Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο ΚακόΠρόσφατα (24/1/2023) το δημοτικό συμβούλιο Ραφήνας (και κατ’ όνομα Πικερμίου) αποφάσισε την ίδρυση ενός νέου ΧΑΔΑ στη Ζώνη Αστικού Αναδασμού, σε έκταση παραχωρημένη στον Αυτόνομο Οικοδομικό Οργανισμό Αξιωματικών (ΑΟΟΑ). Περιοχή δίπλα στο Πικέρμι, για την οποία γράφαμε σε πρόσφατη ανάρτηση μας (1/2/2023 Και ΧΑΔΑ στο Πικέρμι). Η επίσημη αιτιολογία για την απαράδεκτη αυτή ενέργεια, είναι η συγκέντρωση και διαχείριση (θρυμματισμός;) των καμένων της πυρκαγιάς της 19/20 Ιουλίου 2022 που έκαψε το Ντράφι, τη Διώνη, το Πανόραμα Παλλήνης, την Ανθούσα και άλλα μέρη του ανατολικού Πεντελικού.
Επισημαίναμε πως η αποκαλούμενη "Διαχείριση" είναι στην ουσία ταφή των καμένων, μαζί με απορρίμματα και μπάζα, χωρίς κανόνες. Λειτουργίες παράνομες, αντιπεριβαλλοντικές, εγκληματικές για τους κατοίκους. Εργασίες ανεξέλεγκτες, χωρίς πρωτόκολλα ελέγχου και καταγραφής της κάθε επιμέρους δραστηριότητας.
Προς επίρρωση των ανωτέρω και προκειμένου να μην αρχίσουν οι αμφισβητήσεις, όπως πολλές όμοιες περιπτώσεις που έχουν καταλήξει ως καταγγελίες στον συνήγορο του πολίτη, θα αναφέρουμε τα παρακάτω χαρακτηριστικά σημεία της όζουσας αυτής υπόθεσης:
Αρχικά ας δούμε πως ορίζεται ένας Χώρος Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμμάτων (ΧΑΔΑ)
Ως ΧΑΔΑ εννοείται ο χώρος στον οποίο συντελείται ανεξέλεγκτη απόρριψη στερεών αποβλήτων. Οι ΧΑΔΑ λειτουργούν χωρίς προδιαγραφές υγειονομικής διάθεσης αποβλήτων και χωρίς αρμόδια αδειοδότηση, κυμαίνονται δε από τοπικές σημειακές απορρίψεις στερεών αποβλήτων έως εκτάσεις πολλών δεκάδων στρεμμάτων.
Σύμφωνα με τα δεδομένα της σχετικής απόφασης που ανάρτησε στη Διαύγεια ο δήμαρχος Μπουρνούς (βλ. περασμένη ανάρτηση) και με την παράγραφο του συμφωνητικού εκμίσθωσης του χώρου, που επιτρέπει την υποδοχή αστικών απορριμμάτων και μπάζων, ορίζει πως ο χώρος θα είναι ένας ΧΑΔΑ, ακριβώς δίπλα στο φορτωμένο με σκουπίδια από τον ίδιο δήμαρχο, Πικέρμι.
Αλλά υπάρχουν και μερικά ακόμα σκοτεινά σημεία, τοπικού ενδιαφέροντος
Πρώτον: το απόσπασμα από τη σύμβαση εκμίσθωσης της έκτασης μεταξύ δήμου και ΑΟΟΑ όπου αναγράφεται πως στην περιοχή θα γίνεται "εναπόθεση και επεξεργασία της καμένης δασικής ξυλείας αλλά και κάθε άλλης χρήσης που τυχόν προκύψει π.χ. από εναπόθεση μπάζων απορριμμάτων κτλ από οπουδήποτε και αν προέρχονται"
Δεύτερον: αναφέρουμε την επισήμανση αναγνώστη του ιστολογίου Δασαμάρι SOS που αναδημοσίευσε την ανάρτηση μας και όπου επισημαίνεται πως ενώ στο ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ δήμου και ΑΟΟΑ ορίζεται με ακρίβεια η θέση του παραχωρημένου οικοπέδου στο ενσωματωμένο συμφωνητικό, το αναρτημένο στη Διαύγεια, απουσιάζει η δεύτερη σελίδα (φαίνεται και στην αρίθμηση) όπου προσδιορίζεται η θέση του μισθίου (του χώρου υποδοχής των καμένων, των απορριμμάτων και των μπάζων). Μάλιστα τελειώνει το σχόλιο του αναρωτώμενος: «Τι λαμογιές σκαρώνουν πάλι;»
Τρίτον: Άλλος ανώνυμος σχολιαστής (ενδεχομένως και ο προηγούμενος) παρατηρεί πως ενώ στην αρχή της σχετικής απόφασης, της αναρτημένης στη Διαύγεια, αναφέρεται ως εισηγητής ο αντιδήμαρχος Πάντζας, στο τέλος της ίδιας απόφασης αναφέρεται ως εισηγητής ο αντιδήμαρχος(;) Μπουράνης. Προχειρότητα, ανικανότητα ή πρόθεση;
Οι καίριες επισημάνσεις του (των) ανώνυμου(-ων) σχολιαστή(-ών)
Δεν είναι λίγες οι φορές που στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης του Συνηγόρου του Πολίτη έχουν τεθεί ζητήματα ως προς τις αυθαίρετες χωματερές των δήμων αλλά ακόμα και την έννοια του όρου ΧΑΔΑ ιδίως όταν αναφύονται θέματα υποχρεωτικής αποκατάστασης αυτών από τους Δήμους. Έτσι για να μην προκύψουν δικολαβίστικες αντιρρήσεις από την παρεούλα που έχει καταντήσει το Πικέρμι σε «πίσω αυλή» της Ραφήνας, με τη χωροθέτηση όλων των ρυπογόνων και επιβαρυντικών δραστηριοτήτων εκεί, αποσαφηνίσαμε τι είναι αυτό που σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν στη ΖΑΑ. Δηλαδή τι είναι ένας ΧΑΔΑ.
Η δημιουργία μιας χωματερής, σχεδόν ιστορικά, ξεκινάει από την ανεξέλεγκτη διάθεση Αποβλήτων Εκσκαφών Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ) ή κλαδεμάτων και εξελίσσεται σε χώρο απόρριψης κάθε είδους αποβλήτων. Αυτό δηλαδή που σχεδιάζει να κάνει ο Μπουρνούς στη μισθωμένη έκταση του ΑΟΟΑ, στη Ζώνη Αστικού Αναδασμού του Πικερμίου. Από τον Συνήγορο του Πολίτη ανατρέχουμε σε περιπτώσεις δήμων που εγκατέστησαν ΧΑΔΑ και καταγγέλθηκαν από πολίτες στην ανεξάρτητη αρχή και διαπιστώνουμε πως σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, οι δήμοι αρνήθηκαν το προφανές!!! Μερικοί από αυτούς δε, υποστήριξαν αφενός ότι η ανεξέλεγκτη απόρριψη αποβλήτων δε δημιουργεί χωματερή (ακόμα και αν συνυπάρχουν και άλλες ροές αποβλήτων), αφετέρου ότι δεν είναι αυτοί που χρησιμοποιούν τον εν λόγω ΧΑΔΑ. (Μάλλον τα ίδια υποτιμητικά για τη νοημοσύνη μας θα ακούσουμε και από τον συγκεκριμένο δήμαρχο)
Όλα αυτά τα γράφουμε γιατί θα χρειαστεί κι εμείς να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες όταν καταγγέλλουμε τη χωματερή του Μπουρνούς (χωματερή με ονοματεπώνυμο).
Το εξωφρενικό είναι πως στο όνομα της «εκτάκτου ανάγκης» για τον «πυρόπληκτο δήμο» (για πόσα χρόνια ακόμα θα είναι πυρόπληκτος για να αποφεύγει τις διαδικασίες ελέγχου;) καταστρέφεται το βουνό πέριξ του Πικερμίου. Συνδυαζόμενο δε με ΜΕΒΑ, ΚΕΛ, ΣΜΑ και τις βιομηχανικές περιοχές και το ΚΤΕΟ βαρέων οχημάτων, που πάλι ο Μπουρνούς εγκατέστησε, αποδεικνύεται πως αποτελεί τον ολετήρα της περιοχής. Μίας περιοχής που βρέθηκε να τον έχει δήμαρχο.
Εντάξει. Οι κάτοικοι του Πικερμίου δεν είναι αυτοί που θα ξεσηκωθούν για να διεκδικήσουν την απομάκρυνση επιβαρυντικών για την υγεία δραστηριοτήτων από τον τόπο τους. Ούτε καν την εξυγίανση του τόπου τους και μάλλον οι «παραδόσεις» και η οικογενειοκρατία «των ολίγων» θα μιλήσουν στις ερχόμενες εκλογές. Αλλά για πρώτη ίσως φορά, τόσο επιτακτικά, οι Πικερμιώτες πρέπει να σκεφτούν πολύ σοβαρά όλα αυτά που τους έχει φορτώσει ο δήμαρχος Ραφήνας, που ποτέ δεν ήταν Πικερμίου. Και να τα εγκρίνουν ή να τα απορρίψουν χωρίς να επηρεαστούν από συγγένειες, παρεούλες ή …υποσχέσεις.
Στοιχεία αντλήθηκαν και από την ειδική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τη διαχείριση των απορριμμάτων του 2020
Αναδημοσιεύουμε από το ιστολόγιο Δασαμάρι SOS την τεκμηρίωση του πολλαπλού εγκλήματος που τέλεσε ο δήμος της Ραφήνας στο ορεινό Πικέρμι και το ανατολικό Πεντελικό. Δίχως αιδώ, δίχως συνείδηση, παρά μόνο με την επίφαση των άμεσων μέτρων και με μία σύμβαση που υποστήριζε οικονομικά την κλιμάκωση των δενδροκτονιών. Μία σύμβαση και μία διάτρητη μελέτη η οποία αντί να προωθεί τον ενδελεχή έλεγχο του δενδρώδους κεφαλαίου, προωθούσε την ανεξέλεγκτη επέκταση των υλοτομιών και αντίστοιχα του ...εργολαβικού ανταλλάγματος. Και οι αρμόδιοι; Το "αρμόδιο" δασαρχείο Πεντέλης; Εν λευκώ παρέδωσε στα χέρια μαινόμενων ξυλοκόπων, νεκρά και ζωντανά δέντρα, προκειμένου να μετατραπούν σε "εκταμιεύσεις" και παρακαταθήκη καταστροφής για το μέλλον του βουνού και του τόπου.
Τα πειστήρια του εγκλήματος (από το ιστολόγιο Δασαμάρι SOS)
Πέρασαν δύο μήνες από τo έγκλημα της 19ης-20ής Ιουλίου, την πυρκαγιά που έκαψε για πολλοστή φορά το Πεντελικό βουνό και έφτασε μέχρι τη δασική έκταση Δασαμάρι. Το δασικό Δασαμάρι κάηκε απροστάτευτο, αφού αποτελούσε «γκρίζα» ζώνη για την πολιτική προστασία του Δήμου Ραφήνας. Για το έγκλημα αυτό ήδη έχει ξεκινήσει προκαταρκτική ανάκριση από εισαγγελείς ώστε να προσδιοριστούν οι ευθύνες...
Ενα δεύτερο έγκλημα ακολούθησε αμέσως μετά την πυρκαγιά, με τη γενικευμένη δενδροκτονία στα καμένα. Όπως έχουμε καταγγείλει, εργολάβοι του Δήμου Ραφήνας πετσόκοβαν ανεξέλεγκτα τα δέντρα είτε ήταν καμένα, είτε είχαν καψαλισμένο φλοιό ή φύλλωμα, είτε ήταν υγιή. Η αρμόδια δασική υπηρεσία όχι μόνο ήταν απούσα κατά τη δενδροκτονία, αλλά έδωσε και ε ν λ ε υ κ ώ ά δ ε ι α στο Δήμο Ραφήνας να προχωρήσει τα καταστροφικά σχέδιά του στο ορεινό Πικέρμι.
Ήδη, μετά από δύο μήνες, εντοπίζουμε κορμούς δέντρων καρατομημένων μέχρι το επίπεδο του εδάφους, οι οποίοι αναβλασταίνουν! Δέντρα πανύψηλα, με κορμό διαμέτρου πάνω από 40 εκατοστά, υγιή και ολοζώντανα, που καρατομήθηκαν με τιμολόγιο 200€ το δέντρο [ΑΔΑ 9ΙΚ6Ω16-ΖΒΘ], επειδή έτσι ήθελαν ένας εργολάβος και ο εντολέας του. Δέντρα που θα μπορούσαν να τους είχαν κλαδέψει μόνο τα καμένα κλαδιά και να έχουν αναβλαστήσει καθ' όλο το ύψος τους, τα ισοπέδωσαν για χάρη των «σεληνιακών» οραμάτων ενός ανεύθυνου και ανίκανου δημάρχου που επιβαρύνεται με δύο πυρκαγιές στή θητεία του.
Πόσες δεκαετίες θα χρειαστούν αυτοί οι ισοπεδωμένοι κορμοί για να ξαναγίνουν δέντρα;
 |
 |
Οι παραπάνω φωτογραφίες πιστοποιούν το δεύτερο έγκλημα που τελέστηκε στο ορεινό Πικέρμι μετά την πυρκαγιά. Αποτελούν ατράνταχτα πειστήρια ενός εγκλήματος μαζικής δενδροκτονίας, το οποίο τελείται ατιμωρητί έως σήμερα.
Πλημμέλημα... χαρακτήρισαν την εκατόμβη του Ματιού.
Πηγή: Δασαμάρι SOS
Αναδημοσιεύουμε την εξαιρετικά τεκμηριωμένη ανάρτηση του ιστολογίου "Δασαμάρι SOS", με κεντρικό θέμα την απόφαση εκχώρησης στον Δήμο Ραφήνας (τον γραφειοκρατικό μηχανισμό με κεφαλαίο Δ, που αξιώνει και τη διοίκηση του δήμου του Πικερμίου) άδειας επέμβασης σε περιοχές που υπάγονται στην αρμοδιότητα του ίδιου του Δασαρχείου. Η επέμβαση που αδειοδοτείται από το ίδιο το Δασαρχείο, αφορά τη "διαχείριση" των καμένων δέντρων που βρίσκονται σε πρανή και εκατέρωθεν των επαρχιακών δημοτικών & κοινοτικών οδών καθώς και πλησίον κατοικιών, καταστημάτων, πεζοδρομίων, κοινοχρήστων χώρων —λόγω επικινδυνότητας και προς αποφυγή ατυχημάτων κατοίκων, διερχομένων πεζών και οχημάτων.
Μπορεί στην απόφαση να γίνεται λόγος για "επικινδυνότητα" αλλά δεν γίνεται καμία αναφορά σε κριτήρια και μεθόδους που θα ακολουθηθούν. Καμία αναφορά σε έλεγχο των εργασιών. Κι όλα αυτά σε μία πολλάκις καμένη περιοχή, προάγοντας έτσι την ήδη προϊούσα αποδάσωση και υποβάθμιση του τόπου. Καμία αναφορά στην προστασία της δομής του εδάφους, τους αντιδιαβρωτικούς χειρισμούς, την προστασία της αναγέννησης ή της αναβλάστησης. Δίνει έτσι λαβή και δικαίωμα στον επί σειρά ετών -αποδεδειγμένο στην πράξη- εχθρό της φύσης και του Πεντελικού, δήμαρχο Ραφήνας, να προχωρήσει πολλά βήματα παραπέρα το σκαιό έργο του
Δασαμάρι SOS, 21/8/2022: Ο αυτοευτελισμός της δασικής υπηρεσίας
Μετά τη δημοσιότητα που έλαβε η ανοιχτή επιστολή μας προς το Δασαρχείο Πεντέλης σχετικά με τις καταστροφικές εργολαβίες καρατόμησης δέντρων στα καμένα της πυρκαγιάς της 19ης-20ης Ιουλίου, ο δήμαρχος Ραφήνας, Βαγγέλης Μπουρνούς, ο στηριζόμενος από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, έκανε την ακόλουθη δήλωση στην Εφημερίδα των Συντακτών [17/8/2022]:
«Οι κοπές αφορούν δέντρα που βρίσκονται σε περιοχές εντός σχεδίου που βρίσκονται στην αρμοδιότητα του δήμου. Υπάρχουν δύο συνεργεία που προχωρούν σε αυτές τις εργασίες, που το καθένα έχει επικεφαλής γεωπόνο, που με επιτόπια αυτοψία αποφασίζουν αμέσως αν το δέντρο θα ξαναδώσει κλαδιά, διαφορετικά κόβεται από τη ρίζα, ή αν θα πρέπει να κλαδευτεί.
[…] Επίσης, επειδή η φωτιά ήταν έρπουσα, σε κάποια δέντρα έχουν δημιουργηθεί κουφάλες στη ρίζα τους και έτσι, αν και φαίνεται ότι δεν έχουν καεί, μπορεί να πέσουν με έναν αέρα, κάτι που τα καθιστά επικίνδυνα και πρέπει να αφαιρεθούν.»
Γι' άλλη μια φορά εκτοξεύει τα συνήθη πυροτεχνήματά του νομίζοντας ότι απευθύνεται σε χαχόλους. Ας βάλουμε όμως τα ζητήματα σε μια τάξη.
(α) Εντός της διοικητικής ευθύνης του Δήμου, σε εντός ή και εκτός σχεδίου εκτάσεις, υπάρχουν περιοχές των οποίων την «αρμοδιότητα» έχει το Δασαρχείο. Πρόκειται για περιοχές με πλούσια δασική βλάστηση, όπως ρέματα, αλσύλλια, παρόδιοι (κοινόχρηστοι) χώροι όπου για κάθε εργασία κοπής δέντρων πρέπει να εκδώσει άδεια το Δασαρχείο. Μέχρι πρότινος η άδεια του Δασαρχείου χρειαζόταν ακόμα και για κοπή δέντρων εντός οικοπέδου. Και έτσι είναι σωστό να γίνεται όταν αναφερόμαστε σε οικισμούς εντός δασικών εκτάσεων, π.χ. Διώνη, Ντράφι, που εντάχθηκαν στο σχέδιο, έστω και νομότυπα, σε βρώμικες περιόδους της ελληνικής ιστορίας. Δυστυχώς, όμως, ο αρμόδιος θεματοφύλακας του φυσικού περιβάλλοντος επιλέγει να απεμπολεί το ρόλο του.
(β) Ο «επικεφαλής γεωπόνος» των συνεργείων που κόβουν δέντρα δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον ...εργολάβο. Ο οποίος μέχρι σήμερα πετσοκόβει τα δέντρα όχι βάσει αποφάσεων/συμβάσεων/μελετών μ ε τ ά τ η ν π υ ρ κ α γ ι ά, τηρώντας τα ανάλογα πρωτόκολλα υλοτομίας για καμένα άτομα, αλλά βάσει συμβάσεων π ρ ο τ η ς π υ ρ κ α γ ι ά ς, που αφορούσαν τις κακοκαιρίες του χειμώνα, με διαφορετικά προφανώς πρωτόκολλα υλοτομίας για σπασμένα και πεσμένα δέντρα. Στις συμβάσεις αυτές η τιμολόγηση της υλοτομίας ήταν η ακόλουθη:
Χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός;
(γ) Η δασολογία είναι επιστήμη της οποίας το αντικείμενο είναι η μελέτη του δάσους και του φυσικού περιβάλλοντος και η διαχείρισή του με βάση τις αρχές της αειφορίας. Καμία σχέση δεν έχει με μαγεία και κανένας γεωπόνος δεν μπορεί να παριστάνει τον μάγο που «θα αποφασίσει αμέσως» ποιό δέντρο θα ξεραθεί και ποιό θα αναβλαστήσει/ριζοβλαστήσει. Ήδη στις καμένες εκτάσεις εντοπίζουμε καθημερινά καμένα δέντρα και θάμνους που έχουν πρεμνοβλαστήσει ή έχουν βγάλει φρέσκους κλάδους και φύλλωμα. Ακόμα και πεύκα! Διότι ο μάγος-γεωπόνος και το συνάφι του αγνοούν ότι στην περιοχή μας έχουν εντοπιστεί άτομα Καναρίου Πεύκης (Pinus canariensis) η οποία αναβλασταίνει μετά από πυρκαγιά. Αλλά ακόμα και μερικώς καμένα άτομα Χαλεπίου Πεύκης (Pinus halepensis) επιβιώνουν.
(δ) Όσο για το ευφάνταστο επιχείρημα περί «έρπουσας πυρκαγιάς» που δημιούργησε «κουφάλες στη ρίζα» απαξιώνουμε καν να ασχοληθούμε. Αναρωτιόμαστε μόνο, πόσο κουφιοκέφαλος να 'ναι αυτός που το σκέφτηκε. Βέβαια από τον δήμαρχο ακούμε συχνά αυτά τα à la μπουρνέζικα.
Ο δήμαρχος Ραφήνας, Βαγγέλης Μπουρνούς, έχει γράψει ιστορία ως εχθρός του δάσους. Τι να πρωτοθυμηθούμε από τα έργα και ημέρες του ίδιου και της παρέας του στην τοπική διοίκηση;
Το 2012, πολύ πριν γίνει δήμαρχος, είχε καταθέσει μαζί με τον μετέπειτα αντιδήμαρχό του, Π. Καλφαντή, και τα μέλη μιας μκο(!), αίτημα προς τον Δήμο για την «έναρξη διαδικασιών μεταβολής της δασικής μορφής» της δασικής έκτασης Δασαμάρι καθώς και άλλων περιοχών.
Το ίδιο αίτημα έφερε το 2013 για ψήφιση στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά η επίθεσή του αποκρούστηκε και το δ.σ. δεν περιέλαβε το Δασαμάρι στις εκτάσεις των οποίων «έχει μεταβληθεί ο δασικός χαρακτήρας και συντρέχουν προϋποθέσεις για την πολεοδόμησή τους».
Το 2015, πάλι ο στενός του συνεργάτης, Π. Καλφαντής, κατέθεσε πρόταση στο δ.σ. σχετικά με καταπατημένες δασικές εκτάσεις προκειμένου «να γίνει μια διαπραγμάτευση» και «να απενταχθούν από το δασικό βραχνά που έχουν». Αραγε τι αρρωστημένα μυαλά είναι αυτά που αντιλαμβάνονται το δάσος ως βραχνά;
Το 2018 σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο Realfm εξηγούσε τα σχέδιά του για εκχερσώσεις δασικών εκτάσεων και τη δημιουργία «σεληνιακών τοπίων» εντός του δάσους με το πρόσχημα των αντιπυρικών ζωνών.
Το 2019 σε προεκλογική του ομιλία έριξε νέο εφεύρημα για την εκχέρσωση του δάσους και την εξολόθρευση της χαλεπίου πεύκης: «Να δημιουργηθεί αντιπυρική ζώνη στα σύνορα των οικισμών προς τη μεριά του δάσους [...] το πεύκο είναι ζιζάνιο, αναπτύσσεται γρήγορα, ανθεκτικό και τώρα άμα πάτε να δείτε τα πευκάκια έγιναν τόσο. Το πεύκο είναι σίγουρο ότι θα ξαναδημιουργηθεί, ας μην δημιουργηθεί σ' αυτή τη ζώνη που λέω, να γίνουν μια ζώνη με βραδύκαυστα δέντρα, με χαμηλούς θάμνους, ακόμα και με γκαζόν σ' ένα σημείο, γκαζόν με την έννοια το άγριο γκαζόν». Η δασική βλάστηση να αντικατασταθεί με γκαζόν!!!
Και σήμερα, μετά την πυρκαγιά, αντί να διεκδικήσει την αναδάσωση των καμένων δασικών εκτάσεων ώστε ό,τι ήταν δάσος να ξαναγίνει δάσος, κάνει δηλώσεις για «αναπλάσεις» (με γκαζόν;) και για «νέες χρήσεις γης». Δεν είναι τυχαίο που ο Δήμος δημοσίευσε (σε απόφαση υλοτομίας καμένων) χάρτες της δασικής έκτασης Δασαμάρι χαρακτηρίζοντας 15 βίλες εκτός σχεδίου, που δεν συνιστούν καν «οικιστική πύκνωση», ως ο ι κ ι σ μ ό, απονέμοντάς του το όνομα εφοπλιστικής οικογένειας, διαχρονικού διεκδικητή της περιοχής.
Μετά από αυτήν την αναγκαστικά εκτενή παράθεση —δειγμάτων μόνο— της εχθρότητας της τοπικής διοίκησης της Ραφήνας προς το φυσικό περιβάλλον του Πικερμίου μπαίνουμε στο προκείμενο ζήτημα.
Το Δασαρχείο Πεντέλης μια εβδομάδα μετά την πυρκαγιά της 19ης-20ης Ιουλίου εξέδωσε απόφαση με την οποία εκχωρεί σε αυτόν το Δήμο Ραφήνας την άδεια επέμβασης σε περιοχές που υπάγονται στην αρμοδιότητα του Δασαρχείου. Κατά το κοινώς λεγόμενο αναθέτουν στο λύκο να φυλάξει τα πρόβατα...
|
«Όσον αφορά τα καμένα δέντρα που βρίσκονται σε πρανή και εκατέρωθεν των επαρχιακών δημοτικών & κοινοτικών οδών καθώς και πλησίον κατοικιών, καταστημάτων, πεζοδρομίων, κοινοχρήστων χώρων —λόγω επικινδυνότητας και προς αποφυγή ατυχημάτων κατοίκων, διερχομένων πεζών και οχημάτων— εγκρίνουμε την απομάκρυνσή τους, μερίμνει των υπηρεσιών του Δήμου σας. [...] Η παρούσα έγκριση αφορά αποκλειστικά τις περιοχές του Δήμου που επλήγησαν από την ως άνω πυρκαγιά, και όχι την υπόλοιπη περιοχή των διοικητικών ορίων του.» Δασαρχείο Πεντέλης, αρ. πρωτ. 249709/26-7-2022
|
Περιοχές του Πικερμίου στις οποίες «αρμοδιότητα» για την προστασία τους έχει η δασική υπηρεσία και όχι η τοπική διοίκηση, όπως ισχυρίστηκε στην ΕφΣυν ο δήμαρχος Ραφήνας, ανατίθενται σε αυτούς που εδώ και χρόνια μηχανεύονται πώς να μεταβάλουν τα δασικά χαρακτηριστικά τους. Πλατάνια σε πρανή ρεμάτων, ευκάλυπτοι σε πεζοδρόμια στα όρια του δάσους, πεύκα σε κοινόχρηστους χώρους, που απλά καψαλίστηκε λίγο το φύλλωμά τους, καρατομούνται εν μέσω καύσωνα στο 1,5 μ. ή στη ρίζα τους. Εκεί που η δασική υπηρεσία θα όφειλε να διενεργήσει αυτοψία με επιτόπια σήμανση των δασικών ατόμων προς υλοτομία, να συντάξει πίνακες υλοτομίας και καρπώσεων και να επιβλέψει τις εργασίες, αναλαμβάνει δράση εν λευκώ ο Δήμος που πάσχει απο «δασικό βραχνά».
Γιατί το Δασαρχείο Πεντέλης καταντά να απεμπολεί τον κρίσιμο και ουσιαστικό ρόλο του; Δικαιολογεί τον αυτοευτελισμό του το γεγονός ότι είναι υποστελεχωμένο;
Απαρέγκλητη πρoϋπόθεση της ίδιας της ύπαρξής του είναι η υπεύθυνη δασική προστασία, μέχρι την επίτευξη των αναγκαίων προσλήψεων προσωπικού επί του πεδίου.
Διαφορετικά, από την υ π ο β ά θ μ ι σ η στην οποία το καταδικάζουν οι εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές, κινδυνεύει να διολισθαίνει στην αυτοκατάργηση. Και αυτό θα συνεπιφέρει μια δυστοπία, τη ριζική υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος, χάρις στο οποίο ζούμε.
Μετά την απαξίωση των Δημοτικών και Περιφερειακών Συμβουλίων που έφεραν η ΠΝΠ της 11/3/2020 (ΦΕΚ 55Α/2020) και η εφαρμοστική της εγκύκλιος (1318/13-3-2020) με την επιβολή της ουσιαστικής κατάργησης της δημοκρατίας σε δήμους και περιφέρειες ζούμε το νέο μοντέλο διοίκησης, το οποίο δεν θα μπορούσε ούτε να φανταστεί στα πιο τρελά του όνειρα, ο κάθε αυταρχικός δήμαρχος ή περιφερειάρχης που στους στόχους του περιλαμβανόταν ανομολόγητοι, σκοτεινοί στόχοι. Στόχοι που μέχρι τον Μάρτιο του 2020 προσπαθούσε να επιτύχει είτε με την παλαιού τύπου χειραγώγηση των αποφάσεων των συμβουλίων ή με τα εργαλεία που του προσέφερε ο Νόμος 4635/2019, με τη μεταβίβαση όλων σχεδόν των κρίσιμων αρμοδιοτήτων στις Επιτροπές. Το πρόσχημα στον νόμο του 2019 ήταν η «προσέλκυση επενδύσεων» αλλά δεν αρκούσε ή τουλάχιστον δεν έπειθε όπως το πρόσχημα των μέτρων για την πανδημία, της ΠΝΠ του Μαρτίου του 2020.
Με τις κατάλληλες ρυθμίσεις καταργήθηκαν ο δημόσιος διάλογος, το δικαίωμα της αντιπρότασης και η φύση της ουσιαστικής διαβούλευσης. Σχεδόν όλες οι διαδικασίες διεξάγονταν πια δίχως πρακτικά (ή με προχειρότατα, ελλιπή και απόλυτα υποβαθμισμένα και ανακριβή πρακτικά).
«Δια περιφοράς» συνεδρίαση. Λεκτικός και πολιτικός βαρβαρισμός
Είχαμε ασχοληθεί και παλαιότερα με τον βαρβαρισμό της «δια περιφοράς συνεδρίασης» όπου αμόρφωτοι διοικούντες συγχέουν την ψήφο δια περιφοράς με τη διαδικασία της συνεδρίασης των οργάνων. Με την εγκύκλιο αρ. 18318/13.03.2020, η κυβέρνηση αχρήστων έδωσε τη δυνατότητα για «δια περιφοράς συνεδρίαση» (sic), χωρίς να απαιτείται αιτιολόγησή της. Οι διοικήσεις των Δήμων και των Περιφερειών έλαβαν αμέσως το «μήνυμα» και βρήκαν την ευκαιρία να περάσουν καταχρηστικά, σημαντικές αποφάσεις που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αντιμετώπιση της εξάπλωσης του κορωνοϊού, ούτε είναι επείγουσες και χωρίς καμία συζήτηση με την τοπική κοινωνία και τις παρατάξεις των συμβουλίων. Παράλληλα, η κυβέρνηση άφησε ανοιχτές και τις επιλογές της συνεδρίασης «κεκλεισμένων των θυρών» και της «τηλεδιάσκεψης», την ίδια στιγμή που είχε απαγορεύσει τη συγκέντρωση άνω των 10 ατόμων, γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχουν δημοτικά συμβούλια κάτω των 10 ατόμων και ότι οι περισσότεροι Δήμοι δεν γνωρίζουν ή δεν διαθέτουν λογισμικά τηλεδιάσκεψης.
Στις 25.3.2020 η ΚΕΔΕ ενημέρωσε για τη δυνατότητα δωρεάν τηλεδιάσκεψης μέσω του συστήματος Weebex για τις συνεδριάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων και των Επιτροπών, που μπορούν να τις παρακολουθήσουν ως καλεσμένοι μέχρι και 100.000 άνθρωποι και ενώ μπορούν να βγουν και στο youtube. Με την ΠΝΠ της 30ης Μαρτίου 2020 (τεύχος Α ́75), η κυβέρνηση έθεσε, έως την 31η Μαΐου 2020, ως μόνη προϋπόθεση για τη νομιμότητα της συνεδρίασης δια περιφοράς (sic), τη συμμετοχή του ενός δευτέρου (1/2) των μελών του οικείου Συμβουλίου. Βεβαίως, με την εγκύκλιο με αριθμό 40 (Α.Π. 20930/31-03-2020) το Υπουργείο Εσωτερικών αναφέρει ότι τα συλλογικά όργανα μπορούν να κάνουν, εκτός από συνεδρίαση δια περιφοράς (sic), και συνεδρίαση με τηλεδιάσκεψη, με κάθε πρόσφορο ηλεκτρονικό μέσο (Skype, Zoom, Messenger, Duo, Viber και άλλες εφαρμογές κοινωνικής δικτύωσης με δυνατότητα βιντεοκλήσης). Τελικά, παρά του ότι προβλέπονται θεωρητικά τρία ενδεχόμενα συνεδρίασης, «δια περιφοράς» (sic), «κεκλεισμένων των θυρών» ή «τηλεδιάσκεψη», όλοι σχεδόν οι δήμαρχοι επέλεξαν την πρώτη, ως πιο βολική γι’ αυτούς, αφού γλυτώνουν και από την ενοχλητική «αντιπολίτευση». Ο Ούγγρος πρωθυπουργός, ο ακροδεξιός Όρμπαν, άλλωστε, ήδη είχε δείξει τον δρόμο, με την ουσιαστική κατάργηση της Βουλής στην χώρα του.
Με τα παραπάνω η Αυτοδιοίκηση τελικά κατάντησε ένα πεδίο εφαρμογής αντιδημοκρατικών διαδικασιών διοίκησης, ένα εργαστήριο δικτατορικής διακυβέρνησης, χρήσιμο σε όσους ονειρεύονται και σχεδιάζουν επέκταση του αυταρχισμού κάθετα, σε όλα τα στρώματα της εξουσίας και της διοίκησης.
Ένας θεσμός που στόχος του ήταν να υπηρετεί τον δημοκρατικό διάλογο μέσα στις κοινωνίες και οι αποφάσεις να λαμβάνονται με ευρύτερες πλειοψηφίες και συναινέσεις, έγινε ο δοκιμαστικός σωλήνας για τη μέτρηση της ανοχής των (πρώην πια) πολιτών στον αυταρχισμό και την απροσχημάτιστη δικτατορία.
Το απόλυτο παράδειγμα της υποβάθμισης της έννοιας «Αυτοδιοίκηση». Ο δήμος Ραφήνας*
Στην περίπτωση του δήμου Ραφήνας η κατάργηση της δημοκρατίας αποτελεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα. Η κατάργηση της δημοκρατίας ως αποτέλεσμα, αλλά και οι τρόποι με τους οποίους αυτό επετεύχθη. Ξεκινώντας από το 2015, με τη διαρκή χειραγώγηση των επιτροπών, με κορυφαία τη διαμόρφωση της δημοτικής επιτροπής διαβούλευσης «κατά το δοκούν» το 2016, πέρασε στη χειραγώγηση των δημοτικών συμβουλίων, αξιοποιώντας μία ανύπαρκτη αντιπολίτευση. Μία αντιπολίτευση που αν δε συνεργάστηκε με τον δήμαρχο –για λόγους που σίγουρα διαφέρουν από τους προφασιζόμενους- δεν στάθηκε άξια να σταθεί σε σοβαρό δημοτικό συμβούλιο. Μπορεί να φιμώθηκε από τις αντιδεοντολογικές πρακτικές και διαδικασίες, μπορεί ακόμα και να ήταν διαρκώς θύμα αυταρχικού εκφοβισμού από πλευράς δημάρχου, αλλά αυτά δεν δικαιολογούν την ανεπάρκεια που επέδειξε για τον ρόλο για τον οποίο τελικά ψηφίστηκε.
Στον δήμο Ραφήνας ο αυταρχισμός κορυφώθηκε ως τον απόλυτο βαθμό και δυστυχώς διοικείται ακόμα έτσι. Χρησιμοποιούμε ως το πιο σκοτεινό παράδειγμα τον συγκεκριμένο δήμο, αφού αποτελεί την πιο οικεία και άμεσα βιωμένη περίπτωση του περάσματος από την άμεση και έμμεση χειραγώγηση των αποφάσεων που είχαν να κάνουν με τον τόπο, στον απόλυτο αυταρχισμό.
Δυστυχώς ακόμα το ζητούμενο παραμένει η δημοκρατία
Βρισκόμαστε πια στο 2022 και το ζητούμενο παραμένει μια Αυτοδιοίκηση που να έχει πραγματικά την αρμοδιότητα των τοπικών υποθέσεων και την αυτοτέλεια, σύμφωνα με το άρθρο 102 του Συντάγματος. Μία Αυτοδιοίκηση που να εκπορεύεται από τη λαϊκή βούληση και τη συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις και όχι από μονοπρόσωπες εξουσίες, που λειτουργούν με σκοπιμότητες.
Αν η κεντρική κυβέρνηση δεν βάλει τέλος στις αντιδημοκρατικές «δια περιφοράς» (sic) αποφάσεις και δεν επαναφέρει τους όρους δημοκρατικής διακυβέρνησης στις τοπικές κοινωνίες, δεν φαίνεται να υπάρχει ούτε αξίωση ούτε πρωτοβουλία από τους ίδιους τους δημότες, δυστυχώς.
Εδώ πρέπει να επισημάνουμε και ένα (από τα πολλά) παράδειγμα εργαλείου χειραγώγησης της ψήφου αρχικά και των συμβουλίων των αιρετών στην περίοδο διοίκησης.
Ενεργοί πολίτες και «Πολίτες - ενεργούμενα»
Σε πολλούς δήμους αναπτύχθηκαν ομάδες που αυτοαποκλήθηκαν «ενεργοί πολίτες». Υπήρξαν συλλογικότητες με πλατιά και συστηματική κοινωνική, πολιτική, περιβαλλοντική δράση που πράγματι, τα μέλη τους αλλά και οι ομάδες τους συμπορεύονταν με την έννοια του ενεργού πολίτη, ο οποίος περιγράφεται από:
Σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω δημιουργήθηκαν –τεχνητά και όχι από λαϊκές πρωτοβουλίες- άλλα μορφώματα, που έφεραν τον τίτλο «ενεργοί πολίτες» και που αποδείχθηκαν τελικά πολίτες -ενεργούμενα της εξουσίας, εκτελεστικά όργανα, δορυφόροι αυταρχικών δημάρχων. Αξιοποιήθηκαν από αυτούς, για την αναρρίχηση τους στον δημαρχιακό θώκο και κατόπιν για την εμπέδωση των πιο αντικοινωνικών ενεργειών των δημάρχων αυτών, μέσα στην κοινωνία. Κάτι σαν Δούρειοι Ίπποι δηλαδή. Λειτούργησαν –με το αζημίωτο συνήθως- ως Πέμπτη Φάλαγγα για την κατάλυση του θεσμού της αυτοδιοίκησης «από τα μέσα», πριν ακόμα φροντίσει η κεντρική εξουσία γι’ αυτό με τα νομοθετήματα που αναφέρουμε στην αρχή του παρόντος. Η αναφορά σε αυτά τα μορφώματα σε αντιδιαστολή με τις πραγματικά λαϊκές συλλογικότητες γίνεται για να επισημάνουμε την ανάγκη της ενεργοποίησης του συνόλου της κοινωνίας, ως προϋπόθεση αποκατάστασης της δημοκρατίας μέσα στους δήμους. Την ενημέρωση και τη συμμετοχή των πολιτών, με κάθε διαθέσιμο τρόπο, για την αποφυγή της παραπλάνησης από Δούρειους Ίππους και σχήματα χειραγώγησης.
Κλείνουμε με την ευχή για τον τερματισμό της σκοτεινής αυτής περιόδου. Όχι μόνο στον δήμο Ραφήνας, που αποτελεί και την σκοτεινότερη περίπτωση, αλλά στην πλειονότητα των δήμων της χώρας. Σίγουρα, αν κάποτε αποκατασταθεί η δημοκρατία και η συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων της διοίκησης, ίσως βρεθούμε ενώπιοι αποκαλύψεων που θα μας λυπήσουν. Όχι μόνο για τα όσα ενδεχομένως αποκαλυφθούν καθαυτά, αλλά για την ενοχή που θα νιώσουμε ως δημότες και πολίτες για την απαράδεκτη ανοχή που επιδεικνύουμε ακόμη.
Η αποκατάσταση της δημοκρατίας περνάει από εμάς τους ίδιους και πρώτοι εμείς πρέπει να την διεκδικήσουμε για να γίνει κάποτε πράξη.
*Αρνούμαστε να αποκαλέσουμε τον δήμο με το ψευδώνυμο «Ραφήνας – Πικερμίου» αφού αποδεδειγμένα ήδη από την πυρκαγιά στο Μάτι το 2018, αλλά και από τα τελευταία γεγονότα με την κακοκαιρία «Ελπίδα» και τις καθιζήσεις σπιτιών στον Ν. Βουτζά, ο δήμος παραμένει «Ραφήνας» σκέτο. Κάθε προσθήκη – άλλοθι στο όνομα του, είναι προσχηματική άρα ψευδής.
Πέρασαν 9 μέρες από τον «ερχομό της Ελπίδας». Και τι έμεινε πέρα από τους κλειστούς, παγωμένους και χιονισμένους δρόμους;
Καλλιτεχνούπολη: 3 μέρες χωρίς ρεύμα
Βουτζάς: 20 ώρες χωρίς ρεύμα
Ντράφι: Μέχρι 5 μέρες χωρίς ρεύμα
Διώνη: Μέχρι 27 ώρες χωρίς ρεύμα, αλλού 42
Πικέρμι: 16 ώρες χωρίς ρεύμα
Ραφήνα: Σποραδικές διακοπές ρεύματος ανά περιοχή (Περιβολάκια, Πευκώνας, Διασταύρωση κ.ά.)
Δελτίο τύπου ΔΕΔΔΗΕ 26/1/2022. ….θα πρέπει να υπογραμμιστεί πως υπάρχουν πολλές δυσκολίες στην πρόσβαση των συνεργείων στα σημεία των ζημιών, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία δεν αφορά σε κεντρικές οδικές αρτηρίες αλλά σε μικρότερους δρόμους που δεν έχουν ακόμα καθαριστεί…..
Σύσκεψη συντονιστικού οργάνου πολιτικής προστασίας του δήμου Ραφήνας για την επερχόμενη "Ελπίδα" Πηγή iRafina 23/1/2022
Και σε όλο αυτό το κλίμα, η ευγνωμοσύνη των (αποκλεισμένων) κατοίκων πρέπει να θεωρείται δεδομένη!!
Α/δήμαρχος Πολ. Προστασίας Ραφήνας Πικερμίου Αρ.Μπουράνης: Μοναδικό μου μέλημα ήταν η άμεση παρέμβαση και προσφορά στο συνάνθρωπο.
Απολογισμός και απόσειση ευθυνών από τον άφταιχτο αφού ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Α.Ε. δεν κάνει και εκχιονισμούς.
Οι κάτοικοι όλων των παραπάνω περιοχών ευχαριστούν κάθε μέρα, εδώ και 10 μέρε,ς τη δημοτική αρχή Ραφήνας για την ηρεμία που τους εξασφάλισε, μακριά από βιοποριστικά άγχη και υποχρεώσεις. Μέσα στο ηρεμιστικό λευκό του χιονιού και την ατμόσφαιρα Ελβετικών Άλπεων που εξασφάλισε ο δήμος για τους δημότες και μη.
Ευχαριστούν για τη απομόνωση που προσφέρει μία χιονόπτωση σε συνδυασμό με τις 70 άσπλαχνες μοίρες του δημάρχου και προπάντων ευχαριστούν ειδικότερα τον αντιδήμαρχο πολιτικής προστασίας που απέδειξε περίτρανα πως «έδωσε πάνω από το 100% των δυνατοτήτων του για να έχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα…» και το πρώτο μέλημα του παραμένει ο ….άνθρωπος
Φανταστείτε να ξεπερνούσαν και το 100% των δυνατοτήτων τους.....
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
