Σκάφη του Λιμενικού Σώματος και ψαροκάϊκα αναλαμβάνουν το έργο της μεταφοράς των εγκλωβισμένων από το Μάτι προς τη Ραφήνα.

Ένα κομβόϊ ανθρωπιάς, ένα κομβόϊ ελπίδας.

Ταυτόχρονα τα σκάφη αυτά με τη συνδρομή των ακτοπλοϊκών πλοίων της γραμμής πασχίζουν να διασώσουν όσους έπεσαν στη θάλασσα για να σωθούν.

Όταν οι φλόγες έφταναν στη θάλασσα τότε η μόνη οδός διαφυγής ήταν η θάλασσα.

Αρκετοί από τους ανθρώπους που έπεσαν στη θάλασσα παρασύρθηκαν αρκετά μίλια από την ακτή.

Κάποιοι δεν θα αντέξουν και θα χάσουν τη μάχη της ζωής.

Στη θάλασσα επιπλέουν πτώματα.

Το ναυάγιο του Ατμόπλοιου «Χειμάρρα»

Όσα εκτυλίχθηκαν στο λιμάνι της Ραφήνας χθες το βράδυ θύμισαν ανάλογες σκηνές που εκτυλίχθηκαν στο ίδιο λιμάνι στις 19 Ιανουαρίου 1947.

Το ατμόπλοιο «Χειμάρρα» ναυαγεί στις 04:06 το πρωΐ της 19ης Ιανουαρίου 1947 στις νησίδες Βερδούγια ανάμεσα στην Αγία Μαρίνα του Μαραθώνα και των Νέων Στύρων της Εύβοιας.

Το πλοίο μεταφέρει γύρω στους 600 επιβάτες, ανάμεσά τους και ένας απροσδιόριστος αριθμός πολιτικών κρατουμένων.

Το πολικό ψύχος, ο πανικός που επικράτησε, η έλλειψη επικοινωνίας και η ανεπάρκεια στα σωστικά μέσα θα οδηγήσει σε απώλεια περίπου 400 ανθρώπινων ψυχών.

Οι επιζώντες και τα θύματα θα μεταφερθούν στο πρωτόγονο τότε λιμάνι της Ραφήνας.

Εφιαλτικές εικόνες αναγνώρισης των θυμάτων έλαβαν χώρα εκείνο την παγωμένη ημέρα του Γενάρη του ’47.

Πολιτικές πυρκαγιές και πολιτικά ναυάγια

Ο πόνος περίσσεψε για τα καλά στο ναυάγιο της «Χειμάρρας» το Γενάρη του 1947.

Ο πόνος περίσσεψε για τα καλά στη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στις 23 του Ιούλη του 2018.

Αναζητώντας την ελπίδα στα αποκαΐδια και τα άγρια κύματα του Ευβοϊκού.

Τα ακριβή αίτια του ναυαγίου του «Χειμάρρα» ποτέ δεν αποσαφηνίστηκαν.

Ανθρώπινο λάθος που οδήγηση στην προσάραξη στα Βερδούγια;

Μαγνητική Νάρκη;

Δολιοφθορά από κάποιον που δεν ήθελε το πλοίο να φθάσει στο λιμάνι του Πειραιά;

Η επίσημη εκδοχή είναι η πρώτη.

Τίποτα, όμως, δεν μπορεί να αποκλειστεί

Τα ακριβή αίτια της τραγωδίας της μεγάλης πυρκαγιάς δεν ξέρουμε αν θα αποσαφηνιστούν στο μέλλον:

Οι εξαιρετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες (άνεμος έντασης έντεκα μποφόρ, εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες) και η ταυτόχρονη εκδήλωση πολλών πυρκαγιών στην Αττική και την Κορινθία

Η έλλειψη συντονισμού μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων

Η έλλειψη οργανωμένου σχεδίου κατάσβεσης πυρκαγιάς σε αστική περιοχή

Όλα αυτά θα απασχολήσουν τους ειδικούς από εδώ και πέρα.

Ερωτήματα που ζητούν επιτακτικά απαντήσεις.

Πέρα, όμως, από όλα αυτά φταίει και το «κακό το ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί…»

Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες, υπάρχουν και ευθύνες των ίδιων των πολιτών.

Ποιος επιτρέπει να χτίζονται ολόκληροι οικισμοί μέσα σε δάση;

Ποιος μπορεί να πιστεύει ακόμα και σήμερα πως η καλύτερη προστασία για να δάση είναι να κτίζουν οι πολίτες μέσα σε αυτά;

Ποιος εκπαίδευσε τους ανθρώπους που έκτισαν μέσα σε δάση για το τι θα πρέπει να κάνουν κατά την εκδήλωση πυρκαγιών όπως αυτή της 23ης Ιουλίου 2018.

Από τη μία οι πολιτικοί κρατούμενοι του «Χειμάρρα».

Από την άλλη οι εγκλωβισμένοι στο Μάτι, το Κόκκινο Λιμανάκι, το Νέο Βουτζά.

Από τη μία όλοι αυτοί που δεν ήθελαν να φτάσει το «Χειμάρρα» στο λιμάνι του Πειραιά.

Από την άλλη όλοι όσοι θα θελήσουν να εκμεταλλευτούν τις καμένες δασικές εκτάσεις.

Εμπρησμός ή Τυχαία Εκδήλωση Πυρκαγιάς…

Τυχαίο Ναυάγιο ή Ναυάγιο κατόπιν δολιοφθοράς…    

Μια ιστορία χωρίς τέλος ….

Μια τραγωδία χωρίς τέλος….