Primum, non nocere.

–          Πρώτα απ’ όλα, μην προκαλέσεις κακό [εφαρμόζοντας μια θεραπεία].

Ιπποκράτης, 460-370 π.Χ., Πατέρας της Ιατρικής (από λατινικό ανάτυπο)

Η ευαισθησία του θέματος είναι μεγάλη. Πρόκειται για θέμα δημόσιας υγείας και γι΄αυτό δεν μπορούμε να παίζουμε. Φυσικά μπορούμε να προβληματιστούμε, ακόμα και να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας με τους συνανθρώπους μας. Απροκατάληπτα και με τον νου προσανατολισμένο στην ανάγκη να προστατευτεί ο άνθρωπος από τη βιολογική απειλή, που οι ειδικοί ονόμασαν SARS-CoV-2 και την πανδημία που προκάλεσε και ονομάστηκε COVID-19. Η παρεμπόδιση του ανοιχτού και καλοπροαίρετου διαλόγου, όπως και της ανταλλαγής σκέψεων και προβληματισμών, συνιστά παραβίαση θεμελιωδών ελευθεριών, τις οποίες χώρες με δημοκρατική παράδοση και αντίστοιχη παιδεία, διασφαλίζουν.

Μπορεί να είμαστε πτυχιούχοι πανεπιστημίου, αλλά γιατροί και μάλιστα ειδικοί ερευνητές, δεν είμαστε. Έτσι, πριν διατυπώσουμε τις σκέψεις μας για το εμβόλιο που μας φέρνει η καλή πολυεθνική Pfizer σε συνεργασία με την Biontech, ή η άλλη αγαθή Astra Zeneca ή όποιος άλλος εργάστηκε σε αυτή την κατεύθυνση, είναι απαραίτητο να θέσουμε κάποιες σταθερές στη σκέψη μας. Κάποια κριτήρια αξιολόγησης που βρίσκονται στον πυρήνα του δυτικού τουλάχιστον, πολιτισμού, από την Αναγέννηση μέχρι σήμερα.

Είναι θεμελιώδης η ανάγκη προστασίας της ανθρώπινης ζωής. Στα Συντάγματα της πλειονότητας των αποκαλούμενων «πολιτισμένων» κρατών, η εγγύηση της ζωής και της περιουσίας των πολιτών, είναι διατυπωμένη στα πρώτα κιόλας άρθρα.