της Μαρίας Νάτση

«Το πρώτο προαπαιτούμενο είναι η αλλαγή κουλτούρας των ευρωπαϊκών κοινωνιών και η επιστροφή σε πνεύμα αυτοθυσίας που ο Ευρωπαίος θα έχει μέσα στη συνείδησή του, ότι μπορεί να χρειάζεται να θυσιαστεί για να υπερασπίσει τα δικαιώματα τα οποία απολαμβάνει. Σήμερα η Ευρώπη δεν αντέχει να δει φέρετρα με σημαία πάνω, ούτε καν με την ευρωπαϊκή σημαία. Οι ΗΠΑ είναι εθισμένες σε αυτό το θέαμα. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε μια σοβαρή και ειλικρινή συζήτηση στο πλαίσιο της Ευρώπης, μέχρι πού είμαστε διατεθειμένοι να φτάσουμε», Νίκος Δένδιας, υπουργός Εθνικής Άμυνας

«Η Ευρώπη ίσως έζησε το τελευταίο ειρηνικό καλοκαίρι» , Μπόρις Πιστόριους, Γερμανός υπουργός Άμυνας

Δεν είμαι στρατηγός ούτε πολιτικός, δεν μετρώ ισορροπίες και ανίερες συμμαχίες.

Μιλώ ως μάνα.

Και ξέρω τούτο, κάθε «θυσία» που ζητάτε έχει πρόσωπο, όνομα, χαμόγελο, ιστορία και αγκαλιά.

Λέτε πως πρέπει να αλλάξει η «κουλτούρα των κοινωνιών», λες και η λέξη πολιτισμός θα μπορούσε ποτέ να συνυπάρξει με την ανατριχιαστική λέξη πόλεμος.

Λέτε πως πρέπει ο Ευρωπαίος να μάθει να «θυσιάζεται», λες και τα φέρετρα θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν αποδεκτά, αν είναι ντυμένα με σημαία.

Η γλώσσα σας σπέρνει το χώμα όπου φυτρώνουν πόλεμοι. Οι λέξεις σας γίνονται άνεμος που κουβαλά προφητείες θανάτου.

Η σκέψη σας προκαλεί οργή και αηδία.

Ίχνος πολιτισμού, αξιών ή αγάπης δεν κρύβει μέσα της∙ είναι μόνο μια αποτυχημένη κατήχηση φόβου, ελέγχου και ολέθρου.

Μην νομίζετε ότι δεν καταλαβαίνουμε τα συμβόλαια θανάτου των πολεμικών βιομηχανιών, τις τελειοποιημένες τεχνικές κατήχησης των κοινωνιών, τους μηχανισμούς παραπληροφόρησης, τους τεχνητούς «εχθρούς» και τις καλοστημένες προβοκάτσιες για να γίνει «ομαλά», ως πολιτική αναγκαιότητα, ο πολυπόθητος για εσάς πόλεμος.

Κάθε κρίση που δημιουργείτε μετατρέπεται σε κέρδος. Κάθε κρίση γίνεται αφορμή για νέα κατασταλτικά μέτρα που περιορίζουν ακόμα περισσότερο τις ατομικές ελευθερίες. Εκατοστό στο εκατοστό, περιορίζεται ο χώρος των δικαιωμάτων, λίγο-λίγο, ώστε να συνηθίζεται χωρίς κοινωνικές αντιστάσεις.

Μην νομίζετε ότι δεν βλέπουμε ότι το πολεμικό σκηνικό στην Ουκρανία στήθηκε για να δώσει την τέλεια αφορμή να κοπεί η ροή του ρωσικού φυσικού αερίου και να επιβληθεί η πλήρης ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τις αμερικανικές πετρελαϊκές βιομηχανίες.

Και η δήθεν «ευλογία» των εθνικών κοιτασμάτων ορυκτού πλούτου δεν είναι παρά ξεπούλημα πολύτιμων οικοσυστημάτων — όσο κι αν τα αποκαλείτε «οικόπεδα» — χωρίς ούτε ρανίδα ουσιαστικού οφέλους για τις τοπικές κοινωνίες ή την εθνική οικονομία.

Μιλώ ως μάνα.

Και η μάνα δεν υπογράφει συμβόλαια θανάτου — υπογράφει μόνο ζωή. Και δεν δίνει τα παιδιά της σε κανέναν πόλεμο.

Κύριοι, ριψάσπιδες της ειρήνης, τέκνα του Ερέβους, μάθετε τούτο,

Δεν σας χρωστάμε αίμα.

Κι όποιος ετοιμάζει φέρετρα για τα παιδιά μας, ας έχει πρώτα μετρήσει το δικό του.