Διαβάζοντας στα  «Ποιήματα του Σβέντμποργκ» -ποιητική συλλογή του Μπέρτολτ Μπρεχτ, από το 1939-  το  «Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου»  μοιάζει σα να γράφτηκε για τη χώρα μας, όπως και για όλες τις χώρες που ο πληθυσμός τους επιλέγει πολύ προσεκτικά σε ό,τι αφορά το ατομικό του συμφέρον, την προσωπική του ευημερία και εντελώς απερίσκεπτα (ή και με ενδεχόμενο  δόλο) σε ό,τι αφορά το κοινό, το δημόσιο καλό. Το καλό του λαού και τελικά και της χώρας.

Εκτός αν το καλό  του λαού δεν κάνει καλό στη χώρα, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε.

Αλλιώς πως να εξηγήσει κανείς την ανάθεση της τύχης του τόπου σε έναν άνθρωπο (;) που αποδεδειγμένα, τον διακρίνει η πλήρης έλλειψη ενσυναίσθησης και τελικά η πλήρης έλλειψη συνείδησης της σκληρής πραγματικότητας, του λαού. Του λαού που υποτίθεται πως τον ανέδειξε δια της ψήφου του, για  να διαχειριστεί την τύχη του;

Δεν χρειάζονται περισσότερα για να καταλάβει κανείς πως η απορία μας αυτή αφορά στον σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδας, τον Κ. Μητσοτάκη.

Η τελευταία του αναφορά στο βιοτικό επίπεδο των ιθαγενών της ελληνικής χερσονήσου ήταν ακόμα μία ένδειξη για το μαύρο αύριο που μας υπόσχεται χαμογελώντας, ο άνθρωπος αυτός, που δεν έχει καταλάβει τίποτα απ’ όσα συμβαίνουν στη χώρα εδώ και 12 συνεχή χρόνια.

Είπε:

«Η Ελλάδα, το έχω πει πολλές φορές και παρότι της αντιπολίτευσης της αρέσει να μου ασκεί κριτική γι΄ αυτό, θα επιμείνω σε αυτό, μπορεί να προσφέρει μία εξαιρετική ποιότητα ζωής και σε ένα κόσμο όπου τα ζητήματα αυτά αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Όπου ο σκοπός πλέον δεν είναι απλά πόσα λεφτά θα βγάλω, είναι πολύ σημαντικό αυτό, αλλά δεν είναι το μοναδικό κίνητρο, το να βγάζει κανείς ολοένα και περισσότερα λεφτά, αλλά να βλέπουμε τη ζωή μας λίγο πιο σφαιρικά, λίγο πιο ολιστικά».

Και στο σημείο αυτό, ο ποιητής προσφέροντας μας την καθαρή ματιά του, έντιμα μας μιλάει και παρατηρεί:

 

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά

Θεωρούνε ταπεινό

Να μιλάς για το φαΐ

Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει

Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο

Χωρίς να  ’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής

Πώς ν’ αναρωτηθούν πούθε  έρχονται

Και πού πηγαίνουν

Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι

Το βουνό και την πλατιά τη θάλασσα

Δεν τα ’χουν ακόμα δει

Όταν σημαίνει η ώρα τους

Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί

Γι’ αυτό που είναι ταπεινό

Ποτέ δεν θα υψωθούν

Το ημερολόγιο

Δεν δείχνει ακόμα την ημέρα

Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες

Είναι ανοιχτές

Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί

Μ’ έναν σταυρό

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί

Οι έμποροι φωνάζουν γι’ αγορές

Οι άνεργοι πεινούσαν

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι

Κηρύχνουν τη λιτότητα

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα

Ζητάνε θυσίες

 

Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους

Για τις μεγάλες εποχές που θα ’ρθουν

Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο

Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό

Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού

 

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Πόλεμος και ειρήνη

Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά

Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από την μάνα

έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά

ο πόλεμός τους σκοτώνει

ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους

Όταν αυτοί που είναι ψηλά

Μιλάνε για ειρήνη

Ο απλός λαός ξέρει

Πως έρχεται ο πόλεμος

Όταν αυτοί που είναι ψηλά

Καταριούνται τον πόλεμο

Διαταγές για επιστράτευση

Έχουν υπογραφεί

Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο

Θέλουνε πόλεμο

Αυτός που το ΄χε γράψει

Έπεσε κιόλας

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Να ο δρόμος για τη δόξα

Αυτοί που είναι χαμηλά λένε

Να ο δρόμος για το μνήμα

Τούτος ο πόλεμος που έρχεται

Δεν είναι ο πρώτος

Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι

Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος

Υπήρχαν νικητές και νικημένοι

Στους νικημένους ο φτωχός λαός

Πέθαινε απ’ την πείνα

Στους νικητές ο φτωχός λαός

Πέθαινε το ίδιο

 

Σαν θα ’ρθει η ώρα της πορείας

Πολλοί δεν ξέρουν

Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους

Η φωνή που διαταγές τους δίνει

Είναι του εχθρού τους η φωνή

Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει

Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός

 

Νύχτα

Τ’  ανδρόγυνα ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους

Οι νέες γυναίκες θα γεννήσουν ορφανά

 

Στρατηγέ το τανκς σου

Είναι δυνατό μηχάνημα

Θερίζει δάση ολόκληρα

Κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα

-χρειάζεται οδηγό

 

Στρατηγέ το βομβαρδιστικό

Είναι πολυδύναμο

Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο

Κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα

-χρειάζεται πιλότο

 

Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ

Ξέρει να πετάει

Ξέρει και να σκοτώνει

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα

-ξέρει να σκέφτεται

 

Επί έναν τουλάχιστον, χρόνο οι επικεφαλής της περιφέρειας Αττικής, Πατούλης και ο αντιπεριφερειάρχης Αυγερινός, διατυμπανίζουν πως «Το διαχρονικό αίτημα των κατοίκων της Ανατολικής Αττικής για ίδρυση Νοσοκομείου μπήκε επιτέλους στις ράγες με την πρότασή μας και την έγκριση του Περιφερειακού Συμβουλίου της χρηματοδότησης δύο αρχικών μελετών για την σκοπιμότητα και τη χωροθέτηση του Νοσοκομείου». Την ίδια περίοδο, η κεντρική κυβέρνηση με αιχμές τους Πλεύρη και Γκάγκα, ετοιμάζει το κλείσιμο του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης. Και θα σκεφτεί κανείς (ειδικά εκείνος που μετράει τη δημόσια υγεία με «κέρδη και ζημίες» κατά το νεοφιλελεύθερο πρότυπο)  πως αν ένα γενικό νοσοκομείο πρόκειται να ανεγερθεί στην περιοχή, το υφιστάμενο νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης  περισσεύει. Τίποτα δεν είναι πιο λάθος από αυτή τη θεώρηση.

Τα νοσοκομεία παίδων είναι εξειδικευμένα νοσοκομεία που εξασφαλίζουν τη φροντίδα και ενδεχομένως τη νοσηλεία παιδιών σε κατάλληλες συνθήκες, τα οποία δεν μπορούν να λάβουν την τη μέριμνα που απαιτείται,  από τα γενικά νοσοκομεία σε αντίστοιχα διαμορφωμένες πτέρυγες. Σκεφτείτε ένα γενικό νοσοκομείο όπως το «Ιπποκράτειο» ή ο «Ευαγγελισμός» να νοσηλεύει παιδιά σε κάποια πτέρυγα του. Μοιάζει με δυστοπικό σενάριο. Είναι εντελώς παράλογο, απάνθρωπο και στο σύνολο του απαράδεκτο. Άλλωστε, η υγειονομική εμπειρία ετών έχει καταστήσει σαφές στη συνείδηση του κόσμου (επιστημονικού και μη) πως τα παιδιά χρειάζονται το δικό τους, ξεχωριστό νοσοκομείο και ένα κράτος που σέβεται τον εαυτό του, τους πολίτες και υπηρετεί τη δημογραφική αναβάθμιση της χώρας, οφείλει να το παρέχει στο πλαίσιο της δημόσιας και δωρεάν υγείας. Εδώ τονίζουμε το κοινά γνωστό, πως η χώρα μας, ειδικά στην παιδιατρική φροντίδα και δημόσια μέριμνα, παρουσιάζει ελλείψεις πολύ μεγαλύτερες από τις ελλείψεις που παρουσιάζει στην αντίστοιχη μέριμνα για τον γενικό πληθυσμό.

Από την τοπική εφημερίδα «Αμαρυσία» και το φύλλο της της 15ης Απριλίου 2022, στο βασικό της άρθρο (editorial) του Γιάννη Μπεθάνη, διαβάζουμε πως δέχονται επίθεση από το ίδιο το κράτος «οι νοσοκομειακές μονάδες των βορείων προαστίων και ειδικά εκείνες στον «Καλλικρατικό» Δήμο Πεντέλης, την τελευταία δεκαετία. Μια διαρκής επίθεση από το κράτος και τις κυβερνήσεις, με αποτέλεσμα τη δραματική συρρίκνωση και υποβάθμιση της ποιότητας και ποσότητας παροχής υπηρεσιών, σε μια περιοχή που ανέκαθεν αποτελούσε υγειονομικό σημείο αναφοράς τόσο για τη Β/Α Αττική, όσο ακόμη και για άλλες περιοχές εντός, ακόμη κι εκτός, λεκανοπεδίου.»

Και συνεχίζει το editorial της εφημερίδας:

«Το κλείσιμο των νοσοκομείων «Παπαδημητρίου» και «Μπόμπολα» και η διαρκής υποβάθμιση του «Αμαλία Φλέμινγκ», σε συνάρτηση με τον αναπόφευκτο «συγκεντρωτισμό» στο Σισμανόγλειο, έχουν φέρει πολλά βήματα πίσω τη νοσοκομειακή περίθαλψη των πολιτών, ακόμη και στα χρόνια της πανδημίας, όταν υποτίθεται ότι θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο.»

Για ποιο νέο νοσοκομείο λοιπόν μας μιλούν εδώ και ένα χρόνο ο περιφερειάρχης και ο αντιπεριφερειάρχης του, όταν και αυτά που υπήρχαν στην περιοχή, έκλεισαν ή ήδη υποβαθμίζονται με τελική κατάληξη το κλείσιμο τους; Και το ακόμα χειρότερο, που αποκαλύπτει το ψεύδος της επίδειξης «καλών προθέσεων» από πλευράς περιφερειακής διοίκησης, είναι πως μπροστά στον διωγμό των υφιστάμενων νοσοκομείων (μαζί και του  Παίδων Πεντέλης) η περιφέρεια στέκεται σιωπηλή. Είναι βέβαιο πως μπορεί να παρέμβει, πολιτικά ή διοικητικά, αλλά αντί να αναλάβει τα νοσοκομεία που η κεντρική κυβέρνηση θέλει να κλείσει, υπόσχεται (αόριστα ακόμη) τη δημιουργία νέων μονάδων. Το όλο πράγμα μοιάζει με κακοστημένη φάρσα.

Το Παίδων Πεντέλης, οι άρπαγες και οι χορηγοί του κλεισίματος του

Με την υποβάθμιση του παιδιατρικού νοσοκομείου της ανατολικής Αττικής και τη μετατροπή του σε εμβολιαστικό κέντρο, με στόχο να καταργηθούν οι εφημερίες του, το δημόσιο  σύστημα υγείας δέχτηκε μία ακόμα ισχυρή βολή. Στις συζητήσεις που άνοιξαν για την εξυπηρέτηση των παιδιατρικών αναγκών του τόπου, γίνεται αναφορά και σε λύση που περιλαμβάνει τις ιδιωτικές παιδιατρικές κλινικές. Την αξία των ιδιωτικών νοσοκομείων την είδαμε πολύ καλά στην ανύπαρκτη  συμμετοχή τους τη διαχείριση της πανδημίας του COVID-19, οπότε δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω αναφορά στην (αν-) αποτελεσματικότητα τους. Ομοίως δεν χρειάζεται καμία αναφορά  στο κόστος που θα κληθεί να αναλάβει (και θα αναλάβει αναγκαστικά) η κάθε οικογένεια, έτσι και χρειαστεί τις παιδιατρικές υπηρεσίες του ιδιωτικού νοσοκομείου.

Παρά τις διαβεβαιώσεις των Γκάγκα και Πλεύρη πως «το νοσοκομείο θα ξανανοίξει», αυτό δεν έχει ουσιαστικά ανοίξει ακόμα και τα προβλήματα του έχουν πολλαπλασιαστεί.   

Στις 4/4/2022 δημοσιεύτηκε η «έγκριση» δίχως προειδοποίηση και σχετική διαβούλευση, μίας δωρεάς από τον Ροταριανό Όμιλο,  ο οποίος είναι μία ΜΚΟ. Αποφασίστηκε λοιπόν (με ποια διαδικασία;) η δωρεά να κατευθυνθεί στη «μετατροπή της κλινικής ΩΡΛ του Παίδων Πεντέλης σε ξενώνα για κακοποιημένα παιδιά και γενικά για παιδιά που βρίσκονται υπό εισαγγελική εντολή». Φυσικά η κατασκευή μίας τέτοιας δομής προνοιακού χαρακτήρα είναι απαραίτητη, αλλά δεν μπορεί να ξηλώνεται ολόκληρη ΩΡΛ κλινική για να εγκατασταθεί εκεί η προνοιακή δομή, την ώρα που δίπλα στο νοσοκομείο βρίσκεται το κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να αξιοποιηθεί γι’ αυτόν τον σκοπό. Η κλινική ΩΡΛ του Παίδων Πεντέλης είναι η πιο απαραίτητη και πιο φορτισμένη από ασθενείς και επισκέπτες και η αλλαγή χρήσης που θέλουν να επιβάλλουν αποτελεί άλλη μία απόπειρα υποβάθμισης και τελικού κλεισίματος του νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης. Οι εργαζόμενοι στο Παίδων Πεντέλης εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία επισημαίνουν την νέα προσπάθεια της κυβέρνησης για την περαιτέρω υποβάθμιση και τελικά το  κλείσιμο του νοσοκομείου.

Δωρεά κατά της κοινωνίας αλλά με φιλανθρωπικό προσωπείο

Η δωρεά του Ροταριανού Ομίλου, που εδώ χρησιμοποιείται εναντίον του ίδιου του πνεύματος της δωρεάς, αξιοποιούμενη από την κυβέρνηση για να επιτύχει το πολυπόθητο γι΄ αυτήν, κλείσιμο του νοσοκομείου, έχει μία παράξενη ιστορία

Η διοικήτρια της 2470 Περιφέρειας των Ρόταρυ, που έκανε τη δωρεά, είναι η Μαρίζα Οικονόμου, στέλεχος της ΝΔ (τομέας Τουρισμού) και τέως αναπληρώτρια διοικήτρια του Παίδων Π & Α Κυριακού (2013-2014).

Σε εκδήλωση που οργάνωσε ο Ροταριανός όμιλος τον περασμένο Σεπτέμβριο (2021), η Μαρίζα Οικονόμου περιέγραψε τον στόχο της εκδήλωσης  ως την «ανακαίνιση χώρου και διάθεση εξοπλισμού για τη φιλοξενία των παιδιών με εισαγγελική εντολή στις εγκαταστάσεις του Νοσοκομείου Παίδων Πεντέλης».  Δηλαδή ο στόχος του ομίλου ήταν πλήρως εναρμονισμένος με την πρόθεση της κυβέρνησης να ακρωτηριάσει το Παίδων Πεντέλης αφενός και αφετέρου η Μ. Οικονόμου ως υποδιοικήτρια της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας (1ης ΥΠΕ), που έχει στη δικαιοδοσία της και το Παίδων Πεντέλης (διορισμένη από τον ίδιο τον Μητσοτάκη το 2019), θα πάρει την υπηρεσιακή απόφαση για την υλοποίηση της δωρεάς και του στόχου της.

Τα ερωτήματα πολλά, αλλά οι απαντήσεις βρίσκονται μπροστά στα μάτια μας

Ερώτημα πρώτο: Γιατί –στην περίπτωση της δωρεάς- ο Ροταριανός όμιλος ορίζει σαν σκοπό της την «ανακαίνιση χώρου» του Παίδων Πεντέλης και δεν την κατευθύνει στις απαραίτητες εργασίες στο διπλανό κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ που είναι άδειο και αδρανές;

Ερώτημα δεύτερο: Γιατί έχει γίνει εμμονή της κυβέρνησης Μητσοτάκη η κατάργηση του Παίδων Πεντέλης με κάθε τρόπο και μέσο;

Ερώτημα τρίτο: Με τι θράσος και αναισθησία εργαλειοποιούνται παιδιά που χρειάζονται ένα φιλόξενο σπίτι μέχρι την αναδοχή τους από κάποια οικογένεια και θα εξαναγκάζονται να διαβιώσουν σε νοσοκομειακό περιβάλλον, αντί να φιλοξενηθούν σε έναν ανεξάτητο και σωστά δομημένο χώρο που τουλάχιστον θα θυμίζει σπίτι;

Ερώτημα τέταρτο: Αφού ο Πατούλη και η Περιφέρεια Αττικής θέλουν να χτίσουν ένα νοσοκομείο στην ανατολική Αττική, γιατί δεν ξεκινούν με την ανάληψη των απαραίτητων έργων που θα αποσκοπούν στην διατήρηση ή κι αναβάθμιση του Παίδων Πεντέλης αρχικά; Αυτή η πρωτοβουλία της περιφέρειας σίγουρα θα λειτουργούσε πολύ καλύτερα από τη «φούσκα» (αποδεδειγμένα) του γενικού νοσοκομείου που υπόσχεται από τον περασμένο Σεπτέμβριο;

Ερώτημα πέμπτο: Η δημιουργία δημόσιου γενικού νοσοκομείου ανατολικής Αττικής βρίσκεται εντός των κυβερνητικών σχεδιασμών για τη δημόσια υγεία ή τελικλα θα υπονομευθεί από μία κυβέρνηση που κάνει τα πάντα, εμμονικά, για να διαλύσει τις δημόσιες δομές υγείας υπέρ των ιδιωτών παρόχων σχετικών υπηρεσιών;

Καιροί δύσκολοι, καιροί που έχουμε ανάγκη την αλληλεγγύη και την κρατική μέριμνα για την οποία όλοι συμβάλλουμε από το ετήσιο υστέρημα μας. Η συμβολή μας όμως αυτή κατευθύνεται σε τσέπες και συμφέροντα άλλων και αυτό που μένει δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες του πάσχοντος λαού. Η  κατάργηση των δημόσιων δομών υγείας βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα αυτών που έστειλαν στον άλλο κόσμο 30.000 συνανθρώπους μας, οι οποίοι ζήτησαν την περίθαλψη τους από ένα σύστημα υγείας που στα χέρια των κυβερνώντων, τους αρνήθηκε ακόμα και την εισαγωγή σε μονάδα εντατικής θεραπείας.  Η κατάργηση του συστήματος δημόσιας υγείας κλιμακώνεται καθημερινά, προσπαθώντας να ανακτήσει το έδαφος που έχασε από την πανδημία και την ανικανότητα των κυβερνώντων να την αντιμετωπίσουν. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν από το 2019 ως σήμερα, είχε υλοποιηθεί το ξήλωμα των δημόσιων νοσοκομείων που ευαγγελίζεται σταθερά, κάθε κυβέρνηση της ΝΔ και πιο πολύ οι μητσοτακικές της παραλλαγές. Το Παίδων Πεντέλης πρέπει να μείνει όρθιο, σε αντίθεση με την κυβέρνηση Μητσοτάκη η οποία πρέπει να πάρει τον δρόμο για τα άχρηστα της Ιστορίας.

 

• Προς τους κατοίκους της ανατολικής Αττικής που περιμένουν «γενικό νοσοκομείο»: Με δεδομένη την κυβερνητική ατζέντα σε θέματα υγείας, φαντάζει τουλάχιστον γελοία και άκρως περιπαικτική κάθε δήλωση υπουργών ή βουλευτών της ΝΔ περί «ανέγερσης νοσοκομείου ανατολικής Αττικής»

 

---

Πηγές συνδέσμων:

Εφημερίδα ΑΜΑΡΥΣΙΑ 15/4/22

patt.gov.gr

Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Εφημερίδα ΑΥΓΗ

Η υπερβάλλουσα θνητότητα υπολογίζεται αν από το συνολικό αριθμό θανάτων κατά τη διάρκεια μιας περιόδου, αφαιρέσουμε το μέσο αριθμό των ανθρώπων που πέθαναν την ίδια περίοδο κατά τα προηγούμενα πέντε χρόνια.

Η υπερβάλλουσα θνητότητα χρησιμοποιείται ως δείκτης κατά τη διάρκεια μιας κρίσης ή μιας επιδημίας και αναγνωρίζεται διεθνώς ως ο καλύτερος τρόπος σύγκρισης της επίδοσης των χωρών στην αντιμετώπιση της κρίσης ή της επιδημίας

Στην μέρες μας, η υπερβάλλουσα θνητότητα μπορεί να αποδώσει τόσο όσους πέθαναν άμεσα εξαιτίας της Covid-19 όσο και όσους πέθαναν έμμεσα, επειδή π.χ. δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να εισαχθούν σε νοσοκομείο για άλλη πάθηση, με συνέπεια να πεθάνουν τελικά.

Η χώρα μας, εδώ και ένα χρόνο βρίσκεται σταθερά πάνω έως πολύ πάνω από το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ό,τι αφορά την υπερβάλλουσα θνητότητα. Η αξιοπρόσεκτη πορεία της χώρας μας αποτυπώνεται γλαφυρά στο παρακάτω διάγραμμα της Eurostat (https://ec.europa.eu/eurostat/web/products-eurostat-news/-/ddn-20220316-1). Με μπλε χρώμα σημειώνεται η πορεία του μέσου όρου των χωρών της Ε.Ε, ενώ με κόκκινο η πορεία της χώρας μας

 

 

Στα πιο πρόσφατα στοιχεία, που αφορούν στον Ιανουάριο του 2022, η χώρα μας βρίσκεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε με 25,3% περισσότερους θανάτους από όσους είχαν καταγραφεί τον αντίστοιχο μήνα των ετών 2016 – 2019. Τη χειρότερη θέση κατέχει η Κύπρος, με 26% περισσότερους θανάτους, ενώ την πρώτη τετράδα συμπληρώνουν η Βουλγαρία (+24%) και η Πολωνία (+23%).

 

Αναμφισβήτητα, πρόκειται για ένα επίτευγμα που ασφαλώς πιστώνεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη και το έμπειρο επιτελείο του

Ενώ ετοιμάζαμε ένα άρθρο αφιερωμένο στην ακρίβεια που κατασπαράσσει το εισόδημα των σκληρά εργαζομένων -όσων ακόμα έχουν την πολυτέλεια να χαρακτηρίζονται εργαζόμενοι και δεν έχουν περιπέσει στην κατάσταση αφασίας που τους χαρακτηρίζει "απασχολούμενους" ή ακόμα πιο κυνικά και απαράδεκτα "ωφελούμενους", έτσι και τους χώσουν σε κανένα πρόγραμμα - αρπαχτή, ανακαλύψαμε  πως ο Γιώργος Μικάλεφ με ένα σκίτσο του στο The Press Project, περιέλαβε τις χίλιες και παραπάνω λέξεις της δικής μας ανάρτησης.

Έτσι αφήσαμε το δικό μας κείμενο στην άκρη και αναδημοσιεύουμε το σκίτσο του Γ. Μικάλεφ, που δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη ανάλυση. Πως να αναλύσεικανείς την πραγματική φτώχια και πως να σχολιάσει τους γελοίους που την αποδίδουν σε "ψυχολογικούς" λόγους; Οι γελοίοι μόνο σε γελοιογραφίες ταιριάζουν. Και όσο πιο γελοίοι γίνονται οι γελοίοι, τόσο πιο πικρή είναι και η γεύση για τα θύματα τους.

 

Πηγή

 

Ράγισαν καρδιές χθες, με τη δραματική ομιλία του πρωθυπουργού της χώρας. Εμφανώς χτυπημένος από την ακρίβεια, καταβεβλημένος από τις κακουχίες, ταλαιπωρημένος από την ανέχεια, αξύριστος, βρώμικος, μπορεί και νηστικός, ο Κυριάκος μίλησε κατευθείαν στις καρδιές όλων μας∙ τόσο δυνατά, που κόντεψαν να σπάσουν

«Νιώθω τις δυσκολίες γύρω μας», είπε ο Κυριάκος πνίγοντας ένα λυγμό που είχε ανέβει στο λαιμό του και με την περηφάνεια που μόνο όσοι έχουν παλέψει με τις δυσκολίες της ζωής έχουν. «Νιώθω την αγωνία όταν ανοίγει ο λογαριασμός ρεύματος στο σπίτι, όταν το βλέμμα κοιτά το ράφι του σούπερ μάρκετ ή τον μετρητή της βενζίνης», είπε προσπαθώντας και αυτός να συγκρατήσει τα δάκρυά του, αλλά και όλοι εμείς που τον ακούγαμε

Φανταστήκαμε εκείνη τη στιγμή τον πρωθυπουργό μας να ανοίγει με τρεμάμενα χέρια το λογαριασμό του ρεύματος της φτωχικής κατοικίας του και δακρύσαμε

Φανταστήκαμε τον πρωθυπουργό μας να κοιτά στα ράφια του supermarket χωρίς να μπορεί να αγοράσει μακαρόνια και γάλα και κλάψαμε

Φανταστήκαμε τον πρωθυπουργό της χώρας να πηγαίνει στο βενζινάδικο και να βάζει βενζίνη με τα λίγα ψιλά που έχει και πλαντάξαμε στο κλάμα

Ε, όχι κι έτσι ρε παιδιά! Τον Κυριάκο που έγινε πρωθυπουργός για να σώσει αυτή την έρημη τη χώρα, εμείς δεν είμαστε αχάριστοι για να τον εγκαταλείψουμε. Αντιθέτως∙ θα σταθούμε δίπλα του και θα δώσουμε και από το υστέρημά μας ακόμη, προκειμένου να ξαναδούμε τον Κυριάκο μας, τον δικό μας Κυριάκο, όρθιο, δυνατό, σκληρό και αποφασισμένο

Γι αυτό και εμείς, οι φίλοι του Κυριάκου, ενώπιον της πρωτοφανούς δοκιμασίας που βιώνει ο Έλληνας πρωθυπουργός, προσκαλούμε σύσσωμο το ελληνικό έθνος να επιδείξει τα φιλάνθρωπα, αλληλέγγυα και πατριωτικά αντανακλαστικά του, όπως το έχει πράξει πολλάκις κατά το παρελθόν. Για τον σκοπό αυτό, λαμβάνουμε την πρωτοβουλία της διενέργειας εράνου για τη συγκέντρωση χρημάτων. Ο έρανος θα διενεργηθεί μέσω τραπεζικού λογαριασμού και της πλατφόρμας savekyriakos.com

Όποιος πάλι επιθυμεί, μπορεί να προσφέρει σε είδος. Λίγο γάλα, λίγα μακαρόνια, λίγα παλιά ρούχα, κανένα ξυραφάκι, ό,τι μπορεί ο καθένας. Ο πρωθυπουργός μας χρειάζεται. Δεν πρόκειται να τον εγκαταλείψουμε