Η δικαστική εξουσία σε μία υγιή δημοκρατία δυτικού τύπου δηλαδή μία αστική δημοκρατία, μπορεί να περιγραφεί ως Δικαιοσύνη, έστω αδόκιμα ή άγαρμπα. Στη χώρα που το σύστημα Μητσοτάκη έχει επιβάλλει τον αυταρχισμό του φύρερ ηγέτη του ως κυβερνητική επιλογή και η ανάθεση του αρμόδιου υπουργείου σε έναν τύπο σαν τον Φλωρίδη, η δικαστική εξουσία δεν έχει καμία σχέση με τη Δικαιοσύνη. Γι' αυτό και κανείς πια δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην αποκαλούμενη "ελληνική Δικαιοσύνη" και η σχετική φράση που ακούγεται συχνά ως τελετουργική επωδός για κάθε δίκη που προγραμματίζεται, αποτελεί ένα πολύ σύντομο ανέκδοτο.

Το σύστημα Μητσοτάκη θέλοντας να προσφέρει ατους υπάκουους - υπηκόους του μία επίφαση σεβασμού προς τον θεσμό της δικαιοσύνης  είπε να εκμεταλλευτεί γι' αυτό τον σκοπό τις ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Θυμόμαστε όλοι πως οι εκτιμήσεις πως σε μία από τις κορυφαίες θέσεις θα αναρριχηθεί ο αδελφός του υπουργού Φλωρίδη. Πράγμα απαράδεκτο λόγω Α βαθμού συγγένειας με τον υπουργό. Αλλά αυτά δεν είναι εμπόδια για το σύστημα Μητσοτάκη.

Από το ηλεκτρονικό περιοδικό Χωρίς Εφημερίδα αναδημοσιεύουμε άεθεο της Άντας Ψαρρά γαι το θέμα των ενδοδικαστικών εκλογών και των χειρισμών του συστήματος Μητσοτάκη και καταλαβαίνουμε το θράσος με το οποίο φέρεται το σύστημα και ο αρχηγός του που όπως άλλωστε είπε από βήματος Βουλής στη συνεδρίαση για την πρόταση προανακριτικής για τον Καραμνλή: "Αποφάσισα να έρθω εδώ....." (άρα κοινοβουλευτικές διαδικασίες υπάρχουν μόνο όταν το αποφασίζει  αυτός)

Η δικαστική εξουσία στο απόσπασμα της εκτελεστικής

Θα σεβαστεί η κυβέρνηση τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου;

της Άντας Ψαρρά  - [15.6.2025]

Πριν από λίγες ημέρες έγιναν οι ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Ο πολύ θεσμικός πρωθυπουργός μας αποφάσισε, μαζί με τον βασιλικότερο του βασιλέως υπουργό του κ. Γ. Φλωρίδη, να δώσει μια ανάσα ελευθερίας στον κατά τα άλλα ανεξάρτητο πυλώνα της δημοκρατίας και να επιτρέψει έστω τη γνωμοδότηση των δικαστών για τους άξιους να αναλάβουν το τιμόνι του Αρείου Πάγου.

Προφανώς ο επικοινωνιακού τύπου πανηγυρισμός για τη νέα πρωτοβουλία Μαξίμου προκλήθηκε από τη διεθνώς καταγραμμένη συνεχή υποβάθμιση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης στα μάτια των πολιτών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Όλες οι σχετικές εκθέσεις καταγράφουν τα μεγάλα ποσοστά κυβερνητικών παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη, όχι μόνο με σχετικούς ευκαιριακούς νόμους περιορισμού της ελευθερίας των δικαστικών λειτουργών, αλλά και με τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας και της ανέλιξης δικαστικών στην ιεραρχία της δικαιοσύνης.

Δυστυχώς το ισχύον σύστημα και οι πολύ στενές σχέσεις της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία είναι εξ αρχής δομημένο σε ένα προβληματικό οικοδόμημα. Ήδη από τη σχολή δικαστών, στην οποία διδάσκουν αποκλειστικά δικαστές και όχι για παράδειγμα επιστήμονες του δικαίου, ποινικολόγοι, νομικοί κλπ. το σύστημα αυτό προδιαθέτει για μια μονομερή εκπαίδευση των νέων δικαστών και εισαγγελέων, άσχετα με το αν πολλοί από τους διδάσκοντες είναι αξιόλογοι δικαστικοί. Το ίδιο προβληματικό πλαίσιο οικοδόμησης στενών σχέσεων ισχύει σε ό,τι αφορά και την ανέλιξη των δικαστών, τις προαγωγές τους και την πιθανότητα να φτάσουν στις υψηλότερες θέσεις της δικαστικής εξουσίας.

Οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί το γνωρίζουν καλά αυτό μια και διαχρονικά σε υποθέσεις ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος ή κρίσεων σε κυβερνητικά νομοθετήματα για τη δικαιοσύνη, οι αποφάσεις και οι απόψεις τους είτε ανταμείφθηκαν από την εκτελεστική εξουσία με υψηλές θέσεις είτε αποτέλεσαν προφανές εμπόδιο στις προαγωγές και στην εξέλιξή τους. Δυστυχώς πολλοί δικαστικοί προσαρμόζονται με το ισχύον ασφυκτικό αυτό σύστημα και φτάνουν σε στροφή 180°, είτε πριν είτε αφού αναλάβουν μια σημαντική θέση. Φυσικά μεγάλος αριθμός έγκριτων δικαστικών επιμένει να μην «βάζει νερό στο κρασί» και αδιαφορούν για το αν π.χ. αμέσως μετά τη συνταξιοδότηση τους ανατεθεί από την εκτελεστική εξουσία ένα κρίσιμο πόστο και ακόμα κι αν γίνει αυτό επιμένουν στις αρχές τους, δυσαρεστώντας τους κυβερνώντες που σπεύδουν να τους λοιδορήσουν με κάθε μέσο.

Η επιρροή και οι συνεχείς παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στην πρόσφατη περίοδο έχουν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με νομοθετήματα που φτάνουν να περιορίζουν δραστικά τη δικανική ελευθερία κρίσης των λειτουργών της δικαιοσύνης. Απόρροια αυτής της περιρρέουσας νεοφιλελεύθερης εμμονής είναι ως φαίνεται και η αλλαγή πλεύσης του ΣτΕ που για πρώτη φορά αγνόησε το αρ. 16 του Συντάγματος και έκρινε συνταγματικό τον νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Μοναδική εξαίρεση, από όλους τους πριν προέδρους του ΣτΕ, ο Χρήστος Ράμμος που εντόπισε με δημόσια δήλωση το επικίνδυνο μονοπάτι στο οποίο εισέρχεται το Ανώτατο Δικαστήριο.

Εκλογές ή στάχτη στα μάτια;

Η κυβερνητική διάταξη που θέσπισε εκλογές ανάδειξης της ηγεσίας της δικαιοσύνης φυσικά έχει μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα -μην το παρακάνουμε κιόλας!- , χαιρετίστηκε μεγαλόφωνα όχι μόνο από το «Σκάι» και την «ΕΡΤ-Μαξίμου» αλλά από το σύνολο των ΜΜΕ και των πολιτικών. Ως εδώ καλά! Αμέσως μετά τις εκλογές που έγιναν στον Άρειο Πάγο στις 6 Ιουνίου, και ενώ διέρρευσαν σε όλα τα φιλοκυβερνητικά και μη Μέσα τα ονόματα, ο γνωστός «γαλάζιος» εκπρόσωπος Τύπου του Αρείου Πάγου κ. Π. Λυμπερόπουλος εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία μεταξύ άλλων έλεγε ότι «Τα μέλη της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, τηρώντας την από 20-12-2024 απόφασή τους, δεσμεύονται από τη μη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των ψηφοφοριών».

Συνέβη όμως στη συνέχεια κάτι πολύ παράξενο: ενώ όλοι δημοσίευσαν τα ονόματα των δικαστών και εισαγγελέων που εκλέχτηκαν για την ηγεσία του Α.Π. εν τούτοις αποσιωπήθηκε από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ο αριθμός των ψήφων που έλαβε ο καθένας αλλά και η σειρά που εξελέγησαν. Παράξενο! Ειδικά όταν ήταν εντυπωσιακό –αν φυσικά ισχύουν οι πληροφορίες που διέρρευσαν σε ορισμένα Μέσα – το γεγονός μιας πολύ μεγάλης αποδοχής της κας Αικ. Αποστολάκη, με διπλάσιους ψήφους από την αμέσως επόμενη. Το φαβορί που επί μέρες πρόβαλλαν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ουσιαστικά έμεινε πολύ πίσω και ακόμα πιο πίσω ο νυν εκπρόσωπος Τύπου του Α.Π. Τώρα το τι θα πράξει το Μαξίμου και ο Γ. Φλωρίδης και κατά πόσο θα σεβαστούν τη διάταξη που νομοθέτησαν οι ίδιοι θα φανεί προσεχώς.

Σε ό,τι αφορά βέβαια την εισαγγελία του Αρείου Πάγου εκεί δεν υπήρξαν εκπλήξεις.

Είναι γνωστό άλλωστε το πόσο παραδοσιακά συντηρητική και συνήθως σύμφωνη με ό,τι πιο αυστηρό μοντέλο υιοθετεί η εκτελεστική εξουσία, είναι η Ένωση Ελλήνων Εισαγγελέων. Για τη θέση του εισαγγελέα Α.Π. εξελέγη πρώτος ο πρώην εποπτεύων την ΕΥΠ εισαγγελέας (το 2012) κ. Κωνσταντίνος Τζαβέλλας, οπότε μάλλον δεν θα χρειαστεί να παρακαμφτεί η προτίμηση. Θυμίζουμε εδώ ότι τόσο ο κ. Τζαβέλλας όσο και η εισαγγελέας ΕΥΠ κ. Βλάχου επικαλέστηκαν μια απλή γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου (2011) έτσι ώστε να μην καταθέσουν στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής για το σκάνδαλο των υποκλοπών και τις χιλιάδες παρακολουθήσεις «εθνικά υπόπτων» πολιτικών, δημοσιογράφων, δικαστικών στρατιωτικών κλπ.

Μεταξύ των τριών πρώτων εξελέγη και ο αδελφός του υπουργού Δικαιοσύνης, εισαγγελέας Β. Φλωρίδης, η υποψηφιότητα του οποίου δεν μπορεί πάρα να είναι τουλάχιστον άκομψη, λόγω πρώτου βαθμού συγγένειας.

Αναμένοντας σύντομα την οριστική επιλογή της κυβέρνησης και στη συνεχεία της διάσκεψης των προέδρων της Βουλής όπου πλειοψηφεί φυσικά η Νέα Δημοκρατία, τον δρόμο της αποχώρησης έχουν ήδη πάρει η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κυρίες Γ. Αδειλίνη και Ι. Κλάπα-Χριστοδουλέα, αφήνοντας στους πολίτες τις όποιες εντυπώσεις από τα πεπραγμένα τους.

Εμείς για την κα Κλάπα κρατάμε ότι ως εφέτης είχε διενεργήσει με τη συνάδελφό της Μαρία Δημητροπούλου την ανάκριση για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, που αποτέλεσε και τη βάση για τη μεγάλη δίκη. Δυστυχώς κρατάμε και την ευθεία παρέμβασή της με την παραγγελία πειθαρχικής δίωξης -εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων- στους δικαστές στην υπόθεση της πολεοδομίας Ρόδου. Η κα Κλάπα διαφώνησε με την απόφαση για τη μη προφυλάκιση σε μια ήσσονος σημασίας υπόθεση διαφθοράς αλλά δεν βρήκε λέξη να πει για όλες τις άλλες καραμπινάτες υποθέσεις ατιμώρητης διαφθοράς και κυρίως για τις κραυγαλέες ετσιθελικές αθρόες προφυλακίσεις με βάση ιδεοληψίες και αστυνομικά σενάρια με σακούλες σκουπιδιών.

Αρνητικές εντυπώσεις προκάλεσαν στους πολίτες και οι μονομερείς επικλήσεις της ηγεσίας του Αρείου Πάγου για σεβασμό του θεσμού της δικαιοσύνης στην υπόθεση των Τεμπών αλλά και στην υπόθεση του σκανδάλου των υποκλοπών. Η κα Αδειλίνη, τον Οκτώβριο του 2023 είχε αφαιρέσει απροσχημάτιστα τη δικογραφία των υποκλοπών από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αναθέτοντάς την κατεπειγόντως μάλιστα στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αχιλλέα Ζήση ο οποίος επί της ουσίας δεν είδε κανένα σκάνδαλο υποκλοπών και καμία εμπλοκή της ΕΥΠ με το Predator (Κώστας Ζαφειρόπουλος, «Ο Ζήσης τίναξε το πόρισμα στον αέρα», «Εφημερίδα των Συντακτών», 2.8.2024). Όλα καλώς καμωμένα!

Σε ό,τι αφορά τα Τέμπη, η κα Αδειλίνη έσπευσε να παρέμβει κατεπειγόντως για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες περιελήφθησαν στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ τα συμπεράσματα για την πυρόσφαιρα. Όλα τα υπόλοιπα τεκταινόμενα και τα μπαζώματα στο έγκλημα των Τεμπών προφανώς δεν την αναστάτωσαν.

Η ίδια είχε επίσης προσπαθήσει να διαψεύσει τις παράνομες επαναπροωθήσεις ενώ η αναφορά του επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μάικλ Ο’ Φλάερτι την άφηνε απολύτως έκθετη. (Δημήτρης Αγγελίδης, «Έκθετη η Γ. Αδειλίνη για τις επαναπροωθήσεις», «Εφημερίδα των Συντακτών», 7.5.2025).

Θυμίζουμε ότι με βουτιά στην επετηρίδα επελέγησαν οι δύο δικαστικές λειτουργοί ενώ η κα Κλάπα ήταν πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου που λίγους μήνες πριν είχε κρίνει ένοχο για παράβαση καθήκοντος τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά.

Έχει σημασία εδώ να σταθούμε και στην πρόσφατη για το θέμα της εκλογής ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Τυχόν παράκαμψη του εκλογικού αποτελέσματος με οποιοδήποτε επιχείρημα θα αποτελούσε σημαντική οπισθοδρόμηση και περιφρόνηση της απόφασης της Ολομέλειας. Τονίσαμε και κατά τη διαδικασία ψήφισης της σχετικής νομοθετικής διάταξης, πως η γνώμη των δικαστικών λειτουργών πρέπει να γίνει δεσμευτική για την Κυβέρνηση η οποία στη συνέχεια θα επιλέγει μεταξύ των εκλεγέντων, να καταργηθεί η διαδικασία ακρόασης των υποψηφίων ενώπιον της Βουλής και στην εκλογική διαδικασία να συμμετέχουν οι δικαστικοί λειτουργοί όλων των βαθμών Δικαιοδοσίας». Η ΕνΔΕ, η οποία όπως είναι γνωστό δεν μασά τα λόγια της ούτε αποφεύγει να δει τα τρωτά σημεία του θεσμού της δικαιοσύνης, στις 19 Ιουνίου μαζί με την Ολομέλεια των δικηγορικών Συλλόγων διοργανώνουν Επιστημονική ημερίδα με θέμα την «Δικαστική Ανεξαρτησία» ( Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων).

πηγή

Η ΄Αντα Ψαρρά στο ηλεκτρονικό περιοδικό "Χωρίς εφημερίδα¨και στην ανάρτηση της 23ης Μαίου 2025 ασχολείται με την "πράσινη γκουμούτσα" που φύτρωσε στο "The Ellinikon" όπως αποκαλείται πλέον το Ελληνικό που είναι η ονομασία που δόθηκε στην περιοχή την παλαιότερα αποκαλούμενη ως "Λοιμικό" λόγω του λοιμοκαθαρτηρίου που υπήρχε στις αρχές του 20ου αιώνα. Μπορεί να το έλεγαν Λοιμικό αλλά η εικόνα της δαντελωτής Αττικής ακτής αποκαθιστούσε το κακό προσωνύμιο. Σήμερα φαντεζί ονόματα όπως επί παραδείγματι "The Ellinikon" ή "Αττική Ριβιέρα" δεν μπορούν να ααπαλύνουν ή να αποκαταστήσουν τη ζημιά που έχει γίνει και συνεχίζεται στην Αττική ακτή αλλά οι πελάτες στους οποίους απευθύνεται αυτή η εξαμβλωματική κατασκευή έχουν τόση σχέση με την αισθητική και την αρμονία του τοπίου όσο έχει και η LAMDA development και οι μεγαλομέτοχοι της με το κάλλος και το μέτρο.

Η «πράσινη» γκουμούτσα του Ομίλου Λάτση

Το Ελληνικό γίνεται πλέον The Ellinikon

Το πράσινο πολυώροφο εξάμβλωμα που μαγάρισε αισθητικά την δαντελένια ακτογραμμή της Αττικής υψώνει πλέον απειλητικά το ανάστημα του έτοιμο να διαθέσει τα ακριβά του διαμερίσματα προς όφελος του ομίλου Λάτση. Αφήνουμε στην άκρη το πώς απέκτησε ο όμιλος το Ελληνικό μπιρ παρά ή το πώς και κυρίως το πόσο έχασε και θα χάσει το δημόσιο με τις πάσης φύσεως χορηγίες στους ομίλους –ιδιοκτήτες της χώρας. Όλα αυτά δεν συγκίνησαν την κοινή γνώμη που περίμενε με αγωνία τις μπουλντόζες και τη μετατροπή της μισής παράκτιας Αττικής σε Ριβιέρα των λίγων. Η άλλη μισή φυσικά ανήκει εν πολλοίς στα μέλη όλων αυτών των ομίλων. Κι ενώ εκεί στους λόφους στο Καβούρι και στη Βουλιαγμένη οι βίλες όλων αυτών είναι σχετικά διακριτικές παρά τις απειλητικές μάντρες στην περιοχή που χτίζεται η Ριβιέρα κυριαρχεί το ύψος, ο όγκος και κάθε επιβλητική επιθετικού μεγέθους διάσταση που μπορεί να τροφοδοτεί τη μεγαλομανία των επίδοξων πλούσιων ενοικιαστών αλλοδαπών και ημεδαπών.

Έτσι και η γκουμούτσα-πύργος ήρθε δυστυχώς για να μείνει και να χαλάσει για πάντα την όμορφη δαντελωτή ακτογραμμή του Σαρωνικού.

Ο ανερχόμενος «πύργος» The Ellinikon. Εικόνα από το Μικρολίμανο, πρωί και βράδυ.

Από όποιο σημείο κι αν αγναντέψει κανείς τη θέα είτε από τη θάλασσα είτε από τη στεριά θα σκοντάψει άγαρμπα πάνω στο ψηλό αυτό μπαούλο, το οποίο μάλιστα το βράδυ φωτίζεται και αναβοσβήνει κάνοντας ακόμα πιο τρομακτικό το βεβηλωμένο τοπίο. Το μοναδικό πλέον σημείο που μπορεί ένας άνθρωπος να δει την ωραία ακτογραμμή χωρίς να πονέσει το μάτι του είναι να νοικιάσει σπίτι μέσα στον πύργο μια και μόνο έτσι δεν θα τον βλέπει. Ο όμιλος Λάτση άξια συναγωνίζεται πλέον σε αναπτυξιακό «πράσινο» αισθητικό καρακιτσαριό ακόμα και τον αλήστου μνήμης Σκυλίτση, δήμαρχο της χούντας, που όρθωσε τον Πύργο τερατούργημα στον Πειραιά μαγαρίζοντας ανεξίτηλα την εικόνα του λιμανιού. Το χειρότερο δε είναι πως ακόμα κι αν επισκεφτεί κανείς τη δική τους ιστοσελίδα όπου παρουσιάζονται illustration όλα αυτά τα έργα και ειδικά ο πύργος θα φρικάρει. Όλα αυτά τα τερατώδη κτηριακά συγκροτήματα βρήκαν και πάλι εύφορο έδαφος στη χώρα της αντιπαροχής.

Υ.Γ. Στην εικόνα του τίτλου η μακέτα του έργου από τον επίσημο ιστότοπο της εταιρείας Lamda.

πηγή

Την Παρασκευή που μας πέρασε, 9 Μαίου 2025, ο Δημήτρης Ψαρράς δημοσίευσε στον ιστότοπο "Χωρίς Εφημερίδα" το άρθρο που αναδημοσιεύουμε εδώ. Ο πλήρης τίτλος του είναι «Διαγραφές φοιτητών»: το 1973 εμπνέει τον κ. Μητσοτάκη. Το άρθρο αφορά την  εξαγγελία  του «προγράμματος διαγραφής φοιτητών» από τον Κ. Μητσοτάκη ο οποίος το εξήγγειλε μέσω της δικής του ΕΡΤ, όπως τη χαρακτηρίζει -και όχι άδικα- ο σπουδαίος δημοσιογράφος Δ. Ψαρράς.

Η εξαγγελία έγινε στις 5.5.2025, στο Πρώτο Πρόγραμμα, με παρουσιαστές την Έλενα Καραγιάννη, και τον Βασίλη Αδαμόπουλο. Υποτίθεται πως ο Κ. Μητσοτάκης  βρισκόταν στη ραδιοφωνική εκπομπή και στο Ραδιομέγαρο για να παρακολουθήσει και να επιβραβεύσει τις «προόδους» της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, αλλά αφιέρωσε το ένα τρίτο της συνέντευξής του για να προαναγγείλει τη διαγραφή φοιτητών ως νέα ποινή για όσους κρίνει η κυβέρνηση.

Ακολουθεί το πλήρες άρθρο του Δ. Ψαρρά στο Χωρίς εφημερίδα:

Διαγραφές φοιτητών: το 1973 εμπνέει τον κ. Μητσοτάκη

[9.5.2025]

Βρήκε την ευκαιρία τη Δευτέρα ο Κυριάκος Μητσοτάκης και εξάγγειλε το «πρόγραμμα διαγραφής φοιτητών», μιλώντας στη φιλόξενη δική του ΕΡΤ (5.5.2025, «Πρώτο Πρόγραμμα», παρουσιαστές Έλενα Καραγιάννη, Βασίλης Αδαμόπουλος). Υποτίθεται ότι εκεί βρισκόταν για να παρακολουθήσει και να επιβραβεύσει τις «προόδους» της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, αλλά αφιέρωσε το ένα τρίτο της συνέντευξής του για να προαναγγείλει τη διαγραφή φοιτητών ως νέα ποινή για όσους κρίνει η κυβέρνηση.   

Αντιγράφω από τον επίσημο πρωθυπουργικό ιστότοπο: 

Μητσοτάκης: «Δεν γίνεται να μην υπάρχουν αυτοματοποιημένες πειθαρχικές συνέπειες για εκείνους τους φοιτητές οι οποίοι έχουν μπλέξει την ελευθερία της έκφρασης με την οργανωμένη βία. Είναι άλλο να εκφράζεσαι ελεύθερα στα πλαίσια ενός ιδρύματος το οποίο ενθαρρύνει την ελευθερία της έκφρασης, άλλο να θεωρείς ότι μπορείς να μπαίνεις, να τραμπουκίζεις, να σπας άλλους στο ξύλο, γιατί με αυτόν τον τρόπο θέλεις να επιβάλεις την άποψή σου. Αν ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία θα πρέπει να αποβάλλεσαι από το δημόσιο πανεπιστήμιο. Και σε αυτό θα επιμείνουμε πολύ και θα βρούμε τον τρόπο να το κάνουμε, χρησιμοποιώντας όλα τα εργαλεία τα οποία ο νόμος μας δίνει στη διάθεσή μας».

Τον ακολούθησε ο Παύλος Μαρινάκης, επαναλαμβάνοντας κι αυτός με συνεντεύξεις του ότι πρέπει να αποφασίζονται «διαγραφές φοιτητικής ιδιότητας χωρίς να περνάνε μέσα από δύσκολες διαδικασίες» (συνέντευξη στον Σεραφείμ Κοτρώτσο, «Action 24», 6.5.2025) και ότι πλέον «ο φοιτητής που παρανομεί θα χάνει την ιδιότητά του» (συνέντευξη στον Σταμάτη Ζαχαρό, «One TV», 7.5.2025).

Τα ίδια και ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου Μάκης Βορίδης («Παραπολιτικά» 90,1, με τον Δημήτρη Τάκη και τη Χριστίνα Κοραή, 7.5.2025). Μάλιστα ο κ. Βορίδης εμφανίστηκε να διαφωνεί με τον κ. Μαρινάκη και να δηλώνει ότι όποιος θεωρείται δράστης παράνομης δραστηριότητας «πρέπει να διαγραφεί από το πανεπιστήμιο άμεσα, χωρίς να πάει στα δικαστήρια, με άμεση πειθαρχική διαδικασία». Αντίθετα, ο κ. Μαρινάκης είχε δηλώσει ότι …αρκεί «η αναστολή της φοιτητικής ιδιότητας με τη σύλληψη γιατί έχουμε τεκμήριο αθωότητας και αμετάκλητη διαγραφή με την αμετάκλητη καταδίκη από τη δικαιοσύνη».

Σπεύδω να καθησυχάσω όσους προβληματιστούν απ’ αυτή την κραυγαλέα απόδειξη ότι ούτε τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης δεν συνεννοούνται μεταξύ τους. Όλα αυτά που εμφανίζουν τώρα ο κ. Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του ως «νέα μέτρα» έχουν ήδη περιληφθεί στον διαβόητο νόμο 4957/2022 («Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των Α.Ε.Ι. με την κοινωνία και λοιπές διατάξεις»), με αναλυτικά πειθαρχικά μέτρα που καταλήγουν στη διαγραφή φοιτητών και καταλαμβάνουν ολόκληρο Κεφάλαιο (Κεφάλαιο ΚΒ, Πειθαρχικό Δίκαιο Φοιτητών) και 11 άρθρα (195-205). Μάλιστα εκτός από την τότε υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως, το νομοθέτημα υπογράφουν άλλοι 24 (!) υπουργοί. Ξεχωρίζω ανάμεσά τους τον Μάκη Βορίδη, τον Άδωνη Γεωργιάδη, τον Θάνο Πλεύρη, αλλά και τον Κώστα Καραμανλή.

Η λέξη-κλειδί για να αντιληφθεί κανείς πού υπάρχει κάτι «νέο» σε όλα αυτά είναι το επίθετο «αυτοματοποιημένες» που χρησιμοποίησε ο κ. Μητσοτάκης, αλλά και ο κ. Μαρινάκης, για να χαρακτηρίσουν τις «πειθαρχικές συνέπειες» που σχεδιάζονται από την κυβέρνηση. Η λέξη αυτή χρησιμοποιείται για να καλυφτεί το γεγονός ότι οι διαγραφές φοιτητών που προαναγγέλλονται δεν θα αποφασίζονται από τα Πανεπιστημιακά Πειθαρχικά Όργανα, αλλά από την ίδια την κυβέρνηση, αφού είναι «αυτοματοποιημένες» ή και «άμεσες», όπως προτίμησε να τις αποκαλεί ο κ. Βορίδης.

Ο Νάσος Ηλιόπουλος επισήμανε εύστοχα τη γνωστή περίπτωση του τσεκουροφόρου φοιτητή Βορίδη, παρατηρώντας ότι η συμμετοχή του σημερινού υπουργού σε βίαιες επιθέσεις ακροδεξιάς φοιτητικής ομάδας οδήγησε (ορθώς) στη διαγραφή του από τον σύλλογο φοιτητών Νομικής, αλλά (επίσης ορθώς) κανείς δεν διανοήθηκε να τον διαγράψει από φοιτητή και να τον αποκλείσει από την εκπαίδευση (Νάσος Ηλιόπουλος: «Καμία διαγραφή φοιτητών. Η εκπαίδευση δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν, ούτε καν στον Βορίδη», 7.5.2025).

Στην πραγματικότητα αυτό που εξαγγέλλει τώρα ο κ. Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του είναι η θέσπιση ενός νέου τρόπου επιβολής της βαρύτερης ποινής σε βάρος φοιτητών, της διαγραφής από το Πανεπιστήμιο. Εκτός δηλαδή από την ποινική αντιμετώπιση παράνομων πράξεων από τις δικαστικές αρχές, και πέρα από τον προβλεπόμενο πειθαρχικό έλεγχο στο εσωτερικό του Πανεπιστημίου, ανακοινώνεται τώρα και μια τρίτη επαπειλούμενη ποινή, η «αυτοματοποιημένη» διαγραφή.

Αυτή η πρωτοφανής πρωθυπουργική εξαγγελία θυμίζει μια άλλη «αυτοματοποιημένη» στέρηση της φοιτητικής ιδιότητας που είχε αποφασιστεί από ένα καθεστώς, το οποίο επισήμως δεν θεωρεί ως πρότυπό του το σημερινό επιτελικό κράτος. Ήταν αρχές του 1973, όταν η στρατιωτική χούντα είχε επιβάλει τη διακοπή της αναβολής στράτευσης ως ποινή στους «ταραξίες πρωταίτιους» του αντιδικτατορικού κινήματος (Ν.Δ. 1347/10.2.1973, υπογράφουν Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος, κ.ά.). Αναγκάστηκαν τότε να διακόψουν «αυτοματοποιημένα» τις σπουδές τους οι φοιτητές που θεωρούσε η χούντα «δράστες δημοκρατίας» και οδηγήθηκαν στον στρατό (βλ. Ιός, «Η χούντα επιστρατεύει τους φοιτητές», «Εφημερίδα των Συντακτών», 16.11.2013). Μικρή λεπτομέρεια: η κίνηση αυτή όχι μόνο δεν ανέκοψε το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, αλλά οδήγησε αμέσως στην κλιμάκωση των αγώνων με την κατάληψη της Νομικής Σχολής.        

Γνωρίζουμε ότι επιφανή στελέχη της σημερινής κυβέρνησης έχουν διατελέσει νοσταλγοί της μαύρης δικτατορίας. Και ασφαλώς οι περισσότεροι δεν θέλουν ούτε να ακούσουν για τους αγώνες της νεολαίας και των φοιτητών. Αλλά ο σημερινός ξεσηκωμός του επιτελικού κράτους για την «αυτοματοποιημένη» διαγραφή των ανεπιθύμητων φοιτητών έχει νομίζω άλλο στόχο. Αυτό που μεθοδικά σχεδιάζει η κυβέρνηση δεν είναι η αποκατάσταση κάποιας «διασαλευθείσας τάξης», αλλά η συκοφαντική περιγραφή των δημόσιων πανεπιστημίων ως άντρων επικίνδυνων κακοποιών.

Για άλλη μια φορά ο κ. Μητσοτάκης κλείνει το μάτι στην ιδιωτική Ανώτατη Εκπαίδευση. Μπορεί η λειτουργία της να απαγορεύεται από το Σύνταγμα, αλλά η κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει στην παράκαμψη των συνταγματικών περιορισμών, ανοίγοντας την κερκόπορτα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η εμφάνιση από την κυβερνητική προπαγάνδα των σημερινών Πανεπιστημίων ως κέντρων ανομίας είναι από πρώτη ματιά ακατανόητη, εφόσον αποτελεί ομολογία ανικανότητας μιας κυβέρνησης που συμπληρώνει έξι χρόνια στην εξουσία. Αλλά ο κ. Μητσοτάκη και οι επιτελείς του είναι πρόθυμοι να παραδεχτούν ακόμα και απόλυτη ανικανότητα, αρκεί να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ.

Για τους πραγματικούς στόχους της κυβέρνησης και των υποστηρικτών της στο εσωτερικό των ΑΕΙ είναι αποκαλυπτικό το σημερινό πρωτοσέλιδο της «Εφημερίδας των Συντακτών» («Επιστροφή σε σκοτεινές εποχές»), με την απόφαση του πρύτανη του ΕΜΠ να κηρύξει λοκ άουτ στην Αρχιτεκτονική Σχολή και να απαγορεύσει εκδήλωση, στην οποία θα μιλούσαν δυο ομότιμοι καθηγητές της Σχολής (Μαρία Μάρκου και Τάσης Παπαϊωάννου), ένας αναπληρωτής καθηγητής ΕΜΠ (Θανάσης Μουτσόπουλος) και ο Πρόεδρος του Τμήματος Αττικής του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (Κώστας Βουρεκάς). Αναλυτικά, βλ. Κώστας Ζαφειρόπουλος, «Ο Πρύτανης Χατζηγεωργίου γυρίζει το Πολυτεχνείο στις πιο σκοτεινές εποχές», 9.5.2025).

Ο τίτλος της «απαγορευμένης» εκδήλωσης τα λέει όλα: «Ημέρα Δράσης για την Ελευθερία Έκφρασης στα Πανεπιστήμια».

Υ.Γ. Στην εικόνα του τίτλου ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά την κατάθεση στεφάνου στο Πολυτεχνείο για την επέτειο της εξέγερσης (17.11.2020). Η μοναδική φορά που το επιχείρησε ήταν εκείνη τη χρονιά, επειδή με πρόσχημα την αντιμετώπιση της πανδημίας του covid όλες οι δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις από 4 άτομα και πάνω είχαν απαγορευτεί από τις 5 τα ξημερώματα της 15ης Νοεμβρίου μέχρι τις 9 το βράδυ της 18ης Νοεμβρίου.  

πηγή

Στις 16 Απριλίου η ανεξάρτητη, ερευνητική και πραγματικά δημοσιογραφική ομάδα του Solomon (έρευνα Λ. Εμμανουηλίδου - Εικονογράφηση Γ. Ιατράκη) δημοσίευσε έρευνα για την Clearview AI, μια σκιώδη αμερικάνικη τεχνολογική startup της οποίας η άρνηση να πηρώσει το επιβληθέν πρόστιμο ύψους σχεδόν 100 εκατ. ευρώ, αναδεικνύει τα σύγχρονα κενά στην προστασία προσωπικών δεδομένων στην ΕΕ.

Το πρόστιμο

Τον Ιούλιο του 2022, η ελληνική Αρχή Προστασίας Δεδομένων (ΑΠΔ) επέβαλε στην Clearview AI (σκιώδης αμερικάνικη τεχνολογική startup) πρόστιμο-ρεκόρ ύψους 20 εκατ. ευρώ, κρίνοντας ότι η εταιρεία είχε συλλέξει και επεξεργαστεί παράνομα τα προσωπικά δεδομένα Ελλήνων πολιτών σε μία κατάφωρη παραβίαση του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (GDPR). Ο λόγος που επεβλήθη το πρόστιμο ήταν το ότι η Clearview AI έχει δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες βιομετρικές βάσεις δεδομένων στον κόσμο, συγκεντρώνοντας -συστηματικά και χωρίς συγκατάθεση- δισεκατομμύρια εικόνες από το διαδίκτυο. Η εταιρεία συλλέγει φωτογραφίες από κοινωνικά δίκτυα, ειδησεογραφικά σάιτ και άλλες διαδικτυακές πηγές, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο λεπτομερή προφίλ ανθρώπων, χωρίς εκείνοι να το γνωρίζουν. Μια μόνο εικόνα –είτε προέρχεται από ανάρτηση γενεθλίων είτε από κάμερα κλειστού κυκλώματος– μπορεί να αρκεί για να συνδεθεί ένα πρόσωπο με έναν τεράστιο όγκο προσωπικών δεδομένων.

Η Clearview είναι μια αμερικάνικη εταιρεία αναγνώρισης προσώπων (facial recognition) και πουλάει την τεχνολογία της στις αρχές επιβολής του νόμου, που με τη σειρά τους ταυτοποιούν πρόσωπα χρησιμοποιώντας φωτογραφίες από κοινωνικά δίκτυα, ειδησεογραφικές σελίδες και άλλες διαδικτυακές πηγές με στόχο την εξιχνίαση εγκλημάτων. Πρόκειται δηλαδή για μαζική επιτήρηση. Οι υποστηρικτές των ψηφιακών δικαιωμάτων υποστηρίζουν ότι η αδιάκριτη συλλογή βιομετρικών δεδομένων από την Clearview παραβιάζει θεμελιώδη δικαιώματα, και καταπατά τη νομοθεσία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, η οποία προστατεύει τους πολίτες από μαζικές παραβιάσεις δεδομένων. Επιπλέον επισημαίνουν την ιδεολογική συγγένεια και τους δεσμούς της εταιρείας με την αμερικάνικη συντηρητική και άκρα Δεξιά. Βλέπουν τον τρόπο που δουλεύει η εταιρεία ως κομμάτι μιας ευρύτερης τάσης που εργαλειοποιεί την επιτήρηση στο όνομα της ασφάλειας.

Αρκετές ρυθμιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν καταδικάσει δημοσίως τις πρακτικές της εταιρείας. «Η αναγνώριση προσώπων είναι μια εξαιρετικά παρεμβατική τεχνολογία, την οποία δεν μπορείς να εξαπολύεις αδιακρίτως», δήλωσε ο Aleid Wolfsen, πρόεδρος της ολλανδικής Αρχής Προστασίας Δεδομένων, ανακοινώνοντας την επιβολή προστίμου στην Clearview τον Σεπτέμβριο του 2024 (ακολουθώντας την ελληνική Αρχή Προστασίας Δεδομένων, που είχε επιβάλλει πρόστιμο ήδη από το 2022). «Πρέπει να θέσουμε ένα πολύ σαφές όριο» συμπλήρωσε ο Wolfsen.

Οι πρακτικές της εταιρείας προκάλεσαν την αντίδραση και άλλων ευρωπαϊκών ρυθμιστικών αρχών. Οι αρχές σε Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία και Αυστρία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε καμία νομική βάση που να επιτρέπει στην Clearview να επεξεργάζεται βιομετρικά δεδομένα πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αρχές ανέφεραν ότι η εταιρεία λειτούργησε με αδιαφάνεια, χωρίς να εξασφαλίσει τη συγκατάθεση των χρηστών και παραβιάζοντας πολλαπλά τον GDPR. Οι ρυθμιστικές αρχές απαίτησαν από την Clearview να διαγράψει όλα τα δεδομένα που σχετίζονται με Ευρωπαίους πολίτες και να σταματήσει οποιαδήποτε περαιτέρω συλλογή.

Και η Clearview ...τρόμαξε

Η Clearview αγνοεί τις αποφάσεις των ρυθμιστικών αρχών της ΕΕ. Δεν έχει πληρώσει τα πρόστιμα που της έχουν επιβληθεί, και δεν εμφανίζεται να έχει διαγράψει τα δεδομένα των Ευρωπαίων πολιτών, παρά τις αυξανόμενες κυρώσεις και τις ρητές απαγορεύσεις. Ο λόγος; Τα νομοθετικά κενά. Οι ευρωπαϊκές αρχές δύνανται μεν να εκδίδουν αποφάσεις, αλλά οι αποφάσεις αυτές παραμένουν σε μεγάλο βαθμό συμβολικές όσο δεν υπάρχουν πραγματικοί μηχανισμοί επιβολής τους.

«Η υπόθεση της Clearview δείχνει ότι η έκδοση μίας απόφασης εις βάρος κάποιας εταιρείας δεν επαρκεί πάντα για να σταματήσουν οι παραβιάσεις του νόμου», δήλωσε εκπρόσωπος του None of Your Business (NOYB), ενός αυστριακού μη κερδοσκοπικού οργανισμού ψηφιακών δικαιωμάτων που κατέθεσε καταγγελίες κατά της Clearview AI. «Αυτή η απόφαση θα πρέπει να πλαισιώνεται από μέτρα, όπως για παράδειγμα πρόστιμα, και αυτά με τη σειρά τους να επιβάλλονται αποτελεσματικά», συμπλήρωσε.

«Ο GDPR είναι ένας από τους αυστηρότερους νόμους προστασίας δεδομένων και αποτελεί πρότυπο για αντίστοιχους νόμους παγκοσμίως», δήλωσε ο Ιωάννης Κουβακάς, Senior Legal Officer and Assistant General Counsel της Privacy International (PI), η οποία ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από τις καταγγελίες κατά της Clearview. «Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει τίποτα εάν ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί όπως πρέπει».

Στον πυρήνα του προβλήματος βρίσκεται ένα νομικό κενό: αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν συνθήκες ή διεθνείς συμφωνίες μεταξύ χωρών της ΕΕ, όπως η Ελλάδα, και των ΗΠΑ που να επιτρέπουν την επιβολή τέτοιων προστίμων σε αμερικανικές εταιρείες. Υπό την απουσία μηχανισμού επιβολής, οι ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές καταλήγουν να εκδίδουν αποφάσεις οι οποίες στο τέλος της ημέρας, για εταιρείες όπως η Clearview, μοιάζουν λιγότερο ή περισσότερο με γραπτές ειδοποιήσεις.

H σιωπή είναι χρυσός (για την Clearview)

Σύμφωνα με το Άρθρο 27 του GDPR, οι εταιρείες εκτός ΕΕ που επεξεργάζονται δεδομένα Ευρωπαίων πολιτών υποχρεούνται να ορίσουν έναν αντιπρόσωπο, εγκατεστημένο στην ΕΕ, για να επικοινωνεί με τις ρυθμιστικές αρχές. Η Clearview δεν το έκανε ποτέ, γεγονός που αποτελεί παραβίαση αλλά και εμπόδιο στην επιβολή του νόμου. Η εταιρεία δεν παρέκαμψε απλώς τους κανόνες, αγνόησε εντελώς τη διαδικασία.

Σύμφωνα με δύο πηγές της ελληνικής Αρχής Προστασίας Δεδομένων, καθώς η Clearview εδρεύει εκτός ΕΕ, η ελληνική Αρχή κοινοποίησε το πρόστιμο εις βάρος της μέσω διπλωματικών οδών, και συγκεκριμένα μέσω του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Στη συνέχεια, το υπουργείο επιχείρησε να ενημερώσει την εταιρεία μέσω του ελληνικού προξενείου στη Νέα Υόρκη, όπου η Clearview δηλώνει την νόμιμη διεύθυνσή της. Η προσπάθεια ωστόσο απέτυχε. Εσωτερικό έγγραφο του προξενείου, από τον Σεπτέμβριο του 2024, ανέφερε: «Η επίδοση του εγγράφου δεν κατέστη δυνατή… ουδείς εκπρόσωπος εμφανίστηκε για παραλαβη». Σύμφωνα με τις ελληνικές αρχές, η Clearview δεν έχει απαντήσει σε κανένα στάδιο της διαδικασίας.

Η Ιταλία αντιμετώπισε ένα παρόμοιο εμπόδιο. Οι αρχές προσπάθησαν επίσης να ειδοποιήσουν την εταιρεία μέσω του προξενείου στη Νέα Υόρκη, αλλά η διαδικασία παραμένει σε εκκρεμότητα, διότι οι ιταλικές αρχές δεν έχουν λάβει απάντηση.

Το 2024, η ιταλική Αρχή Προστασίας Δεδομένων συμβουλεύτηκε το Avvocatura dello Stato (κρατική αρχή σαν το ελληνικό Νομικό Συμβούλιο του Κράτους), το οποίο συνέστησε την ανάθεση της υπόθεσης σε αμερικανική δικηγορική εταιρεία – σύσταση που υπογραμμίζει πώς, ελλείψει διασυνοριακών εργαλείων επιβολής του νόμου, οι ρυθμιστικές αρχές αναγκάζονται να αυτοσχεδιάσουν νομικές λύσεις.

Η Clearview έχει υιοθετήσει παρόμοια προκλητική και σιωπηλή στάση και σε άλλες χώρες. Το 2021, η γαλλική Αρχή Προστασίας Δεδομένων (CNIL) εξέδωσε επίσημη διαταγή άρσης και παράλειψης (πρόκειται για το δικό μας εξώδικο). Η Clearview δεν απάντησε. Έναν χρόνο αργότερα, η Clearview απουσίασε από τη δική της ακρόαση για την επιβολή κυρώσεων.

Οι συντάκτες του Solon αναφέρουν: «Χωρίς αντιπρόσωπο εγκατεστημένο στην ΕΕ, ή οποιαδήποτε ουσιαστική συνεργασία από πλευράς της Clearview, οι ρυθμιστικές αρχές δεν έχουν και πολλά περιθώρια πέρα από την επιβολή προστίμων και απαγορεύσεων, ανέφεραν ειδικοί στο Solomon. Στο πλαίσιο της έρευνας, το Solomon υπέβαλε στην Clearview "αίτημα για πρόσβαση στα δεδομένα υποκειμένου", ζητήσαμε δηλαδή να πληροφορηθούμε εάν η εταιρεία είχε συλλέξει ή διατηρήσει προσωπικά δεδομένα ενός από τους δημοσιογράφους μας που ζει στην ΕΕ. Η Clearview δεν απάντησε.»

MAGA και Clearview

Η προκλητική στάση της Clearview εκτυλίσσεται σε ένα πολιτικά φορτισμένο σκηνικό. Με τη νέα αμερικανική κυβέρνηση, οι εντάσεις γύρω από τις ευρωπαϊκές προσπάθειες επιβολής κυρώσεων σε αμερικανικές εταιρείες είναι πιθανό να κλιμακωθούν – ιδιαίτερα καθώς η κυβέρνηση Τραμπ εμφανίζεται ιδιαίτερα πρόθυμη να επιβάλει τις πολιτικές προτεραιότητές της πέρα από τα σύνορα των ΗΠΑ.Αυτή η δυναμική σχετίζεται αρκετά με την υπόθεση της Clearview: η εταιρεία φέρεται να έχει εξασφαλίσει συμβάσεις ύψους 9 εκατ. δολαρίων από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και αποκτά όλο και πιο κεντρικό ρόλο στις εγχώριες προσπάθειες επιβολής του νόμου. Η Υπηρεσία Μετανάστευσης και Τελωνείων των ΗΠΑ (ICE) συγκαταλέγεται στους κορυφαίους πελάτες της.

Ο ιδρυτής Χοάν Τον-Θατ –που περιγράφηκε ως «φανατικός υποστηρικτής του Ντόναλντ Τραμπ» σε πρόσφατη έρευνα του Mother Jones– έχει μακροχρόνιους δεσμούς με συντηρητικούς και ακροδεξιούς πολιτικούς κύκλους στις ΗΠΑ.

Υποστήριξε την εκστρατεία του Τραμπ το 2016 και παρευρέθηκε στο προεκλογικό πάρτι φορώντας ένα καπέλο «Make America Great Again» (MAGA). Τα τελευταία χρόνια, ο Τον-Θατ έφερε αρκετές προσωπικότητες της Ακροδεξιάς στον γαλαξία της Clearview, εδραιώνοντας την ιδεολογική ευθυγράμμιση της εταιρείας με την Δεξιά των ΗΠΑ. Η έρευνα της ηλεκτρονικής επιθεώρησης Mother Jones περιέγραψε την έκταση αυτών των δεσμών, εντοπίζοντας σχέσεις της Clearview με επενδυτές που στηρίζουν το MAGA, με δωρητές του Τραμπ, αλλά και με ανθρώπους με δεξιές επιρροές, πολλοί από τους οποίους έχουν υποστηρίξει ανοιχτά αντιμεταναστευτικές πολιτικές αλλά και πολιτικές που βασίζονται στην επιτήρηση.

Αυτές οι πολιτικές σχέσεις ενδέχεται να επηρεάζουν τη στάση «αδιαφορίας» της εταιρείας απέναντι στην ρυθμιστική εποπτεία, ιδίως από ξένες οντότητες. Μπορεί επίσης να προσφέρουν στην εταιρεία έναν βαθμό προστασίας ή τουλάχιστον να ενισχύουν την αντίστασή της στις διεθνείς νομικές προκλήσεις.

Αδύναμη η Ε.Ε. και σε αυτό το πεδίο

Η Ε.Ε. εδώ και χρόνια, αποτελεί μαριονέτα τραπεζιτών, μεγαλοκεφαλαιούχων και επιπλέον των πολιτικών βραχιόνων που αυτοί ελέγχουν πέρα από τον Ατλαντικό. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά και στην εφαρμογή των κανόνων που η ίδια η Ε.Ε. θεσμοθετεί και -υποτίθεται πως- διαφυλάττει και εφαρμόζει. Μέσα από νομικά κενά και τη συστηματική απροθυμία των οργάνων της να επιβάλλουν αποφάσεις βάσει του διαθνούς δικαίου, τα κενά αυτά διευρύνονται και δμιουργούν μία δυστοπική εικόνα και μία ακόμα πιο δυστοπική πραγματικότητα. Το βλέπουμε καθημερινά γύρω μας και ας μη καταλαβαίνουμε τι ακριβώς βλέπουμε. Μάλιστα είμαστε "πρόθυμα θύματα" στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο που ο Aldus Huxley προέβλεπε και εμείς είμαστε καταδικασμένοι να τον ζούμε.

Πηγή και πλήρης έρευνα Solomon

Σε έκακτη έκδοση το 902.gr ενημερώνει πως εκατοντάδες διαδηλωτές, μέλη Σωματείων της Αττικής πραγματοποιούν παράσταση διαμαρτυρίας εκφράζοντας την οργή και την αγανάκτηση του λαού για την προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, για την προσπάθεια φίμωσης των αγώνων, όπως φάνηκε πρόσφατα με την απαράδεκτη στάση της Διοίκησης της ΕΡΤ στα συγκλονιστικά συλλαλητήρια για τα Τέμπη.

Συνδικάτα και Φοιτητικοί Σύλλογοι έχουν στολίσει μάλιστα με γιγαντοπανό την κεντρική πρόσοψη του ραδιομεγάρου της ΕΡΤ στέλνοντας το μήνυμα «Όχι στην συγκάλυψη, όχι στο μαύρο της ΕΡΤ απέναντι σε εργατικούς και λαϊκούς αγώνες».

«ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει ιστορία» και «Η δίψα για κέρδη φτιάχνει νέα Τέμπη», φωνάζουν οι διαδηλωτές.

πηγή: 902.gr