Αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο σοβαρά, θα γέλαγε όλος ο κόσμος. Αν εξαιρέσουμε τον κατά κοινή ομολογία συμπαθή και επαρκή κύριο Τσιόδρα, οι υπόλοιποι της φωτογραφίας πώς ακριβώς μας σώζουν; Πώς μας σώζει ο  Μαρία Αντουανέτα - Κυριάκος, ο χρυσοποίκιλτος Πατούλης ή ο Top-gun Χαρδαλιάς; Αυτοί που μας σώζουν αυτή τη στιγμή είναι μόνο οι γιατροί και οι νοσηλευτές του παραμελημένου και υποστελεχωμένου δημόσιου συστήματος υγείας.

Για όποιον έχει ελάχιστη ευθυκρισία είναι πολύ εύκολο να καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί. Έχοντας δει η ελληνική κυβέρνηση το τι συνέβη στη γειτονική Ιταλία - και μάλιστα στην αναπτυγμένη Λομβαρδία - και γνωρίζοντας πόσο λιγότερο εξοπλισμένο και στελεχωμένο είναι το δημόσιο σύστημα υγείας στη χώρα μας, αντιλήφθηκε πως εάν άφηνε τα πράγματα ελεύθερα, τα αποτελέσματα θα ήταν ασύγκριτα πιο τραγικά.  Έτσι αποφάσισε να μας κρύψει σε μια σπηλιά, όπως έκαναν κάποτε οι κάτοικοι των μικρών νησιών όταν έβλεπαν από μακριά τους πειρατές. Και καλά έκανε. Και καλά κάνουμε κι εμείς και μένουμε σπίτι – άσχετα από τα κατά παραγγελία ρεπορτάζ των τηλεοπτικών καναλιών - γιατί ξέρουμε από πρώτο χέρι την τραγική κατάσταση των νοσοκομείων. Το θέμα είναι τι θα κάνει από δω και πέρα η κυβέρνηση. Έχει κάποιο σχέδιο ή απλά περιμένει μήπως ο ιός κάνει τον κύκλο του ή μήπως ανακαλυφθεί κάποιο αποτελεσματικό φάρμακο;

Αν απλώς περιμένει, καλό είναι να ξέρει πως η κοινωνία δεν μπορεί να κλειστεί μέσα σε μια γυάλα για πολύ. Είναι βέβαιο πως θα ξεσπάσουν αντιδράσεις ιδιαίτερα από τους ανθρώπους που πλήττονται βαριά από το πάγωμα των οικονομικών δραστηριοτήτων. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας καλείται να ζήσει με 800 ευρώ για δύο μήνες και ένα άλλο μεγάλο μέρος  - αυτό που ανήκει στην αθέατη πλευρά της κοινωνίας - με τίποτα. Ήδη στην Ιταλία έχουν αρχίσει να αναφέρονται οι πρώτες αντιδράσεις από απελπισμένους ανθρώπους που βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Ιατρικές ενώσεις εκφράζουν φόβους πως η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στα νοσοκομεία καθώς και το κλίμα πανικού που έχει δημιουργηθεί, λειτουργούν απωθητικά για τον κόσμο ώστε να ασχοληθεί με διάφορα προβλήματα υγείας που μπορεί να έχει. Προσπαθεί να τα αναβάλλει περιμένοντας κι αυτός να περάσει η λαίλαπα. Έτσι, όμως, φοβούνται οι ειδικοί πως σε βάθος χρόνου θα έχουμε πολύ περισσότερους θανάτους από άλλες αιτίες, παρά από τον κορονοϊό. Ας προσθέσουμε, εδώ, και τα ψυχολογικά τραύματα που θα αφήσει αυτή η κατάσταση εγκλεισμού σε πολλούς

Εν μέσω όλων αυτών των προβληματισμών, η κυβέρνηση έχει καταστρώσει κάποιο σχέδιο; Έχει αποφασίσει, ας πούμε, για επίταξη των ιδιωτικών κλινικών; Έχει αποφασίσει για μαζικούς και μόνιμους διορισμούς ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας; Έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε παραγωγή του απαραίτητου υγειονομικού υλικού ώστε να πάψει να εξαρτάται από τη διεθνή αγορά; Έχει σκεφτεί να προχωρήσει σε επιθετικές ενέργειες ανίχνευσης των κρουσμάτων στο γενικό πληθυσμό ώστε να ανακόψει την περαιτέρω διάδοσή του;

Τα ερωτήματα είναι πολλά και θα περιμένουμε να απαντηθούν. Καλό όμως είναι να γνωρίζουν αυτοί που μας «σώζουν» ότι η υπομονή και η αντοχή του κόσμου έχουν τα όριά τους.   

ΥΓ1. Η κάποτε ιστορική και σοβαρή εφημερίδα των ΝΕΩΝ συνεχίζει τον ολισθηρό κατήφορο από τότε που την εξαγόρασε ο Μαρινάκης. Και δεν είναι τόσο ότι λειτουργεί ως εξαπτέρυγο της σημερινής κυβέρνησης, αλλά περισσότερο ότι έχει καταντήσει σαν ένα χαμηλής ποιότητας περιοδικό lifestyle

ΥΓ2. Καλό είναι ο Νίκος Χαρδαλιάς να πάψει να συμπεριφέρεται σαν τον αυστηρό δάσκαλο που κουνάει το δάχτυλο στους άτακτους μαθητές ή σαν τον Ράμπο. Τα όρια μεταξύ αποθέωσης και γελοιοποίησης είναι ασύλληπτα κοντά

ΥΓ3. Η μόνη θετική προσωπικότητα στην υπόθεση είναι αυτή του κυρίου Τσιόδρα. Η νηφάλια προσωπικότητά του αποδεικνύεται σωτήρια τόσο για την κυβέρνηση όσο και για εμάς