Σήμερα οι Τούρκοι δεν θα εκδώσουν νέα Navtex, αλλά ούτε και εμείς θα απαντήσουμε με αντι-Νavtex. Σήμερα δεν θα βγει το Oruc Reis να κάνει βόλτες, αλλά και ούτε κάποια ελληνική φρεγάτα θα το παρακολουθεί. Σήμερα οι Τούρκοι δεν θα κάνουν δηλώσεις για τη Γαλάζια Πατρίδα, αλλά ούτε και εμείς για το ελληνικότητα του Αιγαίου. Σήμερα δε θα γίνουν παραβιάσεις του εναέριου χώρου, αλλά και ούτε και αερομαχίες. Σήμερα δε θα μιλήσει κανείς ούτε για δώδεκα μίλια, ούτε για υφαλοκρηπίδα, ούτε για ΑΟΖ

Σήμερα, κλαίνε αυτοί που έχασαν τους ανθρώπους τους και από τις δύο μεριές και οι κυβερνήσεις των δύο χωρών, έστω και για λίγο, θα το βουλώσουν. Θα κάνουν πως λυπούνται για τις απώλειες των ανθρώπων τους και θα στείλουν τους Χαρδαλιάδες στις πληγείσες περιοχές για να δείξουν πως νοιάζονται και πως έχουν τον έλεγχο. Θα στείλει συλλυπητήρια τηλεγραφήματα η μία κυβέρνηση στην άλλη και θα δηλώσει πρόθυμη να αποστείλει βοήθεια στο γείτονα. Θα βγούνε οι δημοσιογράφοι και θα πουν περίλυποι πως η συμφορά δεν έχει σύνορα.

Ας μη γελιόμαστε όμως. Αυτή η αβροφροσύνη δε θα κρατήσει  για πολύ. Μόλις κλείσουν οι τάφοι, τα σκυλιά του πολέμου θα βρεθούν και πάλι στην αγαπημένη τους θέση. Στρατιωτικοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι, ειδικοί αναλυτές θ’ αρχίσουν πάλι να γαβγίζουν. Η μια μεριά θα κατηγορεί την άλλη για προκλητικότητα, για παραβιάσεις, για παράλογες απαιτήσεις. Κι οι δυο μεριές μαζί θα κατηγορούν αυτόν που θα προτείνει διάλογο και συμβιβασμό για ενδοτισμό και προδοσία. Και, βέβαια, καμία μεριά δε θα φταίει. Θα φταίει η άλλη μεριά

Οι κυβερνήσεις των χωρών, αντί να ασχοληθούν με το πώς θα κάνουν τη ζωή των λαών τους καλύτερη, θα παραγγείλουν νέα όπλα συνεχίζοντας το φαύλο κύκλο. Ο αφιονισμένος όχλος, αντί να αναζητήσει την ειρήνη, θα κραυγάζει για πόλεμο. Οι παπάδες κι από τις δύο μεριές, αντί να παλέψουν για την ειρήνη και την αγάπη, θα ρίχνουν λάδι στη φωτιά

Θεριό είν’ ο άνθρωπος, λέει ο Καζαντζάκης. Μερικές φορές όμως, μάλλον με ένα ασήμαντο μυρμήγκι μοιάζει