Αρχικά οφείλουμε να δηλώσουμε ως Attica Voice πως είμαστε κατά των παρελάσεων και ιδιαίτερα των μαθητικών. Οι παρελάσεις εμφυσούν ένα μιλιταριστικό, ένα στρατοκρατικό πνεύμα στα παιδιά και θεωρούμε πως επιπλέον τα εξαναγκάζει σε κατάθεση νομιμοφροσύνης και υποταγής στην εξουσία. Παράλληλα είναι και ένας αισχρός τρόπος εκμετάλλευσης από την ίδια την εξουσία, του αγώνα και της θυσίας κάποιων ανθρώπων με σκοπό τη νομιμοποίησή της στα μάτια των υπηκόων της.

Η συγκεκριμένη υπόθεση με την οποία ασχολείται το άρθρο, θεωρούμε πως επιβεβαιώνει στο έπακρο τον ισχυρισμό μας. Αποδεικνύει πως η εξουσία αντιλαμβάνεται τις παρελάσεις σαν ένα εργαλείο για ίδιον όφελος και γι' αυτό ακριβώς όταν οσμίζεται πως οι παρελάσεις θα γίνουν εστίες αμφισβήτησής της, είτε τις απαγορεύει είτε τις προσαρμόζει με κάποιες «διορθωτικές» κινήσεις, όπως έγινε στη Ραφήνα κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την επέτειο της 25^ης Μαρτίου

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή

• Προς την απαγόρευση

Στις 24/3/2023 αναρτήσαμε ένα άρθρο σχετικό με το ενδιαφέρον που θα παρουσίαζε η μαθητική παρέλαση στη Ραφήνα, ειδικά η παρουσία του 1ου ΓΕΛ Ραφήνας. Πρόκειται για το σχολείο που γνώρισε από πρώτο χέρι τη μήνη του σερίφη της πόλης, όταν ο δεύτερος αποπειράθηκε να σπάσει την κατάληψη που έκαναν οι μαθήτριες και οι μαθητές, διαμαρτυρόμενοι για την κρατική δολοφονία των Τεμπών. 

Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο σερίφης αποπειράθηκε να εφαρμόσει τον νόμο του στην επικράτεια του  (στην περιοχή που νομίζει πως αποτελεί «επικράτεια του»). Τα ίδια είχε κάνει και στο Πικέρμι, ανήμερα της επετείου μία άλλης ιστορικής, κρατικής δολοφονίας, εκείνης του Αλέξη Γρηγορόπουλου, όταν με τον οικοδομικό του κόφτη -εργαλείο που αποτέλεσε από τότε και σύμβολο της εξουσίας του- στις 6/12/2018, αποπειράθηκε να κόψει λουκέτα και αλυσίδες με τα οποία οι μαθητές του Πικερμίου είχαν προχωρήσει σε κατάληψη του Γυμνασίου τους, υπενθυμίζοντας στην κοινωνία εκείνο  το ειδεχθές έγκλημα.

Ο αυταρχισμός δηλαδή που επέδειξε ο αυτόκλητος σερίφης της πόλης δεν αποτελεί  εξαίρεση αλλά κανόνα, κάτι που γνωρίζουν καλά οι κάτοικοι της περιοχής. Στην πρόσφατη περίπτωση μάλιστα, αυτή του ΓΕΛ της Ραφήνας, ο σερίφης με τους deputies του, την αυλή του θα λέγαμε καλύτερα, επιδόθηκε και σε συστηματική κατασυκοφάντηση των μαθητών, όταν δεν δίστασε να κοινοποιήσει και άσχετες φωτογραφίες από άλλο σχολείο, για να τους κατηγορήσει για «βανδαλισμούς». Οι μαθητές αντέδρασαν δημοσιοποιώντας φωτογραφίες του σχολείου που εξέθεταν τόσο τον σερίφη, όσο και την αυλή του. Αυτά όλα έλαβαν χώρα από τις 13/3 μέχρι τις 23/3. Γι' αυτό στις 24/3 γράφαμε πως «αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον η μεγάλη μαθητική παρέλαση στη Ραφήνα».

Τελικά, ο σερίφης (και κατά δήλωση του δήμαρχος) φοβούμενος ενδεχόμενες αντιδράσεις από τους μαθητές και τις μαθήτριες κατά τη διάρκεια της παρέλασης,  φρόντισε να απαγορεύσει την παρέλαση του συγκεκριμένου σχολείου. Όχι όμως απροκάλυπτα, πράγμα που θα τον εξέθετε ακόμα μία φορά (από τις απειράριθμες). Αξιοποίησε άλλες οδούς που θα μπορούσε να τις επικαλεστεί προκειμένου να πείσει πως «δεν είναι αυτό που νομίζουμε» όταν καταγγέλθηκε η ιδιότυπη αυτή απαγόρευση. Έτσι, κατόπιν της επόμενης απόπειρας κατασυκοφάντησης με δημοσιεύματα για «συντονισμένες επισκέψεις επιτροπής που θα διαπίστωνε τις φθορές που προκάλεσαν οι βάνδαλοι» - αυτή τη φορά δίχως εικόνες και τεκμηρίωση αφού οι όποιες εικόνας θα αποδείκνυαν το ψέμα των φωτογραφιών που είχε δημοσιεύσει την πρώτη φορά-  επέβαλε δια της πλαγίας οδού και την απαγόρευση της παρουσίας των μαθητών σε δημόσιο χώρο μαζί του. Δηλαδή με τον νου του, αφενός «τιμωρούσε» τους μαθητές και αφετέρου απέφευγε την άβολη για τον ίδιο συνάντηση με αυτούς που αντιμετώπισε με βία  και που τους είχε παράλληλα κατασυκοφαντήσει.

Φυσικά αυτό έγινε αμέσως αντιληπτό, τόσο από την κοινωνία, όσο και από τα μέσα που δεν ανήκουν στη σφαίρα επιρροής του. 

 Η άμεση αντίδραση στην απαγόρευση της παρέλασης, τόσο από την κοινωνία, όπως αποτυπώνεται σε ανάρτηση γονέα και μέλους του Συλλόγου γονέων του ΓΕΛ Ραφήνας, όσο και από ένα μέσο που δεν ανήκει στην αυλή του δημάρχου. Προφανώς και δεν πρόκειται για ...παρεξήγηση. Ο δήμαρχος ήταν ο μόνος που εξυπηρετήθηκε από τη μη συμμετοχή των μαθητών και των μαθητριών του ΓΕΛ

Όπως κάνει πάντα, ο σερίφης της πόλης άρχισε αμέσως, ως συλληφθείς κλέπτων οπώρας τις κοινοτοπίες όπως «Δεν είναι αυτό που νομίζετε» , «αλήθειες και ψέματα» κλπ. Ο βίος και η πολιτεία όμως του σερίφη είναι δεδομένα. Οι πλαστές συκοφαντίες που είχε ήδη εκτοξεύσει, στέκουν ως αδιάψευστοι μάρτυρες. Αυτός που λέει ξεδιάντροπα ψέματα μία, δύο, τρείς και κανείς δεν ξέρει πόσες ακόμα φορές, δεν διστάζει να το πράξει, ξανά και ξανά. Έχει πάψει να πείθει, Τόσο ο ίδιος όσο και η αυλή του.

Οι απολογητές της αυλής έσπευσαν να λάβουν θέση παραστάτη του δημαρχοσερίφη 

• Μία απαγόρευση για τους πολλούς

Την Πέμπτη 23/3 οι μαθητές λήγουν την κατάληψη και τους ανακοινώνεται ότι η μαθητική παρέλαση δεν θα γίνει επειδή, όπως τους εξήγησαν, δεν έγιναν οι απαραίτητες πρόβες και πως η προγραμματισμένη για την επόμενη ημέρα γιορτή δεν θα γίνει δια ζώσης, αλλά διαδικτυακά (!!!). Όπως πάλι τους εξήγησαν, θα έμπαινε συνεργείο εκείνη την ημέρα για να αποκαταστήσει τις φθορές που έγιναν κατά τη διάρκεια της κατάληψης. Φυσικά και οι δύο δικαιολογίες ήταν προφάσεις εν αμαρτίαις, κάτι που αποδεικνύεται από όσα επακολούθησαν 

Σχετικά με τη γιορτή που δεν έγινε, οι φθορές ήταν μάλλον ασήμαντες, κάτι που αναφέρει άλλωστε σε ανάρτησή του μέλος του Συλλόγου Γονέων του σχολείου και που ενισχύεται και από το γεγονός πως είτε δεν μπήκαν καθόλου συνεργεία στο σχολείο, είτε η παρουσία τους στο χώρο κράτησε ελάχιστα. Συνεπώς, οι φθορές, εάν υπήρξαν, δεν ήταν μεγάλες, η γιορτή θα μπορούσε να γίνει και ο λόγος που δεν έγινε είναι γιατί φοβήθηκαν τη συνεύρεση των μαθητών

Σχετικά με την παρέλαση, παρ' όλο που ανακοινώθηκε στους μαθητές πως δεν θα πραγματοποιηθεί, αμέσως μετά εκλήθησαν τηλεφωνικά στο σχολείο ο σημαιοφόρος και οι παραστάτες, σε διαφορετικό χρόνο ο καθένας ώστε να μην συμπέσουν μεταξύ τους και εκεί τους ανακοινώθηκε πως αυτοί θα παρελάσουν. Έξι άτομα δηλαδή θα συμμετείχαν στην παρέλαση και αυτό άσχετα από το ότι δεν είχαν κάνει πρόβες, όπως ήταν η δικαιολογία που προβλήθηκε στους μαθητές. Έξι άτομα είπαμε; Λάθος. Τα άτομα τελικά ήταν επτά, καθώς θα υπήρχε και ένα έβδομο άτομο που θα προηγείτο των έξι κρατώντας την ταμπέλα του σχολείου. Η κοπέλα αυτή, πρέπει να αναφέρουμε για την ακρίβεια του ρεπορτάζ, πως είναι η κόρη του δήμαρχου της πόλης

Ο συγγραφέας Πολύβιος Δημητρακόπουλος συνήθιζε να λέει «Εάν επιθυμείς την ειρήνη, μη χτυπάς το τύμπανο ούτε για γιορτή»,  αλλά ο σερίφης δεν έχει σταματήσει να χτυπάει το τύμπανο του πολέμου κατά της μαθητικής κοινότητας. Και όχι μόνο κατά της μαθητικής κοινότητας, αλλά και κατά του κάθε ζωντανού  και υγιούς τμήματος της κοινωνίας

• Μια άλλη παρέλαση

Με αφορμή την απαγόρευση στους μαθητές του Λυκείου να πάρουν μέρος στην παρέλαση, θυμηθήκαμε μια άλλη παρέλαση που έγινε στην πόλη μας πριν από τεσσεράμισι χρόνια, στις 28 Οκτωβρίου του 2018, τρεις μόλις μήνες μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι με τους 103 νεκρούς, όπου ο δήμαρχος της πόλης επέτρεψε να πάρει μέρος σε αυτήν ένα απροσδιόριστης ταυτότητας, ιδιότυπο σώμα από άντρες στρατιωτικά ενδεδυμένους, που δεν ξέρουμε αν μπορούμε να το αποκαλέσουμε κάπως αλλιώς εκτός από παραστρατιωτικό σώμα

Ποιοι είναι αυτοί που παρέλασαν το 2018 στη Ραφήνα ως στρατιώτες;

Η Attica Voice έγραφε τότε «... Δυστυχώς, οι ομάδες αυτές δεν παρέλασαν μόνο στην Αργυρούπολη, αλλά και σε άλλες περιοχές. Παρέλασαν και στη Ραφήνα, καλεσμένοι ενός δημάρχου που έπρεπε - αν διέθετε έστω και ένα ελάχιστο ψήγμα ευαισθησίας και αξιοπρέπειας - να είχε παραιτηθεί αμέσως μετά τη φονική φωτιά του Ιουλίου. Αντί αυτού, παραμένει στη θέση του σα να μην έχει συμβεί τίποτε, ανεβαίνει με θράσος και αναισθησία στην εξέδρα των επισήμων, φωτογραφίζεται με καμάρι και στήνει ένα βολικό γι’ αυτόν «πατριωτικό» σκηνικό, ελπίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό θα αποσπάσει την προσοχή του κόσμου από τις τρομερές ευθύνες του. Άλλωστε σ' αυτή τη χώρα το εμπόριο πατρίδας και η πλειοδοσία σε πατριωτική ρητορική ανέκαθεν αποτελούσαν το καλύτερο διαβατήριο για την πρόσβαση στην εξουσία και την κοινωνική ανέλιξη»

Εδώ παπάς, εκεί παπάς, πού είναι ο παπάς; Τρεις μήνες μετά το Μάτι

Τι άλλο εκτός από εργαλειοποίηση της παρέλασης μπορεί να δει κανείς σε όλους αυτούς τους χειρισμούς; Την απάντηση την έχει δώσει ο Βρετανός συγγραφέας Σάμιουελ Τζόνσον λέγοντας πως   «ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των παλιανθρώπων»

..................................................

ΥΓ1. Παρά τις - βέβαιες για εμάς - παρεμβάσεις του δήμαρχου, δεν μπορούμε να μην καταλογίσουμε ευθύνες και στη Διεύθυνση του σχολείου που δεν μπόρεσε ούτε να βρει φόρμουλα επικοινωνίας με τα παιδιά, ούτε να έχει το σθένος να υπερασπιστεί την αυτοτέλεια της σχολικής κοινότητας

ΥΓ2. Εάν προσπαθήσει κάποιος να ενημερωθεί από τα «επίσημα» Μέσα Ενημέρωσης της πόλης (ο όρος προέρχεται από τους ίδιους και γλώττα λανθάνουσα τα αληθή λέγει θα προσθέταμε εμείς) θα διαπιστώσει ότι το μόνο που κάνουν αυτά τα Μέσα, είναι να αναπαράγουν τις facebook αναρτήσεις του δήμαρχου. Μέσω facebook επικοινωνεί ο δήμαρχος με τους πολίτες και μέσω του facebook ενημερώνονται τα Μέσα Ενημέρωσης ώστε να αναπαράξουν τις δηλώσεις του. Δυστυχώς γι' αυτά, μαζί με την αποκαθήλωση του σερίφη, έχει έρθει και η δική τους απαξίωση

ΥΓ3. Ο δήμος Ραφήνας-Πικερμίου ίσως είναι ο μοναδικός δήμος της χώρας που επιμένει να κάνει διαδικτυακές συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου επικαλούμενος τα μέτρα ασφαλείας περί covid (φοβούμενος στην ουσία τις παρεμβάσεις των ενεργών πολιτών). Επίσης, μόνο στο δήμο Ραφήνας-Πικερμίου έγινε στις 25 Μαρτίου διαδικτυακή σχολική γιορτή, άσχετα αν την ίδια μέρα καταργήθηκαν από το υπουργείο Υγείας, τα μέτρα ακόμα και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Προβλέπουμε ότι αν δεν φύγει ο σερίφης με τις ερχόμενες  εκλογές (πράγμα που εύχεται κάθε δημοκρατικός πολίτης) πιθανόν ο δήθεν πρωτοποριακός δήμος, ηγέτης και πρωτοπόρος όπως όλα δείχνουν της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, να διοργανώσει και διαδικτυακή παρέλαση.

 ...........................................

*Τίτλος ποιήματος του Μανόλη Αναγνωστάκη: Δεν έφταιγεν ο ίδιος

 Ανόητος ή εθνικιστής; Δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Ο εθνικιστής είναι οπωσδήποτε ανόητος. Ο ανόητος δεν είναι υποχρεωτικά εθνικιστής. Όπως και να έχει το πράγμα, υπάρχει θέμα. Δάσκαλος ή στρατιωτικός εκπαιδευτής; Έχει το δικαίωμα ένας δάσκαλος να υποχρεώνει παιδιά του Δημοτικού να υπακούουν και να εκτελούν στρατιωτικά παραγγέλματα;

Τι ακριβώς θέλει να πετύχει ο εν λόγω «δάσκαλος» βάζοντας παιδιά Δημοτικού να κάνουν βήμα σημειωτόν; Να αποδώσει τιμές σε όσους έπεσαν υπέρ πατρίδος; Με βήμα σημειωτόν; Μα, δεν υπάρχει πιο ατελέσφορη πράξη από το βήμα σημειωτόν. Αυτή τη φράση χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να περιγράψουμε μια κατάσταση που δεν πάει πουθενά. Το μόνο που πετυχαίνει κανείς κάνοντας σημειωτόν, είναι να μη σκέφτεται τίποτε εκείνη τη στιγμή. Ίσως αυτή να είναι η ιδανική άσκηση εξοβελισμού της σκέψης. Και ίσως αυτό να ήθελε να πετύχει τελικά ο «δάσκαλος». Να φτιάξει υπάκουα στρατιωτάκια που θα πειθαρχούν χωρίς να σκέφτονται. Να φτιάξει το στρατό των ομοιόμορφων, συγχρονισμένων και απρόσωπων σφυριών, όπως αυτός αποτυπώνεται θαυμάσια και ζοφερά στην ταινία του Alan Parker “The wall”