Αστυνομικός γερανός κάνει σλάλομ μέσα στην Ακαδημίας, απειλώντας ανθρώπινες ζωές και καταστρέφοντας δημόσια περιουσία (που κατα τ' άλλα η αστυνομία λέει πως προστατεύει). ΜΑΤατζήδες εκτοξεύουν χημικά και χειροβομβίδες κρότου λάμψης μέσα στο συγκεντρωμένο πλήθος που διαμαρτύρεται ειρηνικά, για την κρατική δολοφονία των Τεμπών, στο Σύνταγμα.  Η Αστυνομία κλιμακώνει τις επιθέσεις της σε όποιον αντιδρά στα κρατικά εγκλήματα και μάλιστα χθες (16/3/2023) δεν χρησιμοποίησε παρά ελάχιστα, τους γνωστούς - αγνώστους προβοκάτορες της. Δίχως προσχήματα και εντελώς αναίτια επιτέθηκε.

Με αυτή την αφορμή ξαναδημοσιεύουμε το άρθρο γνώμης και πυκνό σε νοήματα, δοκίμιο του συνεργάτη της Attica Voice, Αλέξη Κροκιδά που δημοσιεύτηκε στις 19/5/2022 στην Εφημερίδα των Συντακτών και αναφέρεται σε άλλες τρεις (3) κρατικές δολοφονίες που ως τέτοιες, δεν κολάστηκαν ποτέ από την αστική δικαιοσύνη. Αναφέρεται στις δολοφονίες των:  Ζακ Κωστόπουλου/ZackieOh , του Βασίλη Μάγγου,  και του 18χρονου Ρομ Νίκου Σαμπάνη

Τα κρατικά εγκλήματα αποδεδειγμένα πια εκτελούνται για να μας κάνουν να πιστέψουμε, πως όλες και όλοι είμαστε υποψήφια θύματα αφού η ζωή μας βρίσκεται στα "χέρια τους". Εφόσον βέβαια καταφέρνουμε και επιβιώνουμε σε αυτό το κοινωνικό ερείπιο που ονομάζεται νεοελληνικό κράτος (και για συντομία, Ελλάδα)

Η μεθοδολογία του κακού

του Αλέξη Κροκιδά, κοινωνιολόγου

Οφείλω τον τίτλο του παρόντος σύντομου σχολίου στην δικηγόρο της οικογένειας του Βασίλη Μάγγου, Αννυ Παπαρούσου, την οποία άκουσα πριν λίγες μέρες να τοποθετείται για την νομικές όσο και τις πολιτικές διαστάσεις της υπόθεσης.

Η «μεθοδολογία του κακού» είναι παράφραση / παραλλαγή του όρου «κοινοτοπία του κακού» (banality of evil) που έγινε γνωστός παγκόσμια από την Hannah Arendt.

Στα συμφραζόμενα εδώ, αφορά πολύ απλά την μεθοδευμένη, συστηματική, καθοδηγούμενη βάναυση και ενίοτε θανατηφόρο βία της αστυνομίας. Αφορά επίσης και επεκτείνεται ως μεθοδολογικό πλαίσιο στον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης όσον αφορά την αστυνομία. Αν μιλούσαμε για τις τις Φιλιππίνες επί προεδρίας Ντουτέρτε, θα αφορούσε την απόλυτα μεθοδευμένη και στοχευμένη δολοφονία χιλιάδων ανθρώπων χρηστών ή / και εμπλεκομένων στην εμπορία ναρκωτικών, κάτι για το οποίο ο Τραμπ επαίνεσε τον Ντουτέρτε.

Αλλά ας επιστρέψουμε στα δικά μας. Γράφονται τούτες οι γραμμές περίπου δύο μήνες πριν την «επέτειο» δύο χρόνων από τον θάνατο του Βασίλη Μάγγου στον Βόλο. Οχι, δεν πρόκειται για τον τυχαίο θάνατο ενός αναρχικού. Πρόκειται για τα βάναυσα βασανιστήρια που υπέστη ο Βασίλης και που οδήγησαν αιτιακά στον θάνατο του ένα μήνα μετά.

Η ενεργή συμμετοχή της αστυνομίας στην δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/ZackieOh όπως και του Βασίλη Μάγγου, αλλά και του 18χρονου Ρομ Νίκου Σαμπάνη, δεν αποτελούν ούτε τυχαία ούτε ασύνδετα γεγονότα. Στην περίπτωση της Ζάκι είναι πλεόν γνωστή η ετυμηγορία του δικαστηρίου. Ολοι οι αστυνομικοί αθωώθηκαν. Για την περίπτωση του Νίκου θα περιμένουμε ακόμα. Πόσο άραγε; Για την περίπτωση του Βασίλη επίσης θα περιμένουμε λίγο ακόμα, αλλά όλα τα στοιχεία δείχνουν, από την ίδια την διατύπωση της κατηγορίας, μέχρι το γεγονός ότι δεν θα γίνει η δίκη σε μεικτό ορκωτό δικαστήριο, όπως θα έπρεπε, ότι ο επίλογος έχει ήδη γραφτεί. Ο επίλογος προβλέπεται από την μεθοδολογία.

Ίσως βέβαια κάποιοι αστυνομικοί να τιμωρηθούν. Θα δούμε. Αμφιβάλλω, αλλά θα δούμε. Αυτό όμως καθόλου δεν αναιρεί την ύπαρξη της μεθοδολογίας του κακού η οποία επιτρέπει βαθμούς ευελιξίας έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή λειτουργία της.

Όταν λοιπόν μιλάμε για μέθοδο / μεθοδολογία του κακού δεν μιλάμε για κάτι αφηρημένο και σίγουρα όχι για τυχαία περιστατικά.

Αρκεί ίσως να θυμηθούμε τις πολλαπλές και αλλεπάλληλες καταδίκες (περίπου χίλιες από το 1991) της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (βλέπε σχετικό άρθρο στην εφσυν 12/3/22).

Οι αστυνομικοί είναι βεβαίως δημόσιοι υπάλληλοι. Οι προϊστάμενοι τους (τα πολιτικά αφεντικά τους, αν προτιμάτε) ευθύνονται και δεσμεύονται ηθικά, πολιτικά και νομικά να διασφαλίζουν ότι η αστυνομία δεν παραβιάζει συστηματικά διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματα του πολίτη. Κάνουν (οι προϊστάμενοι τους) ακριβώς το αντίθετο. Κανένας-καμία δεν μπορεί πια να ισχυριστεί με στοιχειώδη σοβαρότητα και έχοντας ανατρέξει στα σχετικά τεκμήρια ότι «ήταν η κακιά στιγμή». Η κακιά στιγμή επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά. Στο μεταξύ η εξίσου μεθοδευμένη στρατηγική χειραγώγησης του τύπου φροντίζει επιμελώς όσο και ξεδιάντροπα να παρουσιάζει ένα κόσμο όμορφο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο.

Όσο για όποιον-α παραπονιέται για την έλλειψη συνέχειας του κράτους (αρχή της συνέχειας των δημοσίων υπηρεσιών) μπορεί να ανακουφιστεί. Η μεθοδική και μεθοδευμένη άσκηση αστυνομικής βίας παρέχει μια εξαιρετικά συνεπή συνέχεια στην αδιατάρακτη λειτουργία δημοσίων υπηρεσιών.

Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η μεθοδολογία του κακού δεν αποτελεί ελληνική, αλλά παγκόσμια καινοτομία. Ισως κιόλας δεν αποτελεί καν καινοτομία, ιστορικά μιλώντας. Δεν θα υπεισέλθω στην γενεαλογία της εδώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Η αντίσταση (η όποια, στους δρόμους, στα δάση, στα βουνά, στην θάλασσα) εκτυλίσσεται πάντα στο εδώ και τώρα.

Ως βαθιά απαισιόδοξος άνθρωπος δεν προσβλέπω σε καμία νίκη. Ωστόσο κλείνοντας θα δανειστώ πάλι μια φράση, αυτή τη φορά από τον Βασίλη Μάγγο «Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε ποτέ, θα πολεμάμε πάντα».

 Το κακό έχει πρόσωπο κρυμμένο μέσα σε ένα κράνος

"Σκάσε!. Δεν επιτρέπεται να μιλάει κανείς. Πάνω απ' όλους και όλα είναι η επιχείρηση. Είναι τα αρπακτικά που τρώνε ζωές και αποθησαυρίζουν πλούτο"

Αυτό είναι το νόημα που δεν κατάλαβαν όσοι τόλμησαν να εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους για το έγκλημα των Τεμπών χθες  και βρέθηκαν στην πορεία προς τα γραφεία της Hellenic Train. Η κυβέρνηση των α(χ)ρήστων που γίνονται χρήσιμα εργαλεία πλουτισμού στα χέρια  των αφεντικών τους και ο φύρερ Θεοδωρικάκος τους έστειλαν τα ΜΑΤ. Όχι για να φυλάξουν τα κλειστά γραφεία που δεν είχαν καν την ευαισθησία να οργανώσουν στήριξη των θυμάτων και των συγγενών τους αλλά για να διατρανώσουν ξανά και ξανά πως στην Ελλάδα του Μητσοτάκη δεν μπορεί κανείς να διαμαρτυρηθεί, ακόμα και όταν τον σκοτώνουν. Ο φονιάς δεδικαίωται (κρίνεται από τα "αρμόδια όργανα") και αθωώνεται. Το θύμα απαγορεύεται να μιλήσει αφού ούτως ή άλλως θα είναι είτε νεκρό, είτε βαριά τραυματισμένο. Αν βρεθεί άλλος και μιλήσει ή διαμαρτυρηθεί, απλά ο φύρερ του στέλνει τον στρατό μπράβων που διαθέτει

Χθες το απόγευμα λοιπόν, οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε πορεία διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα και έξω από τα γραφεία της Hellenic Train. Εδώ και η σχετική αναδημοσίευση μας από το Libre.gr. Xιλιάδες άνθρωποι θέλησαν να εκφράσουν τη λύπη και τη δυσαρέσκειά τους για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Ως συνήθως εμφανίστηκαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις που χρησιμοποίησαν βία, δακρυγόνα και χειροβομβίδες κρότου λάμψης για να διαλύσουν το πλήθος.

Ενδεικτικό της νοοτροπίας του φύρερ Θεοδωρικάκου και της κυβέρνησης του είναι το βίντεο που κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες στα social media και το δημοσιεύουμε και εδώ, όπως αναρτήθηκε στο Twitter. Βλέπουμε έναν αστυνομικό να χτυπάει στον αυχένα έναν περαστικό, ο οποίος στη συνέχεια πέφτει στο έδαφος. Ο νεαρός που δέχτηκε την επίθεση απλώς περνούσε δίπλα από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, περπατώντας εμφανώς ζαλισμένος ανάμεσα σε κρότου λάμψης και δακρυγόνα, όταν μέλος της διμοιρίας τον πλησίασε και χωρίς καμία αφορμή του έριξε ένα δυνατό χτύπημα στο πίσω μέρος του κεφαλιού.

Σειρά πήρε συνάδελφός του, ο οποίος ολοκλήρωσε το «έργο» ρίχνοντας μια κλοτσιά στον άνδρα.

Δεν μας εκπλήσσει η συμπεριφορά εξανδραποδισμένων, εκπαιδευμένων φονιάδων αλλά και δεν θέλουμε να τη συνηθίσουμε. Αυτό ξέρουν να κάνουν, αυτό τους διατάσσουν να κάνουν τα αφεντικά τους. Χρέος του λαού είναι να μη σταματήσει να αντιστέκεται αλλά και να κάνει ό,τι μπορεί για να να στείλει τα ανθρωποειδή και τα αφεντικά τους εκεί που τους αρμόζει. 

Υπουργέ @theodorikakosp καλησπέρα, έχεις την καλοσύνη να μας εξηγήσεις την εικόνα δω ;#hellenic_train #Τεμπη

pic.twitter.com/rTIM5RmY6w

— Kostas Anastopoulos (@KonAnastopoulos) March 1, 2023

ΥΓ: Όσοι επαναλαμβάνετε  εκείνο το αηδιαστικό πως και οι αστυνομικοί (ΜΑΤ, Greek Mafia κλπ) είναι "παιδιά του λαού", βλέποντας το  σχετικό βίντεο εξακολουθείτε να πιστεύετε αυτό το ψέμα που σας σερβίρουν εκ του πονηρού υα αφεντικά και τα μέσα τους;

Το διαχρονικό και παγκόσμιο ερώτημα παραμένει: Οι φύλακες υπάρχουν για την προστασία ή για την καθυπόταξη της κοινωνίας; Και στη δεύτερη περίπτωση, ποιος είναι αυτός που θα μας φυλάξει από τους φύλακες;

Κάποιοι φίλοι μας είπαν – και τους ακούσαμε με προσοχή - πως με μερικά πράγματα όπως η αστυνομική βαρβαρότητα δεν μπορείς να κάνεις πλάκα. Καταλαβαίνουμε το σκεπτικό τους, όμως είναι βαθιά μας πεποίθηση πως η σάτιρα αποτελεί ένα πολύ μεγάλο όπλο για την αποδόμηση κάποιων, πολύ καλά στερεωμένων στη συνείδηση του κόσμου, θεσμών και αυτό το όπλο δεν θέλουμε να μην το χρησιμοποιήσουμε. Άλλωστε η σάτιρα στην πραγματικότητα βγαίνει από μόνη της, με απίθανα σουρεαλιστικές εικόνες υπέρμετρα ηλίθιας και αλόγιστης αστυνομικής βαρβαρότητας.

Μια βαρβαρότητα που διαχρονικά ασκούν οι αστυνομικοί γιατί γνωρίζουν πως θα μείνουν ατιμώρητοι. Γιατί γνωρίζουν πως μόνο αν σκοτώσουν κάποιον άνθρωπο, θα ασκηθεί εναντίον τους δίωξη. Και αυτή η ποινή, τελικά θα είναι μικρή. Και αυτή η μικρή ποινή θα εξαρτηθεί από το ποιος είναι αυτός που σκότωσαν. Όσο πιο κάτω είναι το θύμα στην απάνθρωπη κοινωνική πυραμίδα που έχει χτίσει ο καπιταλισμός, τόσο πιο μικρή θα είναι η ποινή τους. Και θα γίνει τελικά ακόμη πιο μικρή στην πορεία, όταν θα έχουν ξεχαστεί τα γεγονότα. Το έχουμε δει πολλές φορές αυτό το έργο και το ξέρουμε καλά

Πριν από λίγους μήνες, την ημέρα της επετείου του Πολυτεχνείου, δίπλα από μια από τις πολλές διμοιρίες των ΜΑΤ που είχαν καταλάβει τα Εξάρχεια, πέρασε ένας από αυτούς τους γραφικούς γεράκους που ούτε φοβούνται , ούτε και ντρέπονται να πουν τη γνώμη τους. Είπε λοιπόν σε αυτούς τους αγέρωχους λεβέντες που πόζαραν με ύφος κατακτητή : «Μη νομίζετε πως εσείς θα γλιτώσετε τελικά. Μαζί με μας θα βρεθείτε στον πάτο». Ο επικεφαλής της διμοιρίας δεν κατάλαβε το βαθύτερο νόημα της κουβέντας του γέροντα και απάντησε σε άλλη ερώτηση, λέγοντας όμως μια μεγάλη αλήθεια : «Εμείς πάντοτε υπήρχαμε και πάντοτε θα υπάρχουμε. Όποιος κι αν είναι πάνω».

Το είδαμε άλλωστε κατά την περίοδο της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί οι αστυνομικοί να έδερναν λιγότερο και περισσότερο διακριτικά, μέχρι εκεί όμως. Το είδαμε πρόσφατα κατά την κατάπτυστη χορήγηση του έκτακτου επιδόματος των 600 ευρώ στους αστυνομικούς. Ένα επίδομα που ξεδιάντροπα ανακοινώθηκε από τον Μητσοτάκη την ημέρα της επετείου της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου και ψηφίστηκε τελικά την ημέρα που ανακοινωνόταν πως υπέκυψε τελικά ο δεκαεξάχρονος Κώστα Φραγκούλης από τα πισώπλατα πυρά των αστυνομικών της ομάδας ΔΙΑΣ.

Είδαμε πως αυτό το προκλητικό επίδομα ψηφίστηκε από ΟΛΑ τα κόμματα της Βουλής, με εξαίρεση το ΜΕΡΑ25 του Βαρουφάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού προηγουμένως είχε αμφιταλαντευθεί, τελικά το ψήφισε θολώνοντας τα νερά λέγοντας πως θα καταθέσει τροπολογία ώστε το επίδομα αυτό να επεκταθεί και στους υγειονομικούς και στους εκπαιδευτικούς. Το ΚΚΕ από την άλλη μεριά, αφού ψήφισε τη χορήγηση του επιδόματος, μέσω του Δ.Κουτσούμπα θέλησε να λειάνει τις εντυπώσεις και μίλησε για κάποιες «ομάδες» που δεν αξίζουν το επίδομα και πως οι ομάδες αυτές πρέπει να καταργηθούν. Μα ποιες ομάδες εννοούσε, δεν μας έδωσε να καταλάβουμε. Για τα ΜΑΤ, την ΔΙΑΣ, την ΔΕΛΤΑ, την ΟΠΚΕ; Αυτές δεν είναι μικρές ομάδες, μα αποτελούν ένα πολύ μεγάλο μέρος της Αστυνομίας που εκδηλώνει τη βαρβαρότητά του στην καθημερινότητα χιλιάδων ανθρώπων

Ξέρουν λοιπόν πολύ καλά όλες αυτές οι «ομάδες» πως στην πραγματικότητα δεν κινδυνεύει η θέση τους. Ξέρουν πως θα μένουν ατιμώρητοι επικαλούμενοι διαχρονικά τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις, ανωμαλίες του οδοστρώματος, σκοντάμματα σε ζαρντινιέρες και άλλα τέτοια γελοία και συνάμα προκλητικά επιχειρήματα. Και για αυτό ακριβώς, φέρονται όπως φέρονται

Εμείς από τη μεριά μας, σκεφτήκαμε να μαζέψουμε κάποιες από τις εικόνες αυτής της αστυνομικής βαρβαρότητας σε ένα ημερολόγιο και να τις αντιμετωπίσουμε με μάλλον σκωπτικό τρόπο καθώς, όπως εξηγήσαμε παραπάνω, θεωρούμε πως και η σάτιρα αποτελεί ένα δυνατό όπλο στα χέρια αυτού που ξέρει πώς να το χρησιμοποιεί

Δε θα μπορούσαμε βέβαια να σατιρίσουμε τις δολοφονίες που έχουν προέλθει από τα αστυνομικά πυρά. Αυτές τις δολοφονίες τις αναφέρουμε με κόκκινα γράμματα στις αντίστοιχες ημερομηνίες που συνέβησαν. Και αν κάποιος βλέπει μια ανίερη ισορροπία μεταξύ τραγικού και γελοίου, δεν είμαστε εμείς αυτοί που την προκαλέσαμε. Η δράση της αστυνομίας είναι τέτοια και εμείς απλά την αναδεικνύουμε

Οι εικόνες που επιλέξαμε για αυτό, το πρώτο από τη σειρά των Ημερολογίων Τρέλας του 2023, προέρχονται από διάφορες φάσεις καταστολής αγώνων και διεκδικήσεων. Προέρχονται από τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, από τις αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα, από τους αγώνες ενάντια στα ορυχεία χρυσού στη Χαλκιδική και από διάφορες άλλες εκδηλώσεις μαζικής αντίστασης. Σε όλες αυτές τις εικόνες κυριαρχεί η ίδια γελοία και ογκώδης βαρβαρότητα που μένει διαχρονικά ατιμώρητη και μας βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα

Χθες μόλις, ο υπουργός «Προστασίας του Πολίτη» Τ. Θεοδωρικάκος ανακοίνωσε την πρόσληψη 600 ειδικών φρουρών. Η ανακοίνωση έγινε μάλιστα, σαν να ήθελε ο υπουργός να προκαλέσει το κοινό αίσθημα, μέσα από το αμαρτωλό ΑΤ Ομονοίας, ένα άντρο βασανισμών, βιασμών και δολοφονιών  

Φαίνεται πως ο αριθμός 600 είναι ο γούρικος αριθμός του συγκεκριμένου υπουργού. 600 ευρώ ήταν το έκτακτο επίδομα στους αστυνομικούς, 600 είναι οι νέες προσλήψεις ειδικών φρουρών. Μπορούμε να φανταστούμε την πρόσληψη 600 γιατρών στο πολύπαθο και στα πρόθυρα διάλυσης Δημόσιο Σύστημα Υγείας; Ούτε για αστείο. Μπορούμε να φανταστούμε τις χιλιάδες απαραίτητες προσλήψεις που απαιτούνται στα Δημόσια Σχολεία; Μα τι λέμε τώρα; Χθες, μόλις, η ΔΕΔΔΗΕ έκοψε το ρεύμα από δημόσιο σχολείο .

Για να επανέλθει το παλιό ερώτημα πιο σωστό αυτή τη φορά. Όχι «ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα», αλλά «σε ποιον ανήκει αυτή η χώρα». Γι αυτό ακριβώς χρειάζονται οι φύλακες. Για να είμαστε φρόνιμοι.

Χρόνια πολλά, λοιπόν …. και προπαντός φρόνιμα !! 

  Το ημερολόγιο αστυνομικής βίας σε pdf για όποιον θέλει να το έχει διαθέσιμο στον υπολογιστή του ή εκτυπωμένο 

Βιντεοπαρουσίαση του ημερολογίου αστυνομικής βίας 

Δημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από τον πρόλογο που κάνει ο Βασίλης Ραφαηλίδης στους “Κρανοφόρους” του Χρήστου Μπρατάκου, τη μαρτυρία ενός πρώην ΜΑΤατζή για όσα έζησε στην υπηρεσία του, πριν την εγκαταλείψει. Ολόκληρο το απολαυστικό κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ :

" Η δεύτερη έκπληξη που μας προκάλεσε το χειρόγραφο του Μπρατάκου ήταν η διαπίστωση πως οι άνδρες των ΜΑΤ είναι, απλούστατα, σκληρά, σκληρότατα εργαζόμενοι άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να βρουν μια πιο άνετη δουλειά. Είναι τόσο εύκολο να γίνεις “κυνηγός κεφαλιών” όταν πεινάς ή όταν σε κυνηγάει εκείνο το καταραμένο φάσμα της πείνας! Μ’ άλλα λόγια, οι άνδρες των ΜΑΤ είναι το ίδιο διωκόμενοι μ’ αυτούς που διατάσσονται να διώξουν για το μεροκάματο, ως καλοί μισθοφόροι.

Ο αντίπαλος, λοιπόν, είναι κι αυτός δυστυχής. Μόνο που δεν έχει συνείδηση της απεραντοσύνης της δυστυχίας του να είσαι θύμα που πιστεύει στο ρόλο του θύτη. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο τρομερό απ’ τον σκλάβο που περνιέται για αφέντη, λέει ο Νίτσε. Πώς λοιπόν κατάφεραν να πείσουν τούτα τα παιδιά με την απέραντη ανασφάλεια πως είναι άνθρωποι ισχυροί και δυνατοί; Δίνοντάς τους το δικαίωμα να εξουσιάζουν τους άοπλους και καλύπτοντας τούτη τη δύναμη με νόμους που δεν προστατεύουν παρά μόνο τα αφεντικά όλων μας. Ο σκλάβος του αφέντη νιώθει αφέντης απ’ τη στιγμή που θ’ αδράξει ένα όπλο ή ένα γκλομπ, και θα του πουν πως μ’ αυτά μπορεί να γίνει άρχων του πεζοδρομίου ".