που θα φιλοξενούμε (θα αναδημοσιεύουμε) επιλεγμένες αναρτήσεις του LUBEN.tv για να προσθέσουμε κι εμείς ένα μικρό λιθαράκι στη διάδοση του. Και στο κάτω κάτω, αν είναι να κάνουμε αναδημοσιεύσεις, να τις κάνουμε με επιλεγμένο υλικό.

Ξεκινάμε σήμερα με την ανάρτηση της 26^ης Ιανουαρίου για το μόνοιασμα δύο ελληνόπουλων, του Καρανίκα και του Άδωνι, γνωστών «ηρώων» κωμικών έως γελοίων επεισοδίων της νεοελληνικής φάρσας.

«Σόρι για αυτό με τους μπάφους» είπε ο Άδωνις από τον Καρανίκα του ΣΥΡΙΖΑ live στον αέρα

Μια γλυκιά στιγμή πολιτικού πολιτισμού ευγενική χορηγία της φαρμακευτικής κάνναβης

LUBEN.tv - THE NEWSROOM · 26 Ιανουαρίου 2023

Την πιο weird εκδοχή της εθνικής συμφιλίωσης έζησε σήμερα το πανελλήνιο, αγαπητές φίλες και φίλοι. Το πρόσωπο κλειδί στα σημερινά γεγονότα ήταν φυσικά ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος μιλούσε το πρωί στα εγκαίνια της TIKUN OLAM Europe στα Εξαμίλια Κορίνθου, της πρώτης μονάδας φαρμακευτικής κάνναβης που κατασκευάστηκε στην Ελλάδα.

Εκεί, ο Άδωνις Γεωργιάδης απολογήθηκε (ξανά) δημόσια για  τα σχόλια για τις προσπάθειες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να μπει η χώρα στην αγορά της φαρμακευτικής κάνναβης. Ο Καρανίκας είχε διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο γραφείο Στρατηγικού Σχεδιασμού της Γενικής Γραμματείας του πρωθυπουργού και είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη θεσμοθέτηση της φαρμακευτικής κάνναβης, κάτι που του έχει αναγνωρίσει και παλαιότερα ο αγαπημένος μας τηλεπλασιέ.