Η δικαστική εξουσία σε μία υγιή δημοκρατία δυτικού τύπου δηλαδή μία αστική δημοκρατία, μπορεί να περιγραφεί ως Δικαιοσύνη, έστω αδόκιμα ή άγαρμπα. Στη χώρα που το σύστημα Μητσοτάκη έχει επιβάλλει τον αυταρχισμό του φύρερ ηγέτη του ως κυβερνητική επιλογή και η ανάθεση του αρμόδιου υπουργείου σε έναν τύπο σαν τον Φλωρίδη, η δικαστική εξουσία δεν έχει καμία σχέση με τη Δικαιοσύνη. Γι' αυτό και κανείς πια δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην αποκαλούμενη "ελληνική Δικαιοσύνη" και η σχετική φράση που ακούγεται συχνά ως τελετουργική επωδός για κάθε δίκη που προγραμματίζεται, αποτελεί ένα πολύ σύντομο ανέκδοτο.

Το σύστημα Μητσοτάκη θέλοντας να προσφέρει ατους υπάκουους - υπηκόους του μία επίφαση σεβασμού προς τον θεσμό της δικαιοσύνης  είπε να εκμεταλλευτεί γι' αυτό τον σκοπό τις ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Θυμόμαστε όλοι πως οι εκτιμήσεις πως σε μία από τις κορυφαίες θέσεις θα αναρριχηθεί ο αδελφός του υπουργού Φλωρίδη. Πράγμα απαράδεκτο λόγω Α βαθμού συγγένειας με τον υπουργό. Αλλά αυτά δεν είναι εμπόδια για το σύστημα Μητσοτάκη.

Από το ηλεκτρονικό περιοδικό Χωρίς Εφημερίδα αναδημοσιεύουμε άεθεο της Άντας Ψαρρά γαι το θέμα των ενδοδικαστικών εκλογών και των χειρισμών του συστήματος Μητσοτάκη και καταλαβαίνουμε το θράσος με το οποίο φέρεται το σύστημα και ο αρχηγός του που όπως άλλωστε είπε από βήματος Βουλής στη συνεδρίαση για την πρόταση προανακριτικής για τον Καραμνλή: "Αποφάσισα να έρθω εδώ....." (άρα κοινοβουλευτικές διαδικασίες υπάρχουν μόνο όταν το αποφασίζει  αυτός)

Η δικαστική εξουσία στο απόσπασμα της εκτελεστικής

Θα σεβαστεί η κυβέρνηση τις εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου;

της Άντας Ψαρρά  - [15.6.2025]

Πριν από λίγες ημέρες έγιναν οι ενδοδικαστικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας του Αρείου Πάγου. Ο πολύ θεσμικός πρωθυπουργός μας αποφάσισε, μαζί με τον βασιλικότερο του βασιλέως υπουργό του κ. Γ. Φλωρίδη, να δώσει μια ανάσα ελευθερίας στον κατά τα άλλα ανεξάρτητο πυλώνα της δημοκρατίας και να επιτρέψει έστω τη γνωμοδότηση των δικαστών για τους άξιους να αναλάβουν το τιμόνι του Αρείου Πάγου.

Προφανώς ο επικοινωνιακού τύπου πανηγυρισμός για τη νέα πρωτοβουλία Μαξίμου προκλήθηκε από τη διεθνώς καταγραμμένη συνεχή υποβάθμιση της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης στα μάτια των πολιτών και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων. Όλες οι σχετικές εκθέσεις καταγράφουν τα μεγάλα ποσοστά κυβερνητικών παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη, όχι μόνο με σχετικούς ευκαιριακούς νόμους περιορισμού της ελευθερίας των δικαστικών λειτουργών, αλλά και με τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας και της ανέλιξης δικαστικών στην ιεραρχία της δικαιοσύνης.

Δυστυχώς το ισχύον σύστημα και οι πολύ στενές σχέσεις της εκτελεστικής με τη δικαστική εξουσία είναι εξ αρχής δομημένο σε ένα προβληματικό οικοδόμημα. Ήδη από τη σχολή δικαστών, στην οποία διδάσκουν αποκλειστικά δικαστές και όχι για παράδειγμα επιστήμονες του δικαίου, ποινικολόγοι, νομικοί κλπ. το σύστημα αυτό προδιαθέτει για μια μονομερή εκπαίδευση των νέων δικαστών και εισαγγελέων, άσχετα με το αν πολλοί από τους διδάσκοντες είναι αξιόλογοι δικαστικοί. Το ίδιο προβληματικό πλαίσιο οικοδόμησης στενών σχέσεων ισχύει σε ό,τι αφορά και την ανέλιξη των δικαστών, τις προαγωγές τους και την πιθανότητα να φτάσουν στις υψηλότερες θέσεις της δικαστικής εξουσίας.

Οι ίδιοι οι δικαστικοί λειτουργοί το γνωρίζουν καλά αυτό μια και διαχρονικά σε υποθέσεις ευρύτερου δημοσίου συμφέροντος ή κρίσεων σε κυβερνητικά νομοθετήματα για τη δικαιοσύνη, οι αποφάσεις και οι απόψεις τους είτε ανταμείφθηκαν από την εκτελεστική εξουσία με υψηλές θέσεις είτε αποτέλεσαν προφανές εμπόδιο στις προαγωγές και στην εξέλιξή τους. Δυστυχώς πολλοί δικαστικοί προσαρμόζονται με το ισχύον ασφυκτικό αυτό σύστημα και φτάνουν σε στροφή 180°, είτε πριν είτε αφού αναλάβουν μια σημαντική θέση. Φυσικά μεγάλος αριθμός έγκριτων δικαστικών επιμένει να μην «βάζει νερό στο κρασί» και αδιαφορούν για το αν π.χ. αμέσως μετά τη συνταξιοδότηση τους ανατεθεί από την εκτελεστική εξουσία ένα κρίσιμο πόστο και ακόμα κι αν γίνει αυτό επιμένουν στις αρχές τους, δυσαρεστώντας τους κυβερνώντες που σπεύδουν να τους λοιδορήσουν με κάθε μέσο.

Η επιρροή και οι συνεχείς παρεμβάσεις της εκτελεστικής εξουσίας στην πρόσφατη περίοδο έχουν λάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις με νομοθετήματα που φτάνουν να περιορίζουν δραστικά τη δικανική ελευθερία κρίσης των λειτουργών της δικαιοσύνης. Απόρροια αυτής της περιρρέουσας νεοφιλελεύθερης εμμονής είναι ως φαίνεται και η αλλαγή πλεύσης του ΣτΕ που για πρώτη φορά αγνόησε το αρ. 16 του Συντάγματος και έκρινε συνταγματικό τον νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Μοναδική εξαίρεση, από όλους τους πριν προέδρους του ΣτΕ, ο Χρήστος Ράμμος που εντόπισε με δημόσια δήλωση το επικίνδυνο μονοπάτι στο οποίο εισέρχεται το Ανώτατο Δικαστήριο.

Εκλογές ή στάχτη στα μάτια;

Η κυβερνητική διάταξη που θέσπισε εκλογές ανάδειξης της ηγεσίας της δικαιοσύνης φυσικά έχει μόνο γνωμοδοτικό χαρακτήρα -μην το παρακάνουμε κιόλας!- , χαιρετίστηκε μεγαλόφωνα όχι μόνο από το «Σκάι» και την «ΕΡΤ-Μαξίμου» αλλά από το σύνολο των ΜΜΕ και των πολιτικών. Ως εδώ καλά! Αμέσως μετά τις εκλογές που έγιναν στον Άρειο Πάγο στις 6 Ιουνίου, και ενώ διέρρευσαν σε όλα τα φιλοκυβερνητικά και μη Μέσα τα ονόματα, ο γνωστός «γαλάζιος» εκπρόσωπος Τύπου του Αρείου Πάγου κ. Π. Λυμπερόπουλος εξέδωσε ανακοίνωση, η οποία μεταξύ άλλων έλεγε ότι «Τα μέλη της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, τηρώντας την από 20-12-2024 απόφασή τους, δεσμεύονται από τη μη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των ψηφοφοριών».

Συνέβη όμως στη συνέχεια κάτι πολύ παράξενο: ενώ όλοι δημοσίευσαν τα ονόματα των δικαστών και εισαγγελέων που εκλέχτηκαν για την ηγεσία του Α.Π. εν τούτοις αποσιωπήθηκε από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ο αριθμός των ψήφων που έλαβε ο καθένας αλλά και η σειρά που εξελέγησαν. Παράξενο! Ειδικά όταν ήταν εντυπωσιακό –αν φυσικά ισχύουν οι πληροφορίες που διέρρευσαν σε ορισμένα Μέσα – το γεγονός μιας πολύ μεγάλης αποδοχής της κας Αικ. Αποστολάκη, με διπλάσιους ψήφους από την αμέσως επόμενη. Το φαβορί που επί μέρες πρόβαλλαν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ ουσιαστικά έμεινε πολύ πίσω και ακόμα πιο πίσω ο νυν εκπρόσωπος Τύπου του Α.Π. Τώρα το τι θα πράξει το Μαξίμου και ο Γ. Φλωρίδης και κατά πόσο θα σεβαστούν τη διάταξη που νομοθέτησαν οι ίδιοι θα φανεί προσεχώς.

Σε ό,τι αφορά βέβαια την εισαγγελία του Αρείου Πάγου εκεί δεν υπήρξαν εκπλήξεις.

Είναι γνωστό άλλωστε το πόσο παραδοσιακά συντηρητική και συνήθως σύμφωνη με ό,τι πιο αυστηρό μοντέλο υιοθετεί η εκτελεστική εξουσία, είναι η Ένωση Ελλήνων Εισαγγελέων. Για τη θέση του εισαγγελέα Α.Π. εξελέγη πρώτος ο πρώην εποπτεύων την ΕΥΠ εισαγγελέας (το 2012) κ. Κωνσταντίνος Τζαβέλλας, οπότε μάλλον δεν θα χρειαστεί να παρακαμφτεί η προτίμηση. Θυμίζουμε εδώ ότι τόσο ο κ. Τζαβέλλας όσο και η εισαγγελέας ΕΥΠ κ. Βλάχου επικαλέστηκαν μια απλή γνωμοδότηση του Αρείου Πάγου (2011) έτσι ώστε να μην καταθέσουν στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής για το σκάνδαλο των υποκλοπών και τις χιλιάδες παρακολουθήσεις «εθνικά υπόπτων» πολιτικών, δημοσιογράφων, δικαστικών στρατιωτικών κλπ.

Μεταξύ των τριών πρώτων εξελέγη και ο αδελφός του υπουργού Δικαιοσύνης, εισαγγελέας Β. Φλωρίδης, η υποψηφιότητα του οποίου δεν μπορεί πάρα να είναι τουλάχιστον άκομψη, λόγω πρώτου βαθμού συγγένειας.

Αναμένοντας σύντομα την οριστική επιλογή της κυβέρνησης και στη συνεχεία της διάσκεψης των προέδρων της Βουλής όπου πλειοψηφεί φυσικά η Νέα Δημοκρατία, τον δρόμο της αποχώρησης έχουν ήδη πάρει η πρόεδρος και η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κυρίες Γ. Αδειλίνη και Ι. Κλάπα-Χριστοδουλέα, αφήνοντας στους πολίτες τις όποιες εντυπώσεις από τα πεπραγμένα τους.

Εμείς για την κα Κλάπα κρατάμε ότι ως εφέτης είχε διενεργήσει με τη συνάδελφό της Μαρία Δημητροπούλου την ανάκριση για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, που αποτέλεσε και τη βάση για τη μεγάλη δίκη. Δυστυχώς κρατάμε και την ευθεία παρέμβασή της με την παραγγελία πειθαρχικής δίωξης -εν μέσω σφοδρών αντιδράσεων- στους δικαστές στην υπόθεση της πολεοδομίας Ρόδου. Η κα Κλάπα διαφώνησε με την απόφαση για τη μη προφυλάκιση σε μια ήσσονος σημασίας υπόθεση διαφθοράς αλλά δεν βρήκε λέξη να πει για όλες τις άλλες καραμπινάτες υποθέσεις ατιμώρητης διαφθοράς και κυρίως για τις κραυγαλέες ετσιθελικές αθρόες προφυλακίσεις με βάση ιδεοληψίες και αστυνομικά σενάρια με σακούλες σκουπιδιών.

Αρνητικές εντυπώσεις προκάλεσαν στους πολίτες και οι μονομερείς επικλήσεις της ηγεσίας του Αρείου Πάγου για σεβασμό του θεσμού της δικαιοσύνης στην υπόθεση των Τεμπών αλλά και στην υπόθεση του σκανδάλου των υποκλοπών. Η κα Αδειλίνη, τον Οκτώβριο του 2023 είχε αφαιρέσει απροσχημάτιστα τη δικογραφία των υποκλοπών από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αναθέτοντάς την κατεπειγόντως μάλιστα στον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Αχιλλέα Ζήση ο οποίος επί της ουσίας δεν είδε κανένα σκάνδαλο υποκλοπών και καμία εμπλοκή της ΕΥΠ με το Predator (Κώστας Ζαφειρόπουλος, «Ο Ζήσης τίναξε το πόρισμα στον αέρα», «Εφημερίδα των Συντακτών», 2.8.2024). Όλα καλώς καμωμένα!

Σε ό,τι αφορά τα Τέμπη, η κα Αδειλίνη έσπευσε να παρέμβει κατεπειγόντως για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες περιελήφθησαν στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ τα συμπεράσματα για την πυρόσφαιρα. Όλα τα υπόλοιπα τεκταινόμενα και τα μπαζώματα στο έγκλημα των Τεμπών προφανώς δεν την αναστάτωσαν.

Η ίδια είχε επίσης προσπαθήσει να διαψεύσει τις παράνομες επαναπροωθήσεις ενώ η αναφορά του επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Μάικλ Ο’ Φλάερτι την άφηνε απολύτως έκθετη. (Δημήτρης Αγγελίδης, «Έκθετη η Γ. Αδειλίνη για τις επαναπροωθήσεις», «Εφημερίδα των Συντακτών», 7.5.2025).

Θυμίζουμε ότι με βουτιά στην επετηρίδα επελέγησαν οι δύο δικαστικές λειτουργοί ενώ η κα Κλάπα ήταν πρόεδρος του Ειδικού Δικαστηρίου που λίγους μήνες πριν είχε κρίνει ένοχο για παράβαση καθήκοντος τον πρώην υπουργό Νίκο Παππά.

Έχει σημασία εδώ να σταθούμε και στην πρόσφατη για το θέμα της εκλογής ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Τυχόν παράκαμψη του εκλογικού αποτελέσματος με οποιοδήποτε επιχείρημα θα αποτελούσε σημαντική οπισθοδρόμηση και περιφρόνηση της απόφασης της Ολομέλειας. Τονίσαμε και κατά τη διαδικασία ψήφισης της σχετικής νομοθετικής διάταξης, πως η γνώμη των δικαστικών λειτουργών πρέπει να γίνει δεσμευτική για την Κυβέρνηση η οποία στη συνέχεια θα επιλέγει μεταξύ των εκλεγέντων, να καταργηθεί η διαδικασία ακρόασης των υποψηφίων ενώπιον της Βουλής και στην εκλογική διαδικασία να συμμετέχουν οι δικαστικοί λειτουργοί όλων των βαθμών Δικαιοδοσίας». Η ΕνΔΕ, η οποία όπως είναι γνωστό δεν μασά τα λόγια της ούτε αποφεύγει να δει τα τρωτά σημεία του θεσμού της δικαιοσύνης, στις 19 Ιουνίου μαζί με την Ολομέλεια των δικηγορικών Συλλόγων διοργανώνουν Επιστημονική ημερίδα με θέμα την «Δικαστική Ανεξαρτησία» ( Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων).

πηγή