Είμαστε λίγοι αυτοί που παλεύουν ενάντια στο Κακό
Βρισκόμαστε μπροστά σε μία μεγάλη αλλαγή στη χώρα. Η αλλαγή αφορά στον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων και στο κέντρο της συζήτησης βρίσκεται το θέμα της κατασκευής εργοστασίων καύσης για την παραγωγή ενέργειας με τη γνωστή (και επιβαρυντική όπως έχει αποδειχθεί για τον οικογενειακό προϋπολογισμό) μέθοδο των ΣΔΙΤ*. Με αφορμή αυτά και συμμετέχοντας στη σχετική συζήτηση που έχει ξεκινήσει, περιμένοντας να δούμε τι θέση σκοπεύoυν να πάρουν οι δήμοι για το θέμα, κάνουμε μία μίνι ανασκόπηση στην πορεία που ακολουθεί ο δήμος Ραφήνας – Πικερμίου, ο δήμος του οποίου δημότες είμαστε κι εμείς, εδώ και τουλάχιστον 20-25 χρόνια.
Εστιάζοντας στις επιλογές που έχει ακολουθήσει ο δήμος μας στα περιβαλλοντικά κυρίως αλλά και σε άλλα, κρίσιμα ζητήματα, είμαστε πολύ απαισιόδοξοι για την έκβαση που θα έχει και το συγκεκριμένο θέμα στον δήμο. Αλλά όχι μόνο στον δήμο αφού στη συγκεκριμένη περίπτωση οι επιπτώσεις θα καλύψουν όλη την Αττική και με την πλήρη ανάπτυξη της καύσης, όλη την Ελλάδα.
Ραφήνα και Πικέρμι: Η πορεία προς την οριστική και ανεπανόρθωτη υποβάθμιση.
Την τελευταία δεκαπενταετία βλέπουμε την Ανατολική Αττική να μεταμορφώνεται. Να αλλάζει σιγά σιγά… όχι προς κάτι καλύτερο, αλλά προς τη χειρότερη εκδοχή της ίδιας της μεγαλούπολης. Αεροδρόμιο, Αττική Οδός, και τώρα τα σχέδια για νέο, μεγάλο λιμάνι στη Ραφήνα. Η ανάπτυξη που έμοιαζε με φάρμακο για την Αθήνα, για την περιοχή μας, τη Ραφήνα και το Πικέρμι, αποδείχθηκε το ίδιο το δηλητήριο. Ήταν φαίνεται η σειρά της ανατολικής Αττικής να γνωρίσει τα καλά της «ανάπτυξης» τα οποία γνώρισε πρώτη η δυτική Αττική ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1960. Όλα δείχνουν πως προορισμός της Αττικής στο σύνολο της είναι η πλήρης πολεοδόμηση και αστικοποίηση, με αυτή ή την αντίστροφη σειρά.
Οι δημοτικές αρχές στην ανατολική Αττική, βλέποντας ως παρατηρητές (και συχνά ως συναυτουργοί με τις κομματικά ομόχνωτες κυβερνήσεις) αντί να προνοήσουν και να χτίσουν μια μακρόπνοη στρατηγική προστασίας του τόπου και των κατοίκων του, φλέρταραν με δύο λάθη, δύο παραλείψεις και τελικά δύο εκφάνσεις ανικανότητας στην καλύτερη περίπτωση:
Η περίοδος Μπουρνούς: Μία περίοδος υποβάθμισης που ελέγχεται και ως περίοδος σκανδάλων
Πέρα από τα γνωστά περιβαλλοντικά εγκλήματα (καταστροφή Μεγάλου Ρέματος, βλαχομπαρόκ play / escape rooms σε δασικές εκτάσεις κλπ) και για να μην επεκταθούμε σε κάθε μεμονωμένη περίπτωση που υπήρξε υποψία ή άλλη ένδειξη κακοδιαχείρισης, ας αρκεστούμε στα πιο πρόσφατα και σοβαρά. Ο πρώην δήμαρχος Ευάγγελος Μπουρνούς παραπέμφθηκε από την Εθνική Αρχή Διαφάνειας λόγω συμμετοχής σε διοικητικές αποφάσεις που παρακράτησαν 34,7 εκατομμύρια ευρώ από το λεγόμενο «τέλος ταφής» – χρήματα που προορίζονταν για ανακύκλωση αλλά κατέληξαν σε… αδιέξοδο κονδύλι ΕΔΣΝΑ όπως πληροφορούμαστε από τον ιστότοπο dimarxos.gr.
Μπορεί η παραπάνω σκιά να είναι σκιά που βαραίνει εκτός από τους ελεγχόμενους, την περιφέρεια κυρίως αλλά είναι χαρακτηριστικό νοοτροπίας και επιλογής τρόπου διαχείρισης και άσκησης διοίκησης γενικά. Δεν είναι υπεξαίρεση, αλλά είναι το ίδιο βρώμικη διαχείριση. Όπως αναφέρεται από τα δημοσιεύματα, ο σκοπός του τέλους χανόταν σε ένα… μπλόκ υπόγειων λογαριασμών (βλέπε ιστότοπο AtticaToday). Με αυτά και με εκείνα, στο τέλος τον λογαριασμό πλήρωσε ο ελληνικός λαός τον Δεκέμβριο του 2024. Ο κρατικός προϋπολογισμός πλήρωσε το ποσό των 34,7 εκατομμυρίων που δεν απέδωσε ο ΕΔΣΝΑ με τις ενέργειες των ελεγχόμενων. Δηλαδή ο λογαριασμός πληρώθηκε από τα αιώνια θύματα προς δόξα και τιμή των επιτηδείων.
Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στη δικαστική εμπλοκή του πρώην δημάρχου στο Μάτι. Πάλι τα αιώνια θύματα, οι δημότες, πλήρωσαν χρυσούς δικηγόρους για να του φτιάξουν μία απολογία από σπαράγματα ντροπής. Και μέσα σε αυτούς που χρυσοπλήρωσαν δικηγόρους για την υπεράσπιση του ήταν και οι αντίδικοι του. Δηλαδή άνθρωποι που επλήγησαν σοβαρά και ανεπανόρθωτα από την τραγωδία για την οποία δικαζόταν.
Και σήμερα ο ίδιος παρουσιάζεται πάλι, χωρίς να έχει μάθει τίποτα από το χάος που άφησε πίσω. Τώρα -κρατώντας τα προσχήματα με κέντρο μία υπερύψωση δρόμου- λέει πλαγίως “ναι στη μεγέθυνση του λιμανιού και όλα δείχνουν πως θα πει ναι και στην καύση απορριμμάτων” αφού είναι και ο ίδιος κομμάτι του κομματικού παιχνιδιού (με συμπαίκτες τους αναμεμιγμένους στο mega σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ) .
Η περίοδος Τσεβά: Ξεκάθαρα υψώνεται ως περίοδος πλήρους υποταγής στις κυβερνητικές επιλογές
Η περίοδος της διοίκησης Τσεβά είναι περισσότερο συνέχεια της διοίκησης Μπουρνούς παρά τομή. Καταβάλλεται από τη δήμαρχο προσχηματικά, μία προσπάθεια να εισαχθεί μια πιο ήπια, θεσμική εικόνα, σε έναν δήμο που κουβαλάει βαριά σκιά από σκάνδαλα και κακοδιαχείριση. Το κακό για τη δήμαρχο όμως είναι πως η σοβαρότητα δεν είναι αποτέλεσμα της θεσμικής εικόνας αλλά η θεσμική εικόνα είναι απότοκο της σοβαρότητας. Σοβαρότητα που δυστυχώς δεν υπάρχει, όπως δεν υπήρξε εδώ και πολλά χρόνια στον δήμο. Άλλωστε και η Τσεβά δεν είναι νέο πρόσωπο. Είναι επί χρόνια στη διοίκηση του δήμου και κουβαλάει μεγάλη ευθύνη για τη βαριά και σκοτεινή κληρονομιά του.
Παρά τη βιτρίνα της δήθεν διαφοροποίησης από τη διοίκηση Μπουρνούς που θέλει απεγνωσμένα να προβάλλει η δήμαρχος, στα μεγάλα ζητήματα (λιμάνι, περιβάλλον, σκουπίδια), η γραμμή παραμένει κοινή. Ευθυγραμμισμένη με την κυβερνητική ατζέντα και τις «μεγάλες αναπτυξιακές εξαγγελίες». Δεν φαίνεται δηλαδή διαφοροποίηση ή αντίσταση. Και πως να υπάρξει αφού -όπως είχε πει και η ίδια η δήμαρχος σε δημοτική σύμβουλο- δεν πρέπει να κοντράρουμε την κυβέρνηση γιατί θα θυμώσουν και αυτό δεν κάνει καλό στον δήμο.
Στην καθημερινότητα, έγιναν κάποιες βελτιώσεις σε καθαριότητα, πολιτιστικές δράσεις και πιο «ήπια» επαφή με τους δημότες, αλλά χωρίς τις αναγκαίες τομές, για τίς οποίες άλλωστε ψηφίστηκε και κέρδισε τον αντίπαλο της στην τελική μάχη.
Ουσιαστικά, η Ραφήνα δεν βλέπει μια άλλη πορεία. Βλέπει και ζει τα τελευταία 2 χρόνια μια πιο εύπεπτη εκδοχή της ίδιας πορείας που ακολουθήθηκε και παλιότερα. Το μόνο καλό είναι πως δεν αναδίδει την οσμή σκανδάλων που ανέδιδε ο προκάτοχος της. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Μετά από τις φυσικές και ανθρωπογενείς καταστροφές έρχεται το νέο «δώρο»
Μετά τις πυρκαγιές της Πεντέλης, μετά την καταστροφή του Μεγάλου Ρέματος Ραφήνας, μετά τα σχέδια για την επέκταση της ήδη εξελισσόμενης πολεοδόμησης της Πετρέζας, έρχεται ακόμα ένα «δώρο». Η κυβέρνηση προωθεί έξι μονάδες καύσης απορριμμάτων σε όλη τη χώρα – με στόχο να κάψει 1,3 εκατ. τόνους «RDF/SRF» κάθε χρόνο και να μειώσει την ταφή στο 10% μέχρι το 2030. Παρά τις διατάξεις καθαρισμού των αερίων εκπομπών και τα φιλτράκια, οι φορείς της υγείας και περιβαλλοντικές ομάδες κρούουν τον κώδωνα: διοξίνες, βαρέα μέταλλα, καρκινογόνα, τοξικά σωματίδια στον αέρα και συνεκδοχικά και στο χώμα. Με λίγα λόγια, η καύση είναι πολύ περισσότερο τοξική απ΄όσο ονειρεύονται και τάζουν οι σχεδιαστές της. Εδώ ο δήμος καλείται να εκφράσει θέση στην εξελισσόμενη διαβούλευση που για ακόμα μία φορά είναι αδιαφανής (διαβούλευση με e-mail που δεν είναι προσβάσιμα από τους διαβουλευόμενους).
Η εισήγηση του δήμου που έχει κυκλοφορήσει είναι σαφώς θετική θέτοντας ως προϋπόθεση το να αφορά η καύση τα υπολείμματα μετά την διαλογή και ανακύκλωση και όχι το σύνολο των συμμίκτων αστικών αποβλήτων. Δηλαδή λέει ναι σε ότι ακριβώς λέει και η κυβέρνηση. Η παγκόσμια εμπειρία που διαπιστώνει την υποχώρηση της ανακύκλωσης εκεί που αναπτύσσεται η καύση την παραβλέπεται αφού «στην Ελλάδα όλα γίνονται σωστά και ελεγχόμενα».
Επίσης δε γίνεται κουβέντα για τις οικονομικές παραμέτρους. Η ενέργεια που θα προκύπτει θα παρέχεται στους δημότες (παραγωγούς των απορριμμάτων που θα καίγονται) δωρεάν; Θα πληρώνουμε για την ενέργεια αλλά θα πληρωνόμαστε για τα καύσιμα (σκουπίδια) που θα παρέχουμε; Όλα ασαφή και άγνωστα και ο δήμος άφωνος. Χωρίς να διεκδικεί τίποτα για τους δημότες. Όχι ότι περιμέναμε τίποτα από τέτοιον δήμο που έχει δείξει τι είναι, από καιρό.
Η διοίκηση θα μας πει: «Κάψε, ελάφρωσε τον δήμο». Σε βάρος μας. Πάνε περίπατο οι πολιτικές ανακύκλωσης, διαλογής στην πηγή, πράσινης ανάπτυξης. Άλλωστε δεν τις πίστευαν ποτέ οι διοικούντες που πάντα τις χειρίζονταν ως ψιμύθια του πολιτικού τους πορτραίτου.
Συνολικά τώρα, τι να περιμένουμε την αμέσως επόμενη περίοδο; Το μέλλον που διαγράφεται
Για το Πικέρμι τα πράγματα είναι πιο οξυμένα, γιατί εκτός των όσων αναφέρονται στην προγούμενη παράγραφο, το Πικέρμι επιπλέον παραδοσιακά ένιωθε παραμελημένο σε αυτό το θνησιγενές υβρίδιο που λέγεται δήμος Ραφήνας - Πικερμίου.
Συνολικά το μέλλον διαφαίνεται μαύρο στον δήμο Ραφήνας – Πικερμίου, όπως ακριβώς διαφαινόταν ήδη από το 2016 αλλά με την προσθήκη επιπλέον απειλών στο πέρασμα του χρόνου.
Αν δεν υπάρξουν αντιδράσεις, συνείδηση των όσων συμβαίνουν, συμμετοχή των πολιτών, τοπικός ξεσηκωμός, σχέδιο, εναλλακτική φωνή, τότε αυτός ο δήμος θα εκπέσει σε κάτι πιο μίζερο από εγκατάλειψη: θα γίνει το “πίσω προάστιο” της Αθήνας – μακριά από τη ζωή, κοντά στην καταστροφή.
Είναι πια πολύ, μα πάρα πολύ κοντά στο σημείο αυτό.
--
*ΣΔΙΤ= αρκτικόλεξο: Σύμπραξη Δημοσίου Ιδιωτικο΄Τομέα
--
Υποσημειώσεις – Στοιχεία αντλήθηκαν και από:
Σε κάθε σκάνδαλο που σκάει, έχουμε το ίδιο πάνω κάτω μοτίβο:
α) Αρχική άρνηση του σκανδάλου
β) Μόλις τα δεδομένα είναι τέτοια που το σκάνδαλο δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, βγαίνει μπροστά ο Μητσοτάκης και παριστάνει τον θυμωμένο και τον ανήξερο
γ) προκαλεί διάχυση ευθυνών ισχυριζόμενος ότι το σκάνδαλο είναι συνέπεια μιας χρόνιας παθογένειας του συστήματος, παραβλέποντας προκλητικά το γεγονός ότι ο ίδιος κυβερνά τη χώρα επί έξι συναπτά έτη
δ) και τέλος, υπόσχεται πως θα βάλει το μαχαίρι μέχρι το κόκκαλο, πως θα αποδοθούν οι ευθύνες εκεί που πρέπει και πως δεν πρόκειται να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο
ε) σε κάποιες παραλλαγές του μοτίβου, μέλη της κυβέρνησης και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια αφήνουν να εννοηθεί ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε από την αρχή τα πάντα και βοήθησε στην αποκάλυψη του σκανδάλου
Βίντεο Μητσοτάκη, έτοιμο να παιχτεί για κάθε σκάνδαλο που αποκαλύπτεται. Προέρχεται από επιλογή και συρραφή τμημάτων από το διάγγελμα Μητσοτάκη όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο των υποκλοπών. Ιδανικό για το κλείσιμο του δελτίου ειδήσεων του ΣΚΑΪ
Σε όλα τα προηγούμενα σκάνδαλα, το μοτίβο πετύχαινε το στόχο του. Άλλωστε, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη είχε την τύχη (;) να απολαμβάνει την ασυλία της δικαστικής εξουσίας και τη στήριξη σχεδόν όλων των μεγάλων Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Σημαντικός ήταν επίσης και ο ρόλος της διαδικτυακής αυτοαποκαλούμενης «Ομάδας Αλήθειας», η οποία αποδείχθηκε ότι είναι όργανο της Νέας Δημοκρατίας και μισθοδοτούμενη μέσω μιας τριγωνικής συναλλαγής. Στο θέμα των Τεμπών βέβαια, είχαμε για πρώτη φορά την αποστασιοποίηση του MEGA από την Ομερτά της Σιωπής των Μέσων. Μια αποστασιοποίηση η οποία μπορεί να συνέβη εξαιτίας της διαρρηχθείσας σχέσης του Βαγγέλη Μαρινάκη με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, εν τούτοις όμως είχε αρχίσει να προκαλεί ρωγμές στη στιβαρή μέχρι τότε εικόνα της κυβέρνησης
Όπως είπαμε, επί έξι χρόνια το μοτίβο αυτό δούλευε ρολόι. Όποιος άνοιγε την τηλεόραση μεταφερόταν σε ένα εικονικό σύμπαν, όπου όλα λειτουργούσαν τέλεια, η οικονομία πήγαινε πολύ καλά και η χώρα έκανε τεράστια βήματα προόδου. Παράλληλα, οι υπουργοί της κυβέρνησης – όσο γελοίοι ή διεφθαρμένοι μπορεί να φαίνονταν στα μάτια ενός μέσου πολίτη - αντιμετωπίζονταν από τα Μέσα ως αξιόπιστα πρόσωπα που άξιζαν το σεβασμό
Την ίδια στιγμή βέβαια, από τα διεθνή Μέσα και από το Διαδίκτυο μπορούσαμε να μάθουμε πως υπάρχει και ένα άλλο σύμπαν - πέρα από το εικονικό - όπου η Ελλάδα κατατασσόταν ανάμεσα στις πρώτες χώρες στην Ευρώπη στη διαφθορά και στην περιστολή της ελευθερίας του τύπου και πως οι Έλληνες έχουν βρεθεί στην τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση σε αγοραστική δύναμη
Ώσπου ξαφνικά (;) ήρθε το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ένα σκάνδαλο που δεν είχε την τύχη των προηγούμενων. Και αυτό γιατί η έρευνα έγινε από ευρωπαίους εισαγγελείς, οι οποίοι είχαν γνώση του εγχώριου συστήματος συγκάλυψης που θα κουκούλωνε το ζήτημα εν τη γενέσει του και δούλεψαν με μέθοδο αποκαλύπτοντας απίστευτους διαλόγους μεταξύ κυβερνητικών στελεχών και ανώτερων στελεχών Οργανισμών. Όχι πως πέσαμε από τα σύννεφα δηλαδή, αλλά είναι η πρώτη φορά που καταγράφονται και δημοσιοποιούνται τέτοιας μαζικής έκτασης διάλογοι με ύφος και περιεχόμενο που παραπέμπουν σε εγκληματική οργάνωση τύπου Μαφίας
Αυτή η έρευνα των Ευρωπαίων Εισαγγελέων απέδειξε κάτι που όλοι υποψιαζόμασταν σε όλα τα προηγούμενα σκάνδαλα. Σκάνδαλα που είτε δεν έφταναν ποτέ στη Δικαιοσύνη, είτε όταν έφταναν οι κατηγορούμενοι έβγαιναν αλώβητοι και καθαροί. Απέδειξε πως υπάρχουν απειλές σε όσους δεν εναρμονίζονται με τις μαφιόζικες πρακτικές της εγκληματικής οργάνωσης, πως όσοι συνεργάζονται ανταμείβονται ποικιλοτρόπως και πως γίνεται συγκάλυψη με κάθε τρόπο
Ας γυρίσουμε όμως στο κλασσικό πλέον αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη πως δεν γνώριζε τίποτα, πως έπεφτε από τα σύννεφα και πως θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο.
Τον ακούσαμε τον Αύγουστο του 2022, όταν ξεσκεπάστηκε η υπόθεση παρακολούθησης του Νίκου Ανδρουλάκη, να λέει :
«…Είπατε ότι εγώ έδωσα εντολή παρακολούθησης Ανδρουλάκη… Εγώ κοίταξα τον ελληνικό λαό στα μάτια και είπα ότι ουδέποτε γνώριζα»
Μας κοίταξε στα μάτια, λέει ο σωσίας του Ρόουαν Άτκινσον. Κι εμείς τον πιστέψαμε και σκουπίσαμε στοργικά ένα δάκρυ που είχε αρχίσει να κυλάει στο μάγουλό του
Το ίδιο τροπάριο ακούσαμε λίγες ημέρες μετά την τραγωδία στα Τέμπη:
«Ένα πράγμα μπορώ να εγγυηθώ, ότι θα μάθουμε τα αίτια της τραγωδίας…»
Δύο χρόνια αργότερα, το Φεβρουάριο του 2025, όχι μόνο δεν είχε δώσει τις απαντήσεις που υποσχέθηκε, αλλά με φόντο τη λαϊκή οργή προσπαθούσε να αποσείσει από πάνω του οποιαδήποτε υπόνοια προσωπικής ευθύνης λέγοντας : «Αν πάρθηκαν επιχειρησιακές αποφάσεις… αυτές δεν τις γνωρίζω και δεν οφείλω να τις γνωρίζω»
Το ίδιο ακριβώς συνέβη και με το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ . Και εδώ ο Μητσοτάκης υπόσχεται έρευνα και διαλεύκανση του θέματος αναλαμβάνοντας, λέει, την ευθύνη και για όσους άλλους κυβέρνησαν και δεν άλλαξαν τίποτα! Μεγάλη καρδιά ο Μητσοτάκης! Σαν τον Ιησού που σταυρώνεται, παίρνοντας πάνω του τις αμαρτίες όλου του κόσμου!
«Αναμένω αποτελέσματα γρήγορα. Θα ερευνήσουμε άμεσα και εξαντλητικά τις περιπτώσεις σύμφωνα με την εσωτερική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.[…] δεν θα διστάσω να αναλάβω την ευθύνη και στο όνομα όσων κυβέρνησαν και δεν άλλαξαν ένα κράτος που πρέπει να αλλάξει»
Το δούλεμα συνεχίζεται σε όλους τους τόνους. Όταν τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν καλά, ο Μητσοτάκης αυτοθαυμάζεται ως αυτός που κινεί τα νήματα της κυβέρνησης. Όταν όμως τα πράγματα στριμώχνονται, ο Μητσοτάκης παριστάνει τον ανήξερο
Ο ...ήξερος και ο ανήξερος
Πόσο όμως μπορεί να αντέξει μια κυβέρνηση που εξελέγη με παραμύθια περί αριστείας και προσπάθειας καταπολέμησης χρόνιων παθογενειών και κατάφερε μέσα σε έξι χρόνια να σπάσει κάθε κοντέρ σε παράνομες δραστηριότητες;
Πιο σωστά όμως, πόσο θα αντέξει η ίδια η χώρα; Όπως όλα δείχνουν, η χώρα μας μπαίνει στο μικροσκόπιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για πλήθος άλλων περιπτώσεων και αναμένεται να χάσει και τα τελευταία ψήγματα εθνικής ανεξαρτησίας, αν υπάρχουν ακόμη τέτοια
Όσον αφορά δε στο πρόστιμο, τα 410 εκατομμύρια είναι μόνο η αρχή, καθώς αυτό το πρόστιμο αφορά μόνο στις χρονιές 2016 έως 2023, με το σημαντικά μεγαλύτερο μέρος να αφορά στην περίοδο 2019-2023. Έπονται οι χρονιές 2024 και 2025, όπου όλα δείχνουν ότι η κατάσταση είχε ξεφύγει τελείως και έτσι το πρόστιμο πιθανότατα να φτάνει τα μερικά δις ευρώ, δημιουργώντας έναν πρόσθετο βραχνά στη Σισσύφεια προσπάθεια της Ελλάδας να καταφέρει να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της.
Ένα χρέος που καλό είναι να θυμίζουμε πως πριν από τα Μνημόνια το 2009 βρισκόταν στα 300 δις ευρώ, ενώ σήμερα, μετά από 15 ολόκληρα χρόνια λιτότητας και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, όχι μόνο δεν μειώθηκε αλλά αυξήθηκε στα 370 δις, την ίδια στιγμή που η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έχει μειωθεί δραματικά και το μέλλον της χώρας κάθε άλλο παρά ευοίωνο προοιωνίζεται
Και τα ερωτήματα συνεχίζονται:
Ποιος θα πληρώσει για το αδιέξοδο στο οποίο μας οδηγεί μια κυβέρνηση όχι απλώς ανίκανη, αλλά που λειτουργεί στα πρότυπα μιας εγκληματικής οργάνωσης καθιστώντας συνένοχους και ομήρους της ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας;
Ποιος θα πληρώσει για τον εξευτελισμό και το διασυρμό της χώρας;
Και το πιο σημαντικό:
Ποιος θα μπορέσει να διώξει αυτή την κυβέρνηση και με ποιον τρόπο;
Χωρίς καμία ντροπή, αυτή η κυβέρνηση μεταχειρίζεται το κράτος ως λάφυρο πολέμου και μοιράζει την περιουσία του στο στρατό της. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρόκειται να συμβεί τρομακτική κατάρρευση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί θα συνεχίσουν να τη στηρίζουν όσοι έφαγαν από αυτήν και όσοι ελπίζουν να φάνε ή να ξαναφάνε. Ίσως είναι η πρώτη φορά που τα ποσοστά ενός κόμματος αναδείξουν και το μέγεθος της πολιτικής διαφθοράς στη χώρα μας
Το θέμα είναι το τι θα κάνουν από δω και πέρα όλοι οι υπόλοιποι. Είτε εκλογικά είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.
Η μεγάλη συγκέντρωση των Τεμπών μας δείχνει το δρόμο. Θα τον ακολουθήσουμε;
Δεν αποτελεί είδηση. Χρόνια τώρα, όλοι σχεδόν οι Έλληνες ξέρουμε πως για να πληροφορηθούμε έγκυρα (ή σχεδόν έγκυρα), θα πρέπει να ανατρέξουμε σε ιστοσελίδες ξένων μέσων. Από τη μία η δημοσιογραφική δεοντολογία, η οποία επιβιώνει όπως-όπως ακόμα, σε αρκετά μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού και από την άλλη το γνωστό πια μπούκωμα με χρήμα, των ελληνικών ΜΜΕ, μας έχουν στρέψει σχεδόν ολοκληρωτικά, στα μέσα του εξωτερικού για να μάθουμε ό,τι διαδραματίζεται στη χώρα μας. Δυστυχώς.
Από κοντά και η αποκαλούμενη «κρίση» που επικρατεί στα ελληνικά ΜΜΕ, τα οποία ξεπουλώντας την αξιοπιστία τους, ξεπούλησαν και το μέλλον τους.
Κυκλοφόρησε πρόσφατα, ευρέως στην Ελλάδα, η δημοσίευση του Politico (ηλεκτρονική έκδοση) για την προκλητική ποδηλατάδα του Κούλη Μητσοτάκη (του petit Koulis της ελληνικής εξουσιαστικής δυναστείας κατά την έγκυρη Liberation). Το Politico εισάγει το δημοσίευμα του χρησιμοποιώντας και τη διατύπωση πως (ο Κούλης) «…has come under fire for apparently breaking his own government’s lockdown rules…». Ήταν προφανής δηλαδή η παραβίαση του «δικού του « lockdown κατά το Politico. Αυτό δηλαδή που δεν είναι προφανές για τα καλοταϊσμένα, ελληνικά μέσα. Τα ελληνικά μέσα που διαδίδουν πως «οι περιορισμοί δεν ισχύουν για πολιτικά πρόσωπα» (ακούστηκε από τον Ρ/Σ Παραπολιτικά FM το απόγευμα της 2/12/2020.
ΑΠΕ λοιπόν (Άμα Πιάσει Έπιασε)
Kι αυτή η Αττική η γη, η πάνσοφη κι ωραία το καύχημα, το κόσμημα, τ΄ άνθος όλου του κόσμου
μέλλει κι αυτή να ερημωθεί κι η στάθμη της να πέσει από τ' άγρια κύματα κι από τη συμφορά
(Νοστράδαμου Προφητείες αποδ. Alan Wistful μτφ Π. Νικολαϊδης V.31)
atticavoice@gmail.com
