Και από τον JoDi info - graphics

(Από τον JoDi graphics)

Φυσικά τα πλυντήρια εγκλημάτων που ονομάζονται τηλεοπτικά δίκτυα και τα οποία χειραγωγούνται πρόθυμα και με το αζημίωτο από την κάθε εξουσία, έτρεξαν να λειάνουν τις γωνίες, να πλύνουν τη φονική διάθεση των «οργάνων» με εκτενείς παρουσιάσεις του «όπλου-γροθιά» που εκτοξεύει ελαστικές μπάλες, σε μέγεθος παρόμοιο με εκείνο που έχουν οι μπάλες του πινγκ – πονγκ. Έτρεξαν αγχωμένα να πείσουν πως δεν επρόκειτο για πλαστικές σφαίρες (που επειδή είναι επικίνδυνες δεν τις χρησιμοποιεί η ΕΛΑΣ!!!) αλλά για ….ελαστικές.

Μας θεωρούν ηλίθιους

Δεν θα υποτιμούσαν τόσο τη νοημοσύνη μας, αν δεν τους δίναμε πρώτοι εμείς, λαβή. Και τη λαβή τη δίνουμε από τη στιγμή που καθόμαστε ως ηλίθιοι, να συζητήσουμε για το αν είναι καλύτερο ή χειρότερο να σε πυροβολούν με ελαστικές ή πλαστικές σφαίρες. Το επόμενο βήμα είναι να παραδεχτούμε πως προτιμάμε να μας χτυπάνε με πλαστικές σφαίρες αντί για μεταλλικές. Δεν είναι το ότι μας χτυπάνε. Είναι το είδος της σφαίρας που προσδιορίζει το έγκλημα των ανδράποδων, που είτε μας επιτίθενται στο δρόμο είτε από τα γραφεία τους που στην πόρτα τους γράφει «υπουργός». Έτσι θέλουν να είναι. Πέρα από κάθε λογική

Δεν αρκεί η σχετικοποίηση  της βίας, έρχεται και η προπαγάνδα, με τον διαρκή εκφοβισμό μέσω των ΜΜΕ και την παράλληλη προβολή της «αστυνομικής αρετής»  να μας δείξει πως αυτή την αστυνομία θέλουμε. Αυτό το κράτος ζητάμε. Ζητάμε δηλαδή τον δεσμοφύλακα του Προμηθέα, το Κράτος, τον δίδυμο αδελφό της Βίας

Μας έπεσαν όλα μαζί.

Μας έπεσαν όλα μαζί. Τα διαρκή περιστατικά αποκάλυψης της ταξικότητας της δικαιοσύνης στις περιπτώσεις Φλώρου, Μηλιώνη, αλλά και όλων εκείνων των καταχραστών που τελικά «δικαιώθηκαν» και τους επεστράφησαν τα «αδίκως παρακρατηθέντα», αφήνοντας μας ενεούς, μπροστά στην κατάντια της Πολιτείας μας.

Η αγόρευση μίας εισαγγελέως η οποία ζητούσε την αθώωση των εγκληματιών ναζί  της ΧΑ, των φονιάδων του Παύλου Φύσσα και τόσων ακόμα ανθρώπων, ενώ έχει προηγηθεί παρέλαση τεκμηρίων της ενοχής τους και μάλιστα τη στιγμή που ακόμα και ο πιο αστοιχείωτος γνωρίζει τη δράση της συμμορίας. Τι άλλο χρειάζεται για να μας πείσει πως τελικά ήταν  μια δίκη που έγινε για να απαλλάξουν οι λειτουργοί του συστήματος τον εκτελεστικό τους βραχίονα από κάθε λεκέ;

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου οι φονιάδες του κυκλοφορούν ελεύθεροι. Τι άλλο είναι από μία προειδοποίηση προς κάθε ενδιαφερόμενο, πως αν τολμήσει και φωνάξει έστω, κατά του Κράτους και των οργάνων του, θα τον περιμένει σε κάποια οδό Κωλέττη το όργανο, ένας Κορκονέας,  που θα τον αφανίσει και μάλιστα ατιμωρητί

Πώς να σχετικοποιήσει κανείς την αδικία και το αίμα;