Της Κυριακής Κολιού

Έστω ότι την κάλεσαν και πήγε..

Έστω ότι "πήγε γυρεύοντας"... Είναι πολύ κλισέ άλλωστε πια στο Μεσαίωνα που έχουμε επιστρέψει.

Έστω ότι προκάλεσε με την εμφάνιση της (επίσης κοινότοπο...)

Έστω ότι στα 24 ή σε όποια ηλικία, αναζήτησε την "περιπέτεια" (το τι προσδιορίζει κανείς ως περιπέτεια είναι άκρως υποκειμενικό και δε θα αναλυθεί εδώ)

Έστω ότι δεν τη μεγάλωσε/ συμβούλεψε "σωστά" η οικογένειά της - άλλωστε και αυτή, όπως και οι υπόλοιποι πυλώνες της υπό κατάρρευση κοινωνίας, βάλλεται ποικιλοτρόπως ...

Έστω ότι τη συμβούλεψαν και δεν τους άκουσε..

Έστω ότι την ιντρίγκαρε η αίσθηση της εμπειρίας...

Έστω ότι δεν σκέφτηκε ...

Μα δεν τη βοήθησες/-θας να σκεφτεί με την ελλιπέσταστη, ισχνή παιδεία που της παρέχεις. Μιλάς στα σχολεία για το Σπήλαιο και τον κόσμο των Ιδεών... αλλά εκκολάπτεις δεσμώτες. Τι να κάνεις άλλωστε τον κόσμο της Γνώσης και του Ιδεατού, όταν έφτιαξες το κλουβί Ελευθερίας έχοντας αναθέσει προεξάρχοντα ρόλο στα SocialMedia - κοτέτσι (θα δανειστώ για λίγο όρους από τον κόσμο των πουλερικών...) και εκεί πετάς τα ψίχουλα... και τρέχουν τα αδηφάγα πουλερικά να φάνε και να αλληλοφαγωθούν, να διχαστούν (επίσης επίκαιρη η διασπαστική τάση)... ενώ όλο το παιχνίδι παίζεται έξω από το κοτέτσι... και πάντα ερήμην! (Α! ξέχασα... εκεί - ΜΟΝΟ - τους δίνεις άποψη, έτσι απλά για να την έχουν ... όχι ότι θα την κάνουν κάτι).

Έστω - για να επανέλθω σε αυτή την ταπεινή προσπάθεια στηλίτευσης των επονείδιστων πλασμάτων -, έστω λοιπόν ότι μαγεύτηκε από το χρήμα, αφού το έχεις δουλέψει καλά το πράγμα και το έχεις αναγάγει σε υπέρτατη αξία μιας κοινωνίας υλιστικής και άκρως αντιπνευματικής.. Άλλωστε το πρότυπο της "influencer"που μάχεται στην αρένα των social για πολυπόθητα "views", ανηγμένα σε υπεραξία, ( μα θα έπρεπε να προκαλεί εμετό μόνο και μόνο ο όρος influencer ,ο οποίος αναιρεί με υφέρποντα τρόπο το άτομο και προάγει τον ετεροκαθορισμό) είναι το ΜUST της εποχής! Η κουλτούρα του δοχείου χωρίς περιεχόμενο είναι πιο επίκαιρη από ποτέ!

Έστω...... ότι πήγε από περιέργεια και... ευτυχώς, κατά τη λαϊκή ρήση, η γάτα... στάθηκε εν μέρει τυχερή...

ΕΣΕΝΑ φαλλοκράτη, Άξεστε και Άριστε της Αφρόκρεμας (μη με κατηγορήσεις για ελιτίστικη συμπεριφορά... ας πρόσεχες, βιάστηκες να αυτοπροσδιοριστεις ως "Άριστος", διαφορετικά θα σε αποκαλούσα μόνο Άξεστο)… εσένα λοιπόν ΠΟΙΟΣ σου δίνει το δικαίωμα, ακόμη και την ύστατη στιγμή που ακούς ΟΧΙ ή δε δίνεις καν την ευκαιρία να ακουστεί αυτό, και ασελγείς - στα πλαίσια του χαβαλέ φέρνεις και τους φίλους σου-, για να ικανοποιήσεις τη γενετήσια υποβοηθούμενη ορμή σου (γιατί ούτε αυτό δε μπορείς να κάνεις μόνος σου) που σε κατατάσσει στα ανθρωποειδή… Ποιος;;; Διότι δε συνδέεται με τον εγκέφαλο το "μέσο" επιβολής σου (στο στάδιο που βρίσκεσαι ούτε αυτός έχει εξελιχθεί)..

ΚΑΙ αυτό να ΜΗΝ σχολιάζεται επανειλημμένα και μεθοδευμένα από τις τηλεπερσόνες κοτάρες (για να επανέλθω στην ειδική ορολογία) νυν comme il faut συζύγους ή απλά φερέφωνα στον κύκλο των enfants gâtés. Έτσι λοιπόν, χωρίς να γίνεται αντιληπτό, συνηθίζουμε να οικειοποιούμαστε την κτηνωδία... και να σχολιάζουμε το θύμα (λες και δεν έφταναν όσα έζησε)...

ΈΣΤΩ ότι υπάρχει διάκριση Εξουσιών και ΕΣΤΩ ότι η Δικαιοσύνη Σου θα λειτουργήσει (γέλια)...

Έστω ότι  "Μ ....ΔΕΝ Γ..........." … κατά μικρή παράφραση του επίκαιρου συνθήματος…

ΟΠΑ, στοπ! Εδώ ο συλλογισμός διολισθαίνει σε παραλογισμό! Ας μπει τελεία