«ΕΔΩ, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ»  (δήλωση του διευθυντή Ασφαλείας Βόλου)

.

Ο δημοτικός σύμβουλος Βόλου Στέλιος Λημνιός, αποτελεί ενεργό μέλος του περιβαλλοντικού κινήματος της πόλης για την οποία είναι πολύ γνωστές οι σοβαρότατες παραβιάσεις κάθε έννοιας προστασίας του περιβάλλοντος από τη δημοτική αρχή Μπέου.

Ο κ. Λημνιός όπως πολλοί άλλοι συμπολίτες του, πήγε στις 11/1 στην εκδήλωση που διοργάνωνε το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας στο Κέντρο Τέχνης Ντε Κίρικο, και ήταν αφιερωμένη στο έργο του Pietro Bellasi και της Κατερίνας Παπαγεωργίου Belassi. Στην εκδήλωση παρευρισκόταν και αντιπροσωπεία της κυβέρνησης με επικεφαλής τον Υπουργό Παιδείας Κυριάκο Πιερρακάκη.

Όταν επιχείρησε να εισέλθει στον χώρο της έκθεσης του απαγορεύτηκε η είσοδος από τον παρόντα αστυνομικό με τη δικαιολογία ότι δεν διέθετε πρόσκληση.

Όταν αυτό αποδείχθηκε ψευδές, ο διευθυντής Ασφαλείας του είπε ότι τον θεωρεί επικίνδυνο για πρόκληση επεισοδίων.

Ο Στέλιος Λημνιός του ζήτησε την επίσημη εισαγγελική απόφαση που επιβεβαιώνει αυτόν τον ισχυρισμό για να λάβει την απάντηση από τον διευθυντή Ασφαλείας «Εδώ, εγώ είμαι ο εισαγγελέας».

Όταν ο κ. Λημνιός επιχείρησε να πάρει φωτογραφίες από τον προαύλειο χώρο της έκθεσης, του αφαίρεσαν δια της βίας το τηλέφωνο και τον κράτησαν για 20 λεπτά  μέσα στο πίσω κάθισμα υπηρεσιακού αυτοκινήτου χωρίς διακριτικά περιπολικού, επιτηρούμενο από δύο άνδρες της ασφάλειας με πολιτική αμφίεση.

Στη συνέχεια,  ο επικεφαλής της παράταξης «Συμμαχία για τον Βόλο» και δικηγόρος κ. Παπαπέτρος ζήτησε εξηγήσεις από τους αστυνομικούς για όσα συνέβησαν. Οι αστυνομικοί του απάντησαν «πως ο κ. Λημνιός προσήχθη για να διαπιστωθεί εάν εκκρεμεί δικαστική απόφαση εις βάρος του και για έλεγχο στοιχείων».

Για το νέο αυτό περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας  στην επικράτεια του Μπέου, το ΜέΡΑ25 εξέδωσε ανακοίνωση από την οποία μαθαίνουμε πως μετά τις διαμαρτυρίες του κ. Λημνιού, του επέστρεψαν το τηλέφωνο και τον υποχρέωσαν (πάντα εντός του αυτοκινήτου) να σβήσει το φωτογραφικό υλικό υπό τις οδηγίες και την εποπτεία του ενός εκ των δύο φυλάκων του. Οδηγήθηκε τελικά στην Ασφάλεια Βόλου όπου μετέβη και ο δικηγόρος του, Νίκος Παπαπέτρος. Μετά την «εξακρίβωση» των στοιχείων του, αφέθηκε ελεύθερος χωρίς να του απαγγελθεί κατηγορία. Ο ίδιος επισκέφτηκε αμέσως μετά το τμήμα επειγόντων του νοσοκομείου του Βόλου, με διάστρεμμα στον καρπό που προήλθε από την προσπάθεια του αστυνομικού να του πάρει το κινητό. Η πλήρης ανακοίνωση του ΜέΡΑ25 βρίσκεται ΕΔΩ

Εκτός από το ΜέΡΑ25, ανακοινώσεις καταδίκης του απαράδεκτου περιστατικού εξέδωσαν το ΠΑΣΟΚ-Κίνημα Αλλαγής Μαγνησίας, η Πλεύση Ελευθερίας Μαγνησίας, η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Οικολογία, οι "Πολίτες Μαγνησίας για την Υγεία και το Περιβάλλον". Σε ανακοίνωση που εξέδωσε ο Πάνος Σκοτεινιώτης -πρώην δήμαρχος Βόλου, πρώτος αιρετός νομάρχης και με μεγάλο πολιτικό και αυτοδιοικητικό βιογραφικό, αναφέρει «Δεν ξέρω τι άλλο θα ζήσουμε σε αυτή την πόλη. Πάντως το συγκεκριμένο περιστατικό δεν μπορεί να προσπεραστεί, χωρίς να δοθούν σαφείς απαντήσεις και να υπάρξει πλήρης διαλεύκανση» . Άσχημη εντύπωση δημιούργησε και η "..σιωπή όσων από τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση όφειλαν, ως εκ της ιδιότητάς τους (πολιτικής ή ακαδημαϊκής), να αντιδράσουν", όπως επισημαίνει και ο κ. Σκοτεινιώτης στην ανακοίνωση του. Η σιωπή αυτή δείχνει ξεκάθαρα το καθεστώς φόβου που έχει επιβληθεί στην περιοχή ως μία "κανονικότητα"

Πηγές:

myvolos.net

aftodioikisi.gr

gegonota.news

Καύση σκουπιδιών στον Βόλο. H Lafarge και το καμίνι της σε δράση

Ένας κόσμος που αναπτύσσεται χρειάζεται μονάδες παραγωγής. Όταν δε το μοντέλο ανάπτυξης είναι το καπιταλιστικό, απαιτούνται μονάδες εντατικής παραγωγής. Εφόσον το χρήμα κινείται πια αενάως και με την ταχύτητα των ηλεκτρονικών συναλλαγών, πρέπει και η ταχύτητα παραγωγής των προϊόντων που η αξία τους εκπροσωπείται ως κλάσμα των παγκοσμίως διακινούμενων χρηματιστηριακών αξιών, να είναι περίπου αντίστοιχη. Έτσι η παραγωγή και διάθεση απαιτούν περισσότερους πόρους (πρώτες ύλες, γη, νερό και αέρα), περισσότερες μηχανές, εξυπνότερες άρα και περισσότερες μονάδες ελέγχου, περισσότερα καύσιμα, περισσότερα λιπάσματα, φάρμακα, βελτιωτικά, συσκευασίες και ένα σωρό άλλα προϊόντα. Αγαθά, πόροι και προϊόντα που ενσωματώνονται ως αξίες στην τελική αξία του εμπορεύματος και συντελούν στην ανάπτυξη του  καπιταλιστικού κύκλου παραγωγής.  

Δεν είναι όμως μόνο τα παραπάνω που μετέχουν στον κύκλο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Μαζί με την υποχρεωτική αύξηση της παραγωγής στην καπιταλιστική οικονομία, έρχεται και η αύξηση των αποβλήτων. Προϊόντων δηλαδή του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που μετά την παραγωγή και διάθεση τους, απλά έχουν μειωμένη αξία. Ο συνεπής καπιταλιστής το ξέρει αυτό και δεν αφήνει να του ξεφύγει η –μειωμένη έστω-  αξία.  Έτσι σήμερα παράγει κέρδη και από τα απόβλητα.

Τα εμπορεύματα του καπιταλισμού είναι προϊόντα (και εσχάτως φυσικά αγαθά τείνουν να εμπορευματοποιηθούν ως «προϊόντα» και στη χώρα μας) τα οποία έχουν έναν κύκλο ζωής.  Όσο διατηρούν την αξία τους ως διακινούμενα εμπορεύματα, οι αγορές  και τα σπίτια μας είναι οι χώροι στους οποίους αποθηκεύονται και διακινούνται. Όταν η αξία τους υποστεί μείωση και τα κατατάξει στα απόβλητα, ο δρόμος τους αλλάζει και είτε ανακυκλώνονται –τα λίγα που  διατηρούν μία χαμηλή αξία-  είτε επαναχρησιμοποιούνται –τα ελάχιστα που διατηρούν αξία χρήσης ή τους τη δίνει η ανάγκη) είτε ακολουθούν το δρόμο του αφανισμού (ταφή, πυρόλυση, καύση) αφού η γη δεν είναι απέραντη και η αξία της πρέπει να προστατευτεί. Έτσι, χώρες που διαθέτουν την οικονομική δυνατότητα, πληρώνουν ελάχιστα σε άλλες χώρες (φτωχές ή φτωχότερες) για να υποδεχθούν τα συσσωρευμένα απόβλητα των πρώτων.

Η μείωση της αξίας της γης, στις πλούσιες χώρες, αν κρατούσαν τα απόβλητα εντός των συνόρων τους, δικαιολογεί τη δαπάνη για την αποστολή τους σε κάποια χώρα που δεν θα προβληματιστεί για το φυσικό περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων της, προκειμένου να βγάλει το κάτιτις της.

Η Ελλάδα, ευρισκόμενη ήδη στο περιθώριο της καπιταλιστικής Ευρώπης και ενώ κοιμάται βιώνοντας την αναπτυξιακή ονείρωξη, δέχεται τα απόβλητα της ανάπτυξης των άλλων χωρών και μαζί με τα δικά της, τα καίει στα καμίνια της πολυεθνικής Lafarge στον Βόλο. Επειδή η ανάπτυξη της «καινοτόμου και καινοφανούς» δραστηριότητας είναι μεγάλη (θέλουν όλο και περισσότεροι να μας στείλουν τα σκουπίδια τους), φαίνεται πως και άλλα σβησμένα καμίνια ενδιαφέρονται να «επαναλειτουργήσουν». Εκείνα του ΤΙΤΑΝΑ στην Θεσσσαλονίκη έχουν πάρει σειρά, παρότι μέχρι πέρυσι οι ιθύνοντες δεσμεύονταν πως δεν είναι στα σχέδια τους κάτι τέτοιο.

Η Θεσσαλονίκη με την ΤΙΤΑΝ παίρνει σειρά;

Δημοτικές αρχές τύπου Μπέου στον Βόλο, αυταρχικές και υποκοσμικές πρωτοστατούν στο έγκλημα που θα σημαδεύσει τις επόμενες γενιές στην Ελλάδα. Η «ανάπτυξη» καλπάζει, η πρόοδος όμως διαρκώς υποχωρεί.

Οι πολίτες του Βόλου διαδηλώνουν κατά της καύσης σκουπιδιών στις εγκαταστάσεις της Lafarge (πρώην ΑΓΕΤ Ηρακλής) και η δημοτική αρχή τους αντιμετωπίζει με τη βία των ΜΑΤ, εξυπηρετώντας την πολυεθνική Lafarge και την Ευρωπαϊκή Ένωση. H ΑΓΕΤ εισάγει σκουπίδια από την Ιταλία, όπου η καύση τους γινόταν παλιότερα από την ιταλική μαφία.

Το INFO-WAR  μας πληροφορεί πως με την Κίνα να απαγορεύει από το 2018 την εισαγωγή σκουπιδιών, η Δυτική Ευρώπη δεν μπορεί πλέον να πετά τα σκουπίδια της στην πάλαι ποτέ περιφέρεια του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Τα μεταφέρει στην περιφέρεια της Ε.Ε. και συγκεκριμένα σε χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και προσφάτως και η Ελλάδα.

Το INFO-WAR επίσης  παρουσιάζει ένα σύντομο ιστορικό της καύσης σκουπιδιών, από την ιταλική μαφία μέχρι τον Βόλο, σε κείμενα του Χρήστου Αβραμίδη και επιμέλεια του Αλέξανδρου Λιτσαρδάκη.

(πηγή πληροφοριών INFO-WAR)