Δεν έχουν περάσει ούτε δύο χρόνια, όταν ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης έκοβε την τούρτα γενεθλίων του με έναν ιδιαίτερα προκλητικό τρόπο, ενδεικτικό του θράσους που μπορεί να δώσει η εξουσία ακόμη και σε ένα τιποτένιο ανθρωπάκι. Η τούρτα παρίστανε τον Χατζηδάκη ως Superman που καμάρωνε για τα μέχρι τότε επιτεύγματά του. Για την ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής Αεροπορίας, της ΔΕΗ και του ΟΣΕ.

Στην περίπτωση της Ολυμπιακής Αεροπορίας, είδαμε ξεκάθαρα το πώς αντιλαμβάνονται τις ιδιωτικοποιήσεις οι νεοφιλελεύθεροι. Καταλάβαμε δηλαδή πως όταν η ιδιωτική εταιρεία έχει κέρδη, θα είναι δικά της, ενώ όταν έχει ζημίες, θα την επιδοτεί το κράτος. Αμ πώς, όπως θα έλεγε και ο Χατζηχρήστος. Κατά τα άλλα, η Ολυμπιακή Αεροπορία ξεπουλήθηκε γιατί ήταν ζημιογόνα

Στην περίπτωση της ΔΕΗ, είδαμε τη δεύτερη παράμετρο της ιδιωτικοποίησης και την εκτόξευση του κόστους της ενέργειας σε εντελώς παράλογα ύψη, κάτι που ανάγκασε την κυβέρνηση, προκειμένου να συγκρατήσει την οργή του κόσμου, να αποφασίσει και σε αυτή την περίπτωση την επιδότηση της ιδιωτικοποιημένης και πρώην κρατικής εταιρείας, αλλά και των άλλων ιδιωτικών εταιρειών.

Είδαμε ακόμη την τρίτη παράμετρο, την με κάθε τρόπο και πέρα κάθε ηθικού φραγμού διεκδίκηση του κέρδους από τον ιδιώτη. Είδαμε την αναλγησία της ιδιωτικής πλέον ΔΕΗ – αλλά και των υπόλοιπων κορακιών που έχουν μπει στο καζίνο της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας - να κόβουν το ρεύμα απροειδοποίητα, ακόμη και σε δημόσια σχολεία, χωρίς να υπολογίζουν τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσουν ακόμη και σε ανθρώπινες ζωές.

Στην περίπτωση των σιδηροδρόμων δε, είδαμε την τέταρτη και πιο σκοτεινή παράμετρο των ιδιωτικοποιήσεων, αυτήν της μείωσης του κόστους λειτουργίας της επιχείρησης με κάθε τρόπο, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες ζωές. Για τους ανθρώπους αυτούς, οι ανθρώπινες ζωές ίσως είναι κάποια εκατομμύρια που θα τα πληρώσει η ασφαλιστική εταιρεία τους και τα έχουν ίσως συμπεριλάβει στο λειτουργικό κόστος

Όλα αυτά τα χρόνια, η πλειοψηφία των πολιτών βιώνει με κάθε τρόπο τις συνέπειες των ιδιωτικοποιήσεων στο πετσί της, ενώ την ίδια στιγμή, η πρώτη γραμμή των δημοσιογράφων διαμορφώνει μια τεχνητή πραγματικότητα 

Ακόμη και τώρα, μία μόλις ημέρα μετά το πολύνεκρο δυστύχημα, αντί να το βουλώσουν, οι δημοσιογράφοι της τηλεόρασης εξακολουθούν χωρίς ντροπή να παίζουν το βρώμικο παιχνίδι τους διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι εκτίθενται ανεπανόρθωτα. Ίσως νομίζουν ότι ακόμη τους παίρνει. Ίσως όμως το ποτήρι να έχει ξεχειλίσει

Κατά τα άλλα, όλοι αυτοί αλλά και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας διαμαρτύρονται για τις δηλώσεις του Πολάκη, γιατί δεν είναι φαίνεται και πολύ comme il faut. Δεν έχουν ίσως αντιληφθεί ότι τα λόγια του Πολάκη απηχούν το κοινό αίσθημα. Και το τραγικό για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν το έχει αντιληφθεί ούτε ο ίδιος

Το παράδειγμα της Ολυμπιακής Αεροπορίας είναι πολύ χαρακτηριστικό για το πώς αντιλαμβάνονται οι νεοφιλελεύθεροι την ελευθερία της αγοράς. Είχαμε κάποτε έναν δημόσιο αερομεταφορέα όπως η Ολυμπιακή Αεροπορία και η κυβέρνηση, δια χειρός του τότε υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών Κώστα Χατζηδάκη, αποφάσισε κάποια στιγμή να την πουλήσει ισχυριζόμενη πως δεν συμφέρει το κράτος να την συντηρεί. Εντάξει; Αν είσαι για παράδειγμα ο Χατζηδάκης και νιώθεις ανίκανος να την διοικήσεις συν το ότι έχεις μάθει να αποτιμάς το ο,τιδήποτε μόνο στη βάση του οικονομικού κέρδους ή της ζημίας, ας πούμε πως είναι εντάξει. Την πουλάς κοψοχρονιά λοιπόν και ισχυρίζεσαι πως βγήκες και κερδισμένος από πάνω υποστηρίζοντας πως απαλλάχθηκες από ένα δυσβάσταχτο βάρος. Το ακούν αυτό τα χάπατα οι ψηφοφόροι σου, καμαρώνουν για το μεγάλο deal του καταφερτζή υπουργού και ξαπλώνουν για να κοιμηθούν για άλλη μια φορά τον ύπνο του δικαίου.

Θα μπορούσαν τα παραπάνω να γίνουν αποδεκτά εάν αυτοί που πούλησαν το δημόσιο αερομεταφορέα άφηναν πλέον την ιδιωτική επιχείρηση να παίξει το παιχνίδι του καπιταλισμού. Αμ δε! Όσο ο ιδιωτικός αερομεταφορέας είχε κέρδη, όλα ήταν καλά, τα κέρδη μοιράζονταν στους μετόχους και τα golden boys ζούσαν το όνειρο της επιτυχίας. Όταν όμως άρχισαν τα ελλείμματα, οι μέτοχοι και τα golden boys άρχισαν να σφυρίζουν αδιάφορα και αποφάσισαν να ζητήσουν το λογαριασμό από το κράτος. Από αυτό το κράτος που οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού το βλέπουν μονίμως σαν ένα εμπόδιο στην κούρσα της επιτυχίας αλλά παρόλα αυτά δε διστάζουν να ζητούν από αυτό σωσίβιο όταν κινδυνεύουν να πνιγούν.

Όπως φημολογείται, η κυβέρνηση σκοπεύει να στηρίξει την Aegean με κεφάλαια που θα αγγίξουν τα 400 εκατομμύρια ευρώ για την επόμενη διετία. Για να πάρουμε μια ιδέα του μεγέθους αυτού, αρκεί να θυμίσουμε πως η Ολυμπιακή Αεροπορία πουλήθηκε στους ιδιώτες για μόλις 177 εκατομμύρια. Για να δούμε μάλιστα, πως λεφτά υπάρχουν για τους μετόχους της Aegean ώστε να μπορούν να πληρώσουν μόνοι τους τη ζημία, αρκεί να δούμε τους πίνακές που δείχνουν τα κέρδη της εταιρείας τα προηγούμενα χρόνια καθώς και τα μερίσματα που μοίρασε στους μετόχους της.

Ας πληρώσουν αυτοί λοιπόν. Λεφτά έχουν

Οι πίνακες προέρχονται από το kommon.gr και το γράφημα από τον jo-di