Δημοσιεύουμε κείμενο - επιστολή προς την ανεξάρτητη δημοτική κίνηση "Γη & Ελευθερία" του ιδιοκτήτη ακινήτου στο Κόκκινο Λιμανάκι της Ραφήνας, Δ. Τσιαμπούρη, σχετικά με την ύβρη που διάπράττει ο δήμος Ραφήνας Πικερμίου με το δικόγραφο του στην παρέμβαση του υπέρ του υπουργείου, στη δίκη στο ΣτΕ για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο που προωθείται. Η ύβρις είναι καταφανέστατη και χαρακτηρίζει τον συγκεκριμένο δήμο από τον καιρό της φονικής πυρκαγιάς του 2018. Ο λόγος στον Δ. Τσιαμπούρη

Ο δήμος Ραφήνας-Πικερμίου επ’ ευκαιρία των δικών στο ΣτΕ για το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΕΠΣ) στην περιοχή του, κατόπιν της πύρινης τραγωδίας του 2018 με πάνω από 100 νεκρούς, σε έγγραφη παρέμβασή του (επισυνάπτεται, δείτε σελ. 5) αντί να αναγνωρίσει τις ευθύνες του, τις μετακυλίει στους ίδιους τους πολίτες, πολλοί από τους οποίους θύματα της τραγωδίας.

Ειδικότερα, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, ισχυρίζεται με το δικόγραφό του ότι τα περισσότερα θύματα της τραγωδίας εγκλωβίστηκαν στις αυτοσχέδιες κλίμακες που υπάρχουν στην περιοχή και οδηγούν στην ακτή. Εντελώς ανακριβές, διότι όλοι γνωρίζουμε ότι εκείνοι που έχασαν την ζωή τους στο οικόπεδο της Αργυρής Ακτής, την έχασαν επειδή δεν μπόρεσαν στις συνθήκες πανικού από την φωτιά και την αιθάλη, ως μη γνώστες της περιοχής, να βρουν την κλίμακα που θα τους έδινε διέξοδο στη θάλασσα.

Επισυνάπτεται το αναφερόμενο δικόγραφο με τις σχετικές επιγραμμίσεις

Οι ισχυρισμοί του Δήμου είναι ύβρις προς τους εκατοντάδες πολίτες που μέσω των κλιμάκων αυτών διασώθηκαν από τη φωτιά και, πολύ περισσότερο, ύβρις προς τα ίδια τα θύματα της φωτιάς που αφέθηκαν απροστάτευτα, επειδή ο Δήμος δεν έλαβε τα μέτρα που όφειλε, να κατασκευάσει, μεταξύ άλλων, και να σημάνει τις απαραίτητες προσβάσεις προς την θάλασσα.

Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα ο Δήμος αναφέρει, με προκλητική αλαζονεία, σχετικά με τις ενστάσεις πολιτών για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις κατασκευών στα ευαίσθητα πρανή προς την παραλία, ότι «...δεν υπάρχει είδος υποδομής που δεν είναι δυνατόν να κατασκευαστεί». Μάλιστα Δήμαρχε κυρία Τσεβά: Όλα είναι δυνατόν να κατασκευαστούν αν δεν ληφθούν υπόψη οι οικονομικές επιβαρύνσεις και οι περιβαλλοντικές συνέπειες.

Ο Δήμος δεν επιτρέπεται να λειτουργεί με τόση αμετροέπεια.

Η Διοίκηση συχνά μετά από μια φυσική ή τεχνική καταστροφή συνηθίζει να ρίχνει τις αιτίες σε τυχαίους παράγοντες ή και στα ίδια τα θύματα, χωρίς να αναγνωρίζει πρώτα από όλα την ευθύνη της για τις ενέργειες ή τις παραλείψεις της ιδίας που οδήγησαν στις τραγωδίες.

Με εκτίμηση

Δημήτρης Τσιαμπούρης, ιδιοκτήτης ακινήτου στην περιοχή Κόκκινο Λιμανάκι

Διαχρονική η  επικαιρότητα. Η επικαιρότητα της καταγραφής των εγκλημάτων της εξουσίας με θύματα ανθρώπους που ανάθεσαν τις τύχες τους, τις τύχες των παιδιών τους και εκείνη του τόπου τους σε εξουσίες ανεύθυνες και άχρηστες -στην καλύτερη περίπτωση- αφού εκ των αποτελεσμάτων αποδείχθηκαν εγκληματικές. Εξουσιαστές που διακατέχονται από την λαγνεία του τίτλου και της καρέκλας και για να συνεχίσουν τη διεστραμμένη αυτή σχέση τους δεν διστάζουν να οδηγήσουν στον όλεθρο τους άλλους. Αυτούς που θώπευαν για να τους αναδείξουν αλλά στην κρίσιμη στιγμή τους έστειλαν χωρίς δεύτερη σκέψη, στην καταστροφή. Αναδημοσιεύουμε  από τον Ελεύθερο Τύπο της 7/3/2023 την καταγραφή της μαρτυρίας του πραγματογνώμονα που ορίστηκε για να διερευνήσει την καταστροφή στο Μάτι  ώστε να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι. Ο πραγματογνώμονας είναι κάθετος στην κατάθεση του και υποδεικνύει τους υπεύθυνους αλλά και αυτόν που καθησύχασε τον κόσμο πως "...χαμηλά δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί η φωτιά πάει προς στον Διόνυσο"

Δίκη Μάτι: Κάθετος ο πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος «Έπρεπε να είχε εκκενωθεί ο οικισμός, υπήρχε χρόνος»

Δίκη Μάτι: Την πεποίθηση πως η έγκαιρη εκκένωση του οικισμού θα αποδεικνυόταν σωτήρια για δεκάδες ανθρώπους που κάηκαν από ανθρώπινο λάθος και κακό συντονισμό όντας κυριολεκτικά ανυπεράσπιστοι από τη λαίλαπα της φωτάς στο Μάτι, επανέλαβε κατά την έκτη μέρα κατάθεσής του ο δικαστικός πραγματογνώμονας Δημήτρης Λιότσιος.

Ο επιπυραγός που απαντά σε ερωτήσεις συνηγόρων των θυμάτων, είπε πως η εισήγηση για απομάκρυνση έπρεπε να έχει δοθεί από τις 17.30 του μοιραίου απογεύματος και τόνισε πως η φωτιά έφθασε το Μάτι στις 18.20. Όπως είπε: «Οι δίοδοι προς τη θάλασσα είναι τουλάχιστον 25. Από τη Λεωφόρο Μαραθώνος μέχρι τη θάλασσα, είναι 850 μέτρα. Μόνο δύσκολο κομμάτι είναι στο Κόκκινο Λιμανάκι. Σε όλη την υπόλοιπη περιοχή όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην θάλασσα. Η απόσταση για ένα μέσο άνθρωπο προς τη θάλασσα είναι περίπου 20 λεπτά. Ο κόσμος έφυγε αυτοβούλως με τα οχήματα του. Στις 18:00 με την ενημέρωση του δημάρχου (ότι δεν κινδυνεύουν) ο κόσμος καθησυχάστηκε. Δεν είχε ενημερωθεί ο κόσμος πως η φωτιά κατευθύνεται προς την περιοχή».

Δίκη Μάτι: Μπορούσαν να γίνουν ρίψεις από τα πτητικά μέσα
Απατώντας σε ερωτήσεις ο μάρτυρας επανήλθε στο θέμα των πτητικών μέσων αναφέροντας πως δεν προκύπτει ότι τα ελικόπτερα της πυροσβεστικής εκείνη την ημέρα δεν μπορούσαν να κάνουν ρίψεις.

«Δεν προκύπτει ότι είχαν κάποιο πρόβλημα. Πλην των Ericsson, τα υπόλοιπα ελικόπτερα είναι δύσκολο να επιχειρήσουν σε κατοικημένες περιοχές» τόνισε.

Δίκη Μάτι: Μόνο εννέα ήταν τα οχήματα της πυροσβεστικής

Ο επιπυραγός επεσήμανε επίσης πως «Είχαμε ενημέρωση πως η φωτιά κατευθύνεται σε σπίτια, είχαμε ενημέρωση πως κατευθύνεται στο Νέο Βουτζά. Υπήρχε ενημέρωση πως υπήρχαν μόνο εννέα οχήματα της πυροσβεστικής και αυτά στην έναρξη της φωτιάς. Είχαμε ενημέρωση για κατεύθυνση καπνών. Έπρεπε να δοθεί η εντολή. Ο άνθρωπος δεν καίγεται από τη φωτιά, πρώτα δηλητηριάζεται από τον καπνό και μετά καίγεται».

Μία ακόμη δυνατότητα που δεν αξιοποιήθηκε στην φάση της διάσωσης ανέφερε ο πραγματογνώμονας λέγοντας πως «τα ελικόπτερα της ελληνικής αστυνομίας τα οποία διαθέτουν και θερμικές κάμερες, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό ανθρώπων στη θάλασσα και στη διαδικασία διάσωσης».

Πηγή

Στην Ανατολική Αττική του καλοκαιριού του 2018 οι πάντες δοκιμάζονται.

Οι άνθρωποι, η Φύση, οι οργανισμοί, η Μνήμη.

Για τους περισσότερους το φετινό καλοκαίρι μοιάζει περισσότερο με ταινία αγωνίας από αυτές που έπαιζε κάποτε το «ΡΙΑ» και το «ΜΑΪΑΜΙ».

Υπάρχουν ανθρώπινες απώλειες που ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.

Υπάρχουν απώλειες στο φυσικό περιβάλλον που δύσκολα μπορεί κανείς να συνειδητοποιήσει.