" Οι ήττες μας δεν αποδεικνύουν
Τίποτα παραπάνω από το ότι
319205339 712219783586309 2265634222543469205 n  Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Και από τους θεατές περιμένουμε
Τουλάχιστον να ντρέπονται"
                                               Μπρεχτ

Είναι τουλάχιστον κωμικοτραγικό. Είναι μία ειρωνεία του Netflix που με το Dont look Up δεν υπολόγισε τα τραύματα που θα προκαλούσε σε εκατομμύρια Ελλήνων οι οποίοι εκτός από τον  κορωνοϊό (ή κορωναϊό όπως αστεία επιμένει επί 2 χρόνια να τον αποκαλεί ο Alpha TV) ταλαιπωρούνται παράλληλα από κυβέρνηση Μητσοτάκη με υπουργούς Άδωνη Γεωργιάδη, Μάκη Βορίδη και Θάνο Πλεύρη. Σίγουρα στον πλανήτη θα υπάρχουν και άλλες χώρες και λαοί που θα ένιωσαν άβολα παρακολουθώντας την ταινία. Κυβερνήσεις και εξουσίες, εθνικές ή τοπικές,  σαν αυτές που περιγράφει η ταινία είναι οι περισσότερες. Είναι εγγενές χαρακτηριστικό της εξουσίας το γελοίο άλλωστε. Απλά, είναι θέμα χρόνου να γίνει αντιληπτό στους πάντες.

 Για εμάς τους Έλληνες, είναι σκληρό να βλέπουμε σε ταινία την «glitter» εκδοχή της πιο ανέμελης, χαλαρής και ουσιαστικά αδιάφορης για ό,τι συμβαίνει γύρω μας κυβέρνησης. Μίας κυβέρνησης που επενδύει στην εικόνα της και αδιαφορεί για την ουσία.  Μίας κυβέρνησης εξαρτημένης από χορηγούς -χορηγός και η ίδια στα media για την κατασκευή ενός πλασματικού κόσμου. Σκληρό και τραγικό να βλέπεις στην οθόνη αυτό που κάνει η ελληνική κυβέρνηση στην πραγματικότητα και σε κάνει να αναφωνείς «Αυτά ούτε στο σινεμά δεν γίνονται!!». Και όμως. Οι δικοί μας εδώ επιλέγουν πάντα το συμφέρον των χορηγών τους εις βάρος της κοινωνικής ωφέλειας, όπως η πρόεδρος Orlean της ταινίας. Τελευταίο εθνικό παράδειγμα; Τα απαιτούμενα όσο ποτέ άλλοτε PCR tests τα οποία γίνονται δωρεάν σε όλους στην Ευρώπη και με λίγες εξαιρέσεις στο 1/3 της ελληνικής τιμής τους. Θέλετε κι άλλα; Η αδιαφορία για την καμένη γη του καλοκαιριού. Τα ειδικά πολεοδομικά (!!) στα καμένα δάση.  Οι καταστροφικές αλλαγές στην περιβαλλοντική νομοθεσία ή η κατάργηση περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων ή η ευκολία που προωθούνται έργα που ευνοούν την κλιματική αλλαγή. Και ο κατάλογος της φρίκης δεν τελειώνει

Μηντιοκρατεία και διαπλοκή

Είναι ο καπιταλισμός  ηλίθιοι, μας φωνάζει η ταινία, λες και προσπαθεί να μιμηθεί το γνωστό και εξαιρετικό βιβλίο. Είναι ο καπιταλισμός της κατανάλωσης που κορυφώνεται στον  πολιτικό νεοφιλελευθερισμό. Τον νεοφιλελευθερισμό της ασυδοσίας, της αδιαφορίας, της κρατικής προστασίας του πλουσίου και του παράλληλου εξανδραποδισμού του φτωχού. Της κατανάλωσης ακόμα και του ίδιου του περιβάλλοντος, για το κέρδος. Βλέποντας τον πλανήτη να αντιδρά στον βιασμό του, το κλίμα να αλλάζει και τις καταστροφές να γίνονται συχνότερες, οι εξουσίες γυρνούν από την άλλη ακούγοντας το κέλευσμα του πλουσίου που τους έχει αγοράσει για να γεμίσουν την καρέκλα του πρωθυπουργού, του υπουργού, του περιφερειάρχη, του δημάρχου. It’s OK. Everything is gonna be OK. Όλα καλά. Μην ανησυχείτε. Dont look up!

Και όλοι αυτοί είναι δίπλα μας. Δεν είναι μακριά μας, Τους γνωρίζουμε και το χειρότερο; Τους ψηφίζουμε….

Αν μία ταινία σαν το Don’t Look Up είχε παραχθεί στην Ελλάδα και είχε μπει σε φάση προβολής, το βέβαιο θα ήταν πως είτε κάθε προβολή θα είχε παρέμβαση τηλεπερσόνων με συνοδεία νταήδων ή βουβαλόπαιδων ή (το πιο πιθανό) οι «πυλώνες» του διαδικτύου θα είχαν ρίξει τους ιστοτόπους από τους οποίους θα γινόταν η διανομή ή η προβολή, γιατί «το περιεχόμενο δεν ανταποκρίνεται στους όρους της κοινότητας»

Αλλά μία τέτοια ταινία δεν θα είχε την πρόεδρο Orlean αλλά τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν θα είχε τον προσωπάρχη και γιο της προέδρου Jason Orlean αλλά τον Άδωνη Γεωργιάδη. Δεν θα είχε τον νταή «Ράμπο» Ben Drask αλλά τον Μάκη Βορίδη. Και βέβαια δεν θα είχε τον πάμπλουτο και μέγα χορηγό της κυβέρνησης, Peter -I love you Peter Isherwell αλλά …… ξέρετε ποιον.

Στη χώρα μας που ζει ακόμα στην προκαπιταλιστική εποχή και το ζητούμενο της παραμένει παραδόξως ο καπιταλισμός (και όχι ο εξανθρωπισμός), η  ταινία εφαρμόζει απόλυτα. Γιατί ακόμα και αν είμαστε πολύ πίσω από άλλες χώρες στην καπιταλιστική φάση της εξέλιξης μας, η μανία μας να αντιγράφουμε χονδροειδώς νοοτροπίες και πρακτικές μας φέρνει απέναντι στα ίδια ερωτήματα  (τα οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε μία υγιή κοινωνία).

Τι αξίζει η γη όταν η καταστροφή της μπορεί να αποδώσει 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια;

Τι σημαίνει το ότι ο ειδικός επιστήμονας δεν «γνωρίζει» τον κόσμο των media;

Τι αξίζει η αλήθεια αν δεν την προβάλλουν τα media;

Με τι κριτήρια ιεραρχείται η είδηση για την καταστροφή του πλανήτη; Αξίζει περισσότερο από το διαζύγιο της pop τραγουδίστριας;              

Αλλά εμείς οι Έλληνες, τις απαντήσεις τις έχουμε βρει ήδη….. Αυτό αποδεικνύει άλλωστε και η καθημερινότητα μας, έτσι δεν είναι;

dont look up

look07

Για την ταινία

Δεν πρόκειται για σάτιρα. Είναι η φωτογραφία μας. Η δική μας και της κοινωνικοπολιτικής μας κατάντιας. Είναι η εικόνα της διαπλεκόμενης με την εξουσία και εξαγορασμένης επιστημονικής κοινότητας, της εκτραχηλισμένης δημοσιογραφίας του lifestyle και του infotainment, που για χάρη των τηλεθεάσεων, έχει οριστικά θυσιάσει την εγκυρότητα στο βωμό της σκανδαλοθηρίας.

Είναι μία ταινία που τα έχει όλα, όπως πυκνό σενάριο, βιτριολικές ατάκες, μεγάλο καστ με φοβερή ποικιλία ερμηνειών. Είναι μία ταινία που τοποθετεί στο σήμερα τον κριτικό ρεαλισμό. Κουβαλάει έναν αέρα από τον υπερρεαλισμό του Wag the Dog (ελληνικός τίτλος: Ο Πρόεδρος, Ένα Ροζ Σκάνδαλο κι Ένας Πόλεμος) ή την πίκρα και τον σαρκασμό του Dr. Strangelove (ελληνικός τίτλος: SOS: Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα), παραμένει όμως ξεχωριστή, σύγχρονη δημιουργία. Μπορεί να μην είναι πολυεπίπεδη, να μη διεκδικεί βραβείο πρωτότυπου σεναρίου αλλά η σκηνοθεσία της, το καστ και άλλα επιμέρους στοιχεία της της -όπως η φωτογραφία της- δίνουν τη δύναμη των πιο επιδραστικών ταινιών της παγκόσμιας παραγωγής

Με λίγα λόγια, είναι μία ταινία που αξίζει να δείτε. Θα σας δώσει μία ξεκάθαρη εικόνα του τι σημαίνει και πόσο αξίζει ο άνθρωπος και ο πλανήτης ολόκληρος για τις εξουσίες, σε περίπτωση που δεν το έχετε ήδη καταλάβει. Απαντά με καυστικότητα σε όλους εκείνους που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους πως ενδιαφέρονται για εμάς και ζητούν να τους αναθέσουμε τη σωτηρία μας, ενώ ξέρουμε πολύ καλά πως στην κρίσιμη στιγμή θα μας αδειάσουν, όπως κάνουν καθημερινά.

ΥΓ1: Σε κάποιους λέει πολλά το ότι η επικοινωνιακή ναυαρχίδα της κυβέρνησης και δηλωμένο νεοφιλελεύθερο προπαγανδιστικό εργαλείο, ο ΣΚΑΪ ήταν ένα μέσο που προσπάθησε να θάψει ανεπιτυχώς την ταινία. Σε εμάς πάλι δε λέει τίποτα. Προτιμούμε τη γνώμη μας. Αυτήν που σχηματίσαμε βλέποντας την ίδια την ταινία και που σας μεταφέραμε παραπάνω

ΥΓ2: Μη φύγετε ή μη κλείσετε την τηλεόραση στους τίτλους τέλους.

Youtube Playlists

youtube logo new

Χρήσιμα

farmakia

HOSPITAL

youtube logo new

© 2022 Atticavoice All Rights Reserved.