Η τούρτα γενεθλίων που βλέπουμε στη φωτογραφία είναι αληθινή και δεν είναι προϊόν του photoshop ή κάποιου άλλου ΑΙ προγράμματος επεξεργασίας εικόνας. Στο πάνω μέρος της τούρτας είναι γραμμένο στα Λατινικά “Άδωνις, Υπουργός Υγείας”, ενώ στο κάτω μέρος γράφει: "Ήρθα, είδα, εμβολίασα"  παραφράζοντας τη γνωστή ρήση του Ιούλιου Καίσαρα "Ήρθα, είδα, νίκησα” (“Veni, vidi, vici”)!

Αυτή είναι η τούρτα γενεθλίων του Υπουργού Διάλυσης της Δημόσιας Υγείας. Όπως μάθαμε από την ανάρτηση στα social media που έκανε ο ίδιος ο Άδωνις Γεωργιάδης, η τούρτα ήταν ιδέα της συζύγου του Ευγενίας Μανωλίδου. Και αυτός δεν είχε την παραμικρή ντροπή να την περιφέρει σε δημόσια θέα. Ποιος άραγε έχασε τη ντροπή για να τη βρει αυτός;

Είναι προφανές ότι σε όλη αυτή την κίνηση – και στην ιδέα της τούρτας αλλά και στη δημοσιοποίησή της - είναι ευδιάκριτα τα στοιχεία μεγαλομανίας και ναρκισσιστικής διαταραχής σε βαθμό  γελοιότητας. Ο άνθρωπος που όλη η Ελλάδα –πλην των ομοιοπαθών ψηφοφόρων του- τον αποκαλεί Εθνικό βλάκα, φόρεσε και περικεφαλαία. Και την επιδεικνύει. Για να γίνει έτσι, βλάκας με περικεφαλαία. Ένας βλάκας μάλιστα που κρατάει στο χέρι του ένα εμβόλιο(!). Με μεγάλη πιθανότητα, νομίζει πως αυτό είναι αστείο. Με απόλυτη βεβαιότητα, αυτό το άτομο δε γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ αστείου και γελοίου. Και το έχει αποδείξει πολλές φορές

Εν πάσει περιπτώσει, ας προσπαθήσουμε να μην εκνευριστούμε. Η εικόνα του Άδωνι με την περικεφαλαία μας θύμισε την περίφημη σκηνή με τον “Biggus Dickus” από τη μοναδική ταινία “Life of Brian” των φοβερών και τρομερών Monty Python – μια ταινία άκρως ξεκαρδιστική και άκρως διδακτική.

Στη σκηνή αυτή βλέπουμε την τρομερή προσπάθεια που καταβάλλουν οι Ρωμαίοι στρατιώτες για να μη γελάσουν μπροστά στη γελοιότητα της εξουσίας

Διαχρονικό το πρόβλημα. Και διαχρονικό επίσης το χιούμορ των Monty Python. Εξαιρετικό αντίδοτο στη γελοιότητα

Είναι βέβαιο πως αν επικρατήσουν οι ακραίες απόψεις απαγόρευσης έργων τέχνης που μπορεί να θεωρηθούν (από ποιους άραγε;) βλάσφημα ή προκλητικά, καμία μορφή τέχνης δε θα μπορεί να αναπνεύσει και θα καταδικαστεί σε μαρασμό.  Ο δρόμος αυτός δεν έχει επιστροφή

Και ακόμη πιο βέβαιο είναι πως δε θα μπορούσαν οι Monty Python να γυρίσουν την εξαιρετική ταινία τους “Life of Brian”. Μια μοναδικής σύλληψης καταγγελία  της άλογης θρησκοληψίας, του θρησκευτικού φανατισμού, της ανθρώπινης υποκρισίας, της χυδαιότητας του όχλου.

Σε κάθε σκηνή, ο θεατής θα δακρύσει από το γέλιο και την απελπισία βλέποντας ότι αυτός ο κόσμος παραμένει ίδιος και δεν θα αλλάξει ποτέ

Όποιος βλέπει το «Life of Brian» ως ένα βλάσφημο έργο, είναι βέβαιο πως δε συνειδητοποιεί ότι η ταινία αυτή λειτουργεί ως ένας μεγεθυντικός και αποκαλυπτικός φακός.

«Οφθαλμός αντί οφθαλμού», «Εικονομαχίες», «Ιερά Εξέταση», «Σταυροφορίες», «Ιεροί πόλεμοι», «Τζιχάντ». Πόσα εκατομμύρια ανθρώπων, άραγε, έχουν σκοτωθεί στο όνομα ενός «Θεού» που τον φτιάχνουν όπως θέλουν κάποιοι αυτόκλητοι «εκπρόσωποί» του;

Παρακολουθείστε το εκπληκτικό φινάλε στο παρακάτω απόσπασμα, όταν η αποβλάκωση και η κτηνωδία του πλήθους γυρνάει τελικά σαν μπούμερανγκ ενάντια στην ίδια την εξουσία

«Ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου παίρνει μαζί του έναν άστεγο νέο και αρχίζουν μία παράξενη επιχείρηση: Να αποδείξουν δηλαδή πως δεν υπάρχει τίποτα και κανένας στον κόσμο που να μην αγοράζεται με χρήμα. Σε αυτό το οδοιπορικό θα γίνουν τα μύρια όσα απρόβλεπτα, ανατρεπτικά και κωμικά! Μισό αιώνα μετά το γύρισμά του αξίζει τον κόπο να «ξαναδιαβαστεί» αυτό το μίνι κωμικό-αναρχικό αριστούργημα. Θα διαπιστώσουμε λοιπόν τα ακόλουθα: Πως υπάρχει μέσα σε αυτό το φιλμ σαφώς το πνεύμα των Mόντι Πάιθον, που διανθίζουν με το δικό τους τρόπο το εξαιρετικό σενάριο.