Όσο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κόμμα της Αριστεράς, οι υποψήφιοί του επιδίδονταν σε έναν ιδεολογικό προεκλογικό αγώνα που δεν είχε καθόλου προσωπικά στοιχεία. Το κόμμα και οι ιδέες του ήταν πάνω από όλα και οι υποψήφιοί του δεν μοίραζαν ούτε ένα φυλλάδιο που να τους προωθεί προσωπικά.

Τα πράγματα, όμως, σιγά σιγά άρχισαν να αλλάζουν καθώς άρχισαν οι μεταγραφές, αρχικά με τους Πασόκους και στη συνέχεια με τους δεξιούς των ΑΝΕΛ. Η προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να μη διαφέρει σε τίποτα από αυτή της ΝΔ ή του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ. Βλέπαμε παντού, πλέον, προσωπικά φυλλάδια των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ και έναν προεκλογικό αγώνα που είχε έντονο το προσωπικό στοιχείο του υποψηφίου και την αγωνία του να εκλεγεί βουλευτής.

Έλα, όμως, που η θεά τύχη έχει κέφια και σαν από ειρωνεία της ιστορίας, βρέθηκαν να κονταροχτυπιούνται για μια βουλευτική έδρα του ΣΥΡΙΖΑ ένας πρώην (;) Πασόκος (ο Παναγιώτης Κουρουμπλής) και ένας πρώην (;) δεξιός (ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος). Προσωρινός νικητής αναδείχθηκε, με διαφορά μόλις έξι ψήφων, ο Παπαχριστόπουλος. Και λέμε προσωρινή, γιατί ο Κουρουμπλής, ορμούμενος προφανώς από συντροφική αλληλεγγύη, έσπευσε να ζητήσει επανακαταμέτρηση των ψήφων. Πού είναι το κακό, θα αναρωτηθείτε;