Στις 20/2/2023 έληξε η δημόσια διαβούλευση επί του νομοσχεδίου με τίτλο «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή». Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο επιβολής σκληρής καταστολής στα σχολεία, κατ’ εικόνα και ομοίωση της καταστολής όπως εφαρμόζεται από την αστυνομοκρατία του Μητσοτάκη σε όλη την Ελλάδα. Δεν εστιάζει στα πραγματικά προβλήματα, δεν λύνει τίποτα, παράγει φανταστικές έννοιες και λειτουργίες που τις υποχρηματοδοτεί (άρα είναι θνησιγενείς ή ψεύτικες). Όλα είναι ένα προκάλυμμα για να περάσει από κάτω του η σκληρή καταστολή στις πιο ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού έτσι ώστε να διαμορφωθούν οι επόμενες γενιές ως πειθήνια ζόμπι, ενεργούμενα της κάθε εξουσίας. Και ποια είναι η σύνοψη όλων αυτών σε μία εικόνα όπως το αντελήφθη η συντάκτρια της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας ΚΟΝΤΡΑ (πηγή πληροφοριών για το παρόν); Η φωτογραφία του δημάρχου της Ραφήνας Μπουρνούς με τον οικοδομικό κόφτη, όταν πήγε να «σπάσει» την κατάληψη στο Γυμνάσιο Πικερμίου στις 6 Δεκεμβρίου του 2018. (ΣτΣ Θαυμάστε δημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ ποιον στηρίζετε για δήμαρχο)
Από τις 9/2/2023 είχε ξεκινήσει η διαβούλευση επί του νομοσχεδίου για την ενδοσχολική βία και τον εκφοβισμό. Ο τίτλος του είναι «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή» και ο σύνδεσμος για τη συμμετοχή στη ληγμένη πια (20/2) δημόσια διαβούλευση ήταν (και παραμένει αλλά η διαβούλευση έχει κλείσει) εδώ.
Διαβάζοντας τα σχόλια που έγιναν από όσους συμμετείχαν στη διαβούλευση βλέπουμε πως μεγάλος αριθμός συμμετεχόντων εντόπισε το μεγάλο κενό που υπάρχει στην ευρύτερη οπτική της ζωής των παιδιών ως μέλη της σχολικής κοινότητας. Δηλαδή οι όποιες «μέριμνες» προσδιορίζονται επάνω στη σχολική ζωή, παραβλέποντας πως το παιδί διαμορφώνεται πρώτα από το οικογενειακό περιβάλλον. Προφανώς το εξωσχολικό περιβάλλον συμμετέχει εξίσου με το σχολικό στη διάπλαση των παιδιών αλλά και αυτό παραγνωρίζεται από το σχέδιο νόμου. Αλλά αυτά είναι θέματα που μία σοβαρή διαβούλευση -και υπό τον όρο της επίσης σοβαρής διαχείρισης της- μπορεί να τα λύσει. Η σχολική συμπεριφορά δεν είναι ανεξάρτητη από την οικογενειακή ζωή και εμπειρία ούτε από το σύνολο των εμπειριών και των άλλων δραστηριοτήτων ενός παιδιού. Όλα αυτά οφείλουν να παραμετροποιηθούν. πρωτίστως επιστημονικά, στο πλαίσιο της πρόληψης και αντιμετώπισης της ενδοσχολικής βίας και του εκφοβισμού. Η αντιμετώπιση κοινωνικών φαινομένων απαιτεί πολυεπίπεδη και επίπονη εργασία και αυτό δεν φαίνεται να ισχύει για το νέο νομοσχέδιο.
Αντίθετα, σε άλλα θέματα, το νομοσχέδιο είναι πιο «σκληρό». Δείχνει ξεκάθαρα πως δεν είχε επιστημονική επεξεργασία αλλά κυριως στυνομική. Προφανώς ισχύει αυτό που γράφει στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας ΚΟΝΤΡΑ, η Γιούλα Γκεσούλη (βλ. πηγές της παρούσας ανάρτησης στο τέλος). Δηλαδή πως δεν είναι τόσο αθώο και ακίνδυνο όσο θέλει να φαίνεται.
Τζάμπα εξαγγελίες
Η Γιούλα Γκεσούλη χαρακτηρίζει τον εξαγγελθέντα από το νομοσχέδιο, διπλασιασμό των ψυχολόγων-κοινωνικών λειτουργών στα σχολεία, τις επιμορφώσεις εκπαιδευτικών, τον σύμβουλο σχολικής ζωής, τις σχετικές θεματικές στο πλαίσιο των εργαστηρίων δεξιοτήτων και των νέων προγραμμάτων σπουδών και την ενίσχυση υποστηρικτικών θεσμών όπως τα Κέντρα Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής & Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ) ως φανφάρες. Κινήσεις εντυπωσιασμού για να φανεί ότι τάχα το υπουργείο καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια να προληφθούν και να αντιμετωπιστούν τα φαινόμενα ενδοσχολικής βίας μεταξύ μαθητών.
Πράγματι. Η ακατάσχετη αναφορά μερών ενός "προγράμματος", αποσιωπά τον βασικό υπαίτιο της γέννησης φαινομένων βίας και εκφοβισμού, που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός. Μαζί και η αγριότητα του, που ιδιαίτερα τα χρόνια της οικονομικής κρίσης γνώρισε και γνωρίζει τεράστιες διαστάσεις. Εκεί δεν γίνεται καμία αναφορά και φυσικά δεν υπάρχει καμία σχετική μέριμνα. Η Γ. Γκεσούλη αναφέρει: Η φτώχεια, η ανεργία, το γκρέμισμα των ονείρων για σπουδές, για επαγγελματική αποκατάσταση, για ένα καλύτερο μέλλον, η αποθέωση του ατομισμού και η υποχώρηση της συλλογικότητας μαζί με τη βία που ξερνά το σύστημα μέσα απ’ όλους τους μηχανισμούς του, ωθούν τη νεολαία ιδιαίτερα των εργατικών συνοικιών, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων σε «παραβατικές» συμπεριφορές.
Στο άρθρο της Γ. Γκεσούλη επισημαίνεται άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα του νομοσχεδίου. Εκείνο της σταθερής κρατικής υποχρηματοδότησης. Αυτό το πρόβλημα αναδεικνύει την αληθινή υπόσταση του νομοσχεδίου, που δεν είναι άλλη από εκείνη της «φούσκας». Μία κίνηση για το «θεαθήναι» προεκλογική, προορισμένη για διαφήμιση της κυβέρνησης μέσω της διάχυσης της «ευχάριστης είδησης» από τις γνωστές, πετσωμένες οδούς παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Σε αυτά τα κανάλια άλλωστε δεν γίνονται και πολλές ερωτήσεις όπως οι παραπάνω που εκφράζει η Γ. Γκεσούλη, ερωτ'ησειος στις οποίες δεν θα άντεχε το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου..
Το κυρίως πιάτο. Η καταστολή
Γράφει η Γ. Γκεσούλη: «Ο διάβολος, όμως, λέει μια γνωστή ρήση, κρύβεται στις λεπτομέρειες και εν προκειμένω πίσω από γενικόλογες φράσεις. Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτές, οι μαθητικές καταλήψεις και οι κινητοποιήσεις των μαθητών εντός του σχολείου (π.χ. αποχή από τα μαθήματα) θεωρούνται άσκηση ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού εναντίον όσων τυχόν αντιδρούν. Άλλωστε, είναι γνωστές οι κραυγές όλου του αστικού εσμού όταν ξεσπούν μαθητικοί αγώνες και ιδίως μαθητικές καταλήψεις, που αποτελούν οξυμμένη μορφή αντίστασης, ότι κάποιες μειοψηφίες με το έτσι θέλω βάζουν λουκέτο στα σχολεία και παρεμποδίζουν τους «υγιώς σκεπτόμενους» και «φιλομαθείς» μαθητές να μπουν στο σχολείο τους και να παρακολουθήσουν τα μαθήματα»
Αντιγράφουμε τώρα από το σχέδιο νόμου: «Κάθε μορφή σωματικής, λεκτικής, ψυχολογικής, συναισθηματικής, κοινωνικής, ρατσιστικής, σεξουαλικής, ηλεκτρονικής ή άλλης βίας και παραβατικής συμπεριφοράς, που πλήττει τη σχολική κοινότητα και διαταράσσει την εκπαιδευτική διαδικασία συνιστά ενδοσχολική βία και εκφοβισμό και ιδίως:
δ) η παρεμπόδιση της ομαλής διεξαγωγής των μαθημάτων και ο βίαιος αποκλεισμός μαθητών είτε από την εκπαιδευτική διαδικασία είτε από τη συμμετοχή τους στην καθημερινή σχολική ζωή, καθώς και ο εν γένει κοινωνικός αποκλεισμός, οι απειλές και η ψυχολογική βία στις επαφές των μαθητών με τους συμμαθητές τους,
ε) η επιβολή με τη βία και ο εξαναγκασμός σε πράξεις ή παραλείψεις παρά τη θέληση των μαθητών,
στ) οποιαδήποτε μορφή βίαιης ή απαξιωτικής συμπεριφοράς ή η ενθάρρυνση σε διάπραξη βίαιων εκδηλώσεων που διαταράσσουν τη σχολική γαλήνη και πλήττουν το κύρος της εκπαιδευτικής κοινότητας…» (άρθρο 4).
Καλούνται, δε, όσοι αντιδρούν στην κατάληψη του σχολείου να γίνουν καταδότες των αγωνιζόμενων συμμαθητών τους. Η ρουφιανιά θεωρείται καλοδεχούμενη γι’ αυτό και δημιουργείται ηλεκτρονική πλατφόρμα, όπου οι καταδότες-μαθητές μπορούν να φορέσουν την κουκούλα της ανωνυμίας. Ωραία, λοιπόν, μαθήματα ηθικής και ανθρωπιστικής κοινωνικής συμπεριφοράς παραδίνονται στους μαθητές με τη σφραγίδα του υπουργείου της υποτιθέμενης Παιδείας.
Καταδότες, βεβαίως, καλούνται να γίνουν και οι αυτόκλητοι σωτήρες των παιδιών, οι μονίμως «ανησυχούντες» και «αγανακτισμένοι» γονείς, οι καταγγελίες των οποίων στην σχετική πλατφόρμα πρέπει να είναι επώνυμες.
Μπορούν επίσης να στρέφονται εναντίον όλων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας της σχολικής μονάδας (εκπαιδευτικών, μαθητών, υποστηρικτικού διοικητικού προσωπικού, κ.λπ.).
«Στην ειδική ψηφιακή πλατφόρμα που δημιουργείται και λειτουργεί, με την ευθύνη του Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών και Εκδόσεων (Ι.Τ.Υ.Ε.) «Διόφαντος», για την αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας και των φαινομένων εκφοβισμού, πρόσβαση έχουν οι μαθητές και οι γονείς, καθώς και όσοι έχουν την επιμέλεια μαθητών. Η πρόσβαση διασφαλίζεται με τη χρήση ατομικών κωδικών εισόδου στην ψηφιακή πλατφόρμα και διευκολύνεται με τη δημιουργία ψηφιακού ιστότοπου που υποδέχεται επώνυμες και ανώνυμες αναφορές. Οι μαθητές δύνανται να υποβάλουν επώνυμες ή ανώνυμες αναφορές.
Οι γονείς και όσοι έχουν την επιμέλεια των μαθητών υποβάλλουν μόνο επώνυμες αναφορές.
Η ανωνυμία της αναφοράς ισχύει έναντι όλων των χρηστών της πλατφόρμας και αντιτάσσεται έναντι όλων των εκπαιδευτικών και του προσωπικού της σχολικής μονάδας» (άρθρο 6 ό.π.).
Δημιουργείται επίσης ένα ολόκληρο δίκτυο αποδοχής, και χειρισμού αυτών των αναφορών.
Συμπέρασμα
Γενικά το νομοσχέδιο αναφέρεται στους χειρισμούς εντός της σχολικής μονάδας (παρακολούθηση, απομόνωση, απειλές τρομοκρατία μαθητών που κινητοποιούνται) έρχεται να συμπληρώσει το ισχύον κατασταλτικό νομικό πλαίσιο εναντίον των μαθητικών καταλήψεων και αποτελεί το πρώτο βήμα, ώστε στη συνέχεια τη σκυτάλη να παίρνουν οι εισαγγελείς, τα μαθητοδικεία και τα ΜΑΤ.
Μπορείτε να θαυμάσετε τον νέο κόσμο σχολικής καταστολής που έρχεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση που προσλαμβάνει μπάτσους ενώ απολύει καθηγητές και γιατρούς στις πηγές που αναφέρουμε στο τέλος της ανάρτησης.
Πηγές:
Ηλεκτρονική έκδοση εφημερίδας ΚΟΝΤΡΑ
Διαβούλευση «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή» στο opengov.gr