Για πρωτόγνωρη τραγωδία οι ευθύνες για την οποία θα αποδοθούν έκανε λόγο ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκινώντας τη συνέντευξη τύπου που παραχωρεί αυτή την ώρα .

«Τα γεγονότα έχουν τη δική τους φωνή και είναι αμείλικτη» είπε ο κ. Μητσοτάκης και τόνισε ότι «αδυνατώ να καταλάβω πως υπάρχει πολιτική ευθύνη χωρίς παραίτηση». «Δεν το καταλαβαίνουν όλοι οι συμπολίτες μας. Πρέπει να συνοδεύεται από πράξη. Πώς ασκούν τα καθήκοντά τους και σήμερα αυτοί οι άνθρωποι; …………………

Ποιός έχει εμπιστοσύνη σε αυτούς να διαχειριστούν μια ακόμα καταστροφή;».

 «Στέκομαι σήμερα εδώ για να αναλάβω την ευθύνη μου. Έχω μαζί μου ομάδα νέων και έμπειρων στελεχών που είναι πανέτοιμοι για επανασχεδιασμό όλης της πολιτικής προστασίας» πρόσθεσε.

Ο πρόεδρος της ΝΔ ευχαρίστησε, κλείνοντας την εισαγωγή του, όσους βοήθησαν να μην θρηνήσουμε περισσότερα θύματα αλλά και τους εθελοντές που βοήθησαν σε αυτή τη δύσκολη στιγμή για την πατρίδα μας».

Δεν συμβιβάζομαι γιατί δεν έχει ειπωθεί ένα συγγνώμη

(Πρώτο Θέμα 19/7/2018)

«Αδυνατώ να αντιληφθώ τι σημαίνει ανάληψη πολιτικής ευθύνης χωρίς καμία παραίτηση. Πώς κάποιοι κοιμούνται τα βράδια και συνεχίζουν να ασκούν τα καθήκοντά τους...» ανέφερε και αναρωτήθηκε ποιος Έλληνας μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στα πρόσωπα, για τα οποία ζήτησε την παραίτησή τους.

 (Euronews 31/7/2023)

Κυρ. Μητσοτάκης: Δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη χωρίς παραίτηση

(Liberal 31/7/2018)

«Στη μία τραγωδία δυστυχώς μετρούσαμε καμένα στρέμματα και στην άλλη μετρούσαμε φέρετρα» Κυριάκος Μητσοτάκης για την καμένη Εύβοια

Αναφορά: ΕΦΣΥΝ

Από τα παραπάνω πρόχειρα μαζεμένα, δημοσιεύματα, γίνεται φανερό πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης ΔΕΝ εργαλειοποίησε την άλλη εθνική τραγωδία που ακολούθησε τις προηγούμενες εθνικές τραγωδίες, όπως τις πλημμύρες της Μάντρας ή τις πυρκαγιές της Πάρνηθας και της Ηλείας στο χρονικό κατώφλι της εισόδου μας στην τεράστια εθνική τραγωδία των μνημονίων και εκείνο της πορείας μας προς το έγκλημα των Τεμπών και την ακόμα εγκληματικότερη προσπάθεια συγκέλυψης που ακολούθησε και βρίσκεται σε εξέλιξη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε πως δεν εργαλειοποίησε καμία εθνική τραγωδία και το ξεκαθάρισε με καθαρό πρόσωπο και χωρίς να κοκκινίζει από ντροπή. Έτσι η ερυθριότητα που βλέπετε δεν είναι αληθινή. Εμείς την προσθέσαμε γιατί η εικόνα του ανερυθρίαστου μας φάνηκε πολύ βάρβαρη, ακόμα και για έναν Μητσοτάκη

Και βρήκες, μωρέ κοκορόμυαλε, απάνω στο βουνό τη δικαιοσύνη;

-Όχι, σύντροφε, ακόμα. όμως βρήκα την ελπίδα.

-Ποιαν ελπίδα;

-Πως μια μέρα θα 'ρθει η δικαιοσύνη. Δε θα 'ρθει μοναχή της, δεν έχει πόδια. Εμείς θα την σηκώσουμε στους ώμους μας και θα τη φέρουμε...

Νίκος Καζαντζάκης “Οι αδερφοφάδες”

Ο ανθρώπινος πόνος δεν μπορεί ούτε να μετρηθεί ούτε να μπει στη ζυγαριά. Όταν κάποιος χάνει τον άνθρωπό του, ο πόνος είναι ίδιος είτε αυτό συμβαίνει στο Μάτι είτε στα Τέμπη είτε οπουδήποτε αλλού.

Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε εξαρχής. Δεν θα ζυγίσουμε πόνο, δε θα συγκρίνουμε δάκρυα και οδύνη. Και αυτό το λέω απευθυνόμενος ειδικά προς εκείνους που κουνάνε το δάχτυλο και εγκαλούν τους διαμαρτυρόμενους γιατί δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία και την ίδια κινητοποίηση και για το Μάτι

Και πρώτος από όλους αυτούς ο Μάκης Βορίδης, αυτό το θρασύ γέννημα της χούντας που σε τηλεοπτική εκπομπή τόλμησε να πει: «από τους 100 νεκρούς που υπήρχαν στο Μάτι είδατε κανέναν από τους συγγενείς να παίζει τον ρόλο που παίζει σήμερα η κυρία Καρυστιανού; Και δεν πήγε κανένας να τους παρακινήσει να κάνουν τέτοια πράγματα».

Ποιος μπορεί άραγε να είναι ο ρόλος της Μαρίας Καρυστιανού εκτός από το να βρεθούν οι αιτίες που οδήγησαν στο θάνατο την κόρη της; Είναι δυνατόν να εννοεί αυτό το ακροδεξιό απολίθωμα πως μια μάνα προσπαθεί να εκμεταλλευθεί το θάνατο του παιδιού της;

Είναι βέβαιο πως πολύ θα βόλευε τον Βορίδη να καθόταν η Μαρία Καρυστιανού στο σπίτι της και να έκανε προσευχές για την ψυχή της κόρης της, όπως τη συμβούλεψε η θλιβερή εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη.

Η Καρυστιανού όμως δεν έκατσε στο σπίτι της . Όπως και πολλοί άλλοι από τους γονείς των αδικοχαμένων παιδιών. Γιατί έβλεπαν πως πέρα από την κρατική ανικανότητα και την εγκληματική έλλειψη τηλεδιοίκησης που οδήγησε στη μοιραία σύγκρουση, άρχισαν να συμβαίνουν απανωτά εγκλήματα που είχαν ως σκοπό όχι μόνο τη συγκάλυψη των ευθυνών όγια τη σύγκρουση, αλλά και άλλων ζητημάτων που έβγαιναν σιγά-σιγά στην επιφάνεια

Αυτό ήταν που πείσμωνε τους γονείς και τους έδινε δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν τον αγώνα τους. Αυτή είναι και η βασική διαφορά με αυτό που έγινε στο Μάτι. Και η σύγκριση που επιχειρούμε να κάνουμε δεν έχει να κάνει διόλου με την τραγικότητα των δύο τρομερών δυστυχημάτων που η ευθύνη του κράτους γι αυτά τα καθιστά εγκλήματα, αλλά με όσα απίστευτα ακολούθησαν το έγκλημα των Τεμπών

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι στο Μάτι έγιναν εγκληματικά λάθη και τρομερές παραλείψεις. Λάθη που οφείλονταν στην αδιανόητη ανικανότητα  διοικητικών και υπηρεσιακών. Αστυνομία, πυροσβεστική, Λιμενικό, υπουργεία, περιφέρεια και δήμαρχοι αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανοι να συντονιστούν και να σώσουν τον κόσμο. Ανίκανοι να σβήσουν τη φωτιά, ανίκανοι να εκκενώσουν τον οικισμό, ανίκανοι να διασώσουν τον κόσμο που είχε καταφύγει στη θάλασσα. Και την ίδια στιγμή, έστελναν αυτοκίνητα από τη λεωφόρο Μαραθώνος στο Μάτι και τα καράβια που έφταναν στη Ραφήνα αποβίβαζαν τον κόσμο σα να μη συνέβαινε τίποτα. Και, όπως δείχνει και η προανακριτική έρευνα, και στο Μάτι έγινε προσπάθεια συγκάλυψης και απόσεισης ή μετάθεσης ευθυνών.

Αυτό όμως που συνέβη στα Τέμπη από την επόμενη μέρα της σύγκρουσης - ίσως και από τις πρώτες ώρες - ξεπερνάει κάθε μέτρο και κάθε φαντασία, καθώς εδώ έχουμε διαχείριση του ζητήματος σε δεύτερο χρόνο με τρόπο που παραπέμπει σε Μαφία

Το αρχικό έγκλημα, που είναι η απουσία συστημάτων ασφαλείας και κυρίως η απουσία κέντρου τηλεδιοίκησης, άρχισε να πλαισιώνεται από πλήθος άλλων εγκλημάτων που φαινόταν σαν όλα  να γίνονται για να καλυφτεί η ύπαρξη κάποιου παράνομου και μυστηριώδους φορτίου που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία

Μια αλυσίδα εγκλημάτων αποκαλυπτόταν μπροστά μας, που όσο υποψιασμένοι και αν ήμασταν για τη διάβρωση του πολιτικού προσωπικού, αυτό που βλέπαμε μπροστά στα μάτια μας ξεπερνούσε κάθε φαντασία.

Είδαμε:

• εκχέρσωση και τσιμέντωμα του σημείου των ερευνών
• μεταφορά των ερειπίων του τρένου σε άγνωστη τοποθεσία
• μεταφορά των εκσκαφέντων χωμάτων σε άλλο μέρος
• απουσία στοιχείων της εμπορικής αμαξοστοιχίας
• διαγραφή βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας
• αλλοίωση ηχητικών συνομιλίας του σταθμάρχη
• καταστροφή των φιαλιδίων με το ιστολογικό υλικό των θυμάτων
• απαγόρευση της εκταφής για τη λήψη δειγμάτων DNA
• απόκρυψη ηχητικών των επιβατών μετά τη σύγκρουση
• ανακάλυψη βίντεο της εμπορικής αμαξοστοιχίας, 2 χρόνια μετά το έγκλημα
• δολοφονία χαρακτήρα συγγενών των θυμάτων

Είδαμε ακόμη μια παρωδία εξεταστικής επιτροπής που δεν επέτρεπε να καταθέσουν μάρτυρες κλειδιά και που ο ανεκδιήγητος πρόεδρός της φίμωνε κάθε άβολη φωνή. Και την ίδια στιγμή είδαμε – ως ανταμοιβή άραγε ; – να υπουργοποιούνται μέλη της

Είδαμε τρεις ύποπτους θανάτους. Είδαμε:

α) στις 24 Μαρτίου 2023 να σκοτώνεται ο Κώστας Πρασάς, σταθμάρχης του ΟΣΕ 

β) δύο μέρες αργότερα, στις 26 Μαρτίου, ο Κωνσταντίνος Χρυσάγης, διευθυντής κυκλοφορίας του ΟΣΕ, να σκοτώνεται με τη μοτοσυκλέτα του στο Λαγονήσι, λίγες μέρες πριν καταθέσει ότι εξαναγκάστηκε να συμμετέχει στην αλλοίωση των ηχητικών ντοκουμέντων του Σταθμάρχη με τους Μηχανοδηγούς

γ) να βρίσκεται νεκρός, σαράντα μέρες μετά την εξαφάνισή του, ο γιος της προϊσταμένης της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας Σοφίας Αποστολάκη

Είδαμε την εξοργιστική συστράτευση των κυρίαρχων Μέσων Ενημέρωσης  με το κυβερνητικό αφήγημα (η εξαίρεση των Μέσων του Μαρινάκη δεν έχει να κάνει με δημοσιογραφική δεοντολογία, αλλά μάλλον με τσακωμό βουβαλιών στον πολιτικό και κοινωνικό βάλτο). Μια στάση βέβαια  που αρχίζει σιγά-σιγά να μεταβάλλεται, προφανώς κάτω από τη διαπίστωση της γενικευμένης οργής που προκαλεί, αλλά και την αίσθηση ότι κάτι πολύ μεγάλο ξημερώνει την Παρασκευή

Είδαμε τα δύο ακροδεξιά αγκωνάρια της κυβέρνησης να σηκώνουν - μόνα τους σχεδόν - το βάρος της υπεράσπισής της και να προκαλούν με την έπαρσή τους και με το θράσος τους, βάζοντας στο στόχαστρο ακόμη και τους συγγενείς των θυμάτων

Είδαμε συνολικά μια κυβέρνηση που, εκτός από τραγικά ανίκανη, δίνει την αίσθηση - που σιγά σιγά μετατρέπεται σε πλήρη βεβαιότητα με το πλήθος των στοιχείων που διαρκώς προκύπτουν - πως δρα σαν εγκληματική συμμορία που καλύπτει τα ίχνη της. Σαν μια Μαφία που ελέγχει τη Νομοθετική, την Εκτελεστική και τη Δικαστική Εξουσία και μαζί με αυτές και την επονομαζόμενη τέταρτη εξουσία, τα Μέσα Ενημέρωσης μέσω οικονομικής συνδιαλλαγής υπό το πρόσχημα της στήριξης σε καιρούς κρίσης.

Μια Μαφία που – πέρα από το έγκλημα των Τεμπών – ξεπουλάει την περιουσία του λαού, παρακολουθεί τους πολίτες, διαλύει κάθε δημόσια υποδομή παραδίνοντάς την στα χέρια των γερακιών, καταστρέφει ανεπανόρθωτα τα νησιά και τα βουνά μας και μετατρέπει την κοινωνία σε άθροισμα ανεξάρτητων ατόμων που θα παλεύουν μόνο για την προσωπική τους επιβίωση.

Την κοινωνική ζούγκλα, το φόβο της οποίας επισείει ο Πορτοσάλτε για να τρομάξει, δε θα την φέρει η οργή του λαού.

Η ζούγκλα  είναι ήδη εδώ. Την έχει ήδη φέρει ο Μητσοτάκης και οι συνεργοί του. Θα τους αφήσουμε να ολοκληρώσουν το έγκλημα;

Δημοσιεύουμε κείμενο - επιστολή προς την ανεξάρτητη δημοτική κίνηση "Γη & Ελευθερία" του ιδιοκτήτη ακινήτου στο Κόκκινο Λιμανάκι της Ραφήνας, Δ. Τσιαμπούρη, σχετικά με την ύβρη που διάπράττει ο δήμος Ραφήνας Πικερμίου με το δικόγραφο του στην παρέμβαση του υπέρ του υπουργείου, στη δίκη στο ΣτΕ για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο που προωθείται. Η ύβρις είναι καταφανέστατη και χαρακτηρίζει τον συγκεκριμένο δήμο από τον καιρό της φονικής πυρκαγιάς του 2018. Ο λόγος στον Δ. Τσιαμπούρη

Ο δήμος Ραφήνας-Πικερμίου επ’ ευκαιρία των δικών στο ΣτΕ για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΕΠΣ) στην περιοχή του, κατόπιν της πύρινης τραγωδίας του 2018 με πάνω από 100 νεκρούς, σε έγγραφη παρέμβασή του (επισυνάπτεται, δείτε σελ. 5) αντί να αναγνωρίσει τις ευθύνες του, τις μετακυλίει στους ίδιους τους πολίτες, πολλοί από τους οποίους θύματα της τραγωδίας.

Ειδικότερα, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ισχυρίζεται με το δικόγραφό του ότι τα περισσότερα θύματα της τραγωδίας εγκλωβίστηκαν στις αυτοσχέδιες κλίμακες που υπάρχουν στην περιοχή και οδηγούν στην ακτή. Εντελώς ανακριβές, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι εκείνοι που έχασαν την ζωή τους στο οικόπεδο της Αργυρής Ακτής, την έχασαν επειδή δεν μπόρεσαν στις συνθήκες πανικού από την φωτιά και την αιθάλη, ως μη γνώστες της περιοχής, να βρουν την κλίμακα που θα τους έδινε διέξοδο στη θάλασσα.

Επισυνάπτεται το αναφερόμενο δικόγραφο με τις σχετικές επιγραμμίσεις

Οι ισχυρισμοί του Δήμου είναι ύβρις προς τους εκατοντάδες πολίτες που μέσω των κλιμάκων αυτών διασώθηκαν από τη φωτιά και, πολύ περισσότερο, ύβρις προς τα ίδια τα θύματα της φωτιάς που αφέθηκαν απροστάτευτα, επειδή ο Δήμος δεν έλαβε τα μέτρα που όφειλε, να κατασκευάσει, μεταξύ άλλων, και να σημάνει τις απαραίτητες προσβάσεις προς την θάλασσα.

Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα ο Δήμος αναφέρει, με προκλητική αλαζονεία, σχετικά με τις ενστάσεις πολιτών για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις κατασκευών στα ευαίσθητα πρανή προς την παραλία, ότι «...δεν υπάρχει είδος υποδομής που δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστεί». Μάλιστα Δήμαρχε κυρία Τσεβά: Όλα είναι δυνατόν να κατασκευαστούν αν δεν ληφθούν υπόψη οι οικονομικές επιβαρύνσεις και οι περιβαλλοντικές συνέπειες.

Ο Δήμος δεν επιτρέπεται να λειτουργεί με τόση αμετροέπεια.

Η Διοίκηση συχνά μετά από μια φυσική ή τεχνική καταστροφή συνηθίζει να ρίχνει τις αιτίες σε τυχαίους παράγοντες ή και στα ίδια τα θύματα, χωρίς να αναγνωρίζει πρώτα από όλα την ευθύνη της για τις ενέργειες ή τις παραλείψεις της ιδίας που οδήγησαν στις τραγωδίες.

Με εκτίμηση

Δημήτρης Τσιαμπούρης, ιδιοκτήτης ακινήτου στην περιοχή Κόκκινο Λιμανάκι

Όπως μας έχουν δυστυχώς, συνηθίσει, σε μία σχεδόν εικονική διαβούλευση, μόνο και μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα, κατατέθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για την κατασκευή του παραλιακού πεζόδρομου και τις επεμβάσεις στην ακτογραμμή και στον πυθμένα . 

Διαβάσαμε τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), διαβάσαμε και σχετική ανάρτηση του Εξωραϊστικού Συλλόγου "Μάτι" και αποφασίσαμε -έστω και με μικρή καθυστέρηση- να γράψουμε  τις εντυπώσεις μας, οι οποίες επιβεβαιώνουν τους φόβους μας πως πρόκειται για μία εντατική και εκτατική επέμβαση που απειλεί να αλλοιώσει οριστικά μία από τις ομορφότερες φυσικές  και αντιπροσωπευτικές του Αττικού τοπίου, περιοχές. Φυσικά οι ήπιες εναλλακτικές που στο εξωτερικό προτιμώνται και αποδεδειγμένα λειτουργούν, δεν τέθηκαν καν ως πιθανή επιλογή. Συνηθισμένο φαινόμενο εκεί όπου ο τζίρος έχει προτεραιότητα έναντι της αισθητικής, της λειτουργίας αλλά και της ουσιαστικής προστασίας του τόπου.

Οι προτεινόμενες επεμβάσεις.

Οι επεμβάσεις που προτείνονται είναι η αποθέωση της ανθρώπινης αλαζονείας και της εχθρικής προς τη φυσικά συμβατή διαχείριση. Πρόκειται για επεμβάσεις  που απαιτούν εκτατική και εντατική χρήση σκυροδέματος και ξένων προς τον τόπο υλικών,  επιδιώκοντας την πλήρη και μη αναστρέψιμη, αλλοίωση έως καταστροφή, του υπάρχοντος φυσικού τοπίου και των λειτουργιών του.

1. Προτείνεται η αφαίρεση σε όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου και σε πλάτος 3,5 μέτρων του εδαφικού υλικού σε βάθος 50 εκατοστών. Προτείνεται δηλαδή η καταστροφή του φυσικού προστατευτικού μανδύα, την άρση της φυσικής προστασίας, του φυσικού «οπλισμού» των εδαφικών και υπεδαφικών στρώσεων. Το ριζικό πλέγμα που έχει αναπτυχθεί επί σειρά ετών είναι ο φυσικός προστατευτικός μανδύας της ακτογραμμής και ο μόνος που -αποδεδειγμένα στην πάροδο του χρόνου- λειτουργεί. Εδώ σημειώνουμε πως στη ΜΠΕ παραλείπεται η αναφορά του συνόλου των ειδών της χλωρίδα της περιοχής, ειδικά του προστατευτικού Carpobrotus eduliw και γίνεται αναφορά (και αυτή αόριστα) μόnο στο σχίνο (Pistacia lentiscus. Λάθος ή παράλειψη με στόχο;

2. Προτείνεται να αφαιρεθεί από τις 3 παραλίες του Ματιού, παραλία Γαβριήλ , παραλία κάτω από ξενοδοχείο «Μάτι» και την παραλία Αργυράς Ακτής, η άμμος σε βάθος 25εκ. Συνολικά 190 κυβικά, περίπου  20 μεγάλα φορτηγά. Στη θέση της άμμου θα μπει γεωύφασμα και υποδομή από οπλισμένο σκυρόδεμα. Πρόκειται για υποδομή ξύλινου deck. Διαδρόμου δηλαδή από ξύλινες σανίδες οι οποίες σε μερικά χρόνια θα έχουν αλλοιωθεί ή/και  καταστραφεί. Οι δε μεταλλικές δοκίδες πάνω στις οποίες θα διαστρωθούν τα ξύλα πολύ σύντομα θα σκουριάσουν, δεδομένης της έκθεσης στις συνθήκες της θαλάσσιας ακτής. Πρόκειται για επέμβαση η οποία δεν εντάσσει τη διαδρομή στο περιβάλλον παρά μόνο οπτικά και μάλιστα για παρατηρητές που θέλουν να παραβλέψουν πως πρόκειται για διατάραξη της περιβαλλοντικής ισορροπίας με την προσθήκη ξένων προς το περιβάλλον στοιχείων.

Στη συνέχεια της διαδρομής, στο Κόκκινο Λιμανάκι ο πεζόδρομος (η όδευση) βγαίνει και συνεχίζει στο πεζοδρόμιο. Αντίθετα στο Μάτι για κάποιο ακατανόητο λόγο, η διαδρομή πρέπει να είναι ακριβώς δίπλα στην θάλασσα. Ακόμα και αν καταστρέφεται η ακτή.

Η ακόμα χειρότερη εναλλακτική

Η δεύτερη προτεινόμενη «λύση», εναλλακτική πρόταση, είναι η έμπηξη  κατά μήκος της όδευσης, μεταλλικών πασσάλων διαμέτρου  30 εκατοστών σε βάθος δύο μέτρων. Επί των πασσάλων θα κατασκευαστεί  εξέδρα από σκυρόδεμα. Και πάλι οι συνθήκες του θαλασσίου μετώπου θα προσδώσουν ελάχιστο χρόνο ζωής σε υποδομή και επιδομή, αλλά το χειρότερο είναι οι επιπτώσεις από τη φάση κατασκευής.

Οι οπές στην άμμο θα γίνουν με πασσαλομπήχτη, δηλαδή μηχάνημα (ή μηχανήματα) τα που σίγουρα δεν χωράνε στο παραλιακό μέτωπο και η καταστροφή που θα προκαλέσουν με την είσοδο τους θα είναι σοβαρότατη.  

Το τσιμεντένιο μέτωπο

Η σταθεροποίηση των κλίσεων του παραλιακού μετώπου προτείνεται να γίνει με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα (shotcrete ή gunite) .Το εκτοξευόμενο σκυρόδεμα χρησιμοποιείται στη διάνοιξη σηράγγων για την σταθεροποίηση της διανοιχθείσας διατομής, η οποία κατόπιν επενδύεται με προκατασκευασμένα στοιχεία (προφίλ) γιατί το gunite είναι αντιαισθητικό και δεν εξασφαλίζει μόνιμη σταθεροποίηση. Αν στις σήραγγες το gunite είναι πρακτικά αόρατο για τους διερχόμενους, σε μία ακτή θα είναι σε θέση βιτρίνας. Θα αποτελεί κυρίαρχο τοπιακό χαρατηριστικό. Ο ψεκασμός ενός παραλιακού μετώπου με gunite θα εξαφανίσει το φυσικό τοπίο, αυτό που χαρακτήριζε μέχρι σήμερα την παραλία, με αμφίβολη αποτελεσματικότητα. Οι κοιλότητες των βράχων θα γεμίσουν με εκτοξευόμενο σκυρόδεμα και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι επιεικώς απαράδεκτο. Επιπλέον, μέρος του σκυροδέματος θα καταλήξει στις παραλίες και τη θάλασσα προκαλώντας έντονη ρύπανση του θαλασσίου περιβάλλοντος.

Το πρότυπο για το θαλάσσιο μέτωπο στο Μάτι

Μία ακόμα φρικτή αλλοίωση θα είναι η «λείανση» του μετώπου με κοπή ή αφαίρεση των βραχωδών εξάρσεων. Δηλαδή αφανισμό αυτού που γνωρίσαμε ως κύριο τοπίο των παραλιών της Αττικής. Ακόμα η αφαίρεση βραχώδους υλικού θα αποκαλύψει επιφάνειες τρωτές στη διάβρωση καθιστώντας το όλο εγχείρημα μία αποτυχία, που  η αποκατάσταση της ίσως και να μην είναι πλέον εφικτή.

Για όλες τις παραπάνω εργασίες απαιτείται χώρος κίνησης των μηχανημάτων, ο οποίος δεν υπάρχει. Συνεπώς θα αυξηθούν οι παρεμβάσεις σε μεγαλύτερη έκταση από την έκταση του έργου, προκαλώντας καταστροφές, μη αποκαταστάσιμες οι περισσότερες εξ αυτών

Η φύση προσφέρει λύσεις

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να διαφωνεί στο ότι η ίδια η Φύση λύνει τα προβλήματα. Αρκεί και οι άνθρωποι να συνεργαστούν μαζί της.

Σχετικά κοντά στις παραλίες του Ματιού βρίσκεται η παραλία Μαρίκες. Η παραλία αυτή έχει στην πλάτη της ένα θαυμάσιο αμμοθινικό σύστημα που γέννησαν οι αποθέσεις άμμου από τη θάλασσα. Η προστασία της παραλίας Μαρίκες από τη θαλάσσια διάβρωση (και με τη θάλασσα να προσφέρει άμμο αντί να την παρασέρνει) οφείλεται στον beachrock σχηματισμό, δηλαδή έναν επιμήκη ύφαλο μπροστά στην αμμώδη παραλία. Όσοι δέρνονται από άγνοια έχουν βαφτίσει τον σχηματισμό αυτόν ως «τσιμέντα των Γερμανών» έχοντας φτιάξει στο φαντασιακό τους και μία ιστορία που θέλει τους Γερμανούς στην κατοχή να το έχουν εγκαταστήσει για να αποβιβάζονται στρατιώτες και πολεμικό υλικό στη Ραφήνα. Τόσο βαθιά στο υποσυνείδητο τους έχει εισχωρήσει αυτό το μύθευμα που κάποιοι έχουν και ψευδείς μνήμες των κατοχικών στρατευμάτων να σκυροδετούν την ακτή. Φυσικά τα ιστορικά και επιστημονικά στοιχεία τους διαψεύδουν με κρότο αλλά είπαμε. Πιο εύκολα περνάμε καμήλα από μάτι βελόνας παρά τους πείθουμε πως πρόκειται για παραμύθι που κάποιος, κάποτε και για άγνωστο λόγο, κυκλοφόρησε στο καφενείο. Μάλιστα οι πιο φανατικοί της ανοησίας θέλουν και να απομακρύνουν αυτόν τον προστατευτικό μανδύα ως «αντιτουριστικό» ή «αντικολυμβητικό»

Η μίμηση της Φύσης με την κατασκευή ύφαλων κυματοθραυστών στο Μάτι, όχι μόνο θα προστατεύσει τις παραλίες από τη διάβρωση αλλά θα τους προσφέρει και επιπλέον άμμο ως φερτό υλικό από τα κύματα, το οποίο θα συγκρατείται. Έτσι αμβλύνεται έως εκμηδενισμού το πρόβλημα της παράκτιας διάβρωσης σε συνεργασία με την ίδια τη Φύση. Κάθε επέμβαση εχθρική προς τη φυσική εξέλιξη είναι καταδικασμένη σε αποτυχία και δεν χρειάζεται να λάβουμε τα επίχειρα της αλαζονείας μας για να το καταλάβουμε. Όπως το gunite ή η εκσκαφή και επανεπίχωση με ….άμμο.

Διατομή του εμπλουτισμού με άμμο (ΜΠΕ)

Η εκβολή του ρέματος Παππά (Αργυρά Ακτή) - Η ανθρωπογενής ζημιά

Ο ισχυρισμός πως η μελέτη δεν είναι πλήρης βρίσκει έρεισμα (ενδεικτικό των στόχων της μελέτης) στην περίπτωση της Αργυράς Ακτής. Εκεί οι ζημιές και οι διαβρώσεις δεν έχουν προκληθεί από φυσικά αίτια (πλημυρίδα, κυματισμός κλπ) αλλά είναι ανθρωπογενείς. Τα ανθρωπογενή αίτια που έχουν προκαλέσει τη διάβρωση δεν αναφέρονται καν και φυσικά δεν προτείνεται και η ακύρωση τους (όπως η ταβέρνα στην Αργυρά Ακτή, η απαραίτητη κατεδάφιση της και η ακόλουθη απελευθέρωση του χώρου).  Παρόλα αυτά η μελέτη θέλει να αντιμετωπίσει τις «φυσικές απειλές….»

Η ταβέρνα Αργυρά Ακτή στην εκβολή του ρέματος Παππά

Η παραλία της Αργυράς Ακτής είναι το σημείο εκβολής του ρέματος Παππά. Έχει μεγάλο εύρος παραλίας αλλά καταλαμβάνεται το 70% από κατασκευή με επεκτάσεις και τσιμεντένιες βεράντες. Οι κατασκευές φτάνουν μέχρι την ακτογραμμή σε βαθμό που αν θες να περπατήσεις κατά μήκος της παραλίας πρέπει να το κάνεις μέσα από τη θάλασσα. Κανονικά και λογικά θα πρέπει να κατεδαφιστεί η κατασκευή η οποία είναι παράνομη και βρίσκεται μέσα στη ζώνη Θ1 της ΖΟΕ Μεσογείων. Επίσης είναι χτισμένη ακριβώς πάνω στην εκβολή του ρέματος Παππά εμποδίζοντας και τη στερεομεταφορά δηλαδή εμποδίζει τον εμπλουτισμό της παραλίας. Αν η κατασκευή αυτή κατεδαφιστεί τότε θα ελευθερωθεί η ζώνη του αιγιαλού και της παραλίας σε όλο της το πλάτος (πάνω από 10μ από τη ακτογραμμή προς τη λ. Δημοκρατίας) και θα αποκαλυφθεί ελεύθερη, η ζώνη αιγιαλού και παραλίας. Και φυσικά θα συνεχίσει να εμπλουτίζεται με φερτά υλικά από το ρέμα οπότε δεν θα είναι απαραίτητος ο εμπλουτισμός της. Οι δε κυματοθραύστες που προτείνονται δεν θα χρειαστούν (αφού  είναι παράλογο να υποστηρίξουν μία παράνομη κατασκευή αφενός και δεν απαιτούνται για να δημιουργήσουν μεγαλύτερη αμμουδιά ενώ μπορεί να δημιουργηθεί φυσικά άρα και πιο σταθερά). Και αυτό ήταν ένα μόνο παράδειγμα της ανεπάρκειας της μελέτης (εκτός αν η αυτή η  ανεπάρκεια εξυπηρετεί άλλους σκοπούς)

Η συντονισμένη επίθεση στον τόπο

Το παραλιακό μέτωπο της ανατολικής Αττικής αποτελεί ένα ιδιαίτερο τοπίο, φυσικά σχηματισμένο αλλά και σημειακά κατεστραμμένο από την ανθρώπινη αλαζονεία και την κακώς εννοούμενη «ανάπτυξη». Μάθαμε να θεωρούμε ως ανάπτυξη όσα θέλουν να επιβάλλουν στην αισθητική, την κοινωνία και τις λειτουργίες της, οι ανάγκες των κάθε λογής ιδιωτικών συμφερόντων, «επενδυτών» και των αρπακτικών που παρασιτούν γύρω τους. Οι επιτήδειοι που συχνά είναι οι ίδιοι με αυτούς που αναφέραμε στην προηγούμενη πρόταση, προωθούν μία αντίληψη «μεγαλοϊδεατισμού» περί του οικιστικού ιδεώδους, το οποίο το συνοψίζουν με εκφράσεις που μόνο πικρό γέλιο προκαλούν. Εκφράσεις όπως «Ματιώτικη Ριβιέρα» ή «εκσυγχρονισμός τουριστικού προϊόντος» αντιδιαστέλλονται με έννοες συμβατές με το μέτρο που επιβάλλει η φύση και η λογική, οι οποίες συμπυκνώνονται σε δήθεν ευφυολογήματα τύπου «δεν θα μείνουμε ένα ψαροχώρι» ή «η περιοχή αναπλάθεται προς όφελος της κοινωνίας» και άλλα τέτοια φαιδρά. Ακόμα και η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης έχει γίνει παιχνίδι στα χέρια των ίδιων συμφερόντων Η αλήθεια όμως που προσπαθούν να κρύψουν με ψέματα και φανφάρες δεν μπορεί να μείνει στο σκοτάδι πια.

Και ποιος ο λόγος όλων αυτών των τερατωδών σχεδιασμών;

Όλοι οι σχεδιασμοί αποτελούν τα επιμέρους βήματα για την κατασκευή μίας νέας Αττικής. Μίας Αττικής που θα διαμορφωθεί όπως ζητούν αυτοί που διαθέτουν δύναμη και πλούτο. Η επέκταση του λιμανιού της Ραφήνας για να δεχτεί την επιβατική κίνηση που δεν θέλει ο παραχωρησιούχος του Πειραιά, θα αυξήσει την πίεση για την υποδοχή περισσότερου κόσμου στις γύρω περιοχές και μαζί την πίεση για αναδιαμόρφωση και αναδιανομή των χώρων αυτών. Η φωτιά που κατέκαψε το Μάτι ήταν η ευκαιρία που έψαχναν για να εδραιώσουν τη νέα κατάσταση και δεν ορρωδούν προ ουδενός. Η περιοχή από το Κόκκινο Λιμανάκι και βόρεια, στον σχεδιασμό τους πρέπει να αποκτήσει χαρακτηριστικά τόπου υποδοχής χρηστών των μεγάλων μεταφορικών και συγκοινωνιακών υποδομών. Έστω κι αν καταστραφεί ο τόπος και το περιβάλλον, με έργα εκτός του μέτρου που ορίζει ο ίδιος ο τόπο και οι αντοχές του. Του μέτρου που τον χαρακτήριζε κάποτε. Ήδη το ανατολικό Πεντελικό οικοδομείται εντατικά με μοντέλο τους οικισμούς που εγκαταστάθηκαν εκεί, ακόμα και λίγο πριν την επταετία. Τώρα νέες περιοχές (καμένου) δάσους αποκτούν σχέδιο πόλης. Το ίδιο και η παραλία. Ειδικά χωρικά και «προτάσεις» τύπου «Ριβιέρας» πλημμυρίζουν την καθημερινότητα μας.

Χρειάζεται η κοινή δράση όλων των κατοίκων που αγαπούν τον τόπο, είτε ζουν στα ορεινά (ακόμα και στις περιοχές των διαβόητων οικοδομικών συνεταιρισμών) είτε ζουν στα παράλια. Αν δεν υπάρξει κοινή δράση που να αξιώνει το μέτρο στην αισθητική και την ανάπτυξη των πόλεων και των οικισμών, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε τον θάνατο αυτού που κάποτε θεωρούσαμε το πιο όμορφο κομμάτι της Αττικής και των παιδικών μας χρόνων.

Θα επανέλθουμε στο θέμα, μόλις συγκεντρώσουμε περισσότερες πληροφορίες γιατί πρόκειται για ακόμα μία κραυγαλέα περίπτωση επιλογής της χειρότερης λύσης, αντίθετα στις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και της πρόκρισης των επιλογών εκείνων που έχουν ελάχιστες  ως μηδενικές επιπτώσεις σε ευπαθή συστήματα.

Στοιχεία αντλήθηκαν από

Παρουσίαση θέσεων που αναρτήθηκαν στη σελίδα του Εξωραϊστικού Συλλόγου «Μάτι»

Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων έργων που προβλέπονται στο ρυμοτομικό σχέδιο εφαρμογής στο Μάτι

Διαχρονική η  επικαιρότητα. Η επικαιρότητα της καταγραφής των εγκλημάτων της εξουσίας με θύματα ανθρώπους που ανάθεσαν τις τύχες τους, τις τύχες των παιδιών τους και εκείνη του τόπου τους σε εξουσίες ανεύθυνες και άχρηστες -στην καλύτερη περίπτωση- αφού εκ των αποτελεσμάτων αποδείχθηκαν εγκληματικές. Εξουσιαστές που διακατέχονται από την λαγνεία του τίτλου και της καρέκλας και για να συνεχίσουν τη διεστραμμένη αυτή σχέση τους δεν διστάζουν να οδηγήσουν στον όλεθρο τους άλλους. Αυτούς που θώπευαν για να τους αναδείξουν αλλά στην κρίσιμη στιγμή τους έστειλαν χωρίς δεύτερη σκέψη, στην καταστροφή. Αναδημοσιεύουμε  από τον Ελεύθερο Τύπο της 7/3/2023 την καταγραφή της μαρτυρίας του πραγματογνώμονα που ορίστηκε για να διερευνήσει την καταστροφή στο Μάτι  ώστε να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι. Ο πραγματογνώμονας είναι κάθετος στην κατάθεση του και υποδεικνύει τους υπεύθυνους αλλά και αυτόν που καθησύχασε τον κόσμο πως "...χαμηλά δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί η φωτιά πάει προς στον Διόνυσο"

Δίκη Μάτι: Κάθετος ο πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος «Έπρεπε να είχε εκκενωθεί ο οικισμός, υπήρχε χρόνος»

Δίκη Μάτι: Την πεποίθηση πως η έγκαιρη εκκένωση του οικισμού θα αποδεικνυόταν σωτήρια για δεκάδες ανθρώπους που κάηκαν από ανθρώπινο λάθος και κακό συντονισμό όντας κυριολεκτικά ανυπεράσπιστοι από τη λαίλαπα της φωτάς στο Μάτι, επανέλαβε κατά την έκτη μέρα κατάθεσής του ο δικαστικός πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος.

Ο επιπυραγός που απαντά σε ερωτήσεις συνηγόρων των θυμάτων, είπε πως η εισήγηση για απομάκρυνση έπρεπε να έχει δοθεί από τις 17.30 του μοιραίου απογεύματος και τόνισε πως η φωτιά έφθασε το Μάτι στις 18.20. Όπως είπε: «Οι δίοδοι προς τη θάλασσα είναι τουλάχιστον 25. Από τη Λεωφόρο Μαραθώνος μέχρι τη θάλασσα, είναι 850 μέτρα. Μόνο δύσκολο κομμάτι είναι στο Κόκκινο Λιμανάκι. Σε όλη την υπόλοιπη περιοχή όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην θάλασσα. Η απόσταση για ένα μέσο άνθρωπο προς τη θάλασσα είναι περίπου 20 λεπτά. Ο κόσμος έφυγε αυτοβούλως με τα οχήματα του. Στις 18:00 με την ενημέρωση του δημάρχου (ότι δεν κινδυνεύουν) ο κόσμος καθησυχάστηκε. Δεν είχε ενημερωθεί ο κόσμος πως η φωτιά κατευθύνεται προς την περιοχή».

Δίκη Μάτι: Μπορούσαν να γίνουν ρίψεις από τα πτητικά μέσα
Απατώντας σε ερωτήσεις ο μάρτυρας επανήλθε στο θέμα των πτητικών μέσων αναφέροντας πως δεν προκύπτει ότι τα ελικόπτερα της πυροσβεστικής εκείνη την ημέρα δεν μπορούσαν να κάνουν ρίψεις.

«Δεν προκύπτει ότι είχαν κάποιο πρόβλημα. Πλην των Ericsson, τα υπόλοιπα ελικόπτερα είναι δύσκολο να επιχειρήσουν σε κατοικημένες περιοχές» τόνισε.

Δίκη Μάτι: Μόνο εννέα ήταν τα οχήματα της πυροσβεστικής

Ο επιπυραγός επεσήμανε επίσης πως «Είχαμε ενημέρωση πως η φωτιά κατευθύνεται σε σπίτια, είχαμε ενημέρωση πως κατευθύνεται στο Νέο Βουτζά. Υπήρχε ενημέρωση πως υπήρχαν μόνο εννέα οχήματα της πυροσβεστικής και αυτά στην έναρξη της φωτιάς. Είχαμε ενημέρωση για κατεύθυνση καπνών. Έπρεπε να δοθεί η εντολή. Ο άνθρωπος δεν καίγεται από τη φωτιά, πρώτα δηλητηριάζεται από τον καπνό και μετά καίγεται».

Μία ακόμη δυνατότητα που δεν αξιοποιήθηκε στην φάση της διάσωσης ανέφερε ο πραγματογνώμονας λέγοντας πως «τα ελικόπτερα της ελληνικής αστυνομίας τα οποία διαθέτουν και θερμικές κάμερες, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό ανθρώπων στη θάλασσα και στη διαδικασία διάσωσης».

Πηγή