Τον Ιούλιο του 2019, το ιστιοφόρο Alex* περισυνέλλεξε ναυαγούς πρόσφυγες** και μετανάστες, από τα νερά της Μεσογείου. Μαζί με τους ανθρώπους περισυνέλλεξε και σωσίβια. Σωσίβια που φορούσαν οι ναυαγοί αλλά και σωσίβια κενά, που λίγο προτού περισυλλεχθούν, τα φορούσαν άτυχοι και πλέον αγνοούμενοι άνθρωποι.

 Τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς, ο πάπας Φραγκίσκος (Jorge Mario Bergoglio) πήρε έναν ξύλινο σταυρό, το πιο ιερό σύμβολο του Χριστιανισμού, εκεί όπου σταυρώθηκε ο Ιησούς και πάνω του έπλεξε το σωσίβιο ενός «λαθρομετανάστη μουσουλμάνου», δηλαδή ενός φτωχού πρόσφυγα που έχασε την ζωή του στην Μεσόγειο, στην προσπάθεια του να επιβιώσει μακριά από αυτούς που του έκλεψαν τη γη και τη ζωή του. Κρέμασε αυτή τη «σύνθεση» στο Βατικανό δηλώνοντας:

«Για να μας θυμίζει ότι πρέπει να κρατάμε τα μάτια μας ανοιχτά, τις καρδιές μας ανοιχτές. Για να θυμούνται όλοι την υποχρέωση να σώζουν κάθε ανθρώπινη ζωή. Με το να μπλοκάρουμε τις βάρκες δεν λύνεται το πρόβλημα. Πρέπει να βάλουμε στην άκρη τα οικονομικά συμφέροντα για να υπερασπιστούμε την ζωή και αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου»***

Ο ιερωμένος δεν έκανε κάτι διαφορετικό από το να μετατρέψει σε εικόνα για τα μάτια των πιστών χριστιανών, τη διδασκαλία του ίδιου του Χριστού. «Αγαπάτε αλλήλους» είναι το κεντρικό μήνυμα της διδασκαλίας του Χριστού και δυστυχώς, αν και πέρασαν 21 αιώνες, οι χριστιανοί ακόμα δεν μπορούν να το καταλάβουν.  Δεν συνειδητοποιούν ούτε και τις αναφορές του Ιησού στους μακαρισμούς.

Θρηνούν οι χριστιανοί απόψε κάτω από τον Σταυρό ή πάνω από τον Επιτάφιο στις εκκλησίες, αλλά ο Επιτάφιος Θρήνος δίχως αυτό το «Αγαπάτε αλλήλους» μοιάζει τόσο ψεύτικος, τόσο απωθητικός. Και είμαστε εμείς, οι άνθρωποι που ορφανέψαμε τον Θρήνο από το κεντρικό του μήνυμα.

Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο συναντάμε μία φράση που καταδικάζει σαφώς την υποκρισία των «πιστών»: «Αλίμονο σας, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριτές, γιατί τριγυρνάτε στη στεριά και στη θάλασσα για να κερδίσετε έναν προσήλυτο· κι όταν τον κερδίσετε, τον κάνετε ν’ αξίζει για την κόλαση»

Στο ορθρινό της Μεγάλης Τρίτης όπου περιγράφεται η απόπειρα των Φαρισαίων να παγιδέψουν τον Ιησού με νοητικά άλματα ως προς τη σχέση της εξουσίας με τη θρησκεία, ο Χριστός δείχνει να απορρίπτει  αυτή την σχέση ως ανίερη: «Πες μας, λοιπόν, τι νομίζεις; Επιτρέπεται να δώσει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι;» ρωτούν οι Φαρισαίοι. Η απάντηση του Ιησού ήταν  «Τι με πειράζετε, υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου». Εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. Τότε τους ρώτησε «Ποιανού είναι η εικόνα αυτή και η επιγραφή;» Απάντησαν «Του Καίσαρα». Και τους εξηγεί  «Αποδώστε λοιπόν τα πράγματα του Καίσαρα στον Καίσαρα, και τα πράγματα του Θεού στο Θεό».

Και αν ο Χριστός αποφάσιζε να «ξεχωρίσει την ήρα από το στάρι» στον πλανήτη; Πιστεύει κανείς πως θα εκτιμούσε τους λιβανωτούς και την πλαστή ευσέβεια αυτών που στέκονται συγκινημένοι μπροστά στον Επιτάφιο ή στην ανάγνωση των Ευαγγελικών περικοπών της Μ. Πέμπτης και μετά μιλάνε για «λαθρομετανάστες», «παράνομους» και «κατακάθια» αναφερόμενοι στους φτωχούς που αναζητούν μάταια μία κάποια ελπίδα στη γη των «πολιτισμένων»;

Ο Χριστός ως κυρίαρχη μορφή του χριστιανισμού θα τους αγαπάει όλους αλλά με τους σύγχρονους «Γραμματείς και Φαρισαίους» πρέπει να νιώθει κάπως αμήχανα.

Αγαπάτε αλλήλους λοιπόν και ας θυμόμαστε πάντα πως οι εξουσίες δεν είχαν ποτέ σχέση με αυτό που θα ήθελε ο Θεός κάθε θρησκείας να αποδίδουμε ως πιστοί.

Παραπομπές:

*Πρόκειται για το ιστιοφόρο που χωρίς να είναι διασωστικό ή να ανήκει σε κάποιον κρατικό φορέα, έσπασε την απαγόρευση που είχε επιβάλλει η Ιταλία του Σαλβίνι

**Πρόσφυγας ή μετανάστης είναι ένα και το αυτό σε έναν κόσμο που αναγκάζει τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τη γη τους για να γλιτώσουν από τα δεινά του πολέμου και της φτώχειας. Δεινά που πάντα έχουν την ίδια μήτρα και στόχους όλους τους φτωχούς του κόσμου

***Από τη σελίδα του διασώστη και μέλος του πληρώματος του Alex, Ιάσονα Αποστολόπουλου