" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Οι «παγκόσμιες μέρες» που καθιερώνει ασταμάτητα ο ΟΗΕ από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, μοιάζουν με εξορκισμό των τύψεων που γεμίζουν τη συνείδηση της ανθρωπότητας (ή του μέρους της που διαθέτει συνείδηση). Μοιάζουν και με μικρές επαναλαμβανόμενες τελετουργικές εμβαπτίσεις, των όσων επιδιώκουν να αποτινάξουν μέρος τουλάχιστον, των ανοσιουργιών που διαπράττουν, εναντίον του κεντρικού θέματος κάθε παγκόσμιας μέρας. Για παράδειγμα: Η Διεθνής Ημέρα για την Εκπαίδευση είναι η  24η Ιανουαρίου κάθε έτους, όπως όρισε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Η αναφορά και η θέσπιση της παγκόσμιας μέρας εκπαίδευσης αποσκοπεί  στην ανάδειξη της συμβολής της εκπαίδευσης στην ειρήνη και την ανάπτυξη.

Αυτή τη μέρα, η UNESCO καλεί τις κυβερνήσεις των μελών της και όλους τους εταίρους της να θέσουν την ποιοτική εκπαίδευση ως κύρια προτεραιότητα παγκοσμίως. Και η παγκόσμια μέρα κλείνει με τις ετήσια επαναλαμβανόμενες δηλώσεις αυτών  (Κεραμέως, Μακρή, και λοιπά λουλούδια) που τον προϋπολογισμό για τη δημόσια δωρεάν παιδεία ή την Παιδεία γενικότερα, τον έχουν καταστήσει από ανέκδοτο έως μυθικό πλάσμα. Βέβαια μπορούν να απαντήσουν (και το κάνουν) πως προωθούν την εκπαίδευση (καμία αναφορά στο ζητούμενο της Παιδείας). Προωθούν την εκπαίδευση, αποδεδειγμένα, αλλά μόνο και σταθερά την ιδιωτική, που κάνει και τζίρο.

Αυτοί οι τύποι λοιπόν, συμμετέχουν ανερυθρίαστα στην παγκόσμια μέρα της εκπαίδευσης. Αυτό ήταν ένα μικρό παράδειγμα. Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τη 15η Μαρτίου, την ημέρα του καταναλωτή, που την εορτάζουν καταναλωτές και μαζί τραπεζίτες, εμπορικά τραστ και όσοι γενικά έχουν μία σχέση BDSM εις βάρος του καταναλωτή πάντα.

Η πιο θλιβερή ημέρα

Η μέρα που πνίγει στη θλίψη  τον πλανήτη δεν είναι η παγκόσμια μέρα θλίψης ή δακρύων, αλλά η 5η Ιουνίου, η παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος.  Είναι μία μέρα δίχως περιεχόμενο. Είναι η κατεξοχήν ημέρα, η αφιερωμένη στις τύψεις μία ανθρωπότητας, που δεν σταματάει να επελαύνει κατά του φυσικού (και όχι μόνο) περιβάλλοντος. Είναι η μέρα που οι αθώοι θα κατέβουν με ένα τύμπανο να το χτυπήσουν φωνάζοντας συνθήματα και οι ένοχοι θα «τιμούν» την ημέρα με κούφια λόγια. Σαν τα λόγια μίας κουβέντας με θέμα το σε εξέλιξη γεύμα. Μία κουβέντα που κάνουν οι συνδαιτημόνες, πριν κάτσουν στο τραπέζι που θα κατασπαράξουν το θύμα τους. Αυτό που οι συνδαιτημόνες το αποκαλούν «γεύμα»

 Είναι γελοίο να διαβάζει κανείς δηλώσεις περιβαλλοντικών εγκληματιών, όπως ο ανεκδιήγητος εκτελεστής βρώμικων αποστολών, Χατζηδάκης, που ως υπουργός περιβάλλοντος, το εκτέλεσε με τον διαβόητο νόμο του, που φέρει το εξίσου διαβόητο όνομα του, αλλά δήλωνε με εμετικό θράσος «Το περιβάλλον θα είναι προτεραιότητά μας».  Ή «Εμείς για το περιβάλλον μιλάμε με έργα» και «Το περιβάλλον είναι ο πλούτος μας και συνεχίζουμε». Τις δηλώσεις μπορείτε να τις αναζητήσετε σε όλα τα μέσα, στις ημερομηνίες 4 και 5 Ιουνίου 2020

Οι σημερινοί Σκρέκας, Αμυράς και Ταγαράς, αποτελούν εγγύηση για τον αφανισμό και του τελευταίου τετραγωνικού εκατοστού φυσικού περιβάλλοντος στον τόπο. Γιατί το να είσαι ποδηλάτης, δεν σε καθιστά και σχετικό με τις μάχες που θα έπρεπε να δώσει ένας σοβαρός υπουργός περιβάλλοντος. Ούτε το να είσαι γέννημα – θρέμμα του κομματικού σωλήνα. Όσο για τον υφυπουργό Ταγαρά, έχει εγνωσμένο παρελθόν και βεβαρυμμένο «ποινικό μητρώο» σε περιβαλλοντικά θέματα. Οι δηλώσεις των εορταζόντων υπουργών και υφυπουργών, μόνο αηδία προκαλούν.

Είναι και ο περιφερειάρχης Αττικής, που «προωθεί» το ποδήλατο, αλλά όταν καλείται να πάρει θέση σε θέματα επί της επαπειλούμενης περιβαλλοντικής υποβάθμισης στην Αττική, είτε δεν παίρνει θέση είτε παίρνει την ακριβώς αντίθετη. Το θέαμα με τα ποδήλατα να παίξει και τα υπόλοιπα……

Δεν έχει και ενδοιασμούς να ποζάρει ο «ευαίσθητος» περιφερειάρχης με ένα αρπακτικό σε αιχμαλωσία ή σε αδυναμία. Εικόνα που επιβεβαιώνει τον «δυναμικό» χαρακτήρα του (μόνο για δημοσιοσχεσίτες σαν τον ίδιο)

Όπως ωμά το λέει και η δικιά του «περιφερειακή σύμβουλος Αττικής εντεταλμένη σύμβουλος τεχνικών έργων» Ε. Κοσμίδη σε πρόσφατη συνέντευξη της «Δηλαδή τι νομίζετε; Πως θέλουμε να καταστρέψουμε το περιβάλλον;» και διάφορα άλλα «σοβαρά» επιχειρήματα, την ώρα που Περιφέρεια Αττικής ετοιμάζει τη μεγάλη οικολογική καταστροφή στην ανατολική Αττική.

Εκεί που το κοντέρ της υποκρισίας χτυπάει κόκκινα και που ξεπερνά σε ένταση αηδίας το ψέμα του Χατζηδάκη και των διαδόχων του στο υπουργείο περιβάλλοντος ή του υποτιθέμενου ποδηλάτη και περιβαλλοντικά αφυπνισμένου περιφερειάρχη και των λοιπών, είναι οι περιβαλλοντικοί διθύραμβοι του συνενόχου των προαναφερθέντων, αλλά και των προκατόχων τους από τον ΣΥΡΙΖΑ, στο έγκλημα εις βάρος του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας.

Ο συνένοχος τους στο μεγαλύτερο έγκλημα κατά των Αττικών υγροτόπων, δήμαρχος Ραφήνας, έκανε δήλωση για την ημέρα περιβάλλοντος (να μη …χάσει ο οικολόγος!!) και έφτυσε στα μούτρα του κόσμου, μεταξύ άλλων απαράδεκτων αναμεμιγμένων με άσχετα  και το εξής:

DumpValanaris

«…..Η προστασία του περιβάλλοντος είναι υποχρέωση όλων και, χρόνο με το χρόνο, γίνεται ολοένα και περισσότερο επιτακτική ανάγκης επιβίωσης καθώς η κλιματική αλλαγή, απόρροια της υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων επί δεκαετίες σε συνδυασμό με τη μεγάλη αύξηση των ρύπων, είναι η μεγαλύτερη απειλή για τον άνθρωπο.

 Ο Δήμος Ραφήνας Πικερμίου έχει θέσει ως βασικό πυλώνα την προστασία του περιβάλλοντος και εργάζεται σκληρά, σε καθημερινή βάση για να κάνει την περιοχή μας, υπόδειγμα στο συγκεκριμένο τομέα….»

JCB

Από τη δήλωση για την Ημέρα Περιβάλλοντος του δημάρχου Ραφήνας 5/6/2021

Δηλαδή, δεν του φτάνει που προσβάλλω την ίδια η μέρα περιβάλλοντος, πρέπει να προσβάλλει και την ίδια την ανθρώπινη λογική. Θλίψη για το κατάντημα ενός πανέμορφου τόπου κι φόβος για το αύριο του τόπου αλλά κυρίως του φυσικού περιβάλλοντος στην περιοχή ανάμεσα στην Πεντέλη και τον Ευβοϊκό

Κοίτα ποιοι μιλάνε όπως γράφανε και πέρυσι

Αυτός που πέταξε μπάζα στον Βαλανάρη και που παρά το ότι του έδωσε εντολή η Περιφέρεια να τα μαζέψει, αυτός την αγνόησε και τα μπάζα είναι ακόμα εκεί

Αυτός που αμφισβητεί με λογικά άλματα τη διοικητική του ευθύνη για την πυροπροστασία στην περιοχή της δασικής και αναδασωτέας περιοχής Δασαμάρι

Αυτός που έχει βάλει σκοπό του την καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, ότι απέμεινε δηλαδή από τα ρέματα και τα ποτάμια της Αττικής

Αυτός που βρίσκει ανύπαρκτους οικισμούς, που δεν στοιχειοθετούν καν τον όρο οικιστική πύκνωση και τους προσδιορίζει σε αναδασωτέες εκτάσεις.

Αυτός που εκχέρσωσε δασική έκταση στη Διώνη για «να φτιάξει πάρκινγκ»

Αυτός που επαιρόταν για την καθημερινή μάχη που δίνει με τη……. Φύση

Dimotikos Horos

Μέρα Περιβάλλοντος είναι αυτή και ό,τι θέλει ο καθένας λέει..  Μπορεί να βαφτίσει τα πυροτεχνήματα περί δήθεν ηλέκτροκίνησης (ανύπαρκτων οχημάτων) και περί φυσικού αερίου (που δεν θα εμφανιστεί πριν από 4-5 χρόνια και εφόσον συμφέρει την εταιρεία) «περιβαλλοντική ανησυχία» αλλά εάν ήταν όντως έτσι γιατί καταστρέφει ρέματα, ποτάμια και δάση; Από την υπερβολική του ανησυχία;

Το μόνο καλό φέτος ήταν πως δεν έβγαλε και ανακοίνωση εκείνος ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών και ΠεριΒΑΝΤΟΛΟΥ που διαπίστωσε την απαράδεκτη έλλειψη …θερμοπρόσοψης σε ένα επικίνδυνο  σχολείο που καταρρέει

Και του χρόνου, αν έχει μείνει πια περιβάλλον όρθιο, φυσικό περιβάλλον και λόγος ύπαρξης σχετικής παγκόσμιας μέρας.

Οι εξουσίες γιορτάζουν ό,τι θέλουν, όποτε το θέλουν. Είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει. Ακόμα και αν ζούμε τα χρόνια του MAD MAX, οι Χατζηδάκηδες, οι Ταγαράδες, οι Πατούληδες και οι δήμαρχοι  της ελεεινής τραπέζης, θα βρίσκουν πάντα λόγο για μία «παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος»

Και θα τη γιορτάζουν

ΥΓ Το πάντρεμα αισθητικής και περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, στη Ραφήνα ειδικά,  είναι μοναδικό στον κόσμο

Youtube Playlists

youtube logo new

Χρήσιμα

farmakia

HOSPITAL

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.