Από την Αρεόπολη μέχρι το ακρωτήριο Ταίναρο, το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ευρώπης. Μία ώρα με το αυτοκίνητο και σχεδόν άλλη μία ώρα περπάτημα από τα Κοκκινόγεια μέχρι το φάρο του ακρωτηρίου

Μαζί με μας, κινείται προς τα κάτω και η «ανάπτυξη», που κατεβαίνει στο μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου με γοργούς ρυθμούς. Η Αρεόπολη έχει γεμίσει πια από μαγαζιά για τουρίστες-καταναλωτές, χωρίς να  ενοχλεί – είναι αλήθεια – αισθητικά. Ο Γερολιμένας όμως, πνίγηκε κυριολεκτικά από τα μαγαζιά και τα ενοικιαζόμενα δωμάτια και σε πνίγει και σένα με τη σειρά του. Η σχεδόν έρημη καστροπολιτεία της Βάθειας παραμένει ακόμη ανέγγιχτη, επιβλητική και όμορφη, περιμένοντας και αυτή με τη σειρά της την «ανάπτυξη». Τα πωλητήρια πάνω στις πεσμένες πέτρες, μέσα από τις οποίες ξεπηδούν οι πανταχού παρούσες φραγκοσυκιές,  αποτελούν αδιάψευστους μάρτυρες

Από κει και κάτω αρχίζεις πλέον να ανασαίνεις, παρόλο που το τοπίο γίνεται όλο και πιο άγριο. Το χώμα λιγοστεύει και το βουνό έχει γίνει πια ένας τεράστιος βράχος. Οι ελιές κονταίνουν, σα να μη θέλουν να ξεχωρίζουν από τους γύρω θάμνους. Μόνο οι φραγκοσυκιές στέκουν  περήφανες και αγέρωχες, σαν αρχόντισσες του τόπου, αδιαφορώντας για τον καυτό ήλιο, την ξηρασία και τον αέρα

Ένα καφεδάκι στο όμορφο και ήσυχο ακόμη Πόρτο Κάγιο, νερό για τη διαδρομή και πορεία προς τα Κοκκινόγεια, τον νοτιότερο οικισμό της Μάνης, από όπου ξεκινάει το μονοπάτι για το Ταίναρο. Εκεί, που κατά τους αρχαίους Έλληνες, βρισκόταν η είσοδος στον Κάτω Κόσμο, το ψυχοπομπείο, το σημείο, δηλαδή, απ’ όπου ο συνοδός έπαιρνε τις ψυχές των ανθρώπων και τις οδηγούσε στον Άδη και γι αυτό στην αρχαιότητα λειτουργούσε εκεί νεκρομαντείο

Μια όμορφη παραλία στην αρχή του μονοπατιού σε προκαλεί να βουτήξεις στα όμορφα νερά της και, αν έχεις χρόνο,  κάντο, σίγουρα θα αποζημιωθείς. Λίγο πιο κει, όμορφα ρωμαϊκά ψηφιδωτά θυμίζουν την ιστορία του τόπου

Το μονοπάτι είναι όμορφο, θέλει βέβαια κλειστά παπούτσια και προσοχή. Μετά από πενήντα λεπτά φτάνεις στο φάρο, εκεί όπου σμίγουν τα βράχια, η θάλασσα και ο αέρας.

Αν μάλιστα είσαι και λίγο τυχερός, στο γυρισμό, εκεί λίγο πριν δύσει ο ήλιος, μπορεί να πέσεις πάνω σε κάποιο από τα ελεύθερα άλογα που ζουν εκεί