Πότε αλήθεια "έλαβε κάποιο μήνυμα" ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να το έχει λάβει τώρα; Ποτέ, είναι η απάντηση.

Ως νεοφιλελεύθερος έως το μεδούλι (η αδελφή του χρησιμοποιεί τέτοιες εκφράσεις) και φοβισμένος πως είναι ξεκάθαρα απονομιμοποιημένος .ως πρωθυπουργός, κρατάει με νύχια και με δόντια τη θέση του, λόγω του αντιδημοκρατικού συστήματος της αστικής δημοκρατίας, που θέλει τον πολίτη να εκφράζεται ανά τετραετία. Αλλά τα εκατομμύρια του κόσμου που διαδήλωσαν σε Ελλάδα και εξωτερικό, τι έκαναν αλήθεια; Δεν εκφράστηκαν ικανά; Δεν εξέφρασαν την αποστροφή τους για μία απονομιμοποιημένη πια κυβέρνηση που ανοιχτά  συγκαλύπτει ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Γιατί αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά του εγκλήματος των Τεμπών με όσα είχαν προηγηθεί.

Και τα παλαιότερα κρατικά εγκλήματα είχαν τις ίδιες ρίζες με εκείνο των Τεμπών του 2023.

-Την έλλειψη σοβαρότητας στον σχεδιασμό και προγραμματισμό της λειτουργίας των υποδομών ή του κράτους γενικά.

-Την προτεραιοποίηση του κομματικού οφέλους και την εξυπηρέτηση της μικροπολιτικής έναντι του σοβαρού, στρατηγικού πολιτικού σχεδιασμού.

-Την προτεραιοποίηση του -εύκολου- κέρδους των "ημετέρων" ιδιωτών εις βάρος της κοινής ωφέλειας και του δημόσιου ταμείου. Μαζί, ακολουθεί  και η αύξηση των παράνομων εσόδων των κρατικών μηχανισμών "εξυπηρέτησης" που δουλεύουν στη σκιά. 

-Τη διαχείριση του κάθε μέρους του σχεδιασμού από κομματάρχες, βλαχοπεριφερειάρχες, βλαχοδημάρχους για να καλύψουν την κοματική πελατεία

-Την απορρόφηση "με το μπουρί της σόμπας" κονδυλίων, ευρωπαϊκών κυρίως αλλά και προερχόμενα από "εθνικούς πόρους". Και όλα δίχως έλεγχο ή με ακραία πλημελλείς ελέγχους.

Όλα τα παραπάνω είναι κοινά σε όλες τις τραγωδίες που έχει προκαλέσει το νεοελληνικό κράτος έχοντας πνίξει, κάψει, σκοτώσει τους θεωρούμενους ως αναλώσιμους, πολίτες του. 

Εδώ όμως έχουμε την εξόφθαλμη δράση με όρους μαφίας, ενός μηχανισμού, που μπήκε σε λειτουργία σχεδόν πριν σβήσουν οι φονικές φλόγες στα σημείο της σύγκρουσης, με την άμεση απομάκρυνση τεκμηρίων, ακόμα και του ίδιου του εγκληματικού σκηνικού, με την απομάκρυνση του εδάφους και ολόκληρης της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Και το ζητούμενο ποιο είναι; Η διαλεύκανση, η εξεύρεση της αλήθειας και η τιμωρία των ενόχων, ακόμα και αν πρόκειται για τους αρχηγούς της ελληνικής μαφίας (που βέβαια είναι ανώτεροι από όλα τα κυβερνητικά, δικαστικά, αστυνομικά στελέχη και δεν λογοδοτούν σε κανένα).

Η δικαιοσύνη είναι το μήνυμα και το ζητούμενο και οχι η άθλια παράσταση που σκηνοθετούν από κοινού η εκτελεστική και το ενεργούμενο της, η δικαστική εξουσία. Αυτό ΔΕΝ είναι δικαιοσύνη και ούτε η δικαστική εξουσία αποτελεί φορέα και εγγύηση  της δικαιοσύνης σε αυτή τη χώρα. Δικαιοσύνη που πιάνει μόνο τα μικρά ψάρια και αφήνει τα μεγάλα ελεύθερα, δεν είναι δικαιοσύνη.

• Ποιο μήνυμα λέει πως έλαβε ο Κ.Μητσοτάκης;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μία μέρα πριν το μεγάλο συλλαλητήριο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μίλαγε για "οργανωτές αποσταθεροποίησης". Αμέσως μετά το συλλαλητήριο δαγκώθηκε και με κωλοτούμπα που θα ζήλευε και ο γελωτοποιός του, ο Άδωνις Γεωργιαδης, άρχισε να μιλάει για τη "δύναμη της δημοκρατίας μας". Γιατί; Για να διαστρεβλώσει αμέσως μετά το αίτημα για δικαιοσύνη και να το περιορίσει στους "ασφαλείς σιδηρδρόμους" που με τον πολιτικό του προσανατολισμό και την έως σήμερα μαύρη εμπειρία μας, δεν θέλει ούτε πρόκειται να εξασφαλίσει κάτι τέτοιο. Έτσι, για λόγους εντυπώσεων είπε να κάνει "ανασχηματισμό"

Ο ανασχηματισμός που έρχεται για να ρίξει στάχτη στα μάτια του πόπολου και δεν σώζει τίποτα. Το κυβερνητικό, νεκροζώντανο τέρας του Φράνκενστάιν δεν ζωντανεύει με αλλαγή επιδέσμων.. Πρέπει να επιστρέψει στον τάφο του, εκεί από όπου το σήκωσαν και το έβαλαν να κυβερνάει, ακόμα και να δικάζει. Το τέρας που κομμάτια του είναι όλοι αυτοί οι μηχανισμοί που προκάλεσαν το κακό και που συνεχίζουν να δουλεύουν αποσκοπώντας στη συγκάλυψη του. Αυτό είναι μήνυμα που εστάλη αλλά ΔΕΝ ΕΛΗΦΘΗ.

Σιδηρόδρομο ασφαλή θα αποκτήσουμε κάποτε, ακόμα και αν τα χρήματα που προορίζονταν γι' αυτό, έγιναν βορά των επιτήδειων "κομματικών φίλων". Ακόμα και αν οι πιέσεις της αυτοκινητοβιομηχανίας δίνουν την έμφαση στη χρήση του αυτοκινήτου. Κράτος που να το εμπιστευόμαστε δεν θα αποκτήσουμε όσο οι Μητσοτάκηδες και οι παρατρεχάμενοι τους συνεχίζουν να κυβερνάνε τη χώρα. Για παράδειγμα, απόλυτα ενδεικτικό του ότι ο Μητσοτάκης ΔΕΝ έλαβε κανένα μήνυμα είναι αυτή η είδηση που κυκλοφορεί περί αντικατάστασης της εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (που λήγει η θητεία της) με τον ....αδελφό του υπουργού δικαιοσύνης Φλωρίδη. (Ξέρετε αυτός που "πήγε τα χώματα λίγο παραπέρα" ) Αυτό την ίδια ώρα που ο κόσμος είναι στον δρόμο απαιτώντας δικαιοσύνη. Με θράσος που ξεχειλίζει, το σύστημα Μητσοτάκη έρχεται ακόμα μία φορά να μας φτύσει κατάμουτρα.

Ακόμα και αν η αντιπολίτευση δείχνει -και ίσως είναι, ανίκανη να ρίξει την δικαιολογημένα  παραπαίουσα κυβέρνηση μήπως και δρομολογηθούν εξελίξεις που θα αλλάξουν το σύστημα μαφίας με το οποίο κυβερνάται η  χώρα, οι λαϊκές πιέσεις προς αυτή τη κατεύθυνση πρέπει να συνεχιστούν, να ενταθούν και να μη γίνει αποδεκτή καμία κατάσταση που θα διαιωνίσει τη σαπίλα που μας πνίγει σήμερα. Λύση θα βρεθεί. Οποιαδήποτε λύση είναι καλύτερη από τη μεγάλη γάγγραινα, το μεγάλο πρόβλημα που λέγεται "σύστημα Μητσοτάκη" και έχει επιβληθεί πάνω στη χώρα

ΥΓ: Σατανικό το ότι σήμερα, 4/3/2025 ο Μητσοτάκης συμπληρώνει τα 57 του χρόνια, όπως διαπιστώνει ο Κ. Βαξεβάνης. Ανατριχιαστικό αλλά μόνο για τους άλλους. Όχι για τον Μητσοτάκη

Έχασε χθες ο Στέφανος Τσιτσιπάς. Και μαζί μ’ αυτόν στενοχωρήθηκε όλη η Ελλάδα. Και μαζί μ’ όλη την Ελλάδα, ως μέρος αυτής, στενοχωρηθήκαμε κι εμείς. Και αυτό το λέμε χωρίς διάθεση ειρωνείας.

Έχασε λοιπόν ο Τσιτσιπάς και στο λογαριασμό του μπήκαν μόλις 750.000 ευρώ, όσα δηλαδή θα μπορέσει να βγάλει ένας Έλληνας εργαζόμενος, που αμείβεται με το βασικό μισθό των 650 ευρώ, σε 96 (ενενήντα έξι) χρόνια. Αν, βέβαια, ο Έλληνας εργαζόμενος έχει δουλειά πλήρους απασχόλησης. Ή, αν έχει δουλειά γενικά. Αν ο Στέφανος κέρδιζε στο χθεσινό τελικό, θα έβαζε στο λογαριασμό του μισθούς άλλων 96 χρόνων.

Έχασε όμως και η Μαρία Σάκκαρη, η οποία κατάφερε να φτάσει μέχρι τα ημιτελικά του μεγάλου τουρνουά. Αυτή κέρδισε μόλις 375.000 ευρώ, όσα δηλαδή θα κερδίσει ο ανωτέρω εργαζόμενος σε 48 χρόνια. Εκτός των άλλων, όμως, κέρδισε έναν Μητσοτάκη. Έναν εξόριστο στο Παρίσι και στη Βοστώνη Μητσοτάκη, που συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση της εξορίας

Πόσο μίζεροι και ζηλόφθονοι γινόμαστε μερικές φορές εμείς οι απλοί άνθρωποι. Είναι να μη δούμε άνθρωπο να προκόβει. Εκεί, τον θέλουμε κι αυτόν μαζί μας, μέσα στο βούρκο της ανέχειας. Αμέσως αρχίζουμε τη γκρίνια και τη ζήλεια. Αλλά και  η έλλειψη σεβασμού προς τους πορφυρογέννητους, είναι μικρότερη αμαρτία;  Είναι να μη δούμε τα παιδιά των βασιλιάδων μας να περνάνε καλά. Αμέσως να τους γκαντεμιάσουμε. Τι ζήλεια, Mon dieu!

Τέτοιοι ζηλόφθονοι άνθρωποι απαρτίζουν και το συγκρότημα των «Υπεραστικών» που τραγουδά για τους «Πορφυρογέννητους», χωρίς να σέβεται

« Άιντε, βρε Υπεραστικοί, για βάλτε ένα χεράκι/ τούτοι οι πορφυρογέννητοι ζητάνε τραγουδάκι/ Κι όσο ο λαός ανέχεται τ’ αφ’ υψηλού τους φρύδια/ να ’χει σκοπό να τραγουδά για πορφυρένια αρχίδια»

Μέσα στο άγριο χάραμα, θεέ μου, τι καψόνι / σαν ο πορφυρογέννητος κοιτάζει απ’ το μπαλκόνι / το Μπάντεν-Μπάντεν δεν θωρεί μήτε και το Παρίσι / το μαύρο τούτο ριζικό ποιός να το τραγουδήσει.

Δεν βλέπει Μέλανα Δρυμό και Βυρτεμβέργη-Βάδη / την “Aston Martin” που ζητά, δεν βρίσκει στο σκοτάδι / «Ωρέ, που ξύπνησα, mon Dieu, τι βάσανο με βρήκε» / στο Κολωνάκι, κάθιδρος, στο ρετιρέ του μπήκε.

«Το πρώτο φως που δεν αργεί, την πλέμπα θα φωτίσει / Τι κοιλιόδουλος λαός, έχω αγανακτήσει / Κι αφού δεν έχουνε ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι / της Σοβιετίας η κακιά σκουριά εδώ δεν πιάνει

Κι άμα το Μπάντεν-Μπάντεν “πάει”, θα πάω στο Ντουμπάι  (δις)

Μα τον Σύνδεσμο των Βιομηχάνων (άπαξ)

Πού να σταθείς, φτωχή μου ελίτ, χωρίς να σε μολύνουν / σαν κατσαρίδες, τρωκτικά τρέχουν και δεν σ’ αφήνουν / στην Ικαριά να ξεχαστείς, στην Πάρνηθα να παίξεις / μήτε και “Harrods” να χαρείς, τι άλλο να αντέξεις;

Μπατίρια, ανεπρόκοποι, μισθο-εξαρτημένοι / τεμπέληδες, ξυπόλυτοι, φτωχοί αφιονισμένοι / ιθαγενείς ζητάνε ΜΕΘ και μόνιμες προσλήψεις / ακόμα και επίταξη, χωρίς να ’χουνε τύψεις

Δώσ’ τους τα καθρεφτάκια τους, Κυριάκο, να λουφάζουν / Πες τους πως το δεκάωρο είναι για να ρεμβάζουν / Τί τυραννία, τί μπελάς στα αστικά σαλόνια/ φέρουνε βάρος σαν φορούν οι άριστοι γαλόνια

Κι άμα το Μπάντεν-Μπάντεν “πάει”, θα πάω στο Ντουμπάι (δις) 

Άιντε, βρε Υπεραστικοί, για βάλτε ένα χεράκι / τούτοι οι πορφυρογέννητοι ζητάνε τραγουδάκι / Κι όσο ο λαός ανέχεται τ’ αφ’ υψηλού τους φρύδια / να ’χει σκοπό να τραγουδά για πορφυρένια αρχίδια.