Η Ελλάδα ανήκει στις προβληματικές χώρες σε ό,τι αφορά την ελευθερία του Τύπου, σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της Κομισιόν, Βιέρα Γιούροβα. Σε συνέντευξη που έδωσε στην EURACTIV Tσεχίας, η ευρωπαία αξιωματούχος είπε ότι η κατάσταση της ελευθερίας Τύπου στην Ευρώπη δεν είναι ίδια σε όλα τα κράτη : «Έχουμε χώρες όπου η δημοσιογραφία είναι ένα πραγματικά επικίνδυνο επάγγελμα, και θα διαπραγματευτώ με αυτά τα κράτη διμερώς, ώστε να μην πάρουν επιπόλαια τις συστάσεις μας. Οι συστάσεις δεν είναι νομικά δεσμευτικές και εξαρτάται από την προθυμία των κρατών μελών να τις ακολουθήσουν», είπε η Γιούροβα.

Σε ερώτηση που της έγινε σχετικά με το αν η Ελλάδα αποτελεί μέρος των «προβληματικών» χωρών, η Γιούροβα απάντησε: «Ναι, η Ελλάδα είναι από τις χώρες με αυξημένο κίνδυνο. Εκεί σκοτώθηκε πρόσφατα ένας ερευνητής δημοσιογράφος».

Ο ερευνητής δημοσιογράφος στον οποίο αναφέρθηκε η Γιούροβα είναι ο Γιώργος Καραϊβάζ, ο οποίος ένα χρόνο πριν εκτελεστεί από τη Μαφία, έγραφε:

«Μεγαλοεπιχειρηματίες, πολιτικοί, δημοσιογραφικά μεγαλοστελέχη, εκκλησία, αστυνομία, δικαιοσύνη, κακοποιοί. Περιπεπλεγμένοι σ’ ένα κύκλο δυναστείας και καταδυνάστευσης των αφελών ρομαντικών οδοιπόρων -κατά παράφραση του Ρουσσώ- που εν πολλοίς συγκροτούν το μεγάλο κοινωνικό στρώμα. Ένας κύκλος που όλοι γνωρίζουν όλους και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η κυκλοφορία και το ξέπλυμα του μαύρου χρήματος. Η ζωή είναι ένας απροσδιόριστης μορφής και τροχιάς κύκλος. Μέσω δύο ατόμων (σ.σ. από τον ποινικό χώρο) γνώρισα πολύ καλά την παιδιάστικα αφελή μέχρι τότε προσέγγιση μου, στο πως λειτουργεί το σύστημα».

Μέσα σε λίγες γραμμές, o Καραϊβάζ περιγράφει μια κατάσταση που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε και τη συζητάμε στο στενό μας κύκλο, όμως πολύ λίγοι είναι αυτοί που αποφασίζουν να περάσουν την κόκκινη γραμμή και να αναμετρηθούν μαζί της. Γιατί ξέρουν καλά πως αν το κάνουν, θα γίνουν στόχοι αυτού του πολυπλόκαμου τέρατος της διαπλοκής, που μπροστά στην επιβίωσή του δεν υπολογίζει τίποτα. Και αν αυτούς τους παράτολμους δεν τους περιμένουν σφαίρες, είναι απολύτως βέβαιο πως θα τους περιμένουν απειλές, εκφοβισμοί, εξώδικα και μηνύσεις

Η βιομηχανία μηνύσεων έχει αποκτήσει καταιγιστικό χαρακτήρα στη χώρα μας το τελευατίο διάστημα. Φαίνεται πως αυτός είναι ο βολικός τρόπος που έχει ανακαλύψει η κατ΄ όνομά Δημοκρατία μας, για να βουλώνει τα στόματα που δεν μπορεί να βουλώσει με άλλο τρόπο.

Την Παρασκευή, 10 Δεκεμβρίου, ξεκίνησε η εκδίκαση μιας εξοντωτικής αγωγής της ιδιοκτήτριας εταιρείας των Ναυπηγείων Σύρου, του ομίλου ΟΝΕΧ, εναντίον του Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου (ΠΠΠΣ) και μελών του. Με την αγωγή αυτή ο όμιλος ΟΝΕΧ απαιτεί το εξωφρενικό και εξοντωτικό ποσό των τριών εκατομμυρίων ευρώ

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Παρατηρητηρίου, κ. Ζολώτα σε δύο ραδιοφωνικές συνεντεύξεις του : « … ο όμιλος της ONEX υποστηρίζει πως η ραδιοφωνική συνέντευξη του μέλους μας καθώς και οι δημοσιεύσεις μας ήταν ικανές να προκαλέσουν μεγάλη ζημιά στις εταιρείες του με ακυρώσεις συμβολαίων»

Η βιομηχανία μηνύσεων, όμως, καλά κρατεί. Ίσως είναι η πιο σταθερά ανερχόμενη βιομηχανία στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή

Ο Ευστάθιος Λιάλιος, στέλεχος της «Ελληνικός Χρυσός», πριν από δύο μήνες, κατέθεσε αγωγή 100.000 ευρώ κατά της δημοσιογράφου Σταυρούλας Πουλημένη και του ενημερωτικού συνεταιριστικού ιστότοπου “Alterthess” για “παράνομη επεξεργασία προσωπικών του δεδομένων, σχετιζομένων με ποινικές καταδίκες”. Τα προσωπικά δεδομένα που επικαλείται ο ενάγων όμως, είναι στοιχεία που εκτέθηκαν δημοσίως στην ακροαματική διαδικασία που κατέληξε στην ενοχή του, και σε καμία περίπτωση πληροφορίες που ανήκουν στη σφαίρα των προστατευομένων αρχείων και προσωπικών δεδομένων

Και συνεχίζουμε. Στις 17 Δεκεμβρίου, μετά από αγωγή που κατέθεσε η εταιρεία «Commercial Value», δικάζονται στα Δικαστήρια της Ευελπίδων για συκοφαντική δυσφήμιση ο δημοσιογράφος και αρχισυντάκτης του ErgasiaNET, Γιώργης Χρήστου, ο Γρηγόρης Καλομοίρης, διαχειριστής τότε της ιστοσελίδας ErgasiaNET, καθώς και ο εργαζόμενος της παραπάνω εταιρείας, Μίλτος Αλικαρίδης. Η δίωξη γίνεται λόγω άρθρου που δημοσίευσε στις 23 Μάρτη 2017 στο ErgasiaNET ο Γ. Χρήστου, το οποίο αναφερόταν σε δυσμενή μεταβολή της εργασιακής σχέσης εργαζομένου στην εταιρεία.

Πολλές φορές, όμως, αποδεικνύονται και οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι μη ανεκτικοί στις άλλες φωνές, είτε συναδέλφων τους είτε απλών πολιτών που είχαν το θάρρος να εκφράσουν δημόσια τις απόψεις τους. Δεν ξεχνάμε την πρόσφατη επίθεση που δέχτηκε, από Έλληνες υποτιθέμενους συναδέλφους της, η Ολλανδή δημοσιογράφος Ingeborg Beugel σχετικά με την περιβόητη τοποθέτησή της στο Μέγαρο Μαξίμου απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Από τη στιγμή μάλιστα που, μέσω του Διαδικτύου, απέκτησαν φωνή και δημόσιο λόγο απλοί πολίτες που δεν φέρουν την ιδιότητα του δημοσιογράφου, οι διώξεις άρχισαν να στρέφονται και εναντίον τους. Στην πραγματικότητα, αυτό που διώκεται δεν είναι μόνο η ελευθερία του Τύπου, αλλά του Λόγου γενικότερα

Χαρακτηριστικό παράδειγμα στην περιοχή μας, στη Ραφήνα και στο Πικέρμι, η επίθεση εκφοβισμού και φίμωσης που δέχτηκε η atticavoice από τα συστημικά, κερδοσκοπικού σκοπού, τοπικά Μέσα ενημέρωσης, το irafina και το rpn. Οι διαχειριστές των δύο αυτών sites, κατέθεσαν μήνυση εναντίον της atticavoice επειδή τόλμησε να διατυπώσει δημόσια τους προβληματισμούς και τις απόψεις της. Απόψεις που αποτελούν ένα κλάσμα μόνο από όσα όλοι οι πολίτες συνομολογούν κατ΄ιδίαν. Τόσο για την ποιότητα της θεματολογίας των δύο sites, όσο και για τα αποτελέσματά της.

Το μόνο που απομένει, είναι να καταθέσει μήνυση και ο βασιλιάς εναντίον του παιδιού που τόλμησε να φωνάξει, με όλο το θάρρος που του έδινε η άγνοια της αποκοτιάς του, πως ο γυμνός βασιλιάς είναι πράγματι γυμνός. 

Αυτό που ακούγεται πλέον ως συμβουλή, ακόμη και από καλών προθέσεων άτομα, είναι να μη μιλάς δημόσια για τίποτα. Μόνο ιδιωτικά και σιγανά. Μόνο με τη φωνή εντόμου, όπως αναφέρει σε ένα συγκλονιστικό στίχο ο Άλκης Αλκαίος. Ώστε να μην ακούγεσαι. Και αν αποφασίσεις να μιλήσεις δυνατά, να μη λες ονόματα. Να λες «κάποιος, κάπου, κάποτε». Κι αν κάποιος καταλάβει , κατάλαβε. Αλλά κι αυτός δε θα μπορεί να μιλάει δυνατά. Ώστε η κοινωνία να πορεύεται με λίγους φοβισμένους ψιθυριστές και πολλούς, πάρα πολλούς, μουγκούς. Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, προσμένοντας μονάχα ένα θάμα

«Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω / σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο / Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι/ Κατάπιαμε τη γλώσσα μας/ Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε/ Φτιάξαμε το σύλλογο του “Σώπα”/ και μαζευτήκαμε πολλοί/ μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη ,αλλά μουγκή!»

Σώπα λοιπόν. Μη μιλάς για τον έναν, μη μιλάς για τον άλλο. Άσε τους να κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους. Άσε τους να διαιωνίζουν ένα σάπιο σύστημα κοροϊδεύοντάς σε. Εσύ θα σώσεις τον κόσμο; Εσύ θα βγάλεις το φίδι από την τρύπα; Σώπα. Κι αν είσαι καλό παιδί, κάποια ψίχουλα θα περισσέψουν και για σένα από το μεγάλο φαγοπότι